Þessa dagana vinn ég hörðum höndum að því að gera upp íbúð fyrir fjölskylduna mína. Handtökin eru mörg og sum hver flókin en stórfjölskyldan tekur höndum saman, réttir fram hjálparhendur og vinnur verkið í sameiningu.

Þess á milli sit ég fundi í bæjarstjórn Seltjarnarness sem stendur einnig í ströngu þar sem rekstur sveitarfélagsins er ósjálfbær og halli A-sjóðs sem heldur utan um alla þjónustu við íbúa hefur safnað yfir milljarði í halla á síðastliðnum sex árum. Á þessum sömu sex árum hefur meirihluti bæjarstjórnar skorið niður þjónustu og hækkað gjaldskrár á barnafjölskyldur sem hefur leitt það af sér að ánægja íbúa hefur farið sífellt minnkandi samkvæmt þjónustukönnun Gallups. Seltjarnarnesbær var alltaf í efstu sætum þegar kom að mælingum á ánægju íbúa en er nú meðal þeirra neðstu.

Í bæjarstjórninni höfum við í svokölluðum minnihluta rétt reglulega fram hjálparhendur og lagt fram tillögur að bættri þjónustu við íbúa, hagræðingu í rekstri, mótmælt niðurskurði á þjónustu við bæjarbúa og lagt til lausnir til þess að ná fram jafnvægi í rekstri bæjarins. En meirihlutinn hefur ekki aðeins afþakkað þær hjálparhendur heldur hefur hann einnig sýnt að hann er einhentur í störfum sínum. Stjórnun og rekstur sveitarfélaga er þjónusta við íbúa og þegar tekjur duga ekki fyrir þeirri þjónustu sem íbúar kalla eftir er aðeins tvennt í stöðunni. Á aðra höndina að hækka gjöld en í hina að skera niður þjónustu. Báðar aðferðir hafa sína kosti og galla og því er mikilvægt að geta farið blandaða leið til þess að leysa flókin vandamál í sátt við íbúa.

Líkt og þjónustukönnun Gallup hefur sýnt þá mun aldrei nást sátt um meirihluta sem ætlar að vinna einn síns liðs með annarri hendi. Núverandi meirihluti hefur sýnt að hann hefur ekki getuna eða hugrekkið sem þarf til þess að ná jafnvægi á rekstur sveitarfélagsins í sátt við íbúa. Við þurfum því nýjan meirihluta á Seltjarnarnesi sem kann að vinna með báðum höndum og hefur færni til þess að vinna í samstarfi og sátt við íbúa, aðra flokka og starfsfólk bæjarins.

Greinin birtist fyrst á Kjarnanum þann 7. júlí 2021

Guðmundur Ari Sigurjónsson er bæjarfulltrúi Samfylkingarinnar á Seltjarnarnesi og skipar 4. sæti í Suðvestur kjördæmi

Óskar Steinn Jónínuson Ómarsson

Ég hef alltaf haft gaman af landakortum. Í barnæsku varði ég mörgum stundum í að skoða örnefni og hæðapunkta, lögun fjarða, fjalla og jökla og farvegi fljóta og ímynda mér hvernig þetta liti allt saman út í alvörunni. Jökullinn Ok vakti sérstaka athygli mína vegna þess hve lítill hann virtist á kortinu. Ég gaf mér nefnilega að vegirnir á landakortinu væru í raunstærð og þannig ímyndaði ég mér Okjökul sem lítinn snjóskafl við hlið þjóðvegar 518 sem á kortinu virtist næstum jafn breiður og Okið.

Nú er ég ekki lengur barn og Okjökull er ekki lengur jökull. Í síðustu viku gekk ég upp á dyngju Oks og virti fyrir mér leifar þessa jökuls sem ég hugsaði svo mikið um sem barn. Árið 2014 var hann opinberlega sviptur stöðu sinni sem jökull og eftir liggja nokkrir snjóskaflar á víð og dreif auk eins nýjasta stöðuvatns Íslands – Blávatns – sem liggur ofan í gíg dyngjunnar. Okjökull er ekki einn um þessi örlög því a.m.k. 56 smájöklar víða um land hafa horfið frá aldamótum vegna loftslagsbreytinga af mannavöldum. Ef fram fer sem horfir verða allir jöklar landsins horfnir innan 200 ára.

Dauði Okjökuls hafði engar sérstakar hamfarir í för með sér, ekki frekar en brotthvarf hinna 55 smájöklanna. En bráðnun jökla er óþægilega áþreifanleg birtingarmynd hnattrænnar hlýnunar sem ekki sér fyrir endann á og er þegar farin að raska viðkvæmu jafnvægi í loftslagi og veðurfari jarðar. Árið 2014, árið sem Okjökull var opinberlega talinn af, var það heitasta á jörðinni frá upphafi mælinga og sló þar með fyrra hitametið frá árinu áður. Árið 2015 var ennþá heitara og árið 2016 var hitametið aftur slegið – fjórða árið í röð.

Loftslagsbreytingar eru ekki eitthvað sem gerist í framtíðinni, við lifum þær nú þegar og þær eru komnar til að vera. Hverjar endanlegar afleiðingar þeirra verða er að hluta til undir okkur komið og að hluta til undir því komið að við séum ekki þegar búin að hrinda af stað atburðarrás sem verður ekki snúið við. Í skýrslu vísindanefndar um loftslagsbreytingar frá 2018 segir t.a.m.: „Óafturkræft hrun á jöklum á Suðurskautslandinu kann að vera hafið. Það getur á nokkrum öldum valdið margra metra hækkun á sjávarborði heimshafanna.“

Þessar staðreyndir eru ekki settar fram til að valda kvíða eða vonleysi. Slíkar tilfinningar eru ekki vænlegar til árangurs enda ala þær af sér aðgerðaleysi. Mannkynið hefur enn möguleika á að halda hlýnun jarðar í skefjum og koma í veg fyrir verstu afleiðingar hennar. Til þess þurfum við m.a. að vera óhrædd við að endurskoða efnahagskerfi okkar og samfélagsskipan. En við verðum líka að átta okkur á því að loftslagsbreytingarnar eru hafnar og þær eru þegar farnar að valda skaða. Ofan við tjaldsvæðið í Húsafelli stendur jökullaust Okið til vitnisburðar um það. Við skulum sjá til þess að í framtíðinni geti afkomendur okkar virt fyrir sér Íslandskort sem er ekki alveg jökullaust.

Greinin birtist fyrst 12. júlí 2021, inn á vísir.is

Óskar Steinn er deildarstjóri í leikskóla og frambjóðandi Samfylkingarinnar í Suðvesturkjördæmi fyrir komandi Alþingiskosningar.

Öll fimmtudagskvöld í ágúst mun Samfylkingin í Kraganum standa fyrir ólíkum viðburðum í húsnæði Samfylkingarinnar í Hafnarfirði við Strandgötu þar í bæ að teknu tilliti til samkomutakmarkanna.

Fyrsta fimmtudagskvöldið munu þrír efstu frambjóðendur til Alþingis í komandi kosningum, þau Þórunn Sveinbjarnardóttir, Guðmundur Andri Thorsson og Inga Björk Margrétar Bjarnadóttir, spjalla við gesti og gangandi.

Ekki verður um formlegan fund að ræða heldur vettvang fyrir flokksfólk, jafnt sem almenna kjósendur, til að líta inn, spyrja spurninga, spjalla eða koma ábendingum beint til forystufólksins okkar.

