Samfylkingin í Suðurkjördæmi ásamt Kristrúnu Frostadóttur, formanni Samfylkingarinnar, bjóða íbúum á Kirkjubæjarklaustri og nágrennis til opins fundar.

Á fundinum verður farið yfir hin þrjú áherslumál Samfylkingarinnar fyrir komandi alþingiskosningar:

- Framkvæmdaplan í húsnæðis- og kjaramálum
- Krafa um árangur í atvinnu- og samgöngumálum
- Örugg skref í heilbrigðis- og öldrunarmálum

Önnur málefni verða einnig opin til umræðu. Í kjölfarið verður íbúum boðið að spyrja frambjóðendurna ásamt Kristrúnu spurninga.

Við hvetjum alla, sama þó að þið séuð ákveðin eða óákveðin, að koma og taka þátt í mikilvægu samtali.

Samfylkingin í Kraganum heldur barsvar á Rauða ljóninu á Seltjarnarnesi kl. 20:00 fimmtudaginn 14. nóvember. 

Spyrlar verða af dýrari týpunni og úr efstu hillu en Seltirningurinn Guðmundur Ari Sigurjónsson og Hafnfirðingurinn Tryggvi Rafnsson ætla að spyrja okkur um allt milli himins og jarðar. 

Kaldur á krana í boði XS í Kraganum í upphafi kvölds!

Bráðskemmtilegt barsvar með okkar frábæru frambjóðendum í Samfylkingunni í Norðvesturkjördæmi.

Kollubar á Hvanneyri, kl. 20:00-22:00.

Þeir sem mæta fyrstir og eru þyrstir geta nælt sér í bjór meðan birgðir endast! Einnig er happy hour af öllu á barnum frá 20-22.

Eftir barsvarið verður hægt að spjalla við frambjóðendur um mál sem liggur ykkur á hjarta.

Láttu þig ekki vanta!

Sjá viðburð á facebook.

Samfylkingin í Suðurkjördæmi ásamt Kristrúnu Frostadóttur, formanni Samfylkingarinnar, bjóða íbúum á Þorlákshafnar og nágrennis til opins fundar.

Samfylkingin í Suðurkjördæmi opnar kosningarskrifstofu sína fyrir gestum og gangandi á laugardaginn, þann 16. nóvember kl. 17:00, á Eyravegi 15 á Selfossi.

Veigar í föstu og fljótandi formi verða í boði

Okkar frábæru frambjóðendur verða á staðnum og eru heldur betur til í gott spjall!

Við bjóðum öll velkomin í heimsókn til okkar og hlökkum til að sjá ykkur!

Sveitarfélagið Garðabær birti nýverið fjárhagsáætlun sína fyrir næsta ár, 2025. Þar kemur fram að mikill bati hafi orðið á grunnrekstri Garðabæjar, þess hluta sem fjármagnaður er með skattfé, í ár. Veltufé frá rekstri A-hlutans styrktist verulega. Það fór úr því að vera neikvætt, sem er alvarlegt, í að vera jákvætt, sem er … jákvætt.

Búist er við að smávægilegur hagnaður upp á 93 milljónir króna verði á rekstrinum á þessu ári en til að ná þeim hagnaði þarf Garðabær reyndar að selja byggingarétt fyrir 1,3 milljarða króna. Eignir voru því seldar til að brúa bilið í rekstrinum og án afraksturs sölu þeirra þá hefði Garðabær skilað tapi. 

Það vekur hins vegar athygli að Garðabær þurfti að selja mun minna af byggingarétti í ár en í fyrra til að láta enda ná saman. Þá seldi sveitarfélagið slíkan fyrir næstum 4,5 milljarða króna en skilaði einungis 1,1 milljarðs króna hagnaði. 

Árið í fyrra var nefnilega mjög erfitt hjá Garðabæ, þar sem Sjálfstæðisflokkurinn situr alltaf einn í meirihluta, og við því þurfti að bregðast. Skuldir á hvern íbúa voru til að mynda komnar í tæplega 1,9 milljónir króna og voru þær hæstu á höfuðborgarsvæðinu. 

