Svo virðist sem stjórnmálamenn telji það sér til tekna að tala niður störf kennara og fólkið sem gegnir þeim. Verklaust fólk sem gerir kröfu um milljón krónur á mánuði! Kennarar hafa að sjálfsögðu svarað fyrir sig í fjölmiðlum en það er dapurlegt að verða svona rækilega vör við virðingarleysið sem grasserar í garð kennarastéttanna, allt frá leikskóla upp í framhaldsskóla.

Eitt af því sem KÍ hefur bent á er krafan um jöfnun launa á milli opinbera og almenna vinnumarkaðarins en þá er miðað við sambærileg kjör háskólamenntaðs fólks á almenna vinnumarkaðnum. Sú krafa byggir á samkomulagi um lífeyriskerfi opinberra starfsmanna frá árinu 2016. Það gerðu fjármálaráðuneytið fyrir hönd ríkisins, Sambandið fyrir hönd sveitarfélaganna, BSRB, BHM og Kennarasambandið. Með samkomulagi voru lífeyriskjör jöfnuð á milli markaða en ríki og sveitarfélög skuldbundu sig til að jafna launamuninn á milli þessara sömu markaða. Það hefur enn ekki verið gert átta árum síðar.

Góð vinkona mín, sem er grunnskólakennari með 35 ára starfsreynslu, deildi launaseðlinum sínum með mér á dögunum. Hún er umsjónarkennari í 1. bekk grunnskóla. Heildarlaun hennar fyrir fulla vinnu eru 758.048 krónur á mánuði. Hvorki meira né minna. Strípað þingfararkaup er 1.459.841 króna á mánuði. Ég leyfi lesendum að leggja mat á það hvor okkar sé verðugri launanna.

Sem þingkona og fyrrverandi forystukona bandalags stéttarfélaga geri ég mér fulla grein fyrir því að launahækkanir eru sjaldnast teknar í stórum stökkum en aðilar vinnumarkaðarins og viðsemjendur kennara geta ekki hunsað kröfur kennara um jöfnun launa á milli markaða. Þeim þarf að svara og þær þarf að ræða við samningsborðið. Í þetta sinn búa opinberir starfsmenn meira að segja svo vel að félagar þeirra innan ASÍ sýn kröfunum skilning og stuðning. Það veit á gott, því að aðilar vinnumarkaðarins geta, ef þeir vilja, verið samtaka um að bæta laun og kjör kennara á Íslandi.

Greinin birtist á visi.is fyrr í mánuðinum. 

Opinber umfjöllun um kennarastarfið einkennist þessa dagana mest af sleggjudómum og fáfræði. 

Bæjarmálafundur Samfylkingarinnar á Akranesi verður haldinn sunnudaginn 10. nóvember kl. 19:30 í Stillholti 16-18. 

Allir Skagamenn velkomnir í kaffisopa og spjall um bæjarmálin.

Hlökkum til að sjá ykkur sem flest.

Stjórn Samfylkingarinnar á Akranesi 

Ekki aðeins með því að kjósa fólk til að vinna að hag þjóðarinnar á Alþingi, heldur einnig um það hvort leyfa eigi þýskum sementsrisa að koma sér fyrir í landi Þorlákshafnar og setja í gang fordæmalausar fyrirætlanir sem snerta hag allra Íslendinga. Kosið verður um það hvort sveitarfélagið eigi að samþykkja breytingu á aðal- og deiliskipulagi þannig að Heidelberg Material (áður Heidelberg Cement) geti hafist handa við að reisa verksmiðju, sem er í aðeins 2,5 km. fjarlægð frá leikskóla sem nú er verið að byggja í nýju hverfi í Þorlákshöfn ásamt nýjum hafnarmannvirkjum í nálægð við landeldin sem eru að byggjast upp.