Kaffispjall með frambjóðendum í Kraganum - Fimmtudagskvöld í Hafnarfirði

Fyrir helgi sendi þverpólitískur hópur alþingismanna frá sér yfirlýsingu þar sem skorað er á bandarísk stjórnvöld að fella niður ákæru á hendur rannsóknarblaðamanninum og stofnanda Wikileaks, Julian Assange. Assange hefur verið innilokaður ásamt hryðjuverkamönnum og morðingjum í hinu alræmda Belmarsh fangelsi í tvö ár vegna ákæru sem gefin var út á hendur honum en hann hafði þá í sjö ár dvalið í stofufangelsi í sendiráði Ekvador í London. Sakarefnið eru njósnir, að hafa opinberað stríðsaðferðir bandaríkjahers og birt gögn sem lekið hafði verið til Wikileaks. Áður en til handtökunnar kom, hafði Barack Obama náðað Chelsea Manning, sem setið hafði í fangelsi í tæp sjö ár fyrir að leka gögnunum til Wikileaks.

Julian Assange á yfir höfði sér allt að 175 ára fangelsi verði hann fundinn sekur um að hafa birt gögn sem sýndu umheiminum að starfsaðferðir bandaríkjahers í Írak og Afganistan voru ekki í samræmi við alþjóðalög. Heimsbyggðin stóð á öndinni yfir þessum uppljóstrunum þar sem fylgst var með samtali hermanna og slátrun þeirra á almennum borgurum á götum úti.

Yfirlýsing íslenskra þingmanna með áskorun um niðurfellingu ákærunnar er ekki einsdæmi því áður hafa þingmannahópar annarra ríkja gert slíkt hið sama. Er þetta liður í þrýstingi á bandarísk stjórnvöld að virða tjáningarfrelsi og rétt fjölmiðla til að birta upplýsingar í þágu lýðræðis. Á tímum stöðugrar fréttaveitu óformlegra fjölmiðla og fréttaóreiðu er mikilvægt að staðinn sé vörður um fjölmiðla sem þora, sem ekki birta eingöngu það sem ríkjandi stjórnvöldum er þóknanlegt heldur allt það sem varðar almenning. Það að eitt voldugasta ríki heims beiti viðlíka aðferðum ætti að fá stjórnvöld allra landa til að rísa upp og mótmæla. Þetta ástand er því miður ekki einsdæmi, því við sjáum viðlíka í Norður Kóreu, Rússlandi og Hvíta Rússlandi en Bandaríkin hafa löngum þótt standa þeim ríkjum framar þegar kemur að lýðræðinu. En ofsóknir á hendur stofnanda Wikileaks benda því miður til annars. Það réttarbrot sem Assange hefur mátt þola er ofboðslegt. Heilsu hans hefur hrakað verulega og almenn mannréttindi hans, sem ódæmds manns sem haldið er bakvið lás og slá árum saman, alvarlega brotin. Er því óhætt að fullyrða að þarna eigi sér stað hvort tveggja alvarleg aðför að mannréttindum hans sem og aðför gegn frjálsum fjölmiðlum og lýðræði. Þeir sem vilja kynna sér tilurð málsins geta meðal annars lesið sér til í Stundinni, en þar er farið yfir málið og grundvöll saksóknar með aðstoð íslensks margdæmds afbrotamanns sem viðurkennt hefur að hafa blekkt bandarísk stjórnvöld í málinu. Íslensk stjórnvöld ættu að stíga fram nú í kjölfar yfirlýsingar þingmannahópsins og veita Julian Assange vernd á Íslandi. Það væri sómi að því. 

Greinin birtist fyrst í Morgunblaðinu 12. júlí 2021

Helga Vala Helgadóttir er þingmaður Samfylkingarinnar og skipar 1. sætið í Reykjavíkurkjördæmi norður

Barnafólk með meðaltekjur hér á landi veit ekkert hvað ég er að tala um þegar ég nefni barnabætur sem búbót fyrir barnafólk. Þau hafa aldrei fengið útborgun frá ríkinu sem ætluð er til að jafna stöðu þeirra gagnvart hinum sem ekki eru með börn á framfæri. Og það er ekkert skrítið því samkvæmt ákvörðun ríkisstjórnarinnar byrja barnabæturnar að skerðast við lágmarkslaun með þeim afleiðingum að einstaklingar sem eru með rúmar 600 þúsund krónur á mánuði fá ekkert. Auk þess eru bæturnar greiddar út fjórum sinnum á ári en ekki mánaðarlega og verða því ekki eðlilegur partur af mánaðarlegum rekstri heimilisins. 