Skuldir á hvern íbúa á höfuðborgarsvæðinu voru hæstar í Garðabæ í lok síðasta árs. Hér er um skuldir A-hlutans að ræða, þess hlutar sem fjármagnaður er með skattekjum. Mynd: Samband íslenskra sveitarfélaga. 

Eina leiðin til að bregðast við því var að auka tekjur. Hækka skatta. Þeir voru ekki hækkaðir á suma. Þeir voru hækkaðir á alla sem greiða útsvar. 

Mikið af fjármagnseigendum sem greiða ekki útsvar

Það hefur lengi vel verið markmið Garðabæjar að halda útsvarinu lágu. Það þýðir á mannamáli að íbúar þar greiða einfaldlega lægri skatta en aðrir á höfuðborgarsvæðinu. Á móti hefur Garðabær sögulega haldið aftur af sér í veitingu á allskyns félagslegri þjónustu sem veitt er í flestum öðrum sveitarfélögum á höfuðborgarsvæðinu, og aðallega Reykjavík. Farið verður betur yfir þá skiptingu hér aðeins neðar.  

Garðabær hefur hins vegar verið að vaxa mikið á síðustu árum. Íbúum hefur fjölgað mikið og eru nú ríflega 20 þúsund. Íbúarnir og húsnæðið eru fjölbreyttari og þarfirnar með. Slíkum vexti fylgja áskoranir, sérstaklega í fjárfestingu í allskyns innviðum. Skólum, leikskólum, íþróttamannvirkjum og svo framvegis. 

Vegna þessara áskorana stóð Garðabær frammi fyrir þeirri stöðu í fyrra að tekjurnar stóðu ekki undir kostnaðinum við uppbygginguna og skuldir sveitarfélagsins hrönnuðust upp. Skuldahlutfallið, sem var 101 prósent árið 2020, var komið upp í 131 prósent um síðustu áramót. Verið var að reka bæinn á yfirdrætti. 

Garðabær er líka, ásamt Seltjarnarnesi, það sveitarfélag höfuðborgarsvæðisins sem sker sig úr hvað varðar fjármagnstekjur. Það eru tekjur sem ein­stak­l­ingar hafa af eignum sín­­­­­um. Þær eru til að mynda vext­ir, arð­­­­­ur, sölu­hagn­aður eða leig­u­­­­­tekjur af lausafé og af útleigu á fast­­­­­eign­­­­­um. Þeir sem fá mestar fjár­­­­­­­magnstekjur á Íslandi eru því sá hópur ein­stak­l­inga sem á flest hluta­bréf og flestar fast­­­­eign­­­­ir. Sá hópur sem hefur sankað að sér flestum eign­­­­um. Ekki er greitt útsvar af fjármagnstekjum. 

Ef ehf-gatinu svokallaða yrði lokað myndi það gagnast Garðabæ umtalsvert, og einna mest allra sveitarfélaga. Tekjur sveitarfélagsins myndu aukast þar sem fleiri íbúar myndu borga útsvar. 

Útsvarið upp um 2,2 milljarða á einu ári

Til að takast á við þessa krefjandi stöðu ákvað bæjarstjórnin, fyrir um ári síðan, að hækka skattanna sem hún leggur á íbúa Garðabæjar. Henni varð ljóst að það væri ekki hægt að standa undir þeirri þjónustu sem bærinn þarf að standa undir, og ráðast í þær fjárfestingar sem nauðsynlegar eru fyrir sveitarfélag í vexti. Það var ábyrgð ákvörðun.

Hámarksútsvar í ár er 14,97 prósent og Reykjavík og Mosfellsbær innheimta það en bæði Hafnarfjörður og Kópavogur innheimta aðeins minna, eða 14,93 prósent. Garðabær skreið yfir 14 prósentin þegar ákveðið var að færa útsvar þess sveitarfélags úr 13,92 í fyrra í 14,71 prósent í ár. Skattaparadís höfuðborgarsvæðisins er því nú Seltjarnarnes, þar sem útsvarið er 14,54 prósent. 

