Jafnaðarmenn í Hafnarfirði bjóða þér og þínum í kaffi til að fagna 1. maí og koma saman og ræða hvernig við saman ætlum að gera Hafnarfjörð enn betri fyrir okkur öll! 

1. maí kaffi jafnaðarmanna í Hafnarfirði

Búbblur, bling og hin einstaka Sigga Kling! Frábært tækifæri fyrir konur, kvár og karla á öllum aldri til að hittast og hafa gaman.

Við opnum kosningaskrifstofuna okkar að Austurvegi 22 á fimmtudaginn kl. 17:00!

Stefnukynning
Grill
Tónlistaratriði
Léttar veitingar
Góð stemning!

We will open our election office at Austurvegur 22 on Thursday at 17:00!

Election manifesto presented
BBQ
Music
Drinks
Good atmosphere!

OPNUNARHÁTÍÐ SAMFYLKINGARINNAR Í ÁRBORG

Ólík sýn á skattamál og rekstur, ólík sýn á leikskóla og málefni barna og ólík sýn á þróun Eiðistorgs eru dæmi um nokkur mál sem voru rædd.

"Ég verð að segja að eftir þetta viðtal er ég orðinn enn sannfærðari um að stefnuskrá Sjálfstæðismanna er óskalisti en ekki fjármögnuð stefna. Þau hafa ekki hugmynd um hvernig þau ætla snúa við 1400 milljón króna hallareksturs síðustu 5 ára, lækka skatta, byggja nýjan leikskóla, laga götur og hækka tómstundastyrki. En þau segjast samt ætla að gera það - alveg eins og þau ætluðu að byggja nýjan leikskóla á kjörtímabilinu sem nú er að ljúka. Hvar er hann?

Við í Samfylkingu og óháðum ætlum að byggja upp betri bæ fyrir börn, betri og lifandi miðbæ og betri bæ fyrir eldri borgara og við gerum það með því að lækka ekki útsvar á næsta ári, skipuleggja nýjar byggingar á Eiðistorgi og selja lóðina til að fjármagna byggingu nýs leikskóla. Við þurfum að fá Seltirninga með okkur í lið til þess að geta farið í þessi verkefni og við óskum eftir ykkar stuðningi í kosningunum 14. maí!" - Guðmundur Ari Sigurjónsson.  

https://www.visir.is/k/b3c399c3-ddd0-4385-acd6-1c0d4b4419b2-1651480708211?fbclid=IwAR1ximkCOiQ847chv-d5dX6dbRNcXoTrsDlrDDYFS_9gniWmyLGwvNNLY94

Guðmundur Ari, oddviti Samfylkingarinnar og óháðra, mætti Þór Sigurgeirssyni, oddvita Sjálfstæðisflokksins, í Bítinu á Bylgjunni í morgun og ræddu um ólíka sýn þeirra fyrir kjörtímabilið framundan. 

Ólík sýn á skattamál og rekstur á Seltjarnarnesi

Úkraínumenn þurfa samhug og stuðning. Og stríðið hefur efnahagsleg áhrif um allan heim. Hér á landi fer hrávöruverð hækkandi, verð á matvöru fer hækkandi, verðbólga fer vaxandi og lífskjör versna.

Vinna þarf að sátt við verkalýðshreyfingu um mótvægisaðgerðir stjórnvalda til að jafna leikinn og létta byrðar þeirra sem þurfa á því að halda. Skapa sátt í samfélaginu til að takast á við erfiðar aðstæður því fólkið sem fyrir hækkanabylgjuna þoldi ekki óvænt útgjöld er nú komið í enn verri stöðu. Stöðu sem mun bitna á börnum og viðkvæmum hópum ef ekki verður gripið inn í með aðgerðum sem við vitum að virka; með hærri og hnitmiðaðri vaxta- og húsaleigubótum og barnabótum líkt og löndin í kringum okkur sem stýrt er af jafnaðarmönnum hafa nú þegar gripið til.

Í covid faraldrinum gerðu stjórnvöld ráðstafanir sem leiddu til mikils gróða banka og tryggingarfyrirtækja. Bankar högnuðust enn meira m.a. vegna þess að stjórnvöld hlupu undir bagga með fyrirtækjum sem urðu að draga saman vegna sóttvarna og tryggingarfélög vegna þess að fólki var gert að vera heima og urðu fyrir vikið síður fyrir tjóni. Þessum mótvægisaðgerðum stjórnvalda var ekki ætlað að styrkja banka og tryggingarfélög sérstaklega og þess vega hefði átt að leggja á sérstakan skatt, hvalrekaskatt til að jafna leikinn og láta skattinn renna til heimila þeirra sem misstu vinnuna vegna nauðsynlegra sóttvarna og glíma enn við afleiðingarnar.