Ef barnabætur yrðu greiddar út mánaðarlega þá væru þær óskertar 31.208 kr á mánuði með einu barni undir 7 ára hjá sambúðarfólki en 44.225 kr til einstæðra foreldra. Ef börnin eru tvö og annað undir 7 ára yrði greiðslan 54.475 kr á mánuði hjá sambúðarfólki en 77.625 kr  hjá einstæðum foreldrum. 

Ungt barnafólk sem er að hefja sinn feril á vinnumarkaði er gjarnan um leið að koma sér þaki yfir höfuðið. Kostnaðurinn við þarfir barnanna, fæði, klæði og tómstundir, bætist þar við. Og fyrir vikið verður álagið enn meira á fjölskyldurnar eða þá að barneignum er frestað.

Eitt af einkennum norræns velferðarkerfis er langtímafjárfesting í menntun, heilsugæslu og umönnun barna – framtíðarfjárfesting í fólki. Í norrænu velferðarríkjunum eru barnabætur hvergi  tekjutengdar nema í Danmörku, en þar hefjast skerðingar við mjög háar tekjur. 

,,Þetta er alltof dýrt“ segja íhaldsflokkarnir. Ef við tækjum það skref á næsta kjörtímabili að einstaklingar með 600 þúsund krónur á mánuði fái óskertar barnabætur þá þyrftum við að auka framlögin um 9 milljarða króna á ári. Ríkisstjórnin ákvað að lækka skatta á banka og breyta skattstofni fjármagnstekna sem kostaði álíka upphæð fyrir ríkissjóð. Þetta er allt spurning um forgangsröðun stjórnvalda. Við í Samfylkingunni röðum barnafólki framar.

Ég hef sem þingmaður lagt fram óteljandi tillögur um betri kjör fyrir barnafólk. Flestar hafa verið felldar. Ég nýtti tækifærið þegar ég var fjármálaráðherra 2012 og sá til þess að barnabætur hækkuðu um 30% á milli ára. Fleiri ungar fjölskyldur fengu þá bætur en nú. Sjálfstæðismenn og Framsóknarmenn sem tóku við, vildu frekar lækka veiðigjöldin en hækka barnabætur að því sem gerist í norrænum velferðarríkjum. Núverandi ríkisstjórn fylgir sömu stefnu.

Það þarf að gera betur fyrir barnafólk. En til þess þarf nýja ríkisstjórn eftir kosningar. Ríkisstjórn jafnaðarmanna.

Greinin birtist fyrst á visi.is 11. júlí 2021

Oddný Harðardóttir, þingflokksformaður, skipar 1. sæti í Suðurkjördæmi

Kosningu utan kjörfundar skal hefja svo fljótt sem kostur er eftir að kjördagur hefur verið auglýstur, þó eigi fyrr en átta vikum fyrir kjördag. 

Reiknað er með að utankjörfundaratkvæðagreiðsla hefjist eftir 15. ágúst eftir að þingi hefur verið rofið. Við munum uppfæra upplýsingar hér eins og þær berast. 

Nánari upplýsingar birtast svo hér þegar nær dregur: https://www.stjornarradid.is/verkefni/kosningar/

Samfylkingin í Suðvesturkjördæmi boðar til opins streymisfundar um kjaramál öryrkja.

Sérstakur gestur fundarins verður Þuríður Harpa Sigurðardóttir formaður Öryrkjabandalags Íslands en með henni í pallborði verða Þórunn Sveinbjarnardóttir oddviti Samfylkingarinnar í Suðvesturkjördæmi og Inga Björk Margrétar Bjarnadóttir sem skipar 3. sæti listans. Fundinum stýir Guðmundur Andri Thorsson, þingmaður Samfylkingarinnar.

Fundinum verður streymt á Facebook og Youtube og einnig aðgengilegur að honum loknum.

