Við ætlum að hafa spjallkaffi á morgun miðvikudag 2. nóvember kl. 10 -12.
Gestur okkar er að þessu sinni verður Sigríður Ingibjörg Ingadóttir, hagfræðingur BSRB.

Sigríður Ingibjörg ætlar að spjalla við okkur um kjaramál.
Spjallkaffið er að venju í Sóltún 26 á skrifstofu Samfylkingarinnar.

Það er alltaf heitt á könnuni og eitthvað með því. Hlökkum til að sjá þig, allir velkomnir. 

Hilda Jana Gísladóttir, var kjörin formaður, Guðný Birna Guðmundsdóttir, ritari og Guðmundur Ari Sigurjónsson gjaldkeri. Varamenn í stjórn voru kjörnar þær Sabine Leskopf og Guðný Maja Riba. 

Hlutverk sveitarstjórnarráðs er að styðja sveitarstjórnarfulltrúa Samfylkingarinnar – jafnaðarflokks Íslands, í þeirra störfum og fjalla með reglubundnum hætti um þróun sveitarstjórnarmála á hinum ýmsum sviðum þeirra og marka meginstefnuna í þeim málum á grundvelli stefnuskrár flokksins. 

Hilda Jana Gísladóttir nýr formaður sveitarstjórnarráðs segist finna fyrir miklum krafti sveitarstjórnarfólks Samfylkingarinnar. „Við eigum sannarlega kraftmikinn og öflugan hóp sveitarstjórnarfólks, sem vill þétta raðirnar, efla samstarf og samvinnu kjörinna fulltrúa flokksins sem og að auka umræðu um málefni sveitarfélaga. Ég hlakka til að þess að bretta upp ermar og skipuleggja starf sveitarstjórnarráðs þannig að því ákalli verði svarað.“

Aðalfundur sveitarstjórnarráðs Samfylkingarinnar var haldinn á föstudag fyrir landsfund flokksins og var þar kjörin ný stjórn. 

Hilda Jana nýr formaður stjórnar sveitarstjórnarráðs Samfylkingarinnar

Sameiginlegur súpufundur landsmálafélaganna Rósarinnar, Þjóðvaka og Alþýðuflokksfélags Reykjavíkur laugardaginn 05. nóv. klukkan 12:00 í Bókasamlaginu Skipholti 19, 105 rvk.
Það kostar ekkert að mæta og taka þátt en gert ráð fyrir að þeir sem mæti, kaupi súpu og kaffi!

Umræðuefnið verður um heimilisleysi, neyðarskýlin, smáhýsin og þörfina á dagsetri fyrir heimilislausa.

Við fáum Heiðu Björg Hilmisdóttur formann Velferðarráðs Reykjavíkur og við stefnum á að fá fulltrúa þeirra sem starfa við málaflokkin og þjónustuþega neyðarskýla.

Hún, já, því þegar tekin er ákvörðun um framlag til lista og menningar þá er það ráðherrann sem kemur fram og segist hafa tekið ákvörðun um framlag og því verður að segjast eins og er að það er flókið ef ráðherrann ætlar svo skrifa niðurskurðinn alfarið á fjármálaráðherra, eða hvað? 

En ráðherrann sagði ekki bara að íslenskan væri hennar hjartans mál, hún sagði einnig að „þetta væri bara einhver misskilningur hjá okkar framúrskarandi kvikmyndagerðarfólki“ þegar hörð gagnrýni barst frá kvikmyndageiranum vegna nærri þriðjungs niðurskurðar til Kvikmyndasjóðs Íslands og rúmlega þriðjungs niðurskurðar til Kvikmyndamiðstöðvar á næsta ári. 

Fyrir liggur samþykkt kvikmyndastefna til ársins 2030 sem þótti mikið framfaraskref þegar hún var kynnt í lok síðasta kjörtímabils. Þar var stefnan tekin á framtíðarskipulag íslenskrar kvikmynda- og sjónvarpsþáttagerðar, eyrnamerkingu fjármuna og verulega aukningu framlaga til annars vegar Kvikmyndasjóðs Íslands og hins vegar til Kvikmyndamiðstöðvar Íslands vegna nýrra verkefna. 

Er þetta misskilningur? Hvað varð um loforðin sem eru í kvikmyndastefnunni um verulega aukningu á framlögum til íslenskrar kvikmynda og sjónvarpsþáttagerðar?  