Skattahækkunin hefur gert það að verkum að útsvarstekjur Garðabæjar munu hækka um 2,2 milljarða króna milli ára. Þær fara úr 15,4 í 17,6 milljarða króna. Það er aukning á útsvarstekjum upp á rúmlega 14 prósent milli ára. 

Fyrir vikið stefnir í að skuldahlutfallið lækki niður í 122 prósent, að veltufé frá rekstri verði jákvætt í ár en veltufjárhlutfallið verður einungis 0,34. Síðasti mælikvarðinn, veltufjárhlutfallið, segir til um peningalega stöðu um áramót og þumalputtareglan er að mikilvægt sé að það sé yfir 1,0. Ef það er yfir þeirri tölu þá hefur sveitarfélagið laust fé um áramót til að greiða útistandandi skuldir sem gjaldfalla á árinu, allar lausaskuldir og afborganir á lánum á yfirstandandi ári.

Skattgreiðendur í Reykjavík greiða meira fyrir félagsþjónustu

Ég minnist á þjónustu hér að ofan, og hvernig veiting hennar skiptist mjög misjafnt niður á sveitarfélög. Í stuttu máli þá axla skattgreiðendur í Reykjavík, lengi vel eina sveitarfélaginu á höfuðborgarsvæðinu sem stýrt var af öðrum en Sjálfstæðisflokknum, eða allt þar til að félagshyggju-meirihluti tók við í Mosfellsbæ 2022, mun þyngri byrðar en aðrir íbúar. 

Mest ber á milli þegar kemur að félagsþjónustu. Í tölum sem Samband íslenskra sveitarfélaga hefur tekið saman kemur fram að á árinu 2023 greiddi hver íbúi í Reykjavík 326.435 krónur í veitta félagsþjónustu. Hún hækkaði um tíu prósent milli ára og er langhæsta greiðsla á hvern íbúa hjá nokkru sveitarfélagi en vegið meðaltal var 241.088 krónur. Það þýðir að hver íbúi í höfuðborginni greiddi um 35 prósent meira í félagsþjónustu en meðallandsmaðurinn. 

Þetta er ekki að öllu leyti óeðlilegt. Höfuðborgir heims hafa oftast nær stærra hlutverki að gegna við veitingu á félagsþjónustu en aðrar borgir og bæir og þær njóta þess líka að hafa umtalsverðar tekjur af því að flestar lykil stjórnsýslubyggingar eru staðsettar í þeim. Af því fá höfuðborgir umtalsverðar tekjur, til dæmis vegna fasteignagjalda. 

Skattgreiðendur í Garðabæ greiða minnst í félagsþjónustu

Íbúar í Garðabæ greiða minnst allra íbúa á höfuðborgarsvæðinu í félagsþjónustu, eða 183.720 krónur hver íbúi. Kópavogsbúar borga aðeins meira, eða 191.056 krónur hver, og íbúar Seltjarnarness borga 198.784 krónur hver. Hafnfirðingar komast næst Reykvíkingum þegar kemur að því að greiða fyrir félagsþjónustu, með 255.678 krónur á hvern íbúa, og þar á eftir eru íbúar Mosfellsbæjar, sem greiddu að meðaltali 256.108 krónur hver. 

Það hlutfall af skatttekjum Reykvíkinga sem fór í félagsþjónustu árið 2023 lækkaði úr 31,7  í 29,5 prósent. Einungis tvö önnur sveitarfélög á höfuðborgarsvæðinu, Hafnarfjörður (23,1 prósent) og Mosfellsbær (22,2 prósent), nýttu yfir fimmtung skatttekna sinna í félagslega þjónustu. Í Kópavogi og á Seltjarnarnesi var hlutfallið rétt yfir 18 prósent en í Garðabæ 17 prósent. 

