 Yfirskrift fundarins er ákall til landsmanna — ákall til fólks með jafnaðartaug um land allt sem lítur til okkar í Samfylkingunni og vill sjá og trúir á gerlegar breytingar undir okkar forystu: Mætum til leiks!

 Nú er rétti tíminn til að koma með og mæta til leiks — því Samfylkingin er lögð af stað í leiðangur — við erum byrjuð að undirbúa okkur; undirbúa okkur fyrir verkefnin; undirbúa okkur til að taka við stjórn landsmálanna og leiða breytingar í íslensku samfélagi — fyrir fólkið sem hér býr, hinn almenna launamann, ósköp venjulega Íslendinga sem vita að við erum sterkari saman — að samkenndin og samhjálpin trompar einstaklingshyggjuna, og verður að taka við sem höfuðgildi ríkisstjórnar landsins.

 Kæru félagar. Ég sagði á landsfundi — í minni fyrstu stefnuræðu sem formaður — að nú gengi í hönd tími breytinga í Samfylkingunni.

 Og það voru ekki innantóm orð — við höfum látið verkin tala — við höfum ráðist í breytingar: Með nýrri forystu auðvitað, nýjum áherslur og forgangsröðun og með því að hefja nýtt, opið samtal við fólkið í landinu — til að stilla fókusinn rétt og standa undir nafni. Við höfum staldrað við — farið aftur í kjarnann og lagt ofuráherslu á kjarnamál jafnaðarmanna; kjör, velferð og efnahag venjulegs fólks. Nýtt merki, nýir starfskraftar, nýjar höfuðstöðvar á Hallveigarstíg 1 — sem eru samt gamlar og góðar. Ný nálgun á fjáröflun sem er að fara af stað. Og í dag hefjum við nýtt og umfangsmikið málefnastarf, sem verður með breyttu sniði —  sem ég segi betur frá á eftir.

 Þetta er bara byrjunin. Það sem við höfum gert á fjórum mánuðum frá landsfundi.  En svona vinnum við, jafnt og þétt, eitt skref í einu. Og allt er þetta undirbúningur fyrir risastór verkefni sem bíða okkar — undirbúningur sem við verðum að taka alvarlega.

 Kæru félagar, við höldum áfram á þessari braut — því enn er verk að vinna: Við ætlum að vera klár þegar kallið kemur — ekki bara í kosningum heldur í ríkisstjórn og frammi fyrir þeim verkefnum sem þá munu blasa við okkur. 

Já — Samfylkingin stefnir í stjórn — við ætlum að vera ráðandi afl í næstu ríkisstjórn. Og það er ekki vegna þess að við séum í vinsældakeppni eða vegna þess að okkur langi svo að sitja í ráðherrastólum — og nei, það er ekki vegna þess að við séum svo miklar keppnismanneskjur, eins og forsætisráðherra orðaði það núna á dögunum.

Samfylkingin stefnir í stjórn og fyrir því er ein og aðeins ein ástæða: Verkefnin sem kalla. Því þau kalla á okkur. Og þau eru aldeilis ærin verkefnin sem blasa við í íslensku samfélagi. Svo fólk geti lifað sómasamlegu lífi af laununum sínum. Búið við öryggi á húsnæðismarkaði. Og sótt sér heilbrigðisþjónustu í hæsta gæðaflokki þegar eitthvað kemur upp á. Þetta eru bara fáein dæmi.

Eftir óslitinn áratug með Sjálfstæðisflokkinn við völd, og ríkisstjórn sem er búin að gefast upp á öllu, er löngu kominn tími á breytingar — eftir tíu löng ár í stjórnarandstöðu blasa hvarvetna við okkur verkefni sem kalla á klassískar lausnir jafnaðarfólks; sem kalla á okkur sósíaldemókrata til verka. Það er einfaldlega staðan. Og við tökum hana alvarlega.

Við ætlum að endurreisa velferðarkerfið á Íslandi eftir áratug hnignunar. Og eftir því sem þessi ríkisstjórn hangir lengur á stólunum — algjörlega verkstola — þá bætist við verkefnalistann. Við ætlum að koma skikki á stjórn efnahagsmála; vinna gegn verðbólgunni um leið og við verjum heimilisbókhaldið hjá fólki.

Því staðreyndin er þessi: Ríkisstjórnin hefur misst alla stjórn.

Ríkisstjórnin hefur misst stjórn á verðbólgunni og vöxtunum. Og þessi ríkisstjórn var auðvitað fyrir löngu búin að missa stjórn á velferðarkerfinu og húsnæðismálunum. Enda eru velferðarmálin nátengd og í raun grunnur efnahagsmála – það er samhengi á milli alls, það gerist ekkert í tómarúmi.

Þess vegna er þessi verkaskipting í ríkisstjórninni — sem felur í sér að hver ráðherra sitji í sínu horni, með forsætisráðherra sem virðist bara fylgjast með á meðan fjármálaráðherra slær á puttana hjá öllum hinum — svo merkileg. Hvar er heildarsamhengið, heildarsýnin? Hún er hvergi. Stefnan virðist vera að halda út — viðvera, þaulseta, markmiðin eru nú talin í árum setið ekki út frá þjónustu við almenning. 