Í þeirri hörðu umræðu sem orðið hefur við framlagningu fjárlagafrumvarpsins hafa ráðherrarnir blandað saman framlögum úr Kvikmyndasjóði til íslenskrar kvikmynda- og sjónvarpsþáttagerðar og endurgreiðslum vegna erlendra verkefna sem unnin eru hér á landi. Þetta er tvennt gjörólíkt enda er í seinna tilvikinu aðallega um að ræða erlenda fjárfestingu, þjónustu innlendra aðila við kvikmyndagerðarfólk utan úr heimi, erlenda listamenn sem stýra verkinu, hanna leikmynd og búninga og leika öll helstu hlutverk. Ekki misskilja mig, þetta er mikilvæg innspýting inn í kvikmyndabransann en þetta er ekki framleiðsla á íslensku efni. 

Ráðherrarnir þurfa einnig að átta sig á því að framlag úr Kvikmyndasjóði Íslands, sem er bara lítið brot af heildar framleiðslukostnaði við kvikmyndir og sjónvarpsefni er nær undantekningalaust forsenda þess að fjármagn komi úr erlendum sjóðum. Norrænir og Evrópskir sjóðir skoða fyrst hvort hinn íslenski sjóður hafi „vottað umsóknina“ með styrkveitingu áður en tekin er ákvörðun um styrki þaðan. Hinir norrænu og evrópsku styrkir eru svo grundvöllur þess að íslenskt efni sé yfirleitt framleitt.  

Ef ráðherrum í ríkisstjórn er alvara með mikilvægi íslenskrar tungu þá er lykilatriði að falla frá þessum stórfellda niðurskurði til íslenskrar kvikmyndagerðar.

Íslenskan er mitt hjartans mál, fullyrðir Lilja Alfreðsdóttir menntamálaráðherra á sama tíma og hún tekur ákvörðun um 500 milljón króna niðurskurð á framlögum til íslenskrar sjónvarps- og kvikmyndagerðar. 

Málefnafundir þar sem félagsfólki gefst kostur á að yfirfara drög að stefnu flokksins og gefa henni umsögn, breyta og bæta. 

Um er að ræða tvo fundardaga þar sem unnið verður í fjórum málefnahópum báða dagana. Þú mætir bara og velur þér hóp eða velur að flakka á milli hópa. Einnig er hægt að koma skriflegum ábendingum eða umsögn á framfæri fyrir20. september.

Miðvikudagur 14. september kl. 17-19 í Sóltúni 26
Menntamál
Velferð og lýðheilsa
Atvinna og efnahagur
Umhverfi og loftslag

Fimmtudagur 15. september kl. 17-19 í Sóltúni 26
Byggðamál og samgöngur
Menning og listir
Alþjóðamál
Stjórnkerfi, mannréttindi og lýðræði

Samfylkingarfélagið í Reykjavík: Málefnafundur

Á­byrgð ríkis­stjórnarinnar í nú­verandi verð­bólgu­á­standi og vaxta­hækkunar­um­hverfi er marg­þætt, en benda má sér­stak­lega á þrjá þætti:
Fyrir það fyrsta kynti ríkis­stjórnin undir verð­bólgunni á tímum heims­far­aldurs þegar á­kveðið var að örva hag­kerfið með ó­beinum hætti í gegnum eigna­markaði í stað þess að ráðast hratt og örugg­lega í mark­vissar að­gerðir á hlið ríkis­fjár­málanna. Kreddu­fastar og úr­eltar hug­myndir um hlut­verk ríkis­sjóðs komu okkur í þessa klemmu. For­ystu­menn ríkis­stjórnarinnar hikuðu við að beina fjár­magni þangað sem þess var þörf og út­vistuðu þess í stað björgunar­að­gerðum til Seðla­bankans. Að­gerðir sem þöndu eigna­markaði.

Í öðru lagi báru tveir af æðstu ráða­mönnum þjóðarinnar í fjár­málum, seðla­banka­stjóri og fjár­mála­ráð­herra, út þann boð­skap á síðustu árum að Ís­land væri að stíga inn í nýtt og lang­varandi lág­vaxta­tíma­bil. Fjár­mála­ráð­herra rak sína kosninga­bar­áttu haustið 2021 á þeim skila­boðum að hag­stjórnin undir hans hand­leiðslu hefði leitt af sér lágt vaxta­stig, ekki að um tíma­bundna kreppu­vexti væri að ræða. Nú­verandi staða er al­gjör for­sendu­brestur fyrir ungt fólk, lág­tekju­fólk og fjöl­skyldu­fólk sem tók á­kvörðun um að skuld­setja sig mikið fyrir dýrri eign, í boði eigna­bólu ríkis­stjórnarinnar, á for­sendum lágra vaxta sem ráða­menn eignuðu sér í að­draganda kosninga.