Bæjarstjóri Ölfuss sagði í viðtali við RÚV nú nýlega að honum fyndist málið ekki mikið rætt í sveitarfélaginu heldur væri það frekar rætt annars staðar og þá vegna þess að fólk þekki málið illa. Ég veit ekki hversu marga íbúa bæjarstjórinn hittir öllu jafna en upplifun mín er gjörólík. Fjölmargir áhyggjufullir íbúar hafa komið að máli við mig undanfarna daga og deilt áhyggjum sínum vegna þessa máls. Íbúar hafa meðal annars áhyggjur af ímynd og framtíð bæjarins, öryggi sínu og fjölskyldunnar á vegum úti. Sjómenn hafa áhyggjur af fiskimiðum vegna fyrirætlana um námugröft á hafsbotni mikilvægra hrygningarsvæða fiskstofna landsins, starfsfólk landeldanna hefur áhyggjur af neikvæðum áhrifum og enn aðrir hafa áhyggjur af því að fjármokstur Heidelberg í ýmis félög í bænum kunni að hafa mótandi áhrif á skoðun fólks þegar kemur að kosningu. Þess fyrir utan hafa íbúar í öðrum sveitarfélögum einnig réttmætar áhyggjur af málinu því þau keyra jú mörg þessa sömu vegi og óttast ágang erlends stórfyrirtækis á auðlindir landsins. Hvað gerist þegar fyrsta fjallið klárast, hvaða fjall verður mokað niður næst og flutt úr landi?

Þessar áhyggjur eru ekki úr lausu lofti gripnar. Umsögn Vegagerðarinnar við fyrirætlanir um stórfellda námuvinnslu í Þrengslunum er afdráttarlaus og segir meðal annars: ,,Ekki er unnt að hefja stórfellda efnisflutninga úr Litla-Sandfelli um núverandi veg til Þorlákshafnar.” Þá hefur Vegagerðin einnig sagt að aðstæður fyrir þessa nýju höfn sem Heidelberg Materials hyggst reisa á nýjum stað nálægt landeldunum séu mjög varasamar. Þar sé ekki það sem megi kalla náttúrulegt hafnarstæði. Há alda nái langt inn á víkinna sem geri aðstæður mjög erfiðar, bæði hvað varðar siglingu skipa að og frá höfninni sem og fyrir viðlegu skilyrði innan hafnar. Til stendur að allt að 25 skip sigli í höfnina í hverri viku. Vegagerðin telur að ekki hafi verið sýnt fram á að tillögurnar muni ganga upp fyrir þessa flutninga.

Umhverfisvæn matvælaframleiðsla og/eða grjótmulnings verksmiðja?

Það er því ekki að ástæðulausu sem landeldisfyrirtækið First Water hefur áhyggjur af mengunarslysum frá fyrirhugaðri höfn með allri skipaumferðinni og þeim 100 vörubílum sem eiga að keyra í verksmiðjuna daglega. Áhyggjur þeirra snúa einnig að rykmengun og titringi frá starfseminni sem kann að hafa neikvæð áhrif á fiskana. Sveitarfélagið var búið að tala fyrir því að sækja fram á sviði umhverfisvæns matvælaiðnaðar svo fyrirtæki eins og First Water, sem kom í þeirri góðu trú með 100 milljarða króna fjárfestingu, þarf nú að verjast þessari stefnubreytingu sem eðlilega hefur neikvæð áhrif á ímynd þess ef af verður.

Hafrannsóknastofnun afdráttarlaus í umsögn sinni

Hluti af fyrirætlunum Heidelberg Material er stórfelldur námugröftur á hafsbotni þar sem hrygningastöðvar mikilvægra fiskstofna landsins er að finna. Niðurstöður Hafrannsóknar um neikvæð áhrif á lífríki voru kynntar á íbúafundi sem fulltrúar úr minnihluta bæjarstjórnar Ölfuss stóðu fyrir í maí. Það vakti athygli að Heidelberg Material reyndi að koma í veg fyrir að sérfræðingur Hafró myndi koma fram á fundinum sem hefur ekki áður gerst í tíð forstjóra Hafrannsóknastofnunar líkt og kom fram í viðtali við hann. Í framhaldi af neikvæðum umsögnum Hafró lagði Heidelberg fram breytta áætlun og óskaði eftir nýju áliti Hafrannsóknastofnunar sem kom fram í september síðastliðinn en niðurstaðan var sú sama. Hafró leggst alfarið gegn framkvæmdinni. Hún sé fordæmalaus og mun hafa neikvæð áhrif á afkomu fiska og annarra lífvera. Stofnunin bendir líka á að engin lög eða reglugerðir eru til um verndun fiska eða hrygningarsvæða gegn uppdælingu á jarðefnum. Þá hefur Vestmannaeyjabær einnig gagnrýnt þessar fyrirætlanir því þær skapa hættu fyrir innviði bæjarins. Efnistakan á hafsbotni var ein af meginforsendum fyrir verkefninu og átti meirihluti efnisins að koma þaðan.