Það þarf pólitíska forystu til að grípa til ráðstafana sem jafna leikinn.

Ógnin sem stafar að loflagsbreytingum af mannavöldum og sjálfvirknivæðing sem færist stöðugt í aukana mun leiða til breytinga á vinnumarkaði. Ný störf koma fram, önnur breytast og enn önnur gætu horfið. Stjórnvöld verða að koma í veg fyrir atvinnuleysi vegna þessara breytinga og að það verkafólk sem hefur minnst handa á milli þurfi að bera aukinn kostnað.

Engin sátt næst um hröð orkuskipti og aðrar breytingar á atvinnu- og lifnaðarháttum nema að velferðarstjórnarmið séu höfð að leiðarljósi og tryggt að kostnaður falli ekki á herðar tekjulægri hópa eða íbúa í dreifðum byggðum umfram aðra.

Ef árangur á að nást sem leiðir til sáttar og jafnaðar þarf samráð að eiga sér stað á milli stjórnvalda og verkalýðshreyfingarinnar. Leita þarf sátta um nauðsynlegar mótvægisaðgerðir til að mæta áhrifum heimsfaraldurs og stríðs í Evrópu á íslenskt samfélag og vegna sjálfvirknivæðingar og grænna umskipta til framtíðar.

Framlag ríkisstjórnar Íslands við þessar aðstæður birtist hins vegar í því að gefa útvöldum auðmönnum forgangsrétt og afslátt við kaup á eigum almennings, þar á meðal föður fjármálaráðherra og ýfa upp sárar minningar af bankahruninu.

Ríkisstjórnin færir eignir og auðlindir þjóðarinnar á silfurfati til fámenns hóps auðmanna. Það er mál að linni.

Baráttukveðjur til launafólks á baráttudegi verkalýðsins 1. maí!

Því miður eru engin merki um að stríðið í Úkraínu sé að taka enda. Fréttir um stríðsglæpi og þjáningar úkraínsku þjóðarinnar birtast okkur daglega. 

Verið öll hjartanlega velkomin í létt spjall um skipulagsmál en Sigurjón mun einnig fara yfir áherslur í breyttu aðalskipulagi.

Við byrjum á Stokkseyri og hittumst þar við tjaldsvæðið laugardaginn 30. apríl kl. 13:00.
Þar næst förum við á Eyrarbakka og hittumst við bókasafnið laugardaginn 30. apríl kl. 15:00.
Að lokum hittumst við við Stekkjaskóla á Selfossi þriðjudaginn 3. maí kl. 17:30.

Skipulagsrölt undir leiðsögn Sigurjóns Vídalíns, formanns skipulags og bygginganefndar.

Skipulagsrölt með Sigurjóni Vídalín

Verið hjartanlega velkomin í vöfflukaffi á kosningamiðstöðinni okkar að Austurvegi 22 á verkalýðsdaginn 1. maí kl. 14:00. Kristrún Frostadóttir þingmaður verður á staðnum, ásamt frambjóðendum Samfylkingarinnar í Árborg, og spjallar við gesti og gangandi. 

Verkalýðsvöfflur með Kristrúnu Frostadóttur 1. maí

Loksins komumst við aftur í kröfugöngur með félögum okkar og aftur eigum við þess kost að hittast yfir ljúffengum vöfflum, getum blandað geði og þétt raðirnar í baráttu okkar fyrir jafnara og öruggara samfélagi og grænni framtíð.

Þessa dagana erum við óþyrmilega minnt á hvað það þýðir að eftirláta Sjálfstæðisflokknum stjórn fjármála ríkisins. Það eru ekki allir sem vinna þar. Afslættir eru veittir sérvöldum auðmönnum þegar Sjálfstæðisflokkurinn ræður för en almenningi gefst kostur á að komast á biðlista eftir sjálfsagðri þjónustu fyrir aldraða og sjúka. Ekki eru til nægir peningar í ríkissjóði til að standa undir eðlilegu velferðarstigi í landinu vegna þess að það þarf að veita auðmönnum svo mikla afslætti.

Sum í okkar samfélagi þurfa að vinna myrkranna á milli til að hafa í sig og á. Og sum okkar þurfa til viðbótar því að sinna sjúkum og öldruðum ástvinum sem ekki er pláss fyrir í biðlistavelferð ríkisstjórnarinnar.