Svo eru þau hissa á að það sé ólga á vinnumarkaði, verkföll, verkbönn — hissa á að verkalýðshreyfingin sæki sitt í gegnum launaliðinn þegar ríkisstjórnin hefur fyrir löngu gefist upp á því að reka velferðarkerfið og styrkja samfélagið. Launafólk hefur ekki lengur trú á því að hér sé þjónandi forysta sem stýrir þjóðarskútunni, skapi farveg samhjálpar og skilning á mikilvægi þess að kjarabætur séu sniðnar að þörfum fólksins í landinu gegnum velferðarkerfið okkar.  Þessi staða bitnar líka á litlu fyrirtækjunum í landinu sem flest eiga ekkert skylt við þau stóru, sem eru á fákeppnismarkaði, mörg hver á alþjóðlegum markaði og búa við allt annað rekstrarumhverfi.

Nei, ríkisstjórnin sér ekki samhengi hlutanna, eða vill ekki sjá það. Þau tala eins og óbreyttir áhorfendur eða álitsgjafar þegar þau eru spurð hvað gera skuli — lýsa bara aðstæðum, láta eins og þau séu ekki lykilgerendur í samfélaginu — eins og þau hafi enga stjórn. 

Þessi ríkisstjórn á engin svör — ráðherrarnir benda bara á alla aðra og taka enga ábyrgð. Það er bent á fólkið í landinu — sem verður víst bara að eyða minna — og bent á Seðlabankann, sem á víst einn að bera ábyrgð á verðbólgunni samkvæmt nýjustu kenningum forsætisráðherra og fjármálaráðherra. 

Nýjasta útspilið hjá þeim ráðherra sem stýrt hefur efnahagsmálum undanfarinn áratug, er að benda á aðrar undirstofnanir ríkisins — eins til dæmis lögregluna og Landhelgisgæsluna — sem gengur víst erfiðlega að veita lögbundna þjónustu innan ramma fjárlaga, hvern hefði grunað? Og síðast en ekki síst er fingrinum auðvitað bent á aðila vinnumarkaðarins — eins og það sé ekkert samhengi, eins og samfélagið sé allt bara einhverjar einingar sem tengjast ekki innbyrðis.

Ef marka má málflutning forystu ríkisstjórnarflokkanna er verðbólgan sem sagt öll einhverjum öðrum að kenna! Og staðan í velferðarkerfinu sennilega líka. Þetta er auðvitað vitleysa, algjör flótti undan ábyrgð — það er ekki nema von að fólkið í landinu klóri sér í kollinum.

Hver ber þá ábyrgð á stjórn efnahagsmála? Ber ríkisstjórnin enga ábyrgð? Bera ráðherrarnir enga ábyrgð? Þetta er algjör uppgjöf — þau láta eins og þau sé bara einhverjir áhorfendur í efnahagslífi þjóðarinnar. Sama ríkisstjórn og sömu ráðherrar og stærðu sig af því bara núna fyrir nokkrum mánuðum að nú væri hafið nýtt lágvaxtatímabil í íslenskri hagsögu. Og töluðu eins og þau ein væru fær um að tryggja efnahagslegan stöðugleika.

Þetta væri nú alveg nógu alvarleg staða út af fyrir sig. En það sem er verst er að ríkisstjórnin hefur enga stefnu. Í alvöru talað — enga stefnu um það hvernig á að vinna gegn verðbólgunni. Eftir heilt ár af hárri verðbólgu — sem fer enn hækkandi. Það er ekkert plan!

Man einhver hvaða aðgerðir ríkisstjórnin kynnti síðasta haust til að vinna gegn verðbólgu? Og hvernig gekk það nú aftur? Skilagjald á einnota drykkjarumbúðum var náttúrulega fryst, eins og frægt er. Og framlög til stjórnmálaflokka voru lækkuð um fáeinar milljónir — samanlagt kannski eins og ein mánaðarlaun forstjóra í kauphöllinni. Og það var haldinn blaðamannafundur. — Aldrei nóg af blaðamannafundum. Það þarf ekki hagfræðing til að átta sig að þetta hefur alls engin áhrif í þjóðhagslegu samhengi.

En á sama tíma var mikilvægum fjárfestingum frestað og auðvitað voru öll krónutölugjöld ríkisins skrúfuð upp í topp! Sem leggjast þyngra á fólk eftir því sem það hefur lægri tekjur. Nema hvað. Allt aðhaldið er lagt á almenning af þessari ríkisstjórn.

Kæru félagar, Samfylkingin kynnti hins vegar kjarapakka til að mæta ástandinu — sem hefur algjörlega haldið gildi sínu. Og við höfum haldið uppi mjög einbeittum málflutningi á Alþingi — það eru ekki bara orðin tóm frá okkur; eintóm gagnrýni án þess að leggja fram lausnir. Þvert á móti: Við höfum lagt fram lausnir — við höfum lagt fram kjarapakka til að vinna gegn verðbólgunni og verja um leið heimilisbókhaldið. Þannig sýnum við ábyrgð og þannig sýnum við fólkinu í landinu hvernig við myndum stjórna.