Þau sem hafa farið á golfvöllinn í Þorlákshöfn í sumar ráku eflaust augun í Heidelberg fána við fyrstu 9 holurnar og í íþróttahúsinu er stærsta og mest áberandi auglýsingin í salnum einnig frá Heidelberg. Þá stóð til að merkja búninga ungra iðkenda í fótboltafélaginu í bænum með auglýsingu frá fyrirtækinu en blessunarlega var fullur skilningur þar þegar foreldrar mótmæltu þeim fyrirætlunum. Fyrirtæki hefur boðið fleiri félögum háar fjárhæðir á þessu ári. Það er auðvitað alþekkt að fyrirtæki í sveitarfélögum láta gott af sér leiða og styrkja félagasamtök og góðgerðarsamtök og er það vel. En þegar fyrirtæki sem ekki er staðsett í sveitarfélaginu og á allt sitt undir því að íbúar kjósi þeim í vil í íbúakosningu fer fram með þessum hætti vekur það óneitanlega upp spurningar. En íbúar í Ölfusi láta ekki kaupa sig. Það verður spennandi að sjá hvort fyrirtækið haldi áfram að leggja til pening í félagasamtök í bænum ef kosningin fellur ekki þeim í hag.

Sveitarfélagið Ölfus er langt frá því að vera á flæðiskeri statt. Tækifærin óþrjótandi, sveitarfélagið stendur vel og íbúar í raunverulegri aðstöðu til að velja um framtíð þess. Viljum við umhverfisvænan matvælaiðnað eða grjótmulnings verksmiðju sem fer illa með auðlindir og náttúru landsins? Viljum við fallegan bæ eða iðnaðarmannvirki með allt að 18 sílóum, sem hvert um sig er næstum jafn hátt og Hallgrímskirkja ásamt öðrum mannvirkjum sem munu drottna yfir bænum og sjást úr nágrannasveitarfélögum? Viljum við fá til okkar þungan iðnað með allri þessari viðbótar umferð á vegum sem þola hana ekki eða einbeita okkur að inn og útflutningi í gegnum höfnina. Hvenær er nóg, nóg?

Þessi áskorun sem íbúar í Ölfusi standa frammi fyrir kemur meðal annars til vegna þeirra vankanta sem eru á regluverki um nýtingu náttúruauðlinda hér á landi, eins og Indriði Þorláksson kom svo vel inn á í nýlegri grein. Þar bendir hann á að með ónýtum lagaramma um náttúruauðlindir hefur verið skapað kjörlendi fyrir fjármálabrask og spákaupmennsku með þær. Eignarhald á landi og/eða nýting á því verður auðfengin bráð klókra fjáraflamanna í viðskiptum við lítt reynda Frónbúa og ginkeypta stjórnmálamenn þeirra.

Höfundur er oddviti Íbúalistans í Ölfusi og frambjóðandi í 2. sæti á lista Samfylkingarinnar í Suðurkjördæmi.

Íbúar í Ölfusi fá tækifæri til að hafa áhrif á framtíð Íslands í komandi kosningum. 

Lítið gert úr á­hyggjum í­búa Ölfuss og annarra lands­manna

Á síðasta ári létust samtals 25 manns undir 30 ára vofeiflega, þar af 15 vegna lyfjatengdra andláta (ofskömmtunar) og 10 vegna sjálfsvíga. Þetta þýðir að meira en 2 jarðarfarir voru í hverjum mánuði hjá ungu fólki sem varla var byrjað að lifa lífinu, fólk sem hefði átt að vera hér með okkur, eignast fjölskyldur og leggja sitt af mörkum til samfélagsins. Í kringum hvert þetta andlát eru um 100 manns, foreldrar, systkini, börn, makar og aðrir ástvinir sem sitja eftir í sárum. Þannig má segja að um 2.500 manns á Íslandi bara á síðast ári hafi orðið fyrir beinum áhrifum af andláti ungrar manneskju í blóma lífsins.

Það sem ekki fylgir sögunni er hversu mikil gáruáhrif slíkt andlát hefur um allt samfélagið og hversu ótrúlega dýrt hvert andlát er, ekki bara í sorg og mannlegri þjáningu heldur í beinhörðum peningum.

Ég finn til í kjarnanum í hvert sinn sem ég heyri fréttir af ótímabæru andláti ungrar manneskju, því ég hef sjálf upplifað að missa barn með þessum hætti. Í hvert sinn hugsa ég til fjölskyldu og vina og sársaukans sem þau upplifa að fá fréttirnar. Í hvert sinn bölva ég hraustlega og hugsa að það mátti koma í veg fyrir þessa þjáningu.

Við ekki bara getum gert eitthvað meira í þessum málum við eigum að gera það.

Lausnin felst ekki bara í því að styrkja okkar grunnkerfi, við þurfum líka að bæta við fjölbreyttari leiðum fyrir fólk til að takast á við vandann, vinna að forvörnum og snemmtækum lausnum og stórauka þannig aðgang ungs fólks og fjölskylda þeirra að fá hjálp, á sínum forsendum og á réttum tíma.

Á Íslandi erum við ótrúlega rík af hugsjónafólki sem stofnað hefur félagasamtök til að vinna að málefnum fólks sem þarf aðstoð og er ég ein af þeim, enda stofnaði ég Bergið með góðu fólki. Einnig má nefna SÁÁ, Stígamót, Pieta, Sorgarmiðstöðina, Kvennaathvarfið, Bjarkahlíð, Rauði Krossinn, Rótina. Þetta er alls ekki tæmandi upptalning. Þau urðu öll til út af götum í kerfunum okkar og hafa komið til móts við þarfir fólks með sveigjanlegri og oft nýstárlegri hætti en kerfin okkar hafa getað.

Öll þessi samtök eiga það líka sameiginlegt að vera í sífelldri baráttu um takmarkað fjármagn þar sem ekki er fyrirsjáanleiki um peninga næsta árs. Þar sem gott tengslanet er meira virði en fagmennska til að lifa af.

Við þurfum að taka ábyrgð á þessum málum, setja inn meira fjármagn, styðja grunnkerfin okkar en einnig styðja við fjölbreyttar leiðir sem koma til móts við fólk í vanda.

En fyrst og fremst þurfum við stjórnvöld sem eru tilbúin til að taka ábyrgð á öllu okkar fólki. Hætta að henda því til og frá í flóknu kerfi, setja manneskjuna í miðjuna og láta kerfið vinna fyrir okkur.

Við þurfum fólk við stjórnvölinn sem skilur vandamálið, sem skilur hvað þarf að gera til að leysa það og hefur getuna til að framkvæma. Fólk sem er tilbúið að axla ábyrgðina og gefast ekki upp fyrir verkefninu.

Samfylkingin er afl sem mun geta sameinað nýja ríkisstjórn um þetta verkefni.

Unga fólkið okkar er framtíðin, þau eru svo framsýn og flott og hafa svo mikla getu. En þau eru líka að biðja okkur um að við styðjum betur við þau svo þau geti lifað af í flóknum heimi og að við skilum til þeirra góðu samfélagi þar sem allir fá að blómstra.

Höfundur situr í 4. sæti á framboðslista Samfylkingarinnar í Reykjavíkurkjördæmi suður.

Á okkur dynja fréttir af slakri stöðu ungmenna í íslensku samfélagi, fréttir af ótímabærum dauða, ofbeldi, aukinni vanlíðan, minni hamingju og ráðaleysi í kerfunum okkar.

And­lát ungrar mann­eskju hefur gáruáhrif á allt sam­félagið

Eitt þeirra mála eru starfsréttindi þar sem kröfur eru gerðar til menntunar og færni til að sinna ákveðnum störfum svo sem störf iðnaðarmanna. Til þess að starfa sem húsasmiður þá þarft þú að hafa lokið sveinsprófi sem slíkur, þú þarft að vera rafvirki til að vinna verkefni rafvirkja, matreiðslumaður til að elda matinn á vinnustöðum og stýra rekstri mötuneyta. Þessar kröfur eru ekki tilkomnar að ástæðulausu. Það þarf að tryggja fagmennsku og þekkingu í þessum störfum.

Allar þær kröfur sem gerðar eru til starfanna eru tilkomnar ýmist vegna gæða, þjónustu eða öryggismála. Við sem samfélag gerum kröfur til þess að húsin okkar séu vel byggð þannig að ekki stafi hætta af þeim, þannig að síður komi fram gallar á húsnæðinu og að öryggi starfsfólks sé tryggt á meðan á byggingu stendur. Með aukinni þekkingu á verklagi er hægt að tryggja öryggi á vinnustöðum þannig að fólk fari heilt heim úr vinnu á hverjum degi.