„Það nennir enginn að tala um pólitík núna. Það er engin stemning fyrir þessum kosningum í september“ segir fólk þegar minnst er á að það sé stutt í kosningar. En allir tala um veiruna og sóttvarnir og ástand heilbrigðiskerfisins. Og það er pólitík!

Það hefur verið okkar gæfa að fylgja ráðleggingum sóttvarnarlæknis í heimsfaraldri. Um ráð hans hefur verið víðtæk sátt í samfélaginu. Það er pólitísk ákvörðun ef ekki er farið að öllu leyti eftir leiðbeiningum sóttvarnarlæknis. Það var pólitísk ákvörðun að bíða í 10 daga með aðgerðir á landamærum þegar ljóst var orðið í sumar að grípa þyrfti til ráðstafana vegna fjölda smita.

Það var pólitísk ákvörðun að svelta heilbrigðiskerfið og það er þess vegna sem það ræður ekki við meira álag en orðið er. Heilbrigðisstarfsfólk sem er að niðurlotum komið er kallað úr sumarfríi, jafnvel fæðingarorlofi og leggur sig fram við að hjúkra sjúklingum. Hleypur um gangana á smitsjúkdómadeild Landspítalans sveitt í sóttvarnarbúningunum á meðan aðgerðum sem hægt er að fresta er frestað. Og biðlistarnir lengjast. Sýnatökur og bólusetningar er einnig viðbótarálag á heilbrigðisstofnanir um land allt sem búa fyrir við mikla manneklu.
 
Eldra fólk er fast inni á Landspítalanum vegna þess að ekki er pláss á hjúkrunarheimilum fyrir þau. Í stað þess að verja ævikvöldinu á öldrunarstofnun eyða um tvöhundruð manns síðustu mánuðunum ævinnar á lyflækningadeildum Landspítalans, þó að meðferð við veikindum sé löngu lokið. Hvernig gat það gerst að rík þjóð sýni eldra fólki slíkt virðingarleysi?  Ástandið er tilkomið vegna pólitískra ákvarðana um byggingu og rekstur hjúkrunarheimila, um aðstoð á heimilum eldra fólks og valkosti í búsetuúrræðum.
 
„Þessi ríkisstjórn hefur sett meira í heilbrigðiskerfið en allar aðrar“ segja ráðherrar og stjórnarliðar. Nánast öll viðbótin síðustu fjögur ár fór í byggingu nýja Landspítalans, launahækkanir og verðbætur. Fyrir vikið þróast heilbrigðisþjónustan ekki í takti við fjölgun eða öldrun þjóðarinnar, tæki og tól úreldast og heilbrigðiskerfið veikist ár frá ári. Það þarf sannarlega að byggja við Landspítalann en fjármagnið í byggingu hans fer ekki í rekstur hans á meðan á byggingu stendur. Það hljóta ráðherrarnir að hafa áttað sig á þegar þeir sömdu fjárlögin. Og biðlistarnir lengjast.


Sterkt og gott heilbrigðiskerfi er einn af mikilvægustu hornsteinum velferðarsamfélags. Samfylkingin er með skýra stefnu í heilbrigðismálum og málefnum eldra fólks.
 
 Það þarf kjark, áræði og skýra sýn jafnaðarmanna til að byggja upp og bæta líf fólksins í landinu. 

Greinin birtist fyrst í Morgunblaðinu 10. ágúst 2021.

Oddný Harðardóttir, þingflokksformaður, skipar 1. sæti í Suðurkjördæmi.

Það er engin djörfung né skýr framtíðarsýn þegar kemur að uppbyggingu húsnæðis í Hafnarfirði undir stjórn núverandi meirihluta. Síðustu 7 ár hefur ládeyða og skortur á sóknarhug í skipulags- og byggingarmálum verið einkennandi á tíma meirihluta Sjálfstæðisflokksins í Hafnarfirði.