Við jafnaðarmenn berjumst fyrir samfélagi þar sem við fáum öll tækifæri til að lifa og dafna á eigin forsendum, þar sem enginn fær sjálfkrafa forskot og þar sem öllum eru tryggð lágmarks lífskjör.

Við berjumst fyrir barnvænu samfélagi þar sem jafnvægi ríkir milli vinnu og einkalífs og þar sem tryggð eru þau lágmarksréttindi hverrar fjölskyldu að eiga sér heimili.

Við berjumst fyrir samfélagi þar sem fólk sem glímir við heilsubrest þarf ekki í ofanálag að takast á við fjárhagsáhyggjur vegna hans og þarf ekki að bíða á biðlistum mánuðum saman eftir því að þjáningar þess séu linaðar.

Við berjumst fyrir samfélagi þar sem mannúð ríkir gagnvart þeim sem þurfa á stuðningi að halda, og þar sem reglur eru einfaldar, sanngjarnar og mannúðlegar.

Við berjumst fyrir samfélagi þar sem grænar lausnir og skipulag tekur mið af því að vinna bug á loftslagsógninni.

Við berjumst fyrir samfélagi þar sem fólk fær sanngjörn laun fyrir vinnu sína, og tekið er hart á launaþjófnaði, svartri atvinnustarfsemi og öðrum svikum á vinnumarkaði.

Við berjumst fyrir samfélagi þar sem hugsjónir jafnaðarmanna um frelsi, jafnrétti og samstöðu eru í öndvegi.

Fylkjum liði í dag, kæru vinir og hefjumst handa við að byggja réttlátt þjóðfélag.

Í dag var miðborgin full af baráttuglöðu fólki sem er gleðilegt. Það er gleðilegt að fólk geti aftur komið saman og gleðilegt að í brjósti fólks brennur enn baráttueldur fyrir bættum kjörum og betra samfélagi. Þrátt fyrir síendurtekin vonbrigði með ákvarðanir ríkisstjórnarinnar í þágu hinna efnameiri.

Af hverju að biðja um brauð þegar hægt er að borða kökur?

Ég hef velt því fyrir mér af hverju ég fór í pólitík – og hef þá velt fyrir mér hægrinu og vinstrinu eða jafnaðarstefnunni í því samhengi. Við, á jafnaðarlínunni - erum gjarnan upptekin af velferðarmálum, menntamálum, kjaramálum, jafnrétti og mannréttindum. Okkur brennur eldur í brjósti fyrir betra samfélagi þar sem fólk býr við jöfn kjör og hefur jöfn tækifæri til þátttöku í samfélaginu.

Við erum tilbúin að leggja okkar að mörkum, greiða skatta svo börnin okkar hafi jöfn tækifæri til náms og tómstunda. Greiða skatta svo örorkulífeyrisþegar og eldri borgarar geti lifað mannsæmandi lífi. Við viljum styrka inniviði samfélagsins og iðka mannréttindi með velferð og jöfnuð að leiðarljósi.Við viljum öfluga heilbrigðisþjónustu, við viljum að öll eigi þak yfir höfuðið og hafi mat á borðum. Við viljum kerfi sem virka fyrir fólkið en ekki kerfi fyrir kerfi eða kerfiskarla- og kerlingar.

Þannig er okkar „core“. „Core“ er svo gott orð finnst mér, því það er miðjan í okkur – og svo líkist það franska orðinu „coeur“ sem þýðir hjarta.

Við höfum mörg hver upplifað sitthvað á lífsleiðinni sem gerir það að verkum að við förum að skipta okkur af stjórnmálum jafnaðarmennskunnar. Ég veit ekki hvað það var nákvæmlega hjá mér, kannski það að vera uppalin í Breiðholtinu, verandi hálf frönsk, eigandi eina útlenska pabbann í botnlanganum, þar sem hrópað var að mér „Ellen, franska kartafla!“ Það var nefnilega á þeim tíma sem ekki voru mjög margir innflytjendur á Íslandi. Það var sérstakt að vera innflytjandi og að vera barn innflytjanda. Það var öðruvísi.

Eða kannski fór ég í stjórnmál eftir að hafa orðið vitni að skelfilegum mannréttindabrotum þegar ég starfaði sem flugfreyja í Asíu og Afríku. Þar sem ég varð vitni að því að fólki var neitað um læknisþjónustu. Ég flutti farþega frá Kongó til Brusssel og aftur til baka veikt og illa burða. Því hafði ekki verið veitt nauðsynleg læknisþjónusta í Evrópulandinu.

