ÖBÍ réttindasamtök og við í Samfylkingunni lögðum þunga áherslu að frítekjumark atvinnutekna hjá öryrkjum yrði hækkað upp í 200 þúsund krónur á mánuði og yrði hið sama og hjá eftirlaunafólki.

„Ein helsta hindrunin fyrir atvinnuþátttöku öryrkja eru skerðingarnar í kerfinu sem valda því að þegar fólk með skerta starfsgetu finnur starf við hæfi þá éta launin nær strax upp greiðslurnar frá Tryggingastofnun. Þetta er fátæktargildra þar sem skatta- og bótakerfið vinnur beinlínis gegn sjálfsbjargarviðleitni fólks,“ sagði ég í ræðu um málið á Alþingi.

Stjórnarliðar voru ósammála fyrir ári

„Hér er um að ræða áttunda fjárlagabandorm Bjarna Benediktssonar og þetta eru áttunda fjárlögin þar sem frítekjumark atvinnutekna hjá öryrkjum stendur í stað. Hvernig væri nú að hækka frítekjumarkið hjá þessum hópi, auka frelsi fólks með skerta starfsgetu til að afla sér tekna og sækja sér bjargir utan almannatryggingakerfisins?“

Þessu stögluðumst við á í hverri ræðunni á fætur annarri en þingmenn stjórnarmeirihlutans, þar á meðal Guðmundur Ingi Guðbrandsson félags- og vinnumarkaðráðherra, greiddu atkvæði gegn tillögunni um hækkun á frítekjumarki öryrkja upp í 200 þúsund krónur.

Fjármálaráðherra gaf lítið fyrir röksemdir um að rétt væri að miða frítekjumarkið við sömu fjárhæð og hjá eldra fólki, fannst slíkur samanburður ekki við hæfi. Þingmaður Vinstri grænna sagði að hækkun frítekjumarksins myndi „einungis gagnast þeim sem nú þegar eru best settir í kerfinu“. En eins og ÖBÍ réttindasamtök bentu á er þetta ósköp sjálfsagt réttlætismál – og það er fagnaðarefni að ráðherrar og þingmenn stjórnarliðsins skilji það loksins.

Nú ári seinna láta stjórnarliðar ekki aðeins undan kröfum stjórnarandstöðunnar um að öryrkjar fái 60 þúsund króna eingreiðslu í desember, skatta- og skerðingarlaust, heldur hefur verið samþykkt á Alþingi að frítekjumark vegna atvinnutekna öryrkja verði hið sama og hjá eftirlaunafólki eftir áramót: 200 þúsund krónur á mánuði líkt og ÖBÍ réttindasamtök hafa kallað eftir um árabil og við jafnaðarmenn gerðum að sérstöku kosningamáli fyrir þingkosningarnar 2021.

Frítekjumark öryrkja vegna atvinnutekna var síðast hækkað í stjórnartíð jafnaðarmanna fyrir meira en áratug og hefur verið haldið í frosti síðan – raunar væri það talsvert hærra en 200 þúsund krónur ef það hefði fylgt verðlagi.

Óheillaþróun á vakt ríkisstjórnarinnar: Aukið vægi framfærsluuppbótar

Það er mikilvægt að halda því til haga að þótt frítekjumark atvinnutekna hækki munu allra tekjulægstu öryrkjarnir áfram sæta 65 prósenta skerðingu frá fyrstu krónu á sérstakri framfærsluuppbót, bótaflokki sem komið var á árið 2008 og þjónaði mikilvægu hlutverki eftir hrun til að halda verst settu lífeyrisþegum yfir fátæktarmörkum en hefur alltaf verið bundinn ströngum skerðingarreglum og leiðir þannig af sér þunga jaðarskattbyrði.