Grunnhugmynd kjarapakkans var einföld: Að taka á þenslunni þar sem þenslan er í raun og veru — eftir metár í fjármagnstekjum, metarðsemi hjá stórútgerð og methagnað hjá bönkunum. Og svo höfum við lagt til tímabundna leigubremsu að danskri fyrirmynd og verið algjörlega samstíga með verkalýðshreyfingunni í því máli.

Tillögur okkar hefðu dregið úr halla ríkissjóðs án þess að kalla á niðurskurð í velferðarmálum. Á sama tíma fer ríkisstjórnin í þveröfuga átt — jók halla ríkissjóðs úr 90 í 120 milljarða en er nú byrjuð að boða enn og aftur flatan niðurskurð í velferðarkerfinu. Það er lægsti samnefnarinn — það eina sem ríkisstjórnin getur náð saman um að gera. Flatur niðurskurður. 

Aðgerð sem þau telja ekki fela neina pólitík í sér, því þetta sé nú bara flöt prósentutala yfir allt saman – en höfum í huga; nákvæmlega svona aðgerðir, þessi flata aðhaldskrafa, er sú aðgerð sem hefur rúið flestar stofnanir inn að beini hér á landi – stefnulaus niðurskurður, sem frestar fyrst og fremst viðhaldi, verkefnum og bætir ekki skilvirkni að neinu ráði. Þetta vita þau. En þetta er eina aðgerðin sem þau geta komið sér saman um — óútfærð pennastrik í fjármálaáætlun mikilvægustu stofnana landsins.

Eltum ekki skoðanakannanir — eina sem skiptir máli núna er verkefnið

Þetta er nú ekki burðugt hjá þeim. En ríkisstjórnin dæmir sig sjálf. Þeirra störf — eða starfleysi — dæmir sig algjörlega sjálft. Og ég þarf ekki að eyða fleiri orðum í þau. Við í Samfylkingunni munum ekki skilgreina okkur út frá þeirri ríkisstjórn sem við ætlum að leysa af hólmi. Við munum ekki vera bara „ekki þau“ — það dugar ekki til — við skilgreinum okkur út frá þeirri framtíð sem við viljum skapa á Íslandi fyrir fólkið sem hér býr.

Við skulum tala um okkar mál; hverju við ætlum að breyta og hvers vegna — hvernig við ætlum að vinna og hvernig við munum stjórna. Þannig stundum við jákvæða pólitík og þannig sækjum við ánægjufylgi, vonarfylgi — sem er líklegra til að skila sér alla leið í kjörkassann og veita okkur umboð til breytinga.

Þess vegna kynnum við í dag og setjum af stað nýtt málefnastarf með breyttu sniði — alvöru vinnu sem mun leggja grunninn að raunhæfum aðgerðum og raunverulegum breytingum fyrir fólkið í landinu. Og ég ætla að fara yfir það rétt strax.

En ég kemst eiginlega ekki hjá því að ávarpa fyrst það sem ég veit að mörg ykkar hafa bakvið eyrað — sem er ris Samfylkingarinnar í skoðanakönnunum upp á síðkastið. Mér finnst bara eðlilegt að við ræðum það: Við höfum náð athygli landsmanna — og það er gott. En ég vil samt bara nýta tækifærið til að hnykkja á því sem ég sagði í stefnuræðu minni á landsfundi: Við munum ekki elta skoðanakannanir — og það er enn í gildi. Og við munum ekki heldur elta þá sem hafa hæst hverju sinni á samfélagsmiðlum. Það er bara þannig.

Verkefnin eru miklu stærri en svo að við getum látið kippa okkur út af laginu vegna fréttahringsins hverju sinni — okkar athygli þarf að vera á langtímaverkefninu; stóru breiðu velferðarmálunum og skipulagningu efnahags- og atvinnumála. Við stjórnum ekki landinu með hneykslun, eða óánægju að leiðarljósi, það eru engar skyndilausnir og við þurfum að nota alla okkar athygli í að byggja upp trúverðugan málflutning með raunverulegum aðgerðum á bakvið. 

Það er nefnilega eitt að ná í gegn; annað að gera eitthvað þegar á hólminn er komið. Þetta veit þjóðin manna best, eftir að hafa fylgst með ákveðnum flokkum núna í ríkisstjórn. Við erum ekki í einhverri tímabundinni vinsældakeppni — við erum ekki einu sinni í keppni — við erum í pólitík, til að vinna gagn. Og þá þarf að fylgja sannfæringu sinni þó kannanir kunni að sveiflast upp og niður — eins og við vitum.

Þannig að — við erum algjörlega róleg og algjörlega auðmjúk; fullkomlega meðvituð um að kannanir eru bara kannanir og það er fólkið í landinu sem ræður þegar upp er staðið — með atkvæði sínu. Hvort sem fylgið mælist 24 eða 15% — eða 30% — það skiptir bara engu máli. 

Það eina sem skiptir máli núna er verkefnið — að við mætum til leiks. Leggjum á okkur vinnuna. Við ætlum að leysa úr vandamálum almennings á Íslandi og starfa í almannahag. Og það mun bara krefjast miklu meiri vinnu en það útheimtir að rjúka aðeins upp í skoðanakönnunum. Þess vegna þurfum við áfram að halda fókus.

Við höfum haldið fókus. Og þar njótum við góðs af því að vera með hörkuöflugan þingflokk, mikla reynslu og öguð vinnubrögð. Það skiptir öllu máli til að skilaboð okkar nái í gegn og til þess að sýna fólkinu í landinu að við tökum verkefnið alvarlega og erum að undirbúa okkur til að taka við stjórn landsmála um leið og kallið kemur.

Vinnan sem við ætlum að fara í — er bara miklu mikilvægari en þessar skoðanakannanir og það er í alvörunni mín hreinskilna afstaða. Það sem við þurfum að gera er að tala við fólk og spyrja okkur: Hvert er ástandið í þjóðfélaginu? Og hvar eru vandamálin? Og einbeita okkur að þeim og bregðast við.

Við sjáum fátækt hjá eldri borgurum og öryrkjum. Við sjáum fólk í fullri vinnu með laun sem duga ekki fyrir framfærslu. Við sjáum öldrunarþjónustu í ólagi og heilbrigðiskerfi sem er vanfjármagnað og stendur ekki undir væntingum. Húsnæðismálin eru í rugli — enn einu sinni — horfum við upp á markaðinn þjóta upp og niður á vakt þessarar ríkisstjórnar. Samgöngumálin eru vanrækt og hreyfast ekki. Svo ekki sé minnst á verðbólguna.

Inn í þetta ástand stígum við í Samfylkingunni. Og það verður ekki auðvelt að ráða fram úr þessum vandamálum — en við ætlum að gera alvöru atlögu að því og til þess þurfum við að fylkja með okkur fólkinu í landinu; hverjum einasta einstaklingi sem hér býr og hefur í sér þessa jafnaðartaug.  Við getum það en það kostar vinnu.

Kæru vinir, eins og ég fór yfir áðan þá erum við á fullri ferð — við erum að byrja á okkur sjálfum og ráðast í alls konar breytingar. Og eitt lítið skref í því — en mikilvægt engu að síður — er þessi rós og þessi fallegi rauði litur sem við höfum núna tekið í notkun. Það er ekki bara einhver yfirborðsmennska — þetta þýðir eitthvað, það er merking í þessu, sem skiptir okkur máli og minnir okkur á hvaðan við komum.

Rauða rósin er okkar merki og nú erum við að taka aftur upp sterkari og klassískari rauðan lit — sem er til marks um sjálfstraust og sterka sannfæringu. Auðvitað væri þetta einskis virði eitt og sér — en samhengið skiptir máli. Það er mikilvægt fyrir Samfylkinguna að halda tengingu okkar við meira en hundrað ára sögu og sigurgöngu jafnaðarstefnunnar — sem hefur getið af sér farsælustu samfélög í heiminum.

Ég er stolt af nýju rósinni og nýja útlitinu og vil þakka Sigga Odds kærlega fyrir vel unnið verk og gott samstarf. Og ég má til með að þakka líka formanni stjórnar verkalýðsmálaráðs fyrir frumkvæðið.

En — við verðum ekki dæmd af merkinu heldur verkinu sem við vinnum. Og við getum hvorki lifað á glæstri fortíð einni saman né með vísan til alþjóðlegrar hreyfingar  — heldur verðum við að skapa betri framtíð hér á Íslandi. Og það leiðir mig að næsta skrefi í þessum leiðangri okkar í Samfylkingunni — þessum undirbúningi sem nú er hafinn: Og það er nýtt og umfangsmikið málefnastarf sem stjórn flokksins boðar nú til.

Ég sagði á landsfundi að ég vildi opna flokkinn og halda áfram að eiga umfangsmikið samtal við fólk um land allt — eftir að hafa haldið 50 opna fundi með fólki í heimabyggð þess. Og ég lýsti því yfir að það yrði meginverkefni Samfylkingarinnar næsta árið — að boða til efnislegrar umræðu um þá málaflokka sem við setjum í forgang fyrir næstu ár, halda opna fundi og málþing — kalla til sérfræðinga, fólkið á gólfinu, fólk sem er hokið af reynslu og líka unga fólkið sem vill móta sína eigin framtíð hér á Íslandi. Þetta ætlum við að gera

Stjórn flokksins — sem ber ábyrgð á stefnumótun og málefnavinnu — ræddi ýmsar hugmyndir og við vorum á einu máli um að það mætti gera ákveðnar breytingar á málefnastarfinu. Við viljum að málefnastarfið sé opið og aðgengilegt öllum — en samt undir ákveðinni stjórn.  Við viljum kalla til sérfræðinga eftir þörfum — en samt sækja pólitíkina og tilfinninguna til grasrótar og fólksins í landinu, jafnt innan sem utan flokks. Við viljum viða að okkur hugmyndum og sjónarmiðum úr sem flestum áttum — en samt geta unnið skipulega úr efninu og einfaldað málflutninginn þannig að stefnumál okkar nái í gegn.

Og uppleggið er svona: Við ætlum að tvískipta málefnastarfinu. Annars vegar eru ákveðin forgangsmál, sem stjórn hefur valið og sem flokkurinn mun fara í af fullum þunga. Þar verðum öllum boðið að koma með og leggja sitt af mörkum en þriggja manna stýrihópur mun halda utan um og leiða vinnuna. 

Við tökum eitt forgangsmál í einu — yfir ákveðinn tíma — og útkoman á að vera verklýsing fyrir næstu ríkisstjórn; forgangsröðun og skýr pólitík; verkefnalisti frá fyrstu 100 dögunum og upp í fyrstu tvö kjörtímabilin í ríkisstjórn undir forystu Samfylkingarinnar.

Og það gleður mig að tilkynna hér í dag að fyrsta forgangsmálið sem við förum í af þessum þunga eru heilbrigðismál og öldrunarþjónusta. Það er ekki að ástæðulausu. Þetta eru málaflokkar sem kalla svo sannarlega á breytingar og nýja nálgun á grundvelli klassískrar jafnaðarstefnu — og þetta eru málefni sem útheimta athygli, agaða vinnu og skýra stefnu.

Öll þjóðin veit að þessi mál eru ólestri hjá núverandi ríkisstjórn og hún býður ekki einu sinni upp á neina von um breytingar — enga sýn eða áætlun um einhverjar framfarir. Það ætlum við að bjóða upp á. Og þessi vinna hefst núna strax — það verða skráningarblöð hér á borðum þar sem fólk getur skráð sig til leiks. Þingmenn geta lagt sitt af mörkum og sveitarstjórnarfulltrúar og óbreyttir félagar — við munum halda málþing og opna fundi alveg niður í minnsta aðildarfélag. 

Ég vil að fólkið í landinu viti af því að heilbrigðismálin og öldrunarþjónustan verða í forgangi hjá jafnaðarfólki og að við ætlum að blása til opinnar umræðu við sérfræðinga og almenning um land allt — og skila af okkur alvöru vinnu. Og kæru félagar, ég hvet ykkur öll — og hverja einustu einingu flokksins — til að leggja höfuðið í bleyti og hugsa hvað þið gætuð lagt af mörkum í þessari vinnu sem er framundan; þeim undirbúningi sem nú er hafinn. Því að þetta er sameiginlegt verkefni okkar allra.

Við förum betur yfir praktísk atriði í þessu seinna á fundinum. En ég vil segja frá því að formaður í stýrihópnum um heilbrigðismál og öldrunarþjónustu er engin önnur en Anna Sigrún Baldursdóttir — sem hefur meðal annars unnið sem aðstoðarmaður velferðarráðherra, aðstoðarmaður forstjóra Landspítalans, framkvæmdastjóri á Landspítala og er nú skrifstofustjóri og leiðtogi öldrunarmála hjá velferðarsviði Reykjavíkurborgar. 

Anna Sigrún er algjörlega gegnheil í sinni jafnaðarmennsku og ég vil þakka henni fyrir að taka að sér þetta veigamikla verkefni. En með henni í stýrihópnum verða þau Guðný Birna Guðmundsdóttir, bæjarfulltrúi okkar í Reykjanesbæ og hjúkrunarfræðingur, sem hefur meðal annars unnið við stjórn heimahjúkrunar — og Sindri Kristjánsson frá Akureyri, sem hefur starfað sem sérfræðingur hjá Lyfjastofnun og í velferðarráðuneytinu, meðal annars. Takk fyrir að taka þetta að ykkur — ég hef fulla trú á þessu þríeyki — gefum þeim gott klapp!

Þessari vinnu við heilbrigðis- og öldrunarmálin á að ljúka fyrir flokksstjórnarfundinn næsta haust og þá tekur við næsta forgangsmál: Atvinna og samgöngur — sem verður í forgrunni hjá okkur frá hausti og fram á vor 2024. En þá er planið að fara af stað í þriðja og síðasta forgangsmálið: Húsnæðis- og kjaramál — sem við stefnum þá á að taka fyrir fram að næsta landsfundi, sem verður haustið 2024.

Ræða Kristrúnar Frostadóttur á flokksstjórnarfundi Samfylkingarinnar í Kaplakrika, Hafnarfirði, 4. mars 2023.

Spjallkaffið verður á sínum stað á miðvikudaginn, 22. febrúar kl. 10 - 12 að þessu sinni verðum við á kaffihúsi Hjálpræðishersins í Mörkinni, Suðurlandsbraut 72. 

Verið velkomin.

Bestu kveðjur, 
stjórn 60+ í Reykjavík.

Ánægjulegt er að bæjarstjórn samþykkti samhljóða þær þrjár tillögur sem ég lagði fram í bæjarstjórn við gerð áætlunarinnar og í tengslum við rammasamning um aukið íbúðaframboð. Þær tillögur voru svo hljóðandi:

Bæjarstjórn Akureyrarbæjar er sammála þeim meginmarkmiðum sem sett eru fram í rammasamningi ríkis og sveitarfélaga um aukið framboð íbúða 2023-2032 og sameiginlega sýn og stefnu í húsnæðismálum. Bæjarstjórn leggur áherslu á að flýta eins og kostur er endurskoðun á húsnæðisáætlun sveitarfélagsins og ganga í kjölfarið til viðræðna við ríkið og HMS um gerð samkomulags sem byggir á þeim markmiðum.