Þegar fjárhagsaðstoð á íbúa er skoðuð kemur í ljós að hún nam 19.293 krónur á hvern íbúa í Reykjavík árið 2023. Hafnfirðingar voru þeir einu sem komust í tveggja stafa tölu utan þeirra, en þar nam fjárhagsaðstoð á íbúa 11.608 krónur. 

Lægstar voru greiðslurnar á Seltjarnarnesi, þar sem hver íbúi greiddi einungis 1.833 krónur í fjárhagsaðstoð á ári en þær greiðslur lækkuðu um 36 prósent milli ára. Í Garðabæ var kostnaður á hvern íbúa 3.933 krónur eða 20 prósent af því sem hann var í Reykjavík. Í Mosfellsbæ var hann litlu meiri og hver Kópavogsbúi skreið rétt yfir sjö þúsund króna kostnað vegna veittrar fjárhagsaðstoðar á síðasta ári. 

Eini flokkur félagslegrar þjónustu sem Reykjavík leiðir ekki er þjónusta við aldraða. Það gerðist í fyrra að Seltjarnarnes tók stökk upp úr 36.169 krónum á hvern íbúa og upp í 60.722 krónur. Á sama tíma greiddi  hver íbúi í Reykjavík 52.312 krónur, hver íbúi í Mosfellsbæ 23.506 krónur og hver Hafnfirðingur 20.925 krónur. Hver íbúi í Kópavogi borgaði um 20.656 krónur en lægstur var kostnaðurinn milli ára í Garðabæ, alls 12.558 krónur.

Garðabær var lengi vel það sveitarfélag á höfuðborgarsvæðinu sem rukkaði lægsta útsvarið. Það breyttist nýverið þegar ákveðið var að hækka það myndarlega svo hægt yrði að standa undir auknum verkefnum sem fallið hafa til samhliða vexti. Íbúar Garðabæjar greiða alls um 14 prósent meira í útsvar í ár en þeir gerðu í fyrra.

Garðabær hækkaði skatta til að hætta að reka sig á yfirdrætti

Ég skil tilfinninguna sem fylgir því að horfast í augu við úrræðaleysið.

Ég skil skömmina sem læðist að manni.

Ég skil reiðina yfir því að fá ekki hjálp og sársaukann þegar sá sem maður elskar breytist smátt og smátt í einhvern sem mann langar helst ekki að kannast við.

Ég átti dásamlegan, brosmildan, eldkláran og athafnasaman bróður sem var fjórum árum yngri en ég. Hann hafði allt sem þurfti til þess að verða hörkuduglegur smiður, bakari já eða garðyrkjumaður, því hann fann með sér hæfileika til þess að rækta á sínum síðustu árum. En það sem hann ræktaði var ekki löglegt heldur kannabis plantan og þegar hann lést kom það í minn hlut að láta hreinsa niður blómlega ræktun sem hann var búinn að koma sér upp. Þá gat ég ekki annað en hugsað, bara ef þessir hæfileikar hefðu fengið eðlilegan farveg, bara ef hann hefði fundið sína styrkleika fyrr á ævinni og fundið sína fjöl í lífinu. Þá hefði hann ef til vill ekki leiðst út í fíkniefnaneyslu, afbrot og fangelsisvist. Þá hefði fjölskyldan ekki þurft að ganga í gegnum þann óbærilega sársauka, sem fylgir því að horfa á eftir þeim sem maður elskar fara þessa leið.

Knútur var 24 ára þegar hann lést, beltislaus og undir áhrifum fíkniefna, í bílslysi. Tölurnar sem birtast okkur um þá sem látast af völdum of stórra skammta eru ekki eina breytan í heildarmyndinni þegar dauðsföll af völdum fíkniefna eru skoðuð. Tilfellin eru mun fleiri, tilfelli eins og bróður míns, þar sem fíknin veldur slysum eða leiðir til þess að fíkillinn sér enga leið út aðra en taka eigið líf. Hvert tapað líf snertir marga, veldur harmi sem aðstandendur bera í hljóði, kostar samfélag okkar mikla fjármuni og við gjöldum þess öll þegar lífsglaður og hæfileikaríkur einstaklingur hverfur úr lífi okkar og samfélagi.