Í stjórnartíð ríkisstjórnar Katrínar Jakobsdóttur hefur orðið sú óheillaþróun að vægi þessarar framfærsluuppbótar sem hlutfall af hámarksgreiðslum Tryggingastofnunar vegna örorku hefur aukist hröðum skrefum. Kolbeinn H. Stefánsson félagsfræðingur bendir á þetta í skýrslu sem hann ritaði fyrir ÖBÍ réttindasamtök um framkvæmd 69. gr. almannatryggingalaga og skerðingar í örorkulífeyriskerfinu:

„Árið 2016 námu grunnlífeyrir og tekjutrygging um 68% af hámarksgreiðslum og framfærsluuppbótin 1%. Árið 2022 námu grunnlífeyrir og tekjutrygging rúm 57% af hámarksgreiðslum TR vegna örorku en 14,5% af þeim greiðslum voru í formi framfærsluuppbótar. Þetta þýðir að hækkun hámarksupphæða frá 2016 er að stærstu leyti fengin með þeim greiðslulið sem tekjur skerða hvað mest. Það er óheillavænleg þróun þegar horft er til vinnuhvata fyrir örorkulífeyrisþega og möguleika þeirra til að bæta lífskjör sín með launavinnu.“

Með hliðsjón af þessu hef ég lagt fram eftirfarandi fyrirspurn til félags- og vinnumarkaðsráðherra á Alþingi:

Hversu mikið þyrftu fjárhæðir örorkulífeyris, tekjutryggingar og heimilisuppbótar að hækka um næstu áramót, í jöfnum hlutföllum þannig að ekki komi til „krónufalls“-áhrifa, til að samtala þeirra yrði jöfn framfærsluviðmiði næsta árs og enginn þyrfti að fá greidda sérstaka uppbót á lífeyri vegna framfærslu, sbr. 2. mgr. 9. gr. laga um félagslega aðstoð?

Hver yrði beinn kostnaður ríkissjóðs af slíkri breytingu á ársgrundvelli?

Hvaða áhrif má ætla að breytingarnar hafi á tekjur ríkissjóðs af tekjuskatti einstaklinga?

Yrðu einhverjir öryrkjar eða endurhæfingarlífeyrisþegar fyrir kjararýrnun ef fyrrnefndir bótaflokkar yrðu hækkaðir með þessum hætti en reglur um framfærsluuppbótina og skerðingu hennar felldar brott?

Þörf á ríkisstjórn sem endurreisir velferðarkerfið

Hægt væri að skrifa margar greinar í viðbót um ósanngjarnar skerðingarreglur í örorkulífeyriskerfinu. Ferðalagið út úr skerðingarfrumskóginum er bara rétt að byrja en ÖBÍ réttindasamtök eiga hrós skilið fyrir sína baráttu og þann árangur sem hefur náðst.

Baráttan heldur áfram. Við jafnaðarmenn munum halda félags- og vinnumarkaðsráðherra við efnið og taka slaginn með fólki sem reiðir sig á almannatryggingakerfið af fullum þunga. Fyrr en seinna verður að mynda nýja ríkisstjórn á Íslandi sem endurreisir velferðarkerfið svo allir Íslendingar geti búið við mannsæmandi kjör og lifað með reisn.

Í fjárlagaumræðunni í fyrra var tekist harkalega á um greiðslur til öryrkja og þær groddalegu skerðingarreglur sem fólk með skerta starfsgetu býr við.

Bar­átta ör­yrkja skilar árangri: Ein­greiðsla og hærra frí­tekju­mark

Næsta spjallkaffi verður næsta miðvikudag 11. janúar frá kl. 10 -12 í Sóltúni 26 . 

Þess vegna er umhugsunarvert að nú sé annað árið í röð deilt um sérstaka eingreiðslu á Alþingi til öryrkja og tekjulágs fólks sem reiðir sig á almannatryggingar.

Allir flokkar viðurkenna mikilvægi þess að eingreiðsla af þessu tagi sé veitt. Hins vegar er tekist á um hversu há hún þurfi að vera og hvort það sé boðlegt að lækka fjárhæðina um helming eins og ríkisstjórnin leggur til í sínum fjárlögum.

En hvað segir þessi umræða okkur um ástandið á almannatryggingakerfinu okkar og afkomu fólksins sem reiðir sig á það?