Í þriðja lagi hafa ytri að­stæður í heims­málum skapað sigur­vegara og tapara og varpað skýru ljósi á undir­liggjandi vanda­mál í ís­lensku sam­fé­lagi. Ís­lenskt hag­kerfi nýtur góðs af auð­linda­grein, stór­út­gerðinni, sem hefur hagnast veru­lega undan­farna mánuði vegna snar­hækkandi heims­markaðs­verðs á sjávar­af­urðum í kjöl­far stríðs og að­fanga­truflana eftir heim­far­aldur. Orku­krísan og hækkandi ál­verð hefur einnig skilað mikilli arð­semi til Lands­virkjunar. En munurinn er sá að þjóðin fær hlut sinn ó­skertan af arð­semi orkunnar í gegnum Lands­virkjun. Um það er ekki að ræða í sjávar­út­vegi. Á sama tíma eru heimili hér á landi í stöðu tapara: mörg hver hafa séð kaup­mátt sinn rýrna vegna hækkandi hús­næðis­greiðslu­byrði og hækkunar á nauð­synja­vörum.

Fókus á pólitískt um­boð, ekki ó­kjörna em­bættis­menn

Enginn vilji er aftur á móti hjá for­ystu­mönnum ríkis­stjórnarinnar til að dreifa á­batanum og dempa efna­hags­höggið, en slíkt gerist ekki sjálf­krafa í nú­verandi um­hverfi. Slíkar að­gerðir krefjast auð­vitað skýrrar pólitískrar sýnar um sann­gjarnt vel­ferðar­sam­fé­lag. Landinu er aftur á móti stýrt úr fjár­mála­ráðu­neytinu þar sem hlut­verk ríkis­ins hefur verið endur­skil­greint frá því að vera afl­vaki sam­stöðu og sam­á­byrgðar, og því að styðja við borgarana, í að draga úr bol­magni grunn­þjónustunnar, lækka skatta og hvetja til hólfa­skiptingar í sam­fé­laginu.

Seðla­banki Ís­lands vill dempa eigna­bóluna í landinu með vaxta­tólinu, en sú að­gerð er al­menn og gerir ekki greinar­mun á stöðu fólks. Skiptar skoðanir eru um á­herslur í peninga­mála­stjórn víða um heim þessa dagana. En í lok dags er Seðla­bankinn með það lög­bundna hlut­verk að stuðla að verð­stöðug­leika. Við búum því miður við sam­fé­lags­gerð þar sem ó­kjörnir em­bættis­menn í Seðla­bankanum geta haft gífur­leg á­hrif á jöfnuð með að­gerðum sínum í þágu verð­stöðug­leika, en hafa ekki um­boð til að vinna á móti þeim hliðar­á­hrifum. Það eitt og sér er efni í mikla um­ræðu. En í nú­verandi á­standi þarf að horfa til þess hvar getan, á­byrgðin og um­boðið liggur.

Al­þingi hefur vald sem Seðla­bankinn hefur ekki; til að dreifa byrðunum af vaxta­hækkunum með sann­gjörnum hætti um sam­fé­lagið. Ríkis­stjórninni ber bein­línis skylda til þess miðað við fyrr­greinda og þrí­þætta á­byrgð hennar á stöðunni: að­komu hennar að eigna­bólu, eftir ó­á­byrgar og há­pólitískar hag­stjórnar­yfir­lýsingar ráða­manna um vaxta­stigið og vegna sögu­legs vilja­leysis um að breyta sam­fé­lags­gerð sem skapar sigur­vegara og tapara.

Á þá skyldu og á­byrgð á fókusinn að vera í þing­sal Al­þingis þessa dagana. Ekki að­gerðir ó­kjörinna em­bættis­manna í Seðla­bankanum. Sam­fylkingin hefur nú þegar lagt fram þing­mál um sam­stöðu­að­gerðir vegna vaxta­hækkana og verð­bólgu sem snúa að því að dreifa á­batanum og högginu af nú­verandi efna­hags­á­standi með sann­gjörnum hætti um sam­fé­lagið: með hval­reka­sköttum á fjár­magn og stór­út­gerð sem eyrna­merkja á í vaxta­bætur og barna­bætur og með til­lögu um leigu­bremsu á meðan verð­hækkunar­kúfurinn gengur yfir.

Það er ekki hægt að fría for­ystu­menn ríkis­stjórnarinnar á­byrgð á stöðunni. Valdið sem og að­gerða­leysið í nú­verandi á­standi er þeirra.