Bjarni og Katrín vilja ekki skerða sérréttindi aðalsins

Jafnaðarfólk vill vel fyrir heildina, fólkið, samfélagið, þar sem við erum tilbúin að leggja okkar að mörkum til að tryggja jöfn kjör og jafnt aðgengi. Engin skal skilin eftir.

Á meðan ég upplifi hægrið sem oftast situr við kökuborðið hafa það helst að stefnu að reyna að næla sér í stærri kökubita fyrir sig og sína.

„Af hverju borða þau ekki bara kökur?“ eru fræg ummæli Marie Antoinette, drottningar Loðvíks Frakkakonungs 16. þegar banhungraður almenningur bað um brauð og bætt kjör. Hún var fædd og alin upp í ríkidæmi og var því skilningslítil hvað fátækt snerti og almennt efnahagslega erfiðleika. Marie Antoinette hafði mikil pólitísk áhrif og stóð meðal annars gegn skerðingu á sérréttindum aðalsins sem mætti stöðugt vaxandi óvild þegna Frakklands. Hún var fangelsuð 1792 eftir frönsku byltinguna.

Það er óhjákvæmilegt annað en að skynja að stefna ríkisstjórnar þeirra Bjarna Ben og Katrínar Jakobsdóttur sé í ætt við pólitíska stefnu Marie Antoinette.

Þau hafa lagt sig fram um að skerða ekki sérréttindi ríka fólksins, aðalsins. Aðall nútímans er hægt að kalla fjárfesta, jafnvel fagfjárfesta, kvótaeigendur eða bara pabba.

Þau keppast við að tryggja að aðallinn þurfi ekki að bera neitt annað á borð sín nema kökur. Af hverju að biðja um brauð þegar hægt er að borða kökur?

Mikilvægt að jafnaðarfólk stýri sveitarfélögum

Nú horfum við fram á enn eitt kjörtímabilið þar sem ríkisstjórn Sjálfstæðisflokksins ræður ríkjum. Verðbólga fer vaxandi og þar með hækkun á nauðsynjavörum, matvælum og húsnæðislánum. Meiri einkavæðing og enn og aftur færast fjármunir og eignir á færri hendur. Ríkir verða ríkari og fátækt fólk verður fátækara og erfiðara verður að draga lífið fram í verðbólgu og vaxtahækkunum.

Við eigum líka eftir að sjá afleiðingar COVID19 birtast á næstu misserum þar sem vanlíðan fólks og eftirköst eiga eftir að koma í ljós, ekki síst hjá börnum og ungmennum. Því er svo gríðarlega mikilvægt að jafnaðarfólk sé við völd í sveitarfélögunum þar sem nærþjónustan fer fram. Við þurfum að vera reiðubúin að grípa börnin, grípa fólkið okkar.

Við, jafnaðarfólk, eigum rætur okkar í verkalýðshreyfingunni sem þarf á stuðningi að halda nú sem aldrei fyrr, því nú talar, teymi Marie Antoinette, ríkisstjórnar Bjarna Ben og Katrínar Jakobsdóttur enn og aftur fyrir því að ekki eru til fjármunir til að tryggja fólki brauð – enn og aftur er ekki hægt að hækka laun þeirra sem minnst hafa, hvað þá lífeyri!

Senn líður að sveitastjórnarkosningum og með þessa ríkisstjórn við völd er enn mikilvægara en áður að jafnaðarfólk veljist í sveitastjórnir um land allt. Fylgjum hjarta jafnaðarmennskunnar og tryggjum að öll eigi brauð á borðum og hafi efni á kökum ef vill.

Snúum bökum saman og kjósum rétt fyrir fólkið í landinu. Setjum X við S. Nú er hægt að kjósa utankjörfundar í Reykjavík á 2. hæð í Holtagörðum á milli kl. 10 og 20 alla daga vikunnar.

Höfundur er forman Samfylkingarfélagsins í Reykjavík og borgarfulltrúi sem skipar 9. sætið á lista Samfylkingarinnar til borgarstjórnarkosninga þann 14. maí.

Hjartanlega til hamingju með daginn allt launafólk!

Við opnunm kosningamiðstöð á Vitanum í Sandgerði laugardaginn 23. apríl kl. 14:00. Flottar veitingar, tónlist og gleði með frambjóðendum. 

Leit um „��“

2355 niðurstöður fundust við leit að „��“

Póstlisti Samfylkingarinnar

Samfylkingin

Flokkurinn

Flýtileiðir

Vertu í bandi:

Leit um „���������������������������“