Við verðum að stórefla stuðning við börn og ungmenni. Það þarf að fjölga meðferðarúrræðum bæði fyrir ungmenni og fullorðna. Við þurfum að styrkja Barna- og unglingageðdeild, BUGL og úrræði eins og Stuðla. Það þarf að efla stuðning við foreldra og aðstandendur í aðstæðum sem enginn er búinn undir. Við þurfum að stórauka aðgengi að sálfræðingum og öðrum sérfræðingum sem geta hjálpað börnum og ungmennum að takast á við áföll, erfiðar félagslegar aðstæður, tilfinningavanda og fíknivanda.

Við þurfum að byrja fyrr að hjálpa börnum að finna sína fjöl í lífinu, styðja fjölskyldur, efla tilfinninga- og geðheilbrigði barna og byrja þá vinnu strax við fæðingu.

Það er ráðið til að sporna við þessari þróun. Ungmenni sem fer af stað út í lífið eftir grunnskólagöngu með sterka sjálfsmynd, sem er búið að finna hvar hæfileikarnir og áhuginn liggur, er mun líklegra til þess að halda áfram skólagöngu og vegna vel heldur en þau sem leggja af stað í lífsins ólgusjó með brotna sjálfsmynd og óviss um hvert þau eiga að stefna í lífinu.

Þarna skiptir aðgengi að list- og verkgreinum höfuðmáli, bæði í skólakerfinu og tómstundum. Börn sem eiga erfitt með lestur og einbeitingu geta oft blómstrað í smíðum, myndlist, tónlist, dansi, leiklist, forritun, kvikmyndagerð og svona mætti lengi telja. Það er í raun lífsspursmál að börn og ungmenni fái tækifæri til að máta sig í þessum greinum og ef þau finna sig í þeim, þá verður að tryggja að þeim sé gefið tækifæri til þess að rækta hæfileika sína markvisst.

Menning og skapandi greinar eru alvöru atvinnuvegur

Öll þessi fög eru alvöru atvinnugreinar, sem gefa alvöru tekjur og tryggja ungmennum alvöru framtíð. List- og verkgreinar eiga ekki að vera afgangs stærð í skólakerfinu okkar og það er mikilvægt að hafa það í huga þegar umræðan helgast í kringum samræmt námsmat og Pisa kannanir. Menning og skapandi greinar skila 3,5% til landsframleiðslunnar. Til samanburðar þá skilar sjávarútvegur og fiskeldi 4%. Menning og skapandi greinar eru líka lykilatvinnuvegur þegar kemur að framtíðinni og þeirrar byltingar sem á sér stað í atvinnuháttum.

List-, verk-, og tæknigreinar í skólum, frístundastarf, félagsmiðstöðvar, tónlistarnám, íþróttir og aðrar tómstundir eru lykilatriði í því hvernig við snúum við þeirri þróun sem við horfum á þegar kemur að aukinni vanlíðan ungmenna. Það þarf að stórauka aðgengi og vinna markvisst að því að hjálpa ungmennum að finna sína fjöl í lífinu, líka þegar þau eiga erfitt með að sitja kyrr, lesa eða einbeita sér.

Fyrir skömmu hitti ég fanga á Hólmsheiði sem var að störfum í listasmiðju. Þar sagðist hann í fyrsta sinn finna fyrir hugarró á meðan hann var að mála muni sem hann var að búa til, hann gat í fyrsta sinn einbeitt sér og fundist hann flinkur í einhverju. Þessi orð höfðu djúp áhrif á mig og styrktu mig enn frekar í þeirri trú að það er nauðsynlegt að efla aðgengi að list- og verkgreinum. Ég mun beita mér fyrir því fái ég til þess umboð í komandi kosningum.

Að lokum langar mig að senda baráttukveðjur til allra kennara landsins. Þið, velferð ykkar og sérþekking er svo óendanlega mikilvæg öllu ungu fólki og kennarastarfið ætti að vera metið til launa í samræmi við það.