Greinin birtist í Fréttablaðinu 28. sept. 2022.

Við stöndum frammi fyrir hröðum við­snúningi í hag­stjórn vegna eigna­bólu á hús­næðis­markaði, stríðs í Evrópu og eftir að­gerðir í heims­far­aldri.

Sigur­vegarar og taparar í boði ríkis­stjórnar Ís­lands

Gamall félagi okkar í Samfylkingunni, Sighvatur Björgvinsson, ritaði nýlega grein í þetta blað þar sem hann fór rangt með staðreyndir, meðal annars fylgistölur. Um leið og mig langar ekkert minna en að standa í stælum á opinberum vettvangi við félaga mína þá get ég heldur ekki látið það líðast að menn endurriti sögu Samfylkingarinnar eftir eigin höfði. 

Margt má segja um varnarmúrinn sem gamlir kratar hafa slegið upp í kringum fyrrverandi formann Alþýðuflokksins og kannski ber okkur að virða þeim til vorkunnar að þeir eigi ekki samleið með samtímanum. En þá kröfu verður að gera að menn geri tilraun til þess að skilja #metoo-byltinguna og áhrif hennar. Konur á öllum aldri sjá nú, margar í fyrsta sinn, tækifæri til að kasta af sér þöggunarhlekkjum samfélags sem til skamms tíma stóð saman um að trúa þeim ekki og gera lítið úr ofbeldinu sem þær hafa mátt þola. Karlar geta ekki lengur skákað í skjóli valdakerfis sem var hannað til að verja þá. Sá tími er sem betur fer að líða undir lok.

En aftur að Samfylkingunni. Á fyrsta áratug þessarar aldar var þrisvar kosið til Alþingis. Árið 2003 fékk Samfylkingin undirformennsku Össurar Skarphéðinssonar 31% fylgi en þá var Ingibjörg Sólrún Gísladóttir í fyrsta sinn í framboði fyrir flokkinn og var kandídat hennar í forsætisráðherraembættið. Árið 2007 var hún orðin formaður flokksins og þá fékk Samfylkingin 26,8% fylgi. Samfylkingin beið ekki afhroð undir forystu Ingibjargar Sólrúnar. Árið 2009 fékk Samfylkingin 29,8% en þá var Jóhanna Sigurðardóttir orðin formaður flokksins. 

Það er ömurlegt að fylgjast með svokölluðum eðalkrötum leggja lykkju á leið sína til að koma höggi á Ingibjörgu Sólrúnu Gísladóttur. Þeir bera einir ábyrgð á því. Ég vona bara að tilvonandi formaður Samfylkingarinnar, Kristrún Frostadóttir, fái að njóta sannmælis og vil nota þetta tækifæri til að óska henni fararheilla. 

Greinin birtist í Fréttablaðinu 20. okt. 2022.

Einn frambjóðandi skilaði inn framboði til formanns Samfylkingarinnar á skrifstofu flokksins. Fresturinn rann út núna í hádeginu og er Kristrún Frostadóttir því ein í framboði til formanns Samfylkingarinnar. 

Kristrún Frostadóttir tilkynnti opinberlega að hún hygðist bjóða sig fram til formanns Samfylkingarinnar á opnum fundi í Iðnó þann 19. ágúst og skilaði inn framboði á skrifstofu flokksins með tilheyrandi undirskriftum þann 14. október. Kristrún var oddviti í Reykjavíkurkjördæmi suður til alþingiskosninga haustið 2021 og tók sæti á Alþingi að kosningum loknum.

Í lögum Samfylkingarinna segir að kjósa skuli formann á reglulegum landsfundi annað hvert ár og að kosning skuli fara fram þó að aðeins sé eitt framboð. 

Kosning formanns fer því fram á landsfundinum á föstudeginum 28. okt. frá kl. 16:30 - 17:30 og kjöri formanns lýst upp úr kl. 18:30 í hátíðarsal á Grand Hótel. 

Kristrún Frostadóttir ein í formannsframboði

Nýrri stjórnarskrá lýðveldisins Íslands sem samin yrði af íslenskri þjóð. Meirihlutinn svaraði þeirri spurningu játandi, en aðdragandi þjóðaratkvæðagreiðslunnar var samþykki Alþingis fyrir því að þjóðin fengi að greiða atkvæði í kjölfar eins lýðræðislegasta ferils sem við höfum upplifað við samningu stjórnarskrár. 