Lítil sem engin fjölgun hefur átt sér stað síðan 2016 

Alls staðar í nágrannasveitarfélögunum á höfuðborgarsvæðinu að Seltjarnarnesi undanskyldu fjölgaði íbúum svo jafnvel skipti tugum prósenta á tímabilinu 2016 – 2021. Innan höfuðborgarsvæðisins er fjölgunin mest í Mosfellsbæ, eða 34,2%. Þar búa nú 12.880 manns. Raunar hefur ekkert sveitarfélag með fleiri en þúsund íbúa vaxið eins og Mosfellsbær á tímabilinu. Í Reykjavík búa 134.000 manns og hefur íbúum fjölgað um 9,1% á tímabilinu.

En í Hafnarfirði fjölgaði íbúum á þessu árabili um 3,8%! Það er ömurlegt að vita til þess að á 7 ára valdatímabili Sjálfstæðisflokksins hér í Hafnarfirði er þetta niðustaðan. Grútmáttlaus skipulagsstefna og framtaksleysi þeirra er hrópandi. Þeir hafa haft formennsku í Skipulags- og byggingarráði öll þessi ár. Þeirra er svo sannarlega ábyrgðin.

En lengi getur vont versnað. Nú er svo komið að bæjarbúum fækkaði á milli ára, frá árinu 2020 til ársins 2021. Í fyrsta skipti í marga áratugi. Fram kemur í nýjum tölum á vef Þjóðskrár að íbúum í Hafnarfirði hefur fækkað um 154 frá 1. desember síðastliðnum fram til 1. ágúst á þessu ári. Á sama tíma hefur íbúum Reykjavíkurborgar fjölgað um 981. Eins hefur íbúum í Kópavogi, Garðabæ og Mosfellsbæ einnig fjölgað um nokkur hundruð.

Sjálfstæðismenn hafa reynt að verja aðgerðarleysi sitt og fólksflótta úr bænum. Þeir sjá ekki eigið getuleysi í þessum málaflokki og kenna því öllu öðru um.

Meðal annars því að flutningslínur rafmagns hafi tafið uppbyggingu í Skarðshlíð, Hamranesi og jafnvel í Áslandi 4 og 5 sem er æði langsótt og ekkert annað en veikluleg tilraun til að tala sig frá eigin veikleikum í skipulagsmálum. Við áætlanir þeirra um þéttingu byggðar hafa þeir talað um það hversu illa skipulagslög hafa leikið þá og eins þykir þeim íbúalýðræði þvælast fyrir. Og svo auðvitað hefur minnihlutinn verið til trafala. Alltaf hreint með bölvað vesen og tefja fyrir öllu. Allt þetta dæmir sig sjálft og undirstrikar veikleika þeirra þegar kemur að stjórn skipulags- og byggingarmála í bænum. Það er ljóst og engum um að kenna öðrum en þeim sjálfum!


Grátleg staða er á ábyrgð þeirra! 

Það skyldi þau ekki vera að fleira komi til sem skýri fólksflótta úr Hafnarfirði. Forsvarsmenn núverandi meirihluta hafa reynt að tala bæinn upp en því miður hefur það verið mjóróma rödd. Ungt fólk flytur úr bænum í leit að betra samfélagi þar sem betur er stutt við t.d. barnafjölskyldur og þar sem húsnæði er til staðar sem hentar þeim og þeirra kröfum.

Ábyrgðin er á hendi meirihluta Sjálfstæðismanna og Framsóknar á grátlegri stöðu og fólksflótta úr bænum. Það er vonandi að kjósendur gefi meirihlutanum rauða spjaldið í næstu kosningum. Íbúar Hafnarfjarðar eiga svo miklu betra skilið.

Friðþjófur Helgi Karlsson bæjarfulltrúi Samfylkingarinnar í Hafnarfirði skrifar um aðgerðarleysi í húsnæðsmálum og skort á sóknarhug í skipulags- og byggingarmálum í Hafnarfirði. 

