Opinn fundur um atvinnu og samgöngur í Neskaupstað. Fundurinn verður á Hótel Hildibrand þriðjudaginn 20. febrúar kl. 8:00-9:00. 

Á meðal gesta verða Kristrún Frostadóttir formaður Samfylkingarinnar, Logi Einarsson oddviti í Norðausturkjördæmi og Stefán Þór Eysteinsson formaður bæjarráðs Fjarðabyggðar, sem einnig er í stýrihópi flokksins um atvinnu og samgöngur.

Hvernig vilt þú sjá atvinnu og samgöngur þróast í Fjarðabyggð og á Íslandi öllu? 

Neskaupstaður: Opinn fundur um atvinnu og samgöngur

Fyrsta opna hús nýs árs verður haldið laugardaginn 3. febrúar í Þverholtinu kl. 11 - 13. 

Anna Sigríður bæjarfulltrúi fer yfir helstu verkefni á borði bæjarráðs og bæjarstjórnar þessi dægrin og nefndafólk segir frá helstu viðfangsefnum sinna nefnda. 

Kíkið endilega í gott spjall, kaffi og með því.

Öll velkomin!


Mörg höfum við nýtt okkur íbúðir í skammtímaleigu og önnur leigt eigin íbúðir út til skemmri og lengri tíma. Enn aðrir hafa atvinnu af því að kaupa íbúðir til þess að leigja ferðafólki út, með tilheyrandi áhrifum á framboð innanlands. Hér á landi hefur skapast neikvæð þróun sem felur í sér að gististarfsemi í atvinnuskyni hefur í stórum stíl verið haldið úti í húsnæði sem skráð er sem íbúðarhúsnæði. Hana má rekja til breytingar á reglugerð sem Þórdís Kolbrún R. Gylfadóttir setti í tíð sinni sem ferðamála- iðnaðar og nýsköpunarráðherra árið 2018. Þetta gerði fjárfestum í skjóli fyrirtækjarekstrar kleift að kaupa upp fjölda íbúða, til þess eins að leigja ferðamönnum þær út í formi heimagistingar og greiða þar með allt að tífalt lægri fasteignagjöld, með tilheyrandi áhrifum á leigumarkað og blöndun byggðar. 

Lilja Alfreðsdóttir menningar- og viðskiptaráðherra hefur birt frumvarp um lagabreytingar sem eiga meðal annars að leiðrétta framangreinda þróun. Í athugasemdum frumvarpsins kemur fram að breytingarnar séu aðkallandi og vísað til þess jafnvægis sem gilda þarf á sviði deilihagkerfis og hlutdeildar hennar í ferðaþjónustu, skipulagsvalds og tekjuöflunar sveitarfélaga, sem og nauðsyn þess að slökkviliði sé fært á að framkvæma úttektir í atvinnustarfsemi, meðal annarra atriða. Þess má geta að frumvarpið er sett fram sem liður í aðgerðum til að auka framboð á húsnæði í þágu Grindvíkinga. 

Við fyrstu skoðun mætti fagna frumvarpi menningar- og viðskiptaráðherra, ekki síst fyrir þær sakir að því er ætlað að draga til baka áhrif breytinganna sem reglugerð Þórdísar Kolbrúnar R. Gylfadóttur hafði í för með sér árið 2018 með fyrrgreindum afleiðingum. Það mátti jafnframt skilja nýleg orð mennta- og viðskiptaráðherra á þann veg að ríkisstjórnin ætlaði sér að afturkalla umrædda breytingu og tryggja að íbúðarhúsnæði í skammtímaleigu væri skattlagt sem atvinnuhúsnæði. 

Annað hefur nú komið á daginn. Ný lög munu ekki hafa áhrif á rekstrarleyfi sem þegar hafa verið útgefin eða verða útgefin fram að gildistöku laga samkvæmt því sem segir í frumvarpinu. Þetta verður að kalla veruleg vonbrigði. Alls eru nú á landsvísu um 1907 rekstrarleyfi, ýmist gefin út á kennitölu eða félag, og í Reykjavík er talið að í rúmlega 300 íbúðum sé starfrækt skammtímagisting í atvinnuskyni í íbúðarhúsnæði. Þær skýringar sem settar eru fram eru á þá leið að ekki sé hægt að ráðast í breytingarnar sem komið var á með reglugerðarbreytingu Þórdísar árið 2018 án þess að skerða um leið stjórnarskrárbundin eigna- eða atvinnufrelsisréttindi. Slíkum yfirlýsingum verður að taka með talsverðum fyrirvara þar sem Alþingi hefur talsvert svigrