Laugardagskaffið á sínum stað alla laugardagsmorgna í Sunnuhlíð 12 milli kl. 10 og 12. Tekið á móti gestum og gangandi með kaffi og kruðeríi - og staðan tekin á bæjarmálunum, landsmálunum og heimsmálunum. En aðallega hitta skemmtilegt fólk og hafa gaman. 

Sendiherraverkefnið okkar er nefnilega einstök brú milli menningarheima og bindum við mikla vonir við þessari nálgun. Stærsti hópurinn sem þarf sendiherra eru nefnilega ekki t.d. Þjóðverjar sem þurfa að endurnýja vegabréfið sitt heldur allt fólkið sem hér býr sem hefur annað móðurmál en kemst ekki yfir landamæri þessa samfélags.

Áður en ég varð borgarfulltrúi sat ég í stjórn Samtaka kvenna af erlendum uppruna. Fyrir mörgum árum síðan fengum við þar styrk til að upplýsa konur af erlendum uppruna um krabbameinsleit á Íslandi. Fyrst fórum við hefðbundnu leiðina: auglýstum fyrirlestur með túlki. Það mætti engin. Ástæðan var kannski augljós – krabbameinsleit kvenna er ekki málefni sem konum finnst einfalt að ræða um í framandi umhverfi við ókunnugt fólk. Við fengum aðra hugmynd: restina af styrknum nýttum við í að þjálfa 10 lykilkonur af mismunandi uppruna sem bæði voru ágætlega inni í íslensku samfélagi og tungumáli en á sama tíma vel tengdar í hópi samlanda sinna. Og svo styrktum við þær með kaffi og meðlæti og hver þeirra hélt einhvers konar saumaklúbb, bauð sem sagt öðrum minnst 10 konum úr sínu heimalandi heim til sín til að ræða málin. Árangurinn var magnaður og tengsl mynduðust sem styrktu þessar konur langt umfram þetta kvöld og fyrirkomulag krabbameinsleitar á Íslandi. Brú var komin á.

Sömu nálgun höfum við nú innleitt í nýsköpunarverkefni sem er starfrækt af frábæru teymi i þjónustumiðstöð Breiðholts, eitt af stórvirkjum borgarinnar í starfi með innflytjendum.
Í gegnum sendiherrana fer fram samtal í báðar áttir, borgin fær betri mynd af skoðunum og þörfum þeirra sem ekki hafa íslensku sem móðurmál en getur á sama tíma komið upplýsingum til þeirra.
Þó þeir takist á við fjölda áskorana þá er okkar hópur sendiherra með eitt mál í brennidepli: Þátttöku barna af erlendum uppruna í frístundastarfi. Íslenska módelið eða forvarnarstarfið sem hefur gert kraftaverk meðal íslenskra ungmenna á síðustu 20 árum er orðið útflutningsvara í öllum heiminum, eins og sýndi sig um daginn á stórri ráðstefnu í Mexíkó þar sem Dagur B. Eggertsson borgarstjóri og Heiða Björg Hilmisdóttir hleyptu nýju forvarnarátaki af stokkunum, byggðu á okkar fyrirmynd. En þá megum við ekki gleyma að innleiða þessa byltingu hér heima til fulls. Þátttakan í frístundakortinu er nefnilega lægst í þeim hverfum þar sem fjöldi innflytjenda er hæstur og þó að 60% sé mikið á heimsmælikvarða þá er það ekki mikið í samanburð við önnur hverfi í borginni hvað notkun á frístundakorti varðar.

