Framboðslisti Samfylkingarinnar í Suðurkjördæmi fyrir alþingiskosningarnar 25. september 2021 var samþykktur með yfirgnæfandi meirihluta á fundi kjördæmisráðs Samfylkingarinnar í kvöld.

Oddný Harðardóttir þingmaður Samfylkingarinnar í Suðurkjördæmi, þingflokksformaður og fyrrverandi fjármálaráðherra leiðir listann, í öðru sæti er Viktor Stefán Pálsson, sviðsstjóri hjá Matvælastofnun og formaður Ungmennafélags Selfoss, þriðja sætið skipar Guðný Birna Guðmundsdóttir hjúkrunarstjóri heimahjúkrunar hjá Reykjavíkurborg, bæjarfulltrúi í Reykjanesbæ, hjúkrunarfræðingur og MBA nemi, í fjórða sæti er svo Inger Erla Thomsen stjórnmálafræðinemi úr Grímsnesinu og fimmta sætið skipar formaður bæjarráðs í Reykjanesbæ Friðjón Einarsson.
 
Eyjólfur Eysteinsson, formaður Öldungaráðs Suðurnesja og fyrrverandi útsölustjóri ÁTVR, skipar heiðurssæti á lista Samfylkingarinnar í Suðurkjördæmi. Þessi sterki listi er skipaður fólki með fjölbreyttan bakgrunn sem á það sameiginlega að vilja vinna að samfélagi sem hugar vel að öllum sínum íbúum með öruggum grunnstoðum og öflugu atvinnulífi.

„Ég leiði lista Samfylkingarinnar í Suðurkjördæmi með stolti inn í þessar kosningar, þetta er öflugur hópur. Það eru fjölmörg tækifæri framundan í uppbyggingu eftir heimsfaraldur og sýn okkar er skýr í þeim efnum. Ríkisstjórnin og stjórnarflokkarnir hafa brugðist og ekki staðið með fólkinu í kjördæminu sem bera þyngstu byrðarnar í heimsfaraldrinum. Nú þurfum við allar hendur á dekk svo ný ríkisstjórn eftir kosningar verði leidd af jafnaðarmönnum.”
 - Oddný Harðardóttir

Framboðslisti Samfylkingarinnar í Suðurkjördæmi

1. Oddný G. Harðardóttir, Suðurnesjabær - Þingmaður Samfylkingarinnar, þingflokksformaður, kennari, fyrrverandi bæjarstjóri í Garði og fyrrverandi fjármálaráðherra.

2. Viktor Stefán Pálsson, Árborg - Sviðsstjóri hjá Matvælastofnun og formaður Ungmennafélags Selfoss

3. Guðný Birna Guðmundsdóttir, Reykjanesbær - Hjúkrunarstjóri heimahjúkrunar hjá Reykjavíkurborg, bæjarfulltrúi í Reykjanesbæ, hjúkrunarfræðingur og MBA nemi

4. Inger Erla Thomsen, Grímsnes - Stjórnmálafræðinemi

5. Friðjón Einarsson, Reykjanesbær - Formaður bæjarráðs Reykjanesbæjar

6. Anton Örn Eggertsson, Vestmannaeyjar - Meðeigandi í Pítsugerðinni og yfirkokkur hjá veitingastaðnum Gott

7. Margrét Sturlaugsdóttir, Reykjanesbær - Atvinnulaus fyrrverandi flugfreyja Icelandair

8. Davíð Kristjánsson, Árborg - Vélvirki hjá Veitum

9. Siggeir Fannar Ævarsson, Grindavik - Framkvæmdastjóri

10. Elín Björg Jónsdóttir, Þorlákshöfn - Fyrrverandi formaður BSRB

11. Óðinn Hilmisson, Vogar - Húsasmíðameistari, kennaranám iðnmeistara, tónlistarmaður og rithöfundur

12. Guðrún Ingimundardóttir, Höfn í Hornafirði - Vinnur við umönnun og er eftirlaunaþegi

13. Hrafn Óskar Oddsson, Vestmannaeyjar - Sjómaður

14. Hildur Tryggvadóttir, Hvolsvelli - Sjúkraliði og nemi í Leikskólafræði við Háskóla Ísland

15. Fríða Stefánsdóttir, Suðurnesjabær - Formaður bæjarráðs í Suðurnesjabæ og deildarstjóri í Sandgerðisskóla

16. Hafþór Ingi Ragnarsson, Hrunamannahreppi - 6. árs læknanemi og aðstoðarlæknir á bráðamóttöku HSu

17. Sigurrós Antonsdóttir, Reykjanesbær - Hársnyrtimeistari, atvinnurekandi og kennari

18. Gunnar Karl Ólafsson, Árborg - Sérfræðingur á kjarasviði hjá Báran, stéttarfélag

19. Soffía Sigurðardóttir, Árborg - Markþjálfi

20. Eyjólfur Eysteinsson, Reykjanesbær - Formaður Öldungaráðs Suðurnesja og fyrrv. útsölustjóri ÁTVR

Framboðslisti Samfylkingarinnar í Suðurkjördæmi

Því fer fjarri að barnafjölskyldur á Íslandi fái jafn mikinn og góðan stuðning og tíðkast á öðrum Norðurlöndum. Í samtölum mínum við ungar konur með meðallaun, segja þær undantekningarlaust að þær fái engar barnabætur, barnabæturnar séu ekki fyrir þeirra börn. Þó þær velti við hverri krónu og aldrei sé afgangur um mánaðarmót sama hve margir yfirvinnutímar séu unnir. Um leið og foreldrarnir vinni meira til að geta veitt börnum sínum þokkalegt húsnæði, klæði, fæði og tómstundir, fái börnin lítinn tíma með foreldrum sínum og streitan við að skutla og sækja inn á milli vinnutarna taki sinn toll.

Hér á landi fá aðeins þær fjölskyldur sem eru með tekjur undir lágmarkstekjutryggingu, óskertar barnabætur. Barnabæturnar hér á landi byrja að skerðast um leið og launin hafa náð 351.000 kr á mánuði. Þegar mánaðarlaunin eru rétt rúmlega 600.000 kr á mánuði koma engar barnabætur og hafa minnkað verulega að því marki vegna grimmra tekjuskerðinga sem eru afleiðing af stefnu núverandi ríkisstjórnar.

Barnabætur eru greiddar út fjórum sinnum á ári. Fyrsta breytingin sem augljóslega þarf að gera er að greiða barnabætur út mánaðarlega til að lágmarka kostnað vegna yfirdráttar á bankareikningum og tryggja þar með að greiðslurnar verði eðlilegur partur af mánaðarlegum rekstri heimilisins.

Ef barnabætur yrðu greiddar út mánaðarlega þá næmu þær óskertar 31.000 kr á mánuði með einu barni undir 7 ára hjá sambúðarfólki en 44.000 kr til einstæðra foreldra. Ef börnin eru tvö og annað undir 7 ára er greiðslan 55.000 kr á mánuði hjá sambúðarfólki en 78.000 kr hjá einstæðum foreldrum.

Ef Ísland á að vera barnvænt samfélag líkt og við jafnaðarmenn ætlum okkur eftir næstu kosningar, verður að styðja við fleiri barnafjölskyldur. Í Noregi, Svíþjóð og Finnlandi eru barnabætur ekki tekjutengdar en í Danmörku hefjast skerðingar við háar tekjur. Tekjutengingin er í hinum norrænu ríkjunum í gegnum tekjuskattskerfið. Hugsunin er sú að með barnabótum séu kjör þeirra sem eru með börn á framfæri jöfnuð við kjör þeirra sem eru ekki með börn á framfæri. En tekjuhæstu einstaklingarnir greiða hins vegar hærri tekjuskatta en hinir.

Við í Samfylkingunni jafnaðarmannaflokki Íslands viljum taka örugg skref að barnvænu samfélagi. Fyrsta skrefið við fjárhagslegan stuðning við barnafjölskyldur á næsta kjörtímabili yrði að barnafjölskyldur með meðallaun fái óskertar barnabætur.

Sumir segja að stuðningur við barnafjölskyldur sé svo dýr. Það kosti milljarða að gera jafn vel og hin norrænu ríkin. Við í Samfylkingunni erum sannfærð um að sá kostnaður skili sér margfalt til baka með betri líðan barna og hagsæld. Og við bendum á að það sé líka dýrt að lækka skatta á fjármagnseigendur líkt og ríkisstjórnin hefur gert á þessu kjörtímabili. Að ekki sé talað um lækkun veiðigjalda. Okkar forgangsröðun er önnur.

Ég skora á stjórnmálamenn að gefa umræðu um barnafjölskyldur tíma í kosningabaráttunni sem framundan er. Sýnum að alvara og þungi sé í slagorðinu „Barnvænt Ísland“.

Oddný Harðardóttir, þingflokksformaður, skrifar hér um stöðu barnafjölskyldna á Íslandi. 

Stefnumót með frambjóðendum – spurt og spjallað?

Hver er uppáhaldsmatur Dagbjartar?
Fyrir hverju brennur hún?

Þetta og margt margt fleira færðu að vita ef þú sest við skjáinn á næstu dögum til að kynnast frambjóðendum okkar í þremur efstu sætunum í Reykjavíkurkjördæmunum suður og norður.