Krafan um eingreiðsluna var sett fram í fyrra og aftur nú vegna þess að almannatryggingakerfið á Íslandi stenst ekki þær kröfur sem við hljótum að gera í velferðarþjóðfélagi á 21. öld. Eða hvernig er hægt að réttlæta það að óskertur lífeyrir manneskju sem fær örorkumat 40 ára er aðeins rúmlega 300 þúsund krónur á mánuði fyrir skatt? Það er óverjandi og þetta vita þingmenn allra flokka.

Á meðan ríkisstjórnin stendur vörð um óbreytt örorkulífeyriskerfi með því að slá grundvallarbreytingum og kjarabótum fyrir öryrkja á frest þarf að plásta kerfið með eingreiðslum, þótt ekki væri nema til að friða samvisku fólksins sem heldur um valdataumana. Ef fólk með skerta starfsgetu hefði það nógu gott þá þyrfti enga eingreiðslu. Þannig felur eingreiðslan i í sér viðurkenningu á því að kerfið er bilað.

Öryrkjar sitja fastir í skerðingarfrumskógi og kjör þeirra hafa dregist jafnt og þétt aftur úr kjörum á almennum vinnumarkaði þvert á ákvæði 69. gr. almannatryggingalaga um að ákvörðun þessara greiðslna skuli fylgja launaþróun.

Tekjulægri eldri borgarar hafa líka fengið að kenna illa á þessari kjaragliðnun. Þriðjungur eftirlaunafólks er með lægri mánaðartekjur en nemur lágmarkstekjum á vinnumarkaði og þetta hlutfall hefur hækkað jafnt og þétt á vakt ríkisstjórnar Katrínar Jakobsdóttur.

Ójöfnuður meðal eldri borgara á Íslandi en meiri en meðal almennings almennt þegar þessu er öfugt farið víðast hvar í Evrópu, meðal annars í nágrannalöndum okkar eins og Noregi, Danmörku og Finnlandi. Þá benda alþjóðlegar mælingar til þess að talsvert hærra hlutfall eldra fólks á Íslandi eigi erfitt með að ná endum saman heldur en í nágrannaríkjum.

Skarpar tekjuskerðingar gagnvart eftirlaunafólki eru uppspretta gríðarlegrar óánægju. Almenna frítekjumarkið sem tekur til lífeyrissjóðstekna er aðeins 25 þúsund krónur og allar lífeyrissjóðstekjur umfram þá fjárhæð koma til skerðingar á greiðslum frá Tryggingastofnun ríkisins. Nú er miðgildi lífeyrissjóðstekna hjá eldri konum 150 þúsund krónur á mánuði. Af slíkum lífeyrisréttindum situr aðeins þriðjungur eftir í hverjum mánuði sem auknar ráðstöfunartekjur en 100 þúsund krónur renna til ríkisins vegna skatta og skerðinga. Jaðarskattbyrðin af þessum viðbótartekjum sem koma til vegna sjóðasöfnunar er þannig 67 prósent. Þessi ofurskattlagning stríðir gegn réttlætiskennd fólks og grefur undan sátt og samstöðu um almannatryggingakerfið.

Eftirlaunafólk situr þannig fast í skerðingarkerfi sem er gjörólíkt því sem þekkist í velferðarríkjum sem við erum vön að bera okkur saman við. Þannig bregst almannatryggingakerfið ekki aðeins öryrkjum heldur líka stórum hluta eldra fólks, bæði vegna þess að greiðslurnar eru of lágar og vegna þess að skerðingar bíta alltof neðarlega í tekjustiganum.

Æ fleiri öryrkjar reiða sig á matargjafir og leita til umboðsmanns skuldara vegna fjárhagsvanda, og skyldi engan undra þegar óskertur örorkulífeyrir er tugþúsundum lægri en lágmarkslaun í landinu. Samkvæmt gögnum frá umboðsmanni er meðalgreiðslugeta þeirra öryrkja sem leita til stofnunarinnar minni en engin, 3.500 kr. í mínus eftir að greitt hefur verið fyrir mat, húsnæði og aðrar nauðsynjar. Verðbólgan bitnar nú sérstaklega fast á þessum hópi. Engu að síður vill fjármálaráðherra skerða eingreiðsluna sem verður veitt í desember um helming og réttlætir það með vísan til hækkunar greiðslna almannatrygginga síðasta sumar, hækkunar sem hefur nú þegar brunnið upp á verðbólgubálinu.

Við jafnaðarmenn á Alþingi munum gera það sem í okkar valdi stendur til að koma í veg fyrir þessa lækkun á eingreiðslunni og tryggja að fjárhæðin verði ekki aðeins óbreytt heldur haldi verðgildi sínu. En munum að svona á velferðarþjóðfélag ekki að virka. Það er skylda Alþingismanna að standa vörð um félagsleg réttindi fólks og mannsæmandi framfærslu alla mánuði ársins og sameinast um gott almannatryggingakerfi sem við getum öll verið stolt af. Stjórnmálamenn sem þvælast fyrir þessu verkefni, biðja fátækt fólk náðarsamlegast að bíða eftir réttlæti og neita því um nauðsynlegar kjarabætur með óljósum fyrirheitum um „heildarendurskoðun“ einhvern tímann í fjarlægri framtíð, ættu að hugsa sinn gang.

Greinin birtist í Fréttablaðinu 29. nóvember 2022. 

Velferðarþjóðfélag byggir á félagslegum réttindum, ekki á jólabónusum og glaðningum eftir geðþótta stjórnmálamanna.

Kristrún Frostadóttir, formaður Samfylkingarinnar – jafnaðarflokks Íslands, kynnti í dag kjarapakka flokksins. Með kjarapakkanum leggur Samfylkingin fram afmarkaðar breytingartillögur við fjárlög.

Markmiðið er að verja heimilisbókhaldið hjá fólki og á sama tíma vinna gegn verðbólgu með mótvægisaðgerðum.

„Samfylkingin vill verja heimilisbókhaldið hjá fólkinu í landinu. Á sama tíma viljum við vinna gegn verðbólgu með aðhaldi þar sem þenslan er í raun og veru,“ segir Kristrún. „Þess vegna kynnir Samfylkingin nú kjarapakka með afmörkuðum breytingum á fjárlögum fyrir almenning.“

Tillögur kjarapakkans falla í tvo flokka sem bera yfirskriftina „Verjum heimilisbókhaldið“ og „Vinnum gegn verðbólgu“. Samfylkingin leggur til annars konar nálgun en núverandi ríkisstjórn hefur fylgt við stjórn efnahagsmála:

„Við viljum færa aðhald af almenningi og þangað sem þenslan er í raun,“ segir Kristrún. „Allt aðhald ríkisstjórnarinnar er lagt á almenning. Ríkisstjórn Katrínar Jakobsdóttur hækkar skatta með hækkun krónutölugjalda sem falla þyngra á fólk eftir því sem það hefur lægri tekjur. Samfylkingin vill sýna að það er hægt að fara aðra leið í þessum efnum.“

Meðal þess sem Samfylkingin leggur til er að falla frá gjaldahækkunum ríkisstjórnarinnar en að hækka á móti fjármagnstekjuskatt.

Samfylkingin mun fylgja kjarapakkanum eftir á Alþingi á næstu dögum með því að leggja fram breytingartillögur við fjárlög ríkisstjórnarinnar. 

Falla frá gjaldahækkunum ríkisstjórnar

Krónutölugjöld hækki um 2,5% í stað 7,7% á milli ára

Hækkun um 10% og tímabundin leigubremsa að danskri og skoskri fyrirmynd 

Eignaskerðingamörk hækki um 50% eins og íbúðaverð frá 2020

Þrír milljarðar til hækkunar á fjárhæð með barni og viðmiðunarmörkum 

Stofnframlög til íbúðauppbyggingar verði ekki helminguð heldur tvöfölduð 2023

Hækkun úr 22% í 25% sem fellur nær eingöngu á tekjuhæstu 10% landsmanna

Takmarka möguleika fólks til að telja launatekjur fram sem fjármagnstekjur

Leggja álag á veiðigjöld stórútgerða

Hvalrekaskattur á metarðsemi stærri útgerða vegna verðhækkana sjávarafurða

Fjögurra milljarða hækkun á bankaskatti sem var lækkaður um sex milljarða 2020

Samfylkingin vill verja heimilsbókhaldið hjá fólkinu í landinu. Á sama tíma viljum við vinna gegn verðbólgu með aðhaldi þar sem þenslan er í raun og veru.

Sá leikur hefur það eitt að mark­miði að geta við lok hans barið sér á brjóst og sagt: „Sko, víst erum við góð við ör­yrkja!“ Leikurinn hefst á því að fjár­mála- og efna­hags­ráð­herra leggur fram strípuð fjár­laga- og fjár­auka­laga­frum­vörp þegar kemur að réttindum ör­yrkja.


Við um­fjöllun í fjár­laga­nefnd og af­greiðslu málanna eru svo, á elleftu stundu, lagðar fram breytingar­til­lögur sem oft eru sam­hljóða því sem stjórnar­and­staðan hefur áður lagt fram og þær af­greiddar með lúðra­blæstri.


Eftir fimm ára setu ríkis­stjórnar Katrínar Jakobs­dóttur treysti hún sér loks til að hækka frí­tekju­mark at­vinnu­tekna ör­yrkja í 200 þúsund krónur á mánuði til sam­ræmis við frí­tekju­mark eftir­launa­fólks en frí­tekju­markið hefur staðið í stað frá því að Sam­fylkingin var síðast í stjórn. Ein­greiðsla, svo­kallaður jóla­bónus, upp á 60 þúsund krónur var einnig af­greidd en hana var ekki að finna í upp­haf­legum til­lögum fjár­mála­ráð­herrans.


Sam­fylkingin fagnar því að sjálf­sögðu inni­lega að tekju­lægstu í­búar landsins fái sinn jóla­bónus. Hann kemur sér örugg­lega vel. Fyrir hækkuðu frí­tekju­marki at­vinnu­tekna hefur Sam­fylkingin barist árum saman enda löngu tíma­bær breyting.


Á Ís­landi býr fatlað fólk og þau sem misst hafa starfs­getuna eða glíma við lang­vinna sjúk­dóma við fá­tækt og jaðar­setningu. Það er mannanna verk. Af­leiðing kerfis sem heldur fólki undir oki fá­tæktar jafn­vel kyn­slóð fram af kyn­slóð.


Sumir virðast hafa sætt sig við að sú staða sé ó­um­breytan­leg en það gerir Sam­fylkingin ekki. Það er pólitískt for­gangs­mál okkar að breyta ör­orku­líf­eyris­kerfinu svo að það byggist á mann­réttindum fólks en ekki til­fallandi greiðslum sem eiga meira skylt við öl­musu en nokkuð annað.

Greinin birtist í Fréttablaðinu 19. desember 2022. 

Við af­greiðslu fjár­laga í desember fór fram hinn ár­legi jóla­gjafa­leikur ríkis­stjórnarinnar.

Frumvarp dómsmálaráðherra var kynnt sem lausn á neyðarástandi sem skapast hefði vegna fjölda fólks á flótta. 

Í fyrsta lagi hefur verið bent á að efast megi um að ákvæði frumvarpsins standist mannréttindaákvæði stjórnarskrár og að engin tilraun hafi verið gerð til að ganga úr skugga um það við samningu frumvarpsins. 

Þá er frumvarpinu ætlað að mynda sterkan fælingarkraft frá landinu, en það hefur hins vegar láðst að huga að því að það er fordæmalaus fjöldi fólks á flótta í heiminum vegna stríðs Rússa í Úkraínu, en einmitt sá fjölmenni hópur flóttafólks er vegna aðgerða stjórnvalda  velkominn til Íslands. Frumvarpið nær hvorki til þeirra né heldur til næstfjölmennasta hópsins, flóttafólks frá  Venesúela, hvar vargöld ríkir og Flóttamannastofnun Sameinuðu skorar á ríki heims að veita fólki á flótta þaðan vernd. 

Frumvarpið leggur hins vegar til að þeir umsækjendur sem komnir eru  með endanlega synjun á umsókn sinni á stjórnsýslustigi missi húsaskjól og heilbrigðisþjónustu að 30 dögum liðnum hafi ekki tekist að brottvísa þeim. 

Nánast allir umsagnaraðilar hafa lagt til að fallið verði frá þessari fyrirætlan enda leysir þetta engan vanda. Þetta færir til vanda milli stjórnsýslukerfa en leysir ekkert. Ekkert Norðurlandanna fer þessa leið enda vitað að með því að fella niður alla þjónustu þá færist vandinn yfir á sveitarfélögin, löggæsluna, heilbrigðiskerfið og réttarvörslukerfið. Einstaklingarnir hverfa ekki því þau hafa engan stað til að hverfa til og enda því á götunni. 

Dómsmálaráðherra leggur einnig til að í stað þess að afgreiða umsóknir um vernd þá sendum við einstaklinga bara til einhvers ríkis utan Evrópu sem umsækjandi telst hafa einhver tengsl við, óháð því hvort einstaklingurinn hafi þar einhvern rétt til dvalar. Hvernig ráðherra ætlar að framkvæma þetta er óljóst. Flóttamannastofnun Sameinuðu þjóðanna, hefur m.a. bent á að þetta sé ekki framkvæmanlegt því viðkomandi ríki sé ekki, frekar en Ísland, öllum opið. Þannig kæmust t.d. Bandaríkin ekki upp með að senda einstakling, sem sótt hefði þar um vernd, til Íslands á þeim forsendum að hann hefði hér óljósar tengingar, svo sem systkini eða fyrri dvöl til skemmri tíma. Engir samningar um móttöku fólks eru fyrir hendi meðal annarra ríkja um móttöku annarra en ríkisborgara og meira að segja hafna sum ríki móttöku á eigin ríkisborgurum ef þeir hafa yfirgefið ríkið í óþökk stjórnvalda. 

Frumvarpið er með öðrum orðum stórlega gallað og að hluta óframkvæmanlegt. En það verður samt afgreitt sem lög af þingmönnum stjórnarflokkanna en „neyðarástandið“ helst óbreytt og mannúðin hunsuð.  

Greinin birtist í Morgunblaðinu 6. desember 2022. 

Senn líður að lokum haustþings og meðal verkefna er að ljúka umfjöllun um breytingar á útlendingalögum. 

Verið velkomin í laugdagskaffið í Sunnuhlíðinni. 

Samfélagsmiðlar

Við viljum byggja skemmtilega og fjölskylduvæna svæðisborg þar sem áhersla er lögð á jöfn tækifæri, lífskjör og mannréttindi allra. Við viljum skapa samfélag sem er í fremstu röð í umhverfis- og loftslagsmálum. Samfélag sem stendur sérstakan vörð um viðkvæmustu hópa. Samfélag þar sem fræðslu- og velferðarmál er okkar trausti grunnur. Við erum í sóknarhug og leggjum áherslu á að skapa fjölbreytt og líflegt samfélag sem er eftirsóknarvert fyrir atvinnulíf og til búsetu og heimsókna til skemmri eða lengri tíma, fyrir okkur öll.

Oddviti Samfylkingarinnar

HIlda Jana Gísladóttir

Varabæjarfulltrúi

Sindri Kristjánsson

Sunnuhlíð 12, 1. hæð

Samfylkingin Akureyri

Formaður Samfylkingarfélagsins á Akureyri

Unnar Jónsson

Hafðu samband

Þær voru allar felldar! Meirihluti Sjálfstæðisflokksins og Framsóknarflokksins í bæjarstjórn máttu ekki til þess hugsa að samþykkja eina einustu þeirra, jafnvel þótt margar þessar tillögur væru orðrétt úr þeirri eigin munni; úr meirihlutasáttmála þessara flokka, sem þeir kynntu í vor! En af því að Samfylkingin lagði þetta til, þá var ekki hægt að samþykkja neitt - ekki eina tillögu!

Jafnaðarmenn lögðu til að samþætta heimilishjálp og heimahjúkrun í Hafnarfirði. Það felldu sjálfstæðismenn og framsókn.