Öflugt frístundarstarf í íslenskumælandi umhverfi er með sterkustu vopnum sem við höfum til að tryggja að þessi börn og ungmenni fái að njóta sín til fulls í þessu samfélagi. Í tengslum við það hefur borgin á þessu ári samþykkt 30 milljónir í verkefnið Frístund í Breiðholti með það að markmiði að auka þátttökuhlutfall barna í íþrótta- og frístundastarfi og notkun frístundakorts í Breiðholti til jafns við meðaltal í Reykjavík og að styðjast við samfélagslega þátttöku, íslenskunám og félagslega aðlögun barna með annað móðurmál en íslensku.
Þetta samtal við íbúa getur svo í framtíðinni skilað okkur svo miklu öflugra íbúalýðræði sem er orðinn svo stór þáttur í þróun borgarinnar. Ég þreytist ekki á því að benda á hvað innflytjendur eru fjölbreyttur hópur, þeir eiga gæludýr, hjóla eða vilja hefja eigin rekstur, hafa áhuga á skipulags- og umhverfismálum. Og hvergi náum við þessu samtali betur en í gegnum hverfisnálgun.

Starfandi sendiherrar á þessu ári eru Sabit Veselaj (albanska), Karim Askari (arabíska), Maria Sastre (spænska), Pidsinee Dísa Einarsdóttir (tælenska), Emilía Mlynska og Anna Radacz (pólska), Mirabela Blaga og Fer Biamin Alin (rúmenska), Neringa Eidukiené (litáíska) sem og Innocentia Fiati Friðgeirsson og Patience Afrah Antwi, sem brúa bilið fyrir fólk frá Gana, Nígeríu og Keníu.
Í erlendum sendiráðum getur maður fengið endurnýjun á vegabréfinu sínu en þessir sendiherrar gera eitthvað annað og nýtt: þeir búa til vegabréf, ef svo má segja, inn í borgina. Þeir ganga jafnvel lengra og taka niður landamærin, opna vegatálmana upp á gátt, þannig að við Reykvíkingar sitjum allir við sama borð.

Greinin birtist í Fréttablaðinu 4. jan. 2022.

Í síðasta mánuði tók ég ásamt borgarstjóra, Degi B. Eggertssyni, á móti hópi sendiherra í borgarstjórnarsalnum. Ekki hópi erlendra erindreka á Íslandi þó að þessi hópur væri ekki síður virðulegur. 

Frambjóðendur verða á staðnum og skrafs og ráðagerða. 

Havetjum alla til að nota tækifærið og koma sínum hjartans málum á framfæri við frambjóðendur Samfylkingarinnar.

Samfylkingin í Mofellsbæ verður með opið hús í Þverholti 3 alla laugardaga milli kl. 11:00 - 13:00 fram að kosningum. 

Sérstaklega voru þær raddir háværar úr ranni sjálfstæðismanna, enda höfðu þeir verið með hreinan meirihluta í sveitarfélaginu á árunum 2010 – 2018. Sérstakt var að hlusta á bæjarfulltrúa minnihlutans ítrekað tala niður meirihlutann vegna þess að hann væri samsettur úr 4 stjórnmálahreyfingum eins og það væri eitthvað óeðlilegt að svo margir gætu unnið saman að sameiginlegum verkefnum fyrir íbúa sveitarfélagsins.

Ég hins vegar taldi frá byrjun að einmitt vegna þess að þessi fjögur framboð sammæltust um að nálgast verkefnið af ábyrgð og virðingu fyrir hvort öðru þá yrði samstarfið farsælt þótt stundum yrði tekist á eins og við mætti búast. Það varð samt áberandi strax frá byrjun að viljinn til að finna lausnir og miðla málum var hafður í öndvegi og því varð samstarfið jafn hnökralaust og raun ber vitni. 

Það er mín sannfæring að það sé ekki nokkrum stjórnmálaflokki hollt að vera með hreinan meirihluta.  Þó það líti kannski vel út á pappír þá skapar það fleiri vandamál en það leysir. Það myndast ákveðinn umboðsvandi hjá þeim sem sitja í einföldum meirihluta vegna þess að þá þarf ekki samþykki annars stjórnmálaafls og því meiri hætta á að keyrðar séu í gegn ákvarðanir sem koma sér vel fyrir fáa en á kostnað allra annarra íbúa sveitarfélagsins. En það eru einmitt allir íbúar sveitarfélagsins sem kjörnir fulltrúar og þar með meirihlutinn eiga fyrst og síðast að vinna fyrir. 

Einfaldur meirihluti er í raun einræði og undir einræði líður spillingunni best. Stórir hagsmunaaðilar sem eiga sterk ítök í stjórnmálaflokkum sem ná einræðisvaldi koma sér þannig í kjörstöðu til að fá sínum málum framgengt umfram aðra. Þessir hagsmunaaðilar eru oft tilbúnir að ganga mjög langt í því að tryggja sínu stjórnmálaafli fylgis með það í huga að ná sem sterkustu ítökum í stjórn sveitarfélagsins í gegnum kjörnu fulltrúana sína. Þessir hagsmunaaðilar eyða því oft miklum fjármunum og tíma í viðleitni sinni við að tryggja “rétta” flokknum völdin.

Það liggur í hlutarins eðli að samsettur meirihluti er lýðræðislegri en meirihluti eins stjórnmálaafls. Í samsettum meirihluta heyrast fleiri ólík sjónarmið og málefnaleg umræða um hin ýmsu mál sem þarf að taka ákvarðanir um verður dýpri en ef ákvarðanir eru teknar af einsleitum hópi innan eins stjórnmálaafls. Samsettur meirihluti er líka líklegri til að standa gegn hagsmunapoti og þrýstingi stórra hagsmunaaðila eins og dæmin sanna.

Við í Samfylkingunni eru tilbúin að vinna áfram fyrir alla íbúa sveitarfélagsins og göngum bjartsýn til kosninga. Bjartsýn á að íbúar sveitarfélagsins kunni að meta fyrir hvað við höfum staðið á kjörtímabilinu og muni veiti okkur brautargengi til áframhaldandi starfa í þágu hagsmuna allra íbúa í bæjarstjórn Árborgar með því að setja X við S þann 14. maí nk.

Sigurjón Vídalín Guðmundsson, skipar 2 sæti á S-lista Samfylkingarinnar í Árborg.

Þegar núverandi meirihluti Á, B, M og S-lista tók við stjórn Svf. Árborgar fyrir 4 árum voru uppi háværar raddir sem töldu að það myndi aldrei ganga upp að fjögur framboð gætu unnið saman í 4 ár. 

Farsæll meirihluti í Árborg 2018 - 2022

Og það sem meira er – við höfum ekki enn fengið að vita hverjir keyptu hluti í síðasta útboði á sérstökum vildarkjörum. 

Hugtakið einkavinavæðing var á allra vörum síðast þegar Sjálfstæðismenn og Framsókn seldu bankana með alþekktum afleiðingum. Nú kemur það hugtak aftur upp í hugann. Þessi leynd er ekki til þess fallin að draga úr vantrausti almennings í garð fjármálafyrirtækja.

Haustið 2012 sat ég í stóli fjármálaráðherra og þá mælti ég fyrir frumvarpi þar sem kveðið var á um það eftir hvaða ferlum skyldi fara ef tekin yrði ákvörðun um að selja hlut ríkisins í bönkunum. Mér fannst ekki nóg að fjármálaráðherra hefði heimild í fjárlögum til að selja hluti heldur þyrfti að tryggja aðkomu Alþingis og umsögn Seðlabankans og síðan þyrfti fjármálaráðherrann að gefa út skýrslu um söluna. Tryggja þyrfti gagnsæi, réttar upplýsingar til almennings og traust. Haustið 2012 áttum við 5% í Íslandsbanka. 

Það var svo árið 2015 sem ríkið eignaðist Íslandsbanka að fullu með svokölluðum stöðuleikaframlögum. Þar með hélt ríkið á stærsta hluta bankakerfisins og tækifæri skapaðist til að breyta kerfinu og vinna gegn fákeppni, draga úr áhættusækni og auka ábyrgðarkennd og þjónustu við almenning. 

Frá bankahruni hefur ekki farið fram nauðsynleg umræða meðal almennings um það hvernig æskilegt sé að bankakerfið þróist hér á landi og hvað þurfi til að koma til móts við vilja almennings í þeim efnum. Um fjölbreytni, samkeppni, öflugt eftirlit, neytendavernd og örugga ódýra innlenda greiðslumiðlun.  

Nú hefur þetta tækifæri runnið okkur úr greipum. Svo mikið lá á að einkavæða bankanna að nýju. En til að gera bankana söluvænni og gefa nýjum eigendum meiri gróðavon var bankaskatturinn lækkaður þannig að minna færi af arði fjármálafyrirtækjanna í ríkissjóð en meira í vasa nýrra eigenda – sem við fáum ekki að vita hverjir eru.

Hinir útvöldu fengu afslátt frá markaðsverði. Um helmingur þeirra keyptu fyrir minna en 50 milljónir króna. Hverjir eru þetta? Hvernig voru þeir valdir? Eru þetta vinir og kunningjar þeirra sem ráða?  Hafa þeir fjár­­­hags­­­lega burði til að standa á bak við bank­ann ef á móti blæs? Hafa þeir flekklausan feril eins og við hljótum að ætlast til af bankaeigendum? Hvers vegna mátti ekki láta þá bíða og kaupa hluti síðar á markaðsverði?

Almenningur á fortakslausa kröfu á að fá að vita þetta. Hér var nefnilega verið að selja eign almennings.

Greinin birtist í Morgunblaðinu 4. apríl 2022. 

Ríkisstjórn Katrínar Jakobsdóttur hefur nú selt meirihlutaeign ríkisins í Íslandsbanka. Ríkið er því komið í minnihluta og aðrir hluthafar ráða för þegar ákvarðanir eru teknar um stefnu og rekstur bankans, sem svo sannarlega varðar almannaheill. 

Samfylkingin bauð fram sér í síðustu kosningum en fer nú fram ásamt óháðum Seltirningum sem vilja leggja sitt að mörkum við að bæta þjónustu við íbúa á Seltjarnarnesi.

Í öðru sæti listans er Sigurþóra Bergsdóttir, framkvæmdastjóri Bergsins. Í þriðja sæti Bjarni Torfi Álfþórsson, framkvæmdastjóri Specialisterne á Íslandi. Í fjórða sæti er Karen María Jónsdóttir, skrifstofustjóri á þjónustu og nýsköpunarsviði hjá Reykjavíkurborg. Í fimmta sæti Guðmundur Gunnlaugsson, rekstrarstjóri Quest Portal.

„Við erum afar ánægð með þennan öfluga lista sem skipaður er af reynslumiklum einstaklingum í bland við einstaklinga sem eru að stíga sín fyrstu skref í sveitarstjórnarmálum en hafa sterka tengingu við sveitarfélagið og þjónustu þess. Við erum að klára kjörtímabil þar sem ánægja íbúa með þjónustu bæjarins mældist í sögulegu lágmarki í ánægjukönnun Gallups, skuldir hafa margfaldast og tekjur hvers árs duga ekki til að halda úti núverandi þjónustustigi. Við bjóðum fram skýran valkost sem endurspeglar raunverulega breidd samfélagsins, valkost fyrir fólk sem vill forgangsraða í þágu þjónustu við alla íbúa sveitarfélagsins. Við erum tilbúin að hlusta á raddir fagfólks og ráðast í nauðsynlega uppbyggingu á innviðum í bæjarins.“ Segir Guðmundur Ari oddviti XS og óháðra á Seltjarnarnesi. 

1. sæti Guðmundur Ari Sigurjónsson – Verkefnastjóri og bæjarfulltrúi

2. sæti Sigurþóra Bergsdóttir – Framkvæmdarstjóri og bæjarfulltrúi

3. sæti Bjarni Torfi Álfþórsson – Framkvæmdarstjóri og bæjarfulltrúi

4. sæti Karen María Jónsdóttir – Skapandi stjórnandi

5. sæti Guðmundur Gunnlaugsson – Rekstrarstjóri

6. sæti Eva Rún Guðmundsdóttir – Táknmálstúlkur

7. sæti Björg Þorsteinsdóttir – Grunnskólakennari

8. sæti Stefán Árni Gylfason – Framhaldsskólanemi

9. sæti Bryndís Kristjánsdóttir – Leiðsögumaður

10. sæti Stefán Bergmann – Fyrrverandi dósent

11. sæti Magnea Gylfadóttir – fótaaðgerðafræðingur

12. sæti Ólafur Finnbogason – Starfsþróunar- og öryggisstjóri

13. sæti Hildur Ólafsdóttir – Verkfræðingur

14 . sæti Árni Emil Bjarnason – Prentsmiður

Guðmundur Ari Sigurjónsson leiðir lista Samfylkingar og óháðra á Seltjarnarnesi sem samþykktur var á fundi Samfylkingar Seltirninga og óháðra í gær 3. apríl. 

Guðmundur Ari leiðir lista Samfylkingarinnar og óháðra 

Er stóra plan ríkisstjórnar Katrínar Jakobsdóttur að ganga upp? Á síðasta kjörtímabili veikti ríkisstjórnin með skipulegum hætti afar mikilvægar eftirlitsstofnanir í íslensku samfélagi. Stjórnarflokkarnir samþykktu lög sem eru til þess fallin að veikja Fjármálaeftirlitið. Samkeppniseftirlitið var einnig veikt með lagasetningu og tennurnar dregnar úr Skattrannsóknarstjóra með því að leggja embættið niður og renna því undir Skattinn. Og nú er búið að selja meiri hluta í Íslandsbanka. Stjórnarflokkarnir hafa búið vel í haginn fyrir þá sem sýsla með mikla peninga.

Fyrir sumum er Alþingi Íslendinga staður þar sem stjórnmálamenn leika pólitíska leiki sem ætlaður er fáum og fyrir fáa útvalda.

Slíkir leikir geta sannarlega dregið dilk á eftir sér þannig að almenningur beri skaðann. Skýrt dæmi um það er einkavæðing bankanna sem leiddi til bankahrunsins haustið 2008. Einkavæðing Íslandsbanka sem nú stendur yfir er leikur af sama toga. Niðurstaða nýjasta útboðsins er á allra vörum og ásakanir um spillingu eru háværar. 

Það er hlutverk okkar alþingismanna og ráðherra að gæta að hag almennings. Það var ekki gert þegar veittur var afsláttur af hlutunum í Íslandsbanka og þeir færðir skyldmennum fjármálaráðherrans, fjárfestingarsjóðum sem keyptu og seldu strax í fyrra útboði og fólki sem vann við útboðið svo dæmi séu tekin sem ósætti er um. Og nokkrum lykilpersónum hrunsins sem hafa sannarlega reynslu af bankarekstri líkt og sár reynsla almennings er um og flokkast nú sem hæfar til að eignast hann á ný.

Almenningi er nóg boðið. Fjármálaráðherrann sem ber samkvæmt lögum alla ábyrgð á söluferlinu og samþykkt kauptilboðanna, er rúinn trausti. Vinstri grænir benda í allar aðrar áttir en á þann sem ábyrgðina ber af ótta við að missa ráðherrastóla og Framsókn er klofin í afstöðu sinni. 

Nú er mál að linni. Stjórnarflokkarnir verða að átta sig á að almenningur lætur þá ekki leika svona illilega á sig – aftur.

Leit um „��“

2752 niðurstöður fundust við leit að „��“

Póstlisti Samfylkingarinnar

Samfylkingin

Flokkurinn

Flýtileiðir

Um Samfylkinguna

Vertu í bandi:

Leit um „���������������������������“

2752 niðurstöður fundust við leit að „���������������������������“