Samfylkingarfélagið í Reykjavík býður til rafrænna stefnumóta með þeim Jóhanni Páli, Helgu Völu, Kristrúnu, Dagbjörtu, Viðari og Rósu Björk núna í byrjun maí sem hér segir: 

Þriðjudaginn 4. maí - Jóhann Páll Jóhannsson: https://zoom.us/j/97667176763

Miðvikudaginn 5. maí - Helga Vala Helgadóttir: https://zoom.us/j/94318407885

Fimmtudaginn 6. maí - Kristrún Frostadóttir: https://zoom.us/j/95333064055


Miðvikudaginn 12. maí - Viðar Eggertsson: https://zoom.us/j/94026634251 

Miðvikudaginn 19, maí - Rósa Björk Brynjólfsdóttir: https://zoom.us/j/97255671240

Fimmtudaginn 20. maí - Dagbjört Hákonardóttir: https://zoom.us/j/99647786954

Stefnumót með frambjóðanda - Dagbjört Hákonardóttir

Framtíðina þarf að skapa núna. Þetta covid ár hefur heldur betur reynt á okkur öll, með misjöfnum hætti þó. Verkefnin hafa breyst, vinnustaðir lokað og störfum fækkað. En framundan er uppbygging og það er vor í lofti. Við þurfum að hafa kjark til að styðja á réttum stöðum við uppbyggingarferlið og við það fólk og fyrirtæki sem nauðsynlega þurfa á því að halda. Þannig þarf pólitískan kjark og útsjónarsemi til að fara í sértækar aðgerðir sem skila sér margfalt til framtíðar.

Samfylkingin kynnti í vikunni aðgerðarpakka í sex liðum sem ætti að koma til framkvæmda núna í sumarbyrjun. Þessar aðgerðir snúa flestar að því að koma atvinnuleitendum aftur til starfa, búa til hvata hjá fyrirtækjum að ráða til sín fólk, en einnig að grípa þá sem hafa um lengri tíma verið án atvinnu. Einnig leggjum við til skemmtilegri sumarmánuði fyrir okkur öll í samstarfi við listafólk víða um land sem hefur misst grundvöll tekna sinna síðustu mánuði vegna samkomutakmarkana. Tónlistarfólk og sviðslistafólk hefur misst sínar tekjur í rúmlega heilt ár og við því þarf að bregðast með öllum tiltækum ráðum. Okkar tillaga er að farið verði í styrkveitingar án tafar til viðburðahalds um allt land, þannig að allur almenningur fái notið tónleika og leiksýninga á bæjarhátíðum og um alla borg. Einfalt og skjótvirkt umsóknarkerfi fyrir skemmtilegra sumar.

Önnur tillaga sem ég vil vekja sérstaka athygli á varðar þá sem hafa verið í atvinnuleit undanfarna mánuði. Við leggjum til að veittur verði tímabundinn skattaafsláttur fyrir þá sem koma aftur til starfa eftir atvinnuleysi. Leiðin er einföld í framkvæmd því hún felur í sér tvöföldun persónuafsláttar í jafn marga mánuði og viðkomandi var án atvinnu. Þetta er ekki ósvipað og þekkist í fyrirtækjarekstri þar sem þau geta nýtt sér tap undanfarins árs á móti hagnaði þessa árs. Þannig getur sá sem missti vinnuna nýtt sér tekjufallið af liðnu ári sem  viðbótarpersónuafslátt í jafn marga mánuði og tekjufallið varði.

Tekjufall í kjölfar uppsagnar getur leitt til langvarandi alvarlegs fjárhagsvanda. Slíkur fjárhagsvandi sem velt er á undan fjölskyldum árum saman leiðir til aukins kostnaðar um allt kerfið. Það að fjárfesta með þessum hætti í fólki og fjölskyldum mun borga sig upp fyrr en ella og aðferðin er einföld í framkvæmd. Slík tímabundin hækkun á ráðstöfunartekjum fyrir þá sem urðu fyrir tekjufalli gagnast strax og þannig getur fólk í þessari stöðu greitt hraðar niður þær skuldir sem safnast hafa upp í því ástandi sem verið hefur.

Að leggja fyrirtækjum og einstaklingum tímabundið lið nú þegar við erum að koma okkur upp úr áfallinu er skynsamleg og góð fjárfesting til framtíðar. Við skulum sýna hugrekki og framkvæma hratt og vel.

Greinin birtist fyrst í Morgunblaðinu 15. maí.

Það þarf pólitískan kjark og útsjónarsemi til að fara í sértækar aðgerðir sem skila sér margfalt til framtíðar. Þennan kjark höfum við í Samfylkingunni og hugmyndir um það hvernig má byggja hér upp bjarta framtíð með almannahagsmuni að leiðarljósi. Aðgerðir fyrir venjulegt fólk sem vill lifa áhyggjulausu lífi. Hér nefni ég hluta af nýjum tillögum okkar.

Við sjáum til lands og veiran er á undanhaldi. Það er uppgangur fram undan og hann verður að vera í þágu okkar allra. Samfylkingin kynnti í vikunni sex vinnumarkaðs- og skattatillögur sem miða að því að flýta ráðningum og gera fólki kleift að vinna sig hraðar upp eftir atvinnuleysi. Tillögurnar auka fyrirsjáanleika fyrirtækja og launafólks inn í veturinn, verja afkomuöryggi og draga úr kostnaði vegna atvinnuleysis.

1% atvinnuleysi kostar ríkissjóð 6 milljarða króna á ári og tillögur okkar munu borga sig upp á 1 til 2 árum með aukinni virkni í hagkerfinu og hraðari tekjuvexti. Ein mikilvægasta aðgerðin sem við viljum að komi til framkvæmda strax í sumar er skattafsláttur fyrir fólk sem snýr aftur til starfa eftir atvinnuleysi. Útfærslan er einföld og felst í því að einstaklingur fær tvöfaldan persónuafslátt í jafn marga mánuði og viðkomandi var atvinnulaus.

Um er að ræða virka vinnumarkaðsaðgerð sem gerir fólki kleift að vinna upp tekjufall hraðar og getur skipt sköpum fyrir fjölskyldur sem hafa þurft að ganga á sjóði sína eða safnað skuldum vegna atvinnuleysis. Þetta er góð hagstjórn og dregur úr ójafnaðaráhrifum kórónuáfallsins. Samhliða þurfum við að styrkja öryggisnetin okkar, skerpa á ráðningarstyrkjum til að auka fyrirsjáanleika yfir vetrartímann og styðja betur við námsmenn og nýútskrifaða til að varðveita fjárfestingu okkar í ungu fólki.

Við leggjum einnig til aukinn stuðning við stúdenta og ráðningarstyrk til sex mánaða eftir útskrift úr háskóla eða iðnnámi. Þetta er sú efnahagsstefna sem Samfylkingin vill sjá og upptaktur að nýrri hugsun á sviði efnahagsmála þar sem kostnaður í dag er metinn í samanburði við kostnað í framtíð og glötuð tækifæri.

Þetta er nútímahagstjórn í takt við alþjóðlega þróun. Okkur gengur vel í baráttunni gegn veirunni. Það er skilvirkum sóttvörnum, vísindum, alþjóðasamstarfi og heilbrigðisstarfsfólkinu okkar að þakka – en ekki síst samstöðu almennings. Nú skulum við sigrast á efnahagsáhrifum faraldursins saman. Við erum í dauðafæri. Fjárfestum í fólki, hröðum ráðningum og búum í haginn fyrir betri framtíð.

Greinin birtist í Fréttablaðinu 13. maí.

Kristrún Frostadóttir skipar 1. sæti á lista Samfylkingarinnar í Reykjavíkurkjördæmi suður fyrir komandi þingkosningar. 

Þann 2. júní kemur til okkar Kristján Guy Burgess kosningastjóri flokksins og fjallar um áherslur í kosningabaráttunni. Verksvið Kristjáns í kosningabaráttunni um landið allt og verður mjög fróðlegt að heyra hvað hann hefur að segja.

Fundirnir byrja kl.10 eins og venjulega og þeim þarf að vera lokið kl.12.

Góðan daginn Vestlendingar og gleðilegt sumar! Ég heiti Jónína Björg Magnúsdóttir, 55 ára, og er í 2. sæti á lista Samfylkingar í Norðvesturkjördæmi til alþingiskosninga sem fara fram 25. september 2021. Mig langar til að kynna sjálfa mig í kjördæminu og fyrir hvaða skoðanir og lífsgildi ég stend en fyrst ber að kynna hverra manna ég er.

Þegar ég er spurð hvaðan ég sé þá hef ég alltaf sagt að ég sé fædd og uppalin á Akranesi, EN að móðurættin mín sé af Vestfjörðum og föðurættin af Austfjörðum. Faðir minn hét Magnús Sigurjón Guðmundsson og var frá Hrauni á Reyðarfirði en móðir mín hét Sigurbjörg Oddsdóttir og var fædd á Flateyri og ólst þar upp fyrstu árin en síðan á Álfadal á Ingjaldssandi og er meðal annars systir Benna Odds bílstjóra frá Flateyri og Jóns Oddssonar refaskyttu og Bjarts málara. Ég er yngst tíu systkina en níu komust á legg. Í svona stórum hópi þarf maður að hafa fyrir því að láta í sér heyra. Ég man fyrst eftir því að það hafi borið árangur að rífa kjaft þegar ég var sirka fimm ára. Þá höfðu bræðurnir verið að horfa á enska boltann og barnaefnið var byrjað. Við yngri fengum ekki frið til að horfa á okkar efni en þegar enski boltinn var þá fengum við ekki að segja orð. Ég yngsta krílið stóð þá upp og gaf þeim rökstudda yfirhalningu sem bar samstundis árangur. Bræðurnir hlógu en stóðu upp og fóru út úr stofunni.

Á æskuheimili mínu var tónlist í heiðri höfð. Pabbi söng í kórum og spilaði á orgel, nikku og melódiku og sög og kenndi okkur systkinum að það er margt tónlist þó ekki komi hún frá hefðbundnum hljóðfærum. Mamma var ekki sérlega lagviss en elskaði að dansa og oft tók pabbi upp nikkuna á sunnudagskvöldum og mamma dansaði við okkur í eldhúsinu eins og hún hafði alist upp við að amma Villa gerði í stofunni á Álfadal. Ég er ekki sérlega góður dansari en lét þó syni mína ekki fá vasapening nema þeir væru búnir að dansa nokkra hringi af „kassa-vals“ við mig.