Akureyrarbær mun formlega óska eftir samvinnu við þau nágrannasveitarfélög sem teljast mynda sameiginlegt atvinnusvæði um gerð sameiginlegrar húsnæðisáætlunar fyrir svæðið í samræmi við 1. gr. reglugerðar um húsnæðisáætlanir sveitarfélaga nr. 1248/2018

Bætt verði við húsnæðisáætlun Akureyrarbæjar sérstök greining fyrir Hrísey og Grímsey.

Í kjölfarið tóku drög að húsnæðisáætlun heilmiklum breytingum og þær ánægjulegustu voru að nú er gert ráð fyrir því í húsnæðisáætlun Akureyrarbæjar að 5% af nýju húsnæði verði félagslegar íbúðir á vegum sveitarfélagsins og að hagkvæmt húsnæði á viðráðanlegu verði, verði 30% af nýju húsnæði.

Þrátt fyrir þessar breytingar þá má ekki gleyma því að hjá Akureyrarbæ bíða allt að 231 einstaklingur eftir félagslegri íbúð, almennri leiguíbúð fyrir tekju- og eignarlága eða sértæku búsetuúrræði og getur biðin varað allt að fjórum árum. Samkvæmt húsnæðisáætlun er árið 2032 gert ráð fyrir að á þessum biðlistum geti verið allt að 180 einstaklingar, sem enn er allt of mikið og því mikilvægt að leita allra leiða til að gera betur. Þessar tölur eru þó settar fram með fyrirvara um að ekki eru til nákvæmar tölur á biðlistum og að í einhverjum tilfellum gætu sömu einstaklingar verið á fleiri en einum biðlista samtímis. Mikilvægt er að gerðar verði úrbætur á nákvæmni þeirra talna sem fram koma í húsnæðisáætlun, ekki síst til að auka líkur á að hún gagnist við stefnumótun sveitarfélagsins.

Hið opinbera, bæði ríki og sveitarfélög bera ábyrgð á því að skapa umhverfi fyrir heilbrigðan húsnæðismarkað. Hingað til hefur hins vegar skort á samstöðu, metnað og sameiginlega framtíðarsýn til að bregðast við vandanum á húsnæðismarkaði af krafti og festu. Ég bind vonir við að með þeirri vinnu sem nú er verið að ráðast í verði breyting þar á.

Húsnæðisáætlun Akureyrarbæjar var samþykkt á síðasta bæjarstjórnarfundi. 

Spjallkaffið verður á sínum stað, miðvikudaginn 1. mars kl. 10 - 12 í nýju félagsheimili Samfylkingarinnar á Hallveigarstíg 1, en mörg ykkar þekkja vel þar til. 

Gestur okkar að þessu sinni verður Helga Vala Helgadóttir, þingmaður, og ætlar að segja okkur frá fræðsluferð fjárlaganefndar til Parísar.  

Það verður heitt á könnunni og eitthvað með því. 
Verið velkomin.

Bestu kveðjur, 
stjórn 60+ í Reykjavík.

Kaffispjall 60+ verður haldið n.k. fimmtudag 23. febrúar kl. 10:30 -12:00.

Athugið breyttan tíma þ.e. klukkan 10:30 hefst fundurinn húsið opnar kl. 10:15!

Vekjum athygli á að öll í Suðvesturkjördæmi eru hjartanlega velkomin. 

Hlökkum til að sjá ykkur öll! 

Stjórn 60+ Hafnarfirði

Aðalfundur verður haldinn mánudaginn 13. mars kl. 20 í fundarsal Samfylkingarinnar í Kópavogi, Hlíðarsmára 9.

Dagskrá aðalfundar skal hafa eftirtalda fasta liði:

1. Kjör fundarstjóra og fundarritara
2. Skýrsla stjórnar og nefnda fyrir liðið starfsár eftir því sem við á
3. Áritaðir reikningar fyrra árs lagðir fram til umræðu og samþykktar
4. Breytingar á samþykktum (stjórn hefur ekki lagt neinar fram fyrir aðalfund.)
5. Kjör stjórnar
6. Kjör félagslegra skoðunarmanna reikninga
7. Kjör uppstillinganefndar
8. Kjör í nefndir og ráð á vegum félagsins
9. Önnur mál.

Við hvetjum félagsfólk til að gefa kost á sér til trúnaðarstarfa og þau ykkar sem hafa áhuga á því sendið póst á kristinsaevars@gmail.comvið fyrsta tækifæri. Í uppstillinganefnd eru þau Kristín Sævarsdóttir, Erlendur Geirdal og Ýr Gunnlaugsadóttir. 

Við hlökkum til að sjá ykkur og ekki hika við að hafa samband ef einhverjar spurningar vakna,betrikopavogur@gmail.com.


Kær kveðja,
Stjórn Samfylkingarfélagsins í Kópavogi

Hægt er að nálgast samþykktir félagsins hér. 

Á föstudaginn 17. febrúar verður Bjór með borgarfulltrúa haldinn af Hallveigu í fyrsta skipti í ár. Við hittumst á Aldamótum kl 18 og tökum spjallið við Hjálmar Sveinsson, sem er meðal annars fulltrúi Samfylkingarinnar í umhverfis- og skipulagsráði borgarinnar. Hjálmar hefur beitt sér fyrir- og fagnað mörgum sigrum þegar kemur að þéttari og mannvænni byggð, betri hjólastígum, göngugötum og hægari bílaumferð.