Stjórnarskráin okkar er nefnilega dönsk að upplagi. Komin frá Kristjáni IX. konungi, sem mætti reyndar ekki sjálfur með plaggið hingað til Íslands enda segir sagan að hann hafi nú haft sáralítinn áhuga á okkur Íslendingum, okkar hugðarefnum eða sjálfstæðisbaráttu okkar. Kóngurinn færði okkur ekkert skrána eins og styttan fyrir framan stjórnarráðið sýnir, heldur barst hún til Íslands löngu seinna, eða 1904, og var svo send aftur utan árið 1928. 

Frá lýðveldisstofnun hefur staðið fyrir dyrum að semja samfélagssáttmála lítillar en sjálfstæðrar þjóðar en ekki afrit af stjórnarskrá danska konungsríkisins. Fjölda nefnda hefur ekki tekist verkið allt þar til kraftur var settur í málið í stjórnartíð baráttukonunnar Jóhönnu Sigurðardóttur í forsætisráðuneytinu. Jóhanna hafði áratugum saman talað fyrir nauðsynlegum breytingum á stjórnarskrá, meðal annars því að jafna þyrfti atkvæðisrétt allra landsmanna og að auðlindir skyldu vera í eigu þjóðar og nýtingu úthlutað tímabundið, gegn gjaldi til eigenda þeirra.  

Jóhanna lagði til Þjóðfund sem var valinn með slembiúrtaki og síðar var kosið til stjórnlagaþings sem svo varð að þingkosnu stjórnlagaráði sem færði þinginu loks tillögur sínar. Tillögur stjórnlagaráðs voru bornar undir þjóðina sem samþykkti þann 20. október 2012 að leggja ætti tillögurnar til grundvallar að frumvarpi til nýrrar stjórnarskrár. Stjórnskipunar- og eftirlitsnefnd Alþingis hélt vinnunni áfram, bar frumvarpið undir Feneyjarnefndina og fleiri umsagnaraðila og lokaútgáfa frumvarps leit dagsins ljós. Þjóðin hafði samið sér stjórnarskrá í ferli sem vakið hefur athygli víða um heim. Stjórnarskrá sem stendur vörð um mannréttindi, um réttindi og réttlátan arð þjóðar yfir auðlindum sínum, stjórnarskrá sem skýrir hlutverk forseta og styrkir vald almennings gagnvart ofurefli ríkisins.  

En valdinu hugnast ekki stjórnarskrá sem stendur með fólkinu. Það sem veldur ósættinu eru miklir hagsmunir valds og fjármagns sem er samtvinnað ákveðnum stjórnmálaöflum sem ríkt hafa nánast óslitið frá lýðveldisstofnun. Góðu fréttirnar eru þær að við eigum nýja stjórnarskrá, ferlið er ekki ónýtt þótt það hiksti. Við þurfum bara nýja ríkisstjórn sem klárar verkið. 

Já, í dag er stórafmæli, sem þó er haldið í bláum skugga. Tíu ár eru frá því að þjóðin greiddi atkvæði um hvort að tillögur stjórnlagaráðs skyldu lagðar til grundvallar frumvarpi að nýrri stjórnarskrá. 

Landsfundargleði Samfylkingarinnar verður haldin laugardagskvöldið 29. okt. í Kolaportinu.

Húsið opnar kl. 18:30 og hefst maturinn kl. 19:30. Það er Laugaás sem sér um matinn.

Matseðill
Hunangsgljáðar kalkúnabringur
Vegan Wellington og tómatbasilsósa
Madeirakremsósa
Fresk ristað grænmeti með basil
Timian kryddaðar kartöflur
Ferskt blaðsalat og mangochili
Kaffi og konfekt

Tryggvi Rafnsson verður veislustjóri, Sverrir Bergmann og Elísabet Ormslev sjá um sönginn við undirspil Halldórs Gunnars fjallabróðurs og Snjólaug Lúðvíksdóttir sér um að fá okkur til að grenja úr hlátri4.

Verð fyrir hátíðarkvöldverð og skemmtun er 7.500 kr. fyrir greidda landsfundarfulltrúa en 9.000 fyrir aðra.

Húsið opnar svo fyrir aðra kl. 22 og kostar 1.500 inn við hurð, hægt verður að greiða með AUR.

Miðapantarnir og skráning í matinn hér: https://forms.gle/bGorVKYQsqxEwhj56 

Leit um „��“

2747 niðurstöður fundust við leit að „��“

Póstlisti Samfylkingarinnar

Samfylkingin

Flokkurinn

Flýtileiðir

Um Samfylkinguna

Vertu í bandi:

Leit um „���������������������������“

2747 niðurstöður fundust við leit að „���������������������������“