Sambýlingur minn til 39 ára er Guðmundur Sigurðsson hljóðfæra-, húsa- og eldsmiður. Hans ættir eru að mestu frá Suðurlandsundirlendinu en hann ólst á sumrin upp á Dröngum á sumrin, stjúpsonur Sveins Kristinssonar og er þar oft nefndur Gummi Gunnvarar en tendgdamamma hét Gunnvör Björnsdóttir. Þau ár lögðu að miklu leyti til hans handverksgrunn og að kunna til verka en af Dranga bræðrum hefur hann m.a. lært grjót- og torfhleðslu. Við Gummi eigum þrjú börn, tvíburana Sigurð og Magnús fædda 1986 og dótturina Steinunni Ingu fædd í Svíþjóð 1993. Barnabörnin eru tíu og er ég mjög þakklát fyrir fjölskylduna mína. Ég er mikil barnakerling og líður aldrei betur en með eitt lítið á öxlinni og það er ekki vetur nema ég nái að búa til eins og einn snjókarl og renni mér að minnsta kosti eina ferð.

Frá æskuheimili mínu tók ég með mér út í lífið ríka réttlætiskennd, samkennd með fólki og þá sérlega þeim sem að minna mega sín í lífinu. Ég er þeim ósköpum búin að geta illa þagað þegar óréttlæti á sér stað og tek þá til máls og er þá nokkuð sama við hvern ég hef að etja eða fyrir hvern ég er að opna munninn. Ekkert starf tel ég vera fyrir neðan virðingu mína að vinna og ég hef víðtæka starfsreynslu. Mest hef ég þó unnið umönnunarstörf með fötluðum og sem stuðningsfulltrúi í grunnskólum Akraneskaupstaðar. Ég tel það heldur ekki fyrir neðan virðingu mína að hlusta á alla óháð aldri eða uppruna og læra af þeirra orðum og hugsun. Allir hafa eitthvað til málanna að leggja og við öðlumst ekki virðingu náungans nema að veita öðrum virðingu. Ég er ekki merkilegri en nokkur annar og enginn eitthvað merkilegri en ég.

Vorið 1988 tók ég stúdentinn frá Fjölbrautaskóla Akraness og hélt svo til Svíþjóðar með fjölskylduna. Fyrst áttum við heima í Stokkhólmi 1½ ár þar sem að ég nam málvísindi og ensku en fluttumst svo til Umeå í norður Svíþjóð þar sem að við áttum heima í  6½ ár og ég hélt áfram enskunáminu og vann á sambýlum fyrir fjölfatlaða. Af náminu er það að frétta að ég á enn eftir lokaritgerð til BA prófs en við fluttum heim til Íslands 1996.

Eftir heimkomuna tók við mikil vinna til að eiga í sig og á og get ég ekki sagt að þau störf hafi verið hálaunuð. Haustið 2010 hóf ég vinnu í frystihúsi HB-Granda á Akranesi og vann þar þangað til að þeir lögðu niður sína bolfiskvinnslu haustið 2017. Á þeim árum voru miklar tæknibreytingar og hagræðingar sem fólkið á gólfinu tók á sig möglunarlaust. Við tilkomu vatnsskurðarvélarinnar, sem skannaði flakið og skar út beinagarðinn með vatnssprautu, jukust afköst fyrirtækisins. Sú vél kallaði á meiri mannafla því að allt að helmingi meira fór í gegnum húsið dag hvern. En hver voru launin fyrir að leggja á sig að vinna helmingi meiri afla í húsnæði sem var jafnstórt og áður? Vélasalurinn var ekki stærri og lyftaramaðurinn eins og útspýtt hundskinn að sinna öllu sínu, fólkið í pökkuninni og konurnar á línunni sömuleiðis. Allir lögðust á eitt. Launin verkafólksins var íspinni! Þá gerði ég íspinnalagið fræga Sveiattan, sem fékk tíu þúsund áhorf á netinu fyrsta sólarhringinn. Á þremur vikum fengum við bónusinn hækkaðan, eitthvað sem hafði tekið trúnaðarmenn þrjú ár að reyna að fá úrbætur á. Ég veit því að ég get breytt kjörum fólks með því að berjast fyrir málefninu.

Frá haustinu 2017 hefur margt rekið á mínar fjörur. Fyrir utan að hafa kynnst atvinnuleysi þá hef ég samt aldrei verið atvinnulaus í langan tíma. Ég hef unnið sem stuðningsfulltrúi í Brekkubæjarskóla á Akranesi en einnig bætt við mig námslega með stuttum námskeiðum. Ég fór til dæmis í Leiktækniskóla Magnúsar Jónssonar og Þorsteins Bachmann (grunn- og framhaldsnámskeið) sem hefur hjálpað mér mikið í leik og starfi og þá sérlega við söng í erfiðum aðstæðum eins og jarðarförum.