Uppbygging á íbúðarhúsnæði í Hafnarfirði – skipsbrot Sjálfstæðisflokksins

Stefnt er að 100 milljarða króna niðurskurði 2023-25 til að draga úr skuldsetningu vegna heimsfaraldurs í núverandi fjármálaáætlun ríkisstjórnarinnar. Þau hafa áhyggjur af vaxtakostnaðinum sem hlýst af því að stöðva skuldasöfnunina seinna, kostnaðinum af fjármagni sem styður við endurreisn eftir náttúruhamfarir.

Ekki má íþyngja komandi kynslóðum með of þungum skuldabagga segja þau. Við þurfum að vera ábyrg, hér reynir á ráðdeild til skamms tíma, erfiðar ákvarðanir.

Þetta er óútfært – en þau segjast bara ætla að finna 100 milljarða króna í rekstri hins opinbera, 34 milljarða á hverju ári frá árinu 2023-2025 – til að loka fjárlagagatinu.

Setjum upphæðina í samhengi. Rekstur Sjúkrahússins á Akureyri kostar 8 milljarða á ári, Háskóli Íslands kostar 17 milljarða, embætti landlæknis 1,5, Þjóðleikhúsið 1,3 og dómstólakerfið í heild 3,5.

Jafnvel þótt allar þessar stofnanir og öll þessi starfsemi yrði lögð niður á einu bretti, þá myndi það ekki duga til að mæta niðurskurðarkröfum ríkisstjórnarinnar.

Látum liggja á milli hluta að fjárlagagat ríkissjóðs sveiflast með hagkerfinu. Að ef hagkerfið er heilbrigt og umsvif mikil, þá minnkar gatið sjálfkrafa með tíð og tíma.

Að ef bæði atvinnulífið og hið opinbera halda að sér höndum samtímis, þá snarminnka umsvif og botninn dettur úr hagkerfinu. Skatttekjur minnka meira og atvinnuleysisútgjöld aukast.

Látum líka liggja á milli hluta að samkvæmt áætlun ríkisstjórnarinnar ætla þau að herða ólina enn frekar ef efnahagsástandið reynist verra en grunnspá þeirra gerir ráð fyrir.

Sem sagt ef efnahagsástandið versnar, samfélagið stendur veikari fótum, þá ætla þau að skera niður enn meira.

Forneskjulegar hugmyndir? Já. Enda aðferðir sem við höfum séð aftur og aftur að virka ekki.

Umræða um skuldabyrði framtíðarkynslóða á svo sannarlega rétt á sér. Stóra myndin hefur hins vegar tapast. Velferðartap framtíðarkynslóða af því að fara hægar í þá vegferð að vinna okkur út úr COVID skuldunum en nú er stefnt að er mjög lítið miðað við velferðartapið sem niðurskurður grunnþjónustu á viðkvæmum tímum getur haft.

Því þversögnin í stefnu stjórnvalda er enn athyglisverðari:

Ofuráhersla er á að ná markmiði um ákveðið skuldahlutfall árið 2025 með aðgerðum sem eru til þess fallnar að grafa undan tekjuvexti hagkerfisins - og þar með magna skuldavanda ríkissjóðs til lengri tíma. Fyrir framtíðarkynslóðir. En fátt er um djarfar ákvarðanir í þeim málaflokki sem ungt fólk hefur mestar áhyggjur af. Þar sem stærstu skuldirnir eru að safnast upp: loftslagsmálum.

Ef við höfum áhyggjur af framtíðarkynslóðum þá er margfalt ódýrara fyrir okkur að grípa til alvöru aðgerða í loftslagsmálum núna, byggja upp til framtíðar, en að skera niður almannaþjónustu fyrir skammtíma markmið. Þetta skilur Samfylkingin.

Greinin birtist fyrst á visi.is 1. ágúst. 

Kristrún Frostadóttir er hagfræðingur og leiðir lista Samfylkingarinnar í Reykjavík suður í komandi alþingiskosningum.

Leit um „��“

2360 niðurstöður fundust við leit að „��“

Póstlisti Samfylkingarinnar

Samfylkingin

Flokkurinn

Flýtileiðir

Vertu í bandi:

Leit um „���������������������������“