Greinin birtist á visi.is 11. nóvember 2024. 

Átt þú náinn aðstandanda í fíknivanda? Ég vil segja við þig: Ég skil þig.

Skerðing­ar á elli­líf­eyri voru 36,5 millj­arðar á árs­grund­velli þegar nú­ver­andi rík­is­stjórn tók við árið 2017. Í dag nema skerðing­arn­ar 66 millj­örðum sam­kvæmt upp­lýs­ing­um frá fé­lags- og vinnu­markaðsráðuneyt­inu. Þær hafa nærri tvö­fald­ast. Stóra ástæðan er sú að al­menna frí­tekju­mark­inu hef­ur verið ríg­haldið í 25 þúsund krón­um á hverju ein­asta fjár­laga­ári.


Frá því að ég sett­ist á þing haustið 2021 hef ég beitt mér af þunga fyr­ir rétt­lát­ara al­manna­trygg­inga­kerfi. Ég hef gagn­rýnt rík­is­stjórn­ina fyr­ir að sniðganga laga­fyr­ir­mæli um að greiðslur Trygg­inga­stofn­un­ar fylgi launaþróun og bent á að með raun­rýrn­un frí­tekju­marks hafa skerðing­ar þyngst ár frá ári. En það er til lít­ils að hrópa og kalla í stjórn­ar­and­stöðu. Það sem eft­ir­launa­fólk þarf núna er rík­is­stjórn með sterkt umboð til að efla al­manna­trygg­inga­kerfið okk­ar.


Í fyrra lagði Sam­fylk­ing­in fram áætl­un um þjóðarátak í umönn­un eldra fólks sem snýst um efl­ingu samþættr­ar heimaþjón­ustu og fjölg­un hjúkr­un­ar­rýma og sam­býla. Nú á dög­un­um kynnt­um við svo fram­kvæmdaplanið okk­ar í hús­næðis- og kjara­mál­um þar sem meðal ann­ars eru sett­ar fram aðgerðir til að treysta bet­ur af­komu­ör­yggi eldra fólks.


Þar legg­ur Sam­fylk­ing áherslu á þrennt: Í fyrsta lagi að stöðva kjaragliðnun milli launa og líf­eyr­is með því að binda greiðslur Trygg­inga­stofn­un­ar við launa­vísi­tölu. Í öðru lagi að hækka frí­tekju­mark elli­líf­eyr­is úr 25 í 60 þúsund krón­ur á mánuði svo eldra fólk njóti meiri ávinn­ings af því að hafa greitt í líf­eyr­is­sjóði. Og í þriðja lagi að koma á sér­stöku frí­tekju­marki vaxta­tekna þannig að um­tals­vert færri eldri borg­ar­ar fái harka­leg­an bak­reikn­ing frá Trygg­inga­stofn­un ár hvert.


Þetta eru verk­efni sem verður ekki ráðist í nema Sam­fylk­ing­in fái sterka kosn­ingu 30. nóv­em­ber næst­kom­andi.

Greinin birtist í Morgunblaðinu 12. nóvember 2024. 

Það sem eft­ir­launa­fólk þarf núna er rík­is­stjórn með sterkt umboð til að efla al­manna­trygg­inga­kerfið

 Á undanförnum árum hefur verið hart sótt að réttindum launafólks og oftar en ekki með það að leiðarljósi að veikja stöðu fólksins en okkur talið trú um að það sé gott enda séu verkalýðsfélög of sterk. Því er jafnvel haldið fram að það þurfi að auka völd ríkissáttasemjara til að hemja fólkið, bæta vinnubrögð samtaka fólks og auka vald samtaka fyrirtækja.

Það er hins vegar þannig að samfélagið þarfnast öflugrar verkalýðshreyfingar einmitt til þess að verja hagsmuni fólksins, berjast fyrir réttlátri skiptingu þeirra verðmæta sem okkar samfélag hefur upp á bjóða. Í samfélaginu eru svo sannarlega sterk hagsmunasamtök fyrirtækja og við viljum líka sterk samtök launafólks. Ef okkur tekst að leiða sterkt norrænt velferðarsamfélag þar sem heildarhagsmunir fólksins ráða för þá er ég sannfærður um að meiri sátt mun ríkja um þá skiptingu sem um semst á hverjum tíma.