Þegar slakað er á kröfum eykst hættan á „frávikum“ verulega og getur öryggi og heilsu fólks verið ógnað. Það er þess vegna sem gríðarlega mikilvægt er að vanda til verka, gera ríkar kröfur til fyrirtækja sem taka að sér hin ýmsu verkefni í samfélaginu.

Við sem samfélag verðum að gera ríkar kröfur til allra til þess að tryggja öryggi á vinnustöðum. Við getum ekki og eigum ekki að sætta okkur við dauðsföll á vinnustöðum. Í byggingariðnaði, þar sem flest vinnuslys hafa orðið á undanförnum misserum, þurfum við sérstaklega að taka höndum saman til þess að tryggja öryggi fólks og koma í veg fyrir öll slys.

Það er þess vegna sem nauðsynlegt er að standa vörð um löggiltar iðngreinar og þar þurfum við frekar að sækja fram um að bæta lagaumgjörð um þær í stað þess að brjóta þær niður. Ég mun beita mér fyrir bættu starfsumhverfi iðnaðarmanna þar sem réttindi verða varin.

Höfundur er iðnaðarmaður og frambjóðandi Samfylkingarinnar í komandi alþingiskosningum.

Á undanförnum árum hafa ýmsir stjórnmálaflokkar sótt hart að réttindum launafólks á fjölmörgum sviðum. Svo virðist sem staða launafólks megi ekki vera sterk eða réttindi góð. 

Lög­gilding iðn­greina stuðlar að auknum gæðum og öryggi

Samfylkingin í Árborg og nágrenni býður í laugardagskaffi 9. nóvember kl. 10:00 að Eyravegi 15.

Opið hús, kaffiveitingar og öll velkomin.
 
Nú er kosningabaráttan að farin af stað, verið er að skipuleggja viðburði og dagatalið að þéttast. 

Frambjóðendur verða á ferðinni um allt kjördæmið og dagskrá þeirra verður kynnt á næstunni. Opnunartími kosningaskrifstofu á Selfossi lengist líka bráðum.

Fylgist með og takið þátt.

„Nú segja allir flokkar að þeir leggi áherslu á að ná niður vöxtum og verðbólgu. En það skiptir ekki máli hvað þú segir heldur hvað þú gerir. Fólk veit að Samfylkingin er með plan til að kveða niður vexti og verðbólgu – og það er ánægjulegt að við njótum trausts til að leiða stjórn efnahagsmála,“ segir Kristrún um niðurstöður Gallup.

Tvöfalt fleiri treysta Kristrúnu en Sigmundi
Tæplega 38% sögðust treysta Kristrúnu best en þar á eftir koma Sigmundur Davíð Gunnlaugsson, formaður Miðflokks, með tæplega 18% traust og Bjarni Benediktsson, formaður Sjálfstæðisflokks, sem 17% treysta best til að leiða stjórn efnahagsmála. Þar á eftir kemur Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir, formaður Viðreisnar, með 8,6% traust en leiðtogar annarra flokka mælast með minna.

Í samræmi við mælingu Maskínu
Þessar niðurstöður Gallup eru nokkurn veginn í samræmi við það sem nýleg könnun Maskínu sýndi varðandi traust til stjórnmálaflokkanna eftir mismunandi málefnasviðum. Þar kom fram að flestir treystu Samfylkingu best á sviði efnahagsmála eða um 26% landsmanna.

Könnun Gallup var gerð dagana 25. október til 1. nóvember, ríflega 79% tóku afstöðu og spurt var: „Formanni hvaða stjórnmálaflokks sem nú eru á þingi treystir þú best til að leiða stjórn efnahagsmála á Íslandi?“ Könnunin var framkvæmd að beiðni Samfylkingar.

Samkvæmt nýrri könnun Gallup treysta 38% Kristrúnu Frostadóttur best til að leiða stjórn efnahagsmála á Íslandi.

Flestir treysta Kristrúnu best til að leiða stjórn efnahagsmála

Spjallfundur með vöfflum um úrslit kosninganna vestanhafs og áhrif þeirra á Ísland ‒ og evrópskt samstarf. 

Laugardaginn 9. nóvember kl. 11:00-13:00 að Hallveigarstíg 1.

Málshefjendur eru Þórunn Sveinbjarnardóttir, alþingismaður, og Magnús Árni Skjöld, stjórnmálafræðingur og rithöfundur.