Öðru námi hef ég líka sinnt vel og það er að bæta við þekkingu mína í þjálfun en ég er keiluþjálfari hjá Keilufélagi Akraness og hef verið aðstoðarmaður landsliðsþjálfara í verkefnum Unglingalandsliðsins í keilu, síðast í Qatar í febrúar 2020. Ég er með 3. stig af þremur í þjálfun frá ÍSÍ og 2. stig af 3 hjá ETBF (Evrópska Keilusambandinu) og hef þjálfað keilu hjá Keilufélagi Akraness í hartnær 20 ár en við hjónin rekum þriggja brauta keilusal á Akanesi, í kjallaranum á Íþróttahúsinu við Vesturgötu.

Afskipti mín af stjórnmálum hófust í kringum tvítugt og þá sem fulltrúi Alþýðubandalagsins í Æskulýðsnefnd Akraneskaupstaðar. Alþýðubandalagið var skemmtilegur flokkur með sterkar skoðanir og líka mikla tónlist og söng á fundum félagsins, tónlistin náði mér enda er hægt að segja mikið með söngtextum. Samfylkingin er samruni nokkurra flokka. Það segir mér að þar rúmist ýmsar skoðanir og ekki getum við öll verið eða þurfum að vera sammála alltaf. Hins vegar erum við í góðum málum þar sem að grunngildin um jöfnuð eru í hávegum höfð því það samræmist mínum skoðunum og gildum. Stundum vildi ég óska að minn flokkur væri meira afgerandi en með minni þátttöku í flokknum og starfi hans get ég bætt þar úr. Ég vil bæta kjör þeirra sem að minnstu launin hafa og finnst skipta máli að sinna erlenda verkafólkinu okkar og passa uppá þeirra réttindi og bæta þeirra aðbúnað. Íslenskukennsla og móðurmálskennsla fyrir börn af erlendum uppruna er mikið áhugamál hjá mér og mun ég beita mér fyrir því.

Í komandi kosningum get ég ekki ætlast til að fólk kjósi mig ef að það þekkir mig ekki eða hefur ekki séð mig svo að sumrinu ætla ég að eyða í að kynna mér kjördæmið og kjósendur þess. Ég elska að tala og ég elska kaffi og ef að þú býður mér ekki kaffi get ég kannski boðið þér sopa af minni uppáhellingu. Hlakka til að sjá ykkur sem flest og fá að syngja fyrir sem flesta annaðhvort með gítarinn í hönd, bara ég sjálf eða með fleiri mér við hlið.

Jónína Björg Magnúsdóttir (Nína), skipar annað sætið í Norðvesturkjördæmi

Kynni mig til leiks í framboði fyrir Samfylkinguna

Í lok mars lögðum við nokkrir þingmenn Samfylkingarinnar fram þingsályktunartillögu um nýja velferðarstefnu fyrir aldraða. Þar er lagt til að snúið verði frá ríkjandi viðhorfum í þjónustu við aldraða og markvisst horfið frá einhliða stofnanasýn.

Með tillögunni er lögð höfuðáhersla á að hver einstaklingur eigi þess kost að búa á eigin heimili til æviloka með persónulegum stuðningsúrræðum við hæfi og samkvæmt eigin óskum.

Ný sýn stjórnvalda auðveldi eldra fólki umskipti í aðgengilegt húsnæði með virkum, þekktum og raunhæfum leiðum. Stefnuleysi og takmörkuð framtíðarsýn hefur ríkt í málaflokknum og brýnt að stjórnvöld stigi skref í þessa átt, sýni frumkvæði, forgangsraði með nýjum hætti og greiði með beinni aðkomu fyrir stórauknu framboði á hentugum og öruggum búsetumöguleikum. Beinir hvatar geta m.a. falist í fjárhagslegri fyrirgreiðslu þar sem það á við. Allt til þess að tóna niður áralanga og kostnaðarsama stofnanavistun.

Í þessu sambandi verði fjölmargir möguleikar á sviði heilbrigðis- og velferðartækni nýttir eins og þekkt er víða um lönd. Sérstakt þróunarverkefni verði sett á laggirnar varðandi þennan þátt.

Að þessu beinist okkar sýn í Samfylkingunni og áskoranir gagnvart fagfólki sem velur sér öldrunarþjónustu sem starfsvettvang eru talsverðar. Til þess að tryggja framkvæmd þessara veigamiklu áherslubreytinga er mikilvægt að kveikja áhuga og skilning víða. Lykilatriði er fá til samstarfs bæði fagfólk og annað sérhæft starfsfólk og tryggja þjálfun og innleiðingu í samræmi við áherslur stjórnvalda um einstaklingsbundna þjónustu á eigin heimili.

Liður í umbreytingarferlinu verði jafnframt endurskoðun á fjárhagslegri umgjörð málaflokksins, þ.m.t. fjármögnun stofnanavistunar og greiðsluþátttöku einstaklinga.

Markmið um persónulegt og fjárhagslegt sjálfræði og sjálfstæði verði virt í öllu tilliti.