Nei síður en svo! Það er ljóst að þrátt fyrir sterka stöðu verkalýðsfélaga á Íslandi þá hefur sagan sýnt okkur að ekki er gripið til verkfalla til þess eins að boða til verkfalls. Fjöldi verkfalla hér á landi er almennt ekki mikill enda stífari kröfur hér á landi en í mörgum löndum í kringum okkur. Núverandi samningalíkan hér á landi felur þó í sér, vegna mikillar formfestu, að verkalýðsfélög þurfa að fylgja mjög stífum reglum við boðun aðgerða sem eru til þess fallnar að búa til meiri spennu á markaði en oft er þörf fyrir.

Við viljum tryggja öryggi fyrir barnafólk þar sem fólki stendur til boða að komast út á vinnumarkaðinn eftir fæðingarorlof. Samfélagið á að styðja betur við bakið á barnafjölskyldum sem eru að takast á við aukin útgjöld þegar börn eru að stækka og dafna. Það gerum við til dæmis með barnabótum. Lögum til regluverkið í kringum fæðingarorlof til að tryggja nýjum foreldrum örugga framfærslu.

Félagsleg undirboð á Íslandi er okkur sem samfélagi ekki til framdráttar. Verkalýðsfélög innan Alþýðusambands Íslands hafa síðan 2008 staðið fyrir virku og öflugu vinnustaðaeftirliti. Eftirlitið miðar að því að ná tengslum við fólk sem er í viðkvæmustu stöðunni og veita þeim stuðning, upplýsa um réttindi og skyldur og aðstoða ef þörf er á. Viðurlög eru ekki til staðar sem geta raunverulega haft áhrif á þá aðila sem stunda launaþjófnað vísvitandi. Þessu þarf að breyta enda standa langflest fyrirtæki við sitt og hafa ekkert að fela en standa í samkeppni við aðila sem brjóta kjarasamninga.

Við eigum að standa vörð um hvort annað, vera styðjandi samfélag fyrir fólkið í landinu. Veljum almannahagsmuni umfram sérhagsmuni og reisum norrænt velferðarsamfélag byggt á gildum jafnaðarmennskunnar. Öll stór hagsmunamál hafa komið með baráttu verkalýðsfélaga á Íslandi í gegnum tíðina þar sem hagsmunir almannahagsmunir hafa ráðið för. Kjósum sterka velferðarstjórn jafnaðarfólks og vinnum saman að bættu samfélagi. Kjósum jákvæða og stórhuga stjórnmál á Íslandi!

Greinin birtist á visi.is 12. nóvember 2024. 

Í komandi alþingiskosningum verður kosið um það hvernig við viljum byggja upp íslenskt samfélag.

Vel­ferðar­sam­félag í anda jafnaðar­menns­kunnar

Samfylkingin í Suðurkjördæmi og Ungt jafnaðarfólk bjóða í PubQuiz á Heima Bistro föstudaginn 15. nóvember kl. 20

Spyrill kvöldsins er enginn annar en Sverrir Bergmann og byrjar hann að kasta fram spurningum á slaginu 20:30.

Miðum við 2-3 einstaklinga í hverju liði, bæði hægt að koma sem lið eða ganga í lið á staðnum

Kíktu við, taktu vini þína með, og eigum saman skemmtilegt kvöld. Öll sem vilja taka þátt eru velkomin!

Leit um „��“

2862 niðurstöður fundust við leit að „��“

Póstlisti Samfylkingarinnar

Samfylkingin

Flokkurinn

Flýtileiðir

Um Samfylkinguna

Vertu í bandi:

Leit um „������������������������������������������������������������“

2862 niðurstöður fundust við leit að „������������������������������������������������������������“