Framundan eru fjögur ár með Trump í Hvíta húsinu ‒ hverju má búast við í alþjóðapólitík og milliríkjaviðskiptum? Hver verða viðbrögð Evrópusambandsins ‒ og hvernig geta Íslendingar tryggt hagsmuni sína og öryggi eftir að MAGA-forsetinn tekur við?

Ræðum málin og treystum vor heit í kosningabaráttunni.

Samfylkingarfélagið í Reykjavík

Ísland, Evrópa og úrslitin í Bandaríkjunum

Samfylkingin í Suðurkjördæmi býður í kaffispjall með frambjóðendum laugardaginn 9. nóvember kl. 10:30 að Víkurbraut 13, Reykjanesbæ.

Gestir fundarins eru þrír efstu frambjóðendur í Suðurkjördæmi, Víðir Reynisson, Ása Berglind Hjálmarsdóttir og Sverrir Bergmann. 

Við hvetjum öll til að mæta og taka þátt í líflegum umræðum. 

Sjáumst!

Í vikunni birti Hagfræðistofnun Háskóla Íslandsskýrslu um stöðu efnahagsmála á haustmánuðum 2024. Þar segir meðal annars að almennt gildi sú regla að „hallarekstur ríkissjóðs felur í sér frestun á skattlagningu sem hækkar ráðstöfunartekjur heimila til skamms tíma en lækkar þær í framtíðinni“. Ríkissjóður Íslands hefur verið rekinn í halla linnulaust frá árinu 2019 og áætlanir gera ráð fyrir að svo verði áfram út árið 2027. Það gerir níu ár í röð og uppsafnaður halli mun í lok næsta árs vera ansi nálægt 700 milljörðum króna.

Á mannamáli þýðir þetta að þeir sem hafa haldið á prókúru ríkissjóðs hafa frekar valið að reka hann á yfirdrætti en að afla tekna til að standa undir útgjöldum. Ofan á það hafa á síðasta rúma áratug verið teknar ákvarðanir um að lækka tekjurnar með skattkerfisbreytingum. Tölur frá Hagstofu Íslands sýna svart á hvítu að þær skattalækkanir hafa fyrst og síðast nýst þeim tíu prósentum landsmanna sem þéna mest. Allir aðrir bera nú þyngri skattbyrði.

Það er ekki ókeypis að reka sig svona, enda þarf sífellt að vera að bæta við skuldirnar til að borga fyrir gatið sem myndast um hver mánaðamót. Skuldir bera vexti og í tilfelli ríkissjóðs er áætlaður vaxtakostnaður fyrir næsta ár nú kominn upp í 120 milljarða króna. Skuldir sem hlutfall af landsframleiðslu munu verða hærri á árinu 2025 en reiknað var með að þær yrðu fyrir 55 dögum síðan. Þá hafa þær verið yfir skuldareglu í sex ár.

Í skýrslu Hagfræðistofnunar er líka farið yfir hverjar afleiðingar þeirrar pólitískrar efnahagsstefnu síðustu ára að byggja hagvöxt á fólksfjölgun og fjölgun lágframleiðnistarfa hafi verið. Þar segir að þetta endurspegli „hagstjórn og stefnu stjórnvalda þegar kemur að vexti hinna ýmsu atvinnuvega. Við gætum spurt hvað landsmenn eigi að vinna við í framtíðinni. Hvernig atvinnulíf sjá stjórnvöld fyrir sér á hverjum tíma? Sumar atvinnugreinar nota mikið fjármagn og minna vinnuafl, aðrar mikið vinnuafl. Þær vaxa stundum hratt og stundum ekki eins hratt, en stjórnvöld geta haft áhrif á þessa þróun með hagstjórnartækjum sínum og skattkerfi.“ Áhersla á vægi háframleiðnigreina sem byggja á hugviti og sköpunargáfu er þungamiðja í atvinnustefnu Samfylkingarinnar.

Skýrsluhöfundar benda á að ein augljósustu áhrifin af gildandi stefnu stjórnvalda séu á húsnæðismarkað. Íbúðum á hverja kjarnafjölskyldu á Íslandi hefur fækkað mjög á síðustu árum samhliða mikilli fólksfjölgun og umtalsvert færri íbúðir eru hér á hverja þúsund íbúa á Íslandi en að meðaltali innan Evrópusambandsins. Eftirspurn er einfaldlega langt umfram framboð.