Hjálmar vill gera Reykjavík að borg þar sem vistvænar samgöngur eru á heimsmælikvarða. 

Kíktu með í bjór og spjall! Þetta er fullkomin byrjun á kvöldinu - fyrsti bjórinn þinn er í boði Hallveigar! 

Utanríkis- og öryggismál eru efst á blaði á fundinum: SAMAK vill Finnland og Svíþjóð í NATO, Úkraínu í ESB og aukið varnarsamstarf Norðurlanda samkvæmt yfirlýsingu fundarins. 

Vilja Finnland og Svíþjóð í NATO og Úkraínu í ESB

Yfirlýsing fundarins kallar eftir því að Finnland og Svíþjóð fái inngöngu í NATO eins fljótt og verða má og að varnarsamstarf Norðurlanda verði aukið. Þá heita leiðtogar norrænu jafnaðarflokkanna og alþýðusambandanna fullum stuðningi við Úkraínu uns sigur hefur unnist á innrásarher Rússlands og einnig við uppbyggingu landsins að stríðinu loknu. Loks er lýst yfir stuðningi við aðildarumsókn Úkraínu að Evrópusambandinu. Yfirlýsinguna má lesa hér.

Samfylkingin og ASÍ eiga fulltrúa á fundinum

Leiðtogafundinn sækja Kristján Þórður Snæbjarnarson forseti ASÍ og Guðmundur Árni Stefánsson varaformaður Samfylkingarinnar, þar sem formaðurinn Kristrún Frostadóttir er í fæðingarorlofi. Sjálfur leiðtogafundurinn er lokaður en Kristján Þórður og Guðmundur Árni taka einnig þátt í pallborðsumræðum með kollegum sínum frá Norðurlöndum.

Auk Kristjáns Þórðar og Guðmundar Árna er Oddný Harðardóttir í Helsinki gestur fundarins á vegum jafnaðarflokka í Norðurlandaráði og Gunnar Örn Stephensen, gjaldkeri Ungs jafnaðarfólks, á vegum jafnaðarfólks í Norðurlandaráði æskunnar. Þá er Kjartan Valgarðsson, fulltrúi Samfylkingarinnar í stjórn SAMAK, einnig á staðnum.

Þrír núverandi og tveir fyrrverandi forsætisráðherrar taka þátt

Kristrún Frostadóttir ávarpar fundinn með rafrænni kveðju úr fæðingarorlofinu. Á meðal annarra þátttakenda á leiðtogafundinum eru Sanna Marin forsætisráðherra Finnlands, Mette Frederiksen forsætisráðherra Danmerkur, Jonas Gahr Støre forsætisráðherra Noregs og Magdalena Andersson fv. forsætisráðherra Svíþjóðar og Jens Stoltenberg.

Þingkosningar fara fram í Finnlandi 2. apríl næstkomandi og framundan eru fundahöld Finna og Svía með Tyrkjum vegna NATO. 

Frekari upplýsingar um leiðtogafundinn má finna á vef SAMAK.

Árlegur leiðtogafundur Samráðsnefndar jafnaðarflokka og alþýðusambanda á Norðurlöndum (SAMAK)  fer fram í Helsinki í dag.

Leiðtogar jafnaðarflokka og alþýðusambanda funda í Helsinki 

Á fundinum var samþykkt yfirlýsing í nafni SAMAK sem lýsir sameiginlegri sýn jafnaðarflokka og alþýðusambanda á Norðurlöndum í utanríkis- og öryggismálum. Yfirlýsinguna má lesa á íslensku hér fyrir neðan.

„Yfirlýsingin er afdráttarlaus og það er afar þýðingarmikið að jafnaðarflokkar og verkalýðshreyfing Norðurlanda skuli sammælast um svo skýra stefnu í utanríkis- og öryggismálum. Innrás Rússlands í Úkraínu hefur breytt öryggismálum í Evrópu til frambúðar og við því þurfum við að bregðast. Það er best gert í krafti samstöðu. Þar njótum við góðs af nánu samstarfi við Norðurlöndin og NATO,“ segir Kristrún Frostadóttir, formaður Samfylkingarinnar, sem ávarpaði leiðtogafundinn með rafrænni kveðju úr fæðingarorlofinu.

Samfylkingin og ASÍ eiga aðild að SAMAK og Kristján Þórður Snæbjarnarson, forseti ASÍ, og Guðmundur Árni Stefánsson, varaformaður Samfylkingarinnar, sátu fundinn. Sérstakur gestur var Jens Stoltenberg, framkvæmdastjóri NATO, og á meðal annarrra þátttakenda voru þrír núverandi og tveir fyrrverandi forsætisráðherrar Norðurlanda.