Endurskoðun almannatryggingakerfisins er síðan sjálfstætt og brýnt verkefni sem æskilegt er að unnið verði að samhliða. Þar eru álitaefnin mörg, m.a. um vaxandi áhrif lífeyrissjóðsgreiðslna hjá eldra fólki og tengsl þeirra við greiðslur almannatrygginga.

Hluti af verkefninu verði þróun á reiknilíkani sem geri sveitarfélögum kleift að veita viðeigandi, markvissa og breytilega þjónustu eftir þörf og aðstæðum hverju sinni.

Með því að undirstrika viðhorfs- og stefnubreytingu verði lög um málefni aldraðra nr. 125/1999 endurskoðuð í því augnamiði að þau verði felld úr gildi.

Mikilvægt er að vandað verði til undirbúnings og faglegur og fjárhagslegur ávinningur gerður mælanlegur, metinn reglulega og verkefninu skipt í tímasetta áfanga. Það á bæði við um þá margvíslegu þætti sem snúa að ríkisvaldinu og sveitarfélögum en ekki síst að þeim sem eiga mestra hagsmuna að gæta, hinum öldruðu sjálfum.

Um þessi atriði fjallar hófstillt en á sama tíma róttæk og löngu tímabær þingsályktunartillaga okkar í Samfylkingunni, sem nánar má lesa um á vef Alþingis.

Guðjón Brjánsson, þingmaður, skrifar hér um þingsályktunartillögu Samfylkingarinnar um rétt aldraðra til að velja sér sjálft hvernig það ver sínum efri árum.

MeToo-byltingin hefur valdið stórkostlegri hugarfarsbreytingu en það er stjórnmálafólks að fylgja byltingunni eftir með stórum ákvörðunum: áþreifanlegum breytingum á umgjörð og leikreglum samfélagsins í þágu þolenda.

Það er ekki nóg að segjast styðja þolendur; kjörnir fulltrúar verða líka að hafa pólitískan metnað til að skapa þolendavænna samfélag og bæta réttarstöðu þeirra sem brotið er á. Eftirfarandi eru sjö aðgerðir sem við í Samfylkingunni óskum eftir umboði kjósenda til að hrinda í framkvæmd á næsta kjörtímabili.

Breytum lögum um meðferð sakamála þannig að þau sem kæra kynferðisbrot eða ofbeldi í nánum samböndum fái aðild að sakamálinu eða flest þau réttindi sem felast í málsaðild. Núverandi ríkisstjórn hefur ekki orðið við ákallinu um slíka réttarbót. Auðvitað eiga þolendur og réttargæslumenn þeirra að geta fylgst með réttarhöldum yfir geranda, lagt fram viðbótarsönnunargögn, spurt ákærða og vitni viðbótarspurninga og loks haft heimild til áfrýjunar. Slík réttindi eru tryggð í Svíþjóð, Noregi og Finnlandi og þannig eigum við að hafa það á Íslandi.

Rýmkum gjafsóknarreglur svo þolendur heimilis- og kynferðisofbeldis geti einnig sótt rétt sinn í einkamáli án þess að taka á sig fjárhagsáhættu og gerum ríkissjóð ábyrgan fyrir dæmdum bótum í einkamálum gegn gerendum með sams konar hætti og kveðið er á um í lögum um greiðslu ríkissjóðs á bótum til þolenda afbrota.

Ráðumst í skipulegt átak til að tryggja að lögregla hafi nægan mannafla til að rannsaka kynferðis- og heimilisofbeldismál vel og málin fái skjótari málsmeðferð í réttarkerfinu. Í tilvikum þar sem sakborningur fær refsilækkun vegna tafa hjá ákæruvaldi eða dómstólum ætti brota­þoli jafnframt að fá hærri bætur sem að hluta greiðist úr ríkissjóði.

Tryggjum brotaþolum langtíma stuðning og öryggi meðan mál eru til rannsóknar og tryggjum að starfandi séu þolendamiðstöðvar um allt land með auknum fjárframlögum. Stuðningur við brotaþola er mikilvægt samfélagslegt verkefni. Tökum sérstaklega utan um fatlað fólk, fólk af erlendum uppruna, heimilislaust fólk, transfólk og jaðarsetta hópa sem eru sérstaklega berskjaldaðir fyrir ofbeldi.

Ráðumst í endurskoðun á lagaumhverfi og stjórnsýslu barnaverndar- og umgengnismála til að tryggja að börn njóti raunverulega vafans þegar uppi er rökstuddur grunur um ofbeldi á heimili. Ekkert barn á að vera þvingað til umgengni við foreldri sem hefur verið dæmt fyrir eða er grunað um ofbeldi gegn því. Ríkisstjórn Jóhönnu Sigurðardóttur skerpti á vernd barna gegn ofbeldi með breytingum á barnalögum árið 2012 en síðan hefur lítið hreyfst í þessum efnum. Tökum upp þráðinn þaðan sem frá var horfið.