Á meðal úrbóta sem lagðar eru til í skýrslunni er að metið verði hvert umfang útleigu íbúðarhúsnæðis í þéttbýli til ferðamanna, á borð við það sem leigt er út í gegnum Airbnb, sé sem er til frádráttar. „Ef umfangið er nægilega mikið til þess að hafa umtalsverð áhrif á húsnæðisverð þá væri hægt að takmarka starfsemina frekar en gert er.“ Þetta er í öllum takti við plan Samfylkingarinnar um bráðaaðgerðir á húsnæðismarkaði.

Til að örva húsnæðismarkað til lengri tíma og fjölga íbúðum er hvatt til þess í skýrslunni að stjórnvöld bjóði upp á skattalegt hagræði fyrir þau verktakafyrirtæki sem reisa ódýrar og hagkvæmar íbúðir. Það er nákvæmlega það sem Samfylkingin ætlar að gera.

Skýrsluhöfundar fara yfir að í núverandi fjármálareglu, sem komið var á í tíð þeirra flokka sem nú skipa ríkisstjórn, sé hvorki hvatt til þess að reka ríkissjóð með afgangi í góðæri, sem myndi draga úr eftirspurn og verðbólgu, né leyfa miklum halla að myndast í kreppu, sem stutt getur við innlenda eftirspurn. Stefnan hafi „einnig í för með sér að viðhald á innviðum er vanrækt.“ Það er nákvæmlega það sem gerst hefur hér á landi og þarf að breytast. Fjárfesta þarf í innviðum og velferðarkerfum til að stuðla að auknum vexti. Það er meginþunginn í efnahagsstefnu Samfylkingarinnar. Í skýrslunni er loks hvatt er til að koma á stöðugleikareglu í ríkisfjármálum á nákvæmlega sama hátt og Samfylkingin vill og hefur lagt til í plani sínu.

Í stuttu máli sýnir skýrslan að plan Samfylkingarinnar er rétta planið fyrir Ísland. Fólk sér það. Þess vegna sýnir ný könnun að langflestir treysta Kristrúnu Frostadóttur fyrir efnahagsmálunum, eða 38 prósent. Einungis 17 prósent treysta formann Sjálfstæðisflokksins, sem setið hefur í fjármála- og efnahagsráðuneytinu í næstum tíu af síðustu ellefu árum, og sjö prósent treysta núverandi ráðherra málaflokksins.

Það þarf að grípa til ábyrgra en ákveðinna efnahagsaðgerða á Íslandi. Það þarf að lækka vexti. Það þarf að ná verðbólgu niður til lengri tíma og halda henni þar. Það þarf líka að auka hagvöxt og búa til störf sem borga góð laun og virða reglur íslensks vinnumarkaðar. Það þarf að ráðast í bráðaaðgerðir til að breyta íbúðum úr fjárfestingavöru í heimili, byggja meira og ná jafnvægi á húsnæðismarkaði. Það þarf að taka til eftir óstjórn þeirra sem hafa stýrt en ráða ekki við að fara með annarra fé. Þeirra sem kunna bara að reka sig á yfirdrætti.

Það þarf að endurreisa velferðarkerfin sem voru veikt á síðustu árum svo hægt yrði að ráðast í að lækka skattbyrði ríkasta fólks landsins. Það þarf að bregðast við því að sjúklingum á Landspítalanum hefur fjölgað miklu hraðar en starfsfólki. Að almennir lögreglumenn séu jafn margir á vakt á höfuðborgarsvæðinu í dag og þeir voru bara í Reykjavík árið 2007. Það þarf að mæta áskorunum kennara sem er gert að starfa í undirfjármögnuðu umhverfi og sífellt flóknara samfélagi og þurfa þess utan að þola óþolandi virðingarleysi úr hendi þeirra sem stýra kerfunum. Það þarf að búa til getu til að mæta börnum með fjölþættan vanda og fólki sem glímir við fíknivanda.

Það þarf að auka vöxt með velferð, ekki stuðla að vexti á kostnað velferðar líkt og verið hefur. Það þarf að uppfæra Ísland.

Það er dýrt að reka ríkis­sjóð alltaf á yfir­drætti

Leit um „��“

2834 niðurstöður fundust við leit að „��“

Póstlisti Samfylkingarinnar

Samfylkingin

Flokkurinn

Flýtileiðir

Um Samfylkinguna

Vertu í bandi:

Leit um „���������������������������“

2834 niðurstöður fundust við leit að „���������������������������“