Norrænir jafnaðarflokkar og alþýðusambönd í Helsinki:


Við höfum sameiginlega sýn á utanríkis- og öryggismál

Ár er liðið síðan Rússland réðst með ólögmætum og grimmúðlegum hætti inn í Úkraínu og hefur það valdið úkraínsku þjóðinni miklum þjáningum, eyðileggingu og dauða. Okkar mikilvægasta verkefni er að styðja Úkraínu af fullum krafti til að landið geti bundið endi á þessar stríðshörmungar með sigri og í framhaldinu hafið uppbyggingu og fengið aðild að Evrópusambandinu. Viðskiptaþvingunum gegn Rússlandi verður að halda áfram ásamt annars konar þrýstingi svo lengi sem Úkraína telur ekki forsendur fyrir friði.

Rússland hefur neitað grannríkjum sínum um rétt þeirra til að ákveða eigin stefnu í varnarmálum og brýtur þannig gegn reglum Sameinuðu þjóðanna og alþjóðalögum. Hernaðaraðgerðir Rússlands eru alvarlegasta ógn síðustu áratuga við sameiginlegt öryggi okkar, alþjóðafrið og stöðugleika. Stríðsrekstur Rússlands hefur breytt öryggismálum í Evrópu með óafturkræfum hætti. Við þessar aðstæður hafa Finnland og Svíþjóð sótt um inngöngu í NATO.

Sameiginlegt markmið okkar á Norðurlöndum er að bæði Svíþjóð og Finnland verði fullgildir aðilar að NATO svo fljótt sem verða má. Það mun styrkja bæði Norðurlönd og NATO.

Þegar Finnland og Svíþjóð fá aðild að NATO verður hlutverk Norðurlanda í Evrópu enn þýðingarmeira. Það mun skapa forsendur fyrir auknu varnarsamstarfi Norðurlanda. Samtímis eykst ábyrgð ríkjanna á að styrkja sameiginlega stefnu Evrópu í utanríkis- og varnarmálum.

Þessi yfirlýsing var samþykkt á ársfundi SAMAK í Paasitorni, Helsinki, Finnlandi 28. febrúar 2023. SAMAK er Samráðsnefnd jafnaðarflokka og alþýðusambanda Norðurlanda.

Utanríkis- og öryggismál voru í forgrunni á árlegum leiðtogafundi Samráðsnefndar jafnaðarflokka og alþýðusambanda á Norðurlöndum (SAMAK) sem fram fór í Helsinki í gær.

Yfirlýsing SAMAK um sameiginlega sýn á utanríkis- og öryggismál

Af því tilefni var haft eftir Guðrúnu Hafsteinsdóttur, þingmanni og verðandi ráðherra Sjálfstæðisflokksins, í miðlinum Vísi: „Verðmætin í íslensku samfélagi verða til í einkageiranum, þau verða til á almenna markaðnum, þannig við megum aldrei gleyma því að hlúa að fyrirtækjunum í landinu.“

Vissulega þarf að búa fyrirtækjarekstri góða umgjörð en hún er fráleit og þreytt sú margtuggna klisja að verðmætin verði eingöngu til í einkarekstri. Öllum ætti að vera augljóst að þau skapast í góðu samspili einkageirans og hins opinberra. Það er að minnsta kosti hætt við að verðmætasköpun fyrirtækja skryppi talsvert saman án öflugra skóla og heilbrigðisþjónustu, skilvirkrar löggæslu og dómstóla, góðra almenningssamgangna, veður- og hafrannsókna, alþjóðasamninga og þúsunda annarra starfa sem mestmegnis eru unnin af opinberum starfsmönnum.

Á ráðstefnu í tilefni þessarar sömu skýrslu, flutti sama ráðherraefni ræðu og sagði meðal annars: „Eins og ykkur er held ég flestum kunnugt, þá skipti ég um starfsvettvang fyrir um 18 mánuðum síðan. Og flest þekkið þið minn bakgrunn og því ætti ekki að koma ykkur á óvart að það versta við þessi nýju umskipti í mínu lífi, að þau voru að verða opinber starfsmaður. Þá vísa ég til þess að ég sé nú á framfæri annarra en sjálfrar mín …“ Fyrir utan þekkingarleysið og hrokann sem birtast í ummælunum er þetta býsna köld kveðja til alls þess opinbera starfsfólks sem vann í framlínustörfum fyrir örfáum misserum, þegar Covid-bylgjan lék landsmenn grátt, meðal annars til að verja hagkerfið.

Þegar draumur Guðrúnar Hafsteinsdóttur, þingmanns Sjálfstæðisflokksins, um ráðherrastól verður loks uppfylltur mun hún hafa á sinni könnu fjölda stofnana, þar sem þúsundir opinberra starfsmanna sinna fjölbreyttum og dýrmætum störfum. Ég óska henni góðs gengis en vona innilega að áður en til þess kemur, átti hún sig á mikilvægi og virði starfa þessa fólks fyrir verðmætasköpun landsins en líti ekki þannig á að þau séu á framfæri annarra en sjálfra sín.

Nýlega birti Félag atvinnurekenda niðurstöður skýrslu um launa- og fjöldaþróun opinberra starfsmanna undanfarin ár. 

Leit um „��“

2747 niðurstöður fundust við leit að „��“

Póstlisti Samfylkingarinnar

Samfylkingin

Flokkurinn

Flýtileiðir

Um Samfylkinguna

Vertu í bandi:

Leit um „���������������������������“

2747 niðurstöður fundust við leit að „���������������������������“