Jafnarfólk lagði til að þrýsta á ríkisvaldið um byggingu nýrrar heilsugæslu. Og byggingu nýs hjúkrunarheimilis í Hamranesi fyrir eldri borgara sem þurfa umönnum. Mál sem hafa verið á dagskrá árum saman, en ekkert miðar. Báðum þessum brýnu ogmikilvægu málum var hafnað.

Hér skulu nefnd nokkur dæmi um mál sem meirihlutinn hafnaði á bæjarstjórnarfundinum:Það má ekki fjölga félagslegum íbúðum í Hafnarfirði, þrátt fyrir gríðarlega langan biðlista og brýna þörf.

Það er ekki á dagskrá að bjóða íslenskukennslu á vegum Hafnarfjarðarbæjar fyrir íbúa bæjarins, sem eru af erlendu bergi brotnir. Það má ekki tryggja húsnæði fyrir Leikfélag Hafnarfjarðar.

Það á ekki að leysa húsnæðisvanda Brettafélagsins. Né Dansíþróttafélagsins. Það má ekki hækka frístundastyrk til barna og ungmenna. Því er hafnað að bjóða upp á frítt í strætó fyrir unglinga á aldrinum 12-15 ára. Það var fellt að styrkja starfsemi Markaðsskrifstofu Hafnarfjarða. Það skal ekki gera betur í að lagfæra

grunn- og leikskólalóðir. Því er neitað að gera átak í aðgengismálum fyrir fatlað fólk og auka umferðaröryggi við gangbrautir bæjarins. Og alls ekki skal farið í viðræður við ófaglært starfsfólk leikskólanna um kjarajöfnun gagnvart öðrum sveitarfélögum.

Og þessar tillögur og fleiri voru ekki kostnaðarsamar, enda var gert ráð fyrir tekjum á móti í fjórum sjálfstæðum tekjutillögum jafnaðarmanna - sem voru auðvitað líka felldar. Raunar voru tekjutillögur jafnaðarmanna langt umfram kostnað við úrbæturnar.

Þessi gamaldags póltík valdhafa í meirihluta Hafnarfjarðar eru lýsandi dæmi um pólitískt kjörna valdhafa, sem eru hræddir og óvissir um stöðu sína. Það er ekki sama hvaðan gott kemur. Ef það kemur frá fjórum bæjarfulltrúum Samfylkingarinnar - jafnaðarflokks Íslands, þá skal andæfa og hafna.

Það er sumpart skiljanlegt að bæjarfulltrúar Sjálfstæðisflokks og Framsóknarflokks séu óöruggir og óvissir og viti ekki gjörla hvað skal til bragðs taka. Þeir sjá það og skilja að eftir meira en 8 ára stjórnartíð Sjálfstæðisflokksins - lengst af í samstarfi við Framsóknarflokkinn, þá hefur þjónustu bæjarins hrakað - um leið og fjárhagsstaða bæjarins er afar viðkvæm. Þar má ekkert út af bregða.

Rekstrarhalli er viðvarandi, enda þótt skuldir aukist ár frá ári. Og jafnvel líka þótt fasteignaskattar séu hækkað um tugi prósenta.

Jafnaðarmenn vilja sjá sterkan Hafnarfjörð þar sem bjartsýni, velferð og velsæld ríkir meðal bæjarbúa. Þar sem allir eiga kost á öflugri grunnþjónustu óháð efnahag og framsækið atvinnulíf er ríkjandi. Það vantar mikið upp á að þessi grunngildi séu í heiðri höfð. Þetta er spurning um stjórnarhætti sem einkennast af framsækni eða fælni og ótta við núið og framtíðina. Það þarf einfaldlega jafnaðarmenn til forystu í Firðinum.

Greinin birtist á visi.is 8.desember 2022. 

20 tillögur sem til bóta horfa fyrir bæjarbúa í Hafnarfirði voru fluttar af jafnaðarmönnum á fundi bæjarstjórnar 7.desember síðastliðinn. 

Leit um „��“

2342 niðurstöður fundust við leit að „��“

Póstlisti Samfylkingarinnar

Samfylkingin

Flokkurinn

Flýtileiðir

Vertu í bandi:

Leit um „���������������������������“