Tryggjum fólki aukinn rétt til launaðs leyfis í kjölfar heimilsofbeldis eins og lög í Nýja Sjálandi heimila án þess að gengið sé á önnur réttindi, almennt veikindafrí og orlof.

Stofnum Ofbeldisvarnarráð Íslands með bolmagn til að vinna markvisst að forvörnum og fræðslu gegn ofbeldi í samvinnu við sveitarfélög um allt land, lögreglu og grasrótarhreyfingar. Starfsemi Ofbeldisvarnarnefndar Reykjavíkurborgar hefur gefist vel og við þurfum sams konar starf um allt land. Jafnframt þarf að rýmka lagaheimildir til miðlunar upplýsinga um heimilisofbeldismál milli félagsþjónustu sveitarfélaga, heilbrigðisstofnana, skóla og lögregluembætta.

Umbæturnar sem hér hefur verið lýst taka mið af reynslu nágrannaþjóða okkar og eru í senn raunhæfar og róttækar. Ríkisstjórn Katrínar Jakobsdóttur virðist hafa afhent Sjálfstæðisflokknum neitunarvald í þessum málaflokki eins og svo mörgum öðrum, en við í Samfylkingunni vonumst eftir afgerandi pólitísku umboði í haust til að hrinda aðgerðunum í framkvæmd og stórbæta þannig stöðu þolenda á Íslandi.

Heiða Björg Hilmisdóttir, varaformaður Samfylkingarinnar og formaður velferðarráðs, og Jóhann Páll Jóhannsson þingframbjóðandi í 2. sæti í Reykjavík norður, leggja til sjö aðgerðir til að búa til þolendavænna samfélag og bæta réttarstöðu þeirra sem brotið er á.

Stór skref strax: Svona bætum við réttarstöðu þolenda

Þingflokkur Samfylkingarinnar fordæmir harðlega ofbeldisverk Ísraelshers, eins öflugasta hers í heimi, gagnvart saklausum borgurum Palestínu undanfarna daga þar sem 31 barn og 119 fullorðnir hafa nú verið drepin í loftárásunum. Þingflokkurinn harmar líka lát ísraelska borgara, 8 fullorðinna og 2 barna sem látist hafa í eldflaugaskotum frá Gaza-strönd. 

Loftárásir Ísrelshers gagnvart Palestínumönnum eru verstu stríðsátök á svæðinu síðan 2014, jafnvel lengur, og eru skýr og ólíðandi brot á alþjóðalögum og alþjóðasamningum.  Loftáárásirnar bætast við ólöglegt hernám Ísraela á Vesturbakkanum, aðskilnaðarstefnu ísraelska stjórnvaldagagnvart Palestínumönnum og ofsóknir og mannréttindabrotísraelska stjórnvalda gagnvart Palestínumönnum. Því miður virðast nýjustu yfirlýsingar forsætisráðherra Ísraels ekki gefa neina von um vilja hans til friðsamlegra lausna. 

Þessum átökum verður að linna strax og alþjóðasamfélagið verður að gefa skýr og klár skilaboð um að friðsamlegar lausnir í deilunni milli Ísrael og Palestínu er eina lausnin. Þingflokkur Samfylkingarinnar áréttar að tveggja ríkja lausnin er sú lausn sem þarf ávallt að tala fyrir og Ísland hefur alltaf stutt dyggilega enda er það m.a. grunnurinn að skiptingu Jerúsalemborgar sem ísraelsk stjórnvöld hafa virt að vettugi undanfarin ár. 

 Þingmenn Samfylkingarinnar í utanríkismálanefnd Alþingis hafa kallað eftir að utanríkisráðherra Íslands komi hið fyrsta á fund nefndarinnar til að ræða viðbrögð ríkisstjórnar Íslands við ástandinu. 

Ríkisstjórn Íslands verður að vera með afdráttarlaus skilaboð og taka skýra afstöðu með saklausum borgurum Palestínu sem verða fórnarlömb ofureflis eins sterkasta hernaðarríkis heims. 

Ísland á í sérstöku sambandi við Palestínu og var fyrsta vestræna ríkið til að viðurkenna sjálfstæði og fullveldi Palestínu með samhljóða samþykkt Alþingis árið 2011.   Þingflokkur Samfylkingarinnar hvetur ríkisstjórn Íslands til að senda skýr skilaboð til deiluaðila um að alþjóðalög séu virt og að friðsamlegum leiðum sé beitt í deilum Ísraelmanna og Palestínumanna. Hryllilegir atburðir undanfarna daga hafa sýnt að nú er nauðsyn sem aldrei fyrr og þar verður rödd Íslands að vera skýr en aðgerðir verða líka að fylgja orðum og yfirlýsingum. 

Þingflokkur Samfylkingarinnar fordæmir ofbeldisverk gagnvart Palestínumönnum

Leit um „��“

2366 niðurstöður fundust við leit að „��“

Póstlisti Samfylkingarinnar

Samfylkingin

Flokkurinn

Flýtileiðir

Vertu í bandi:

Leit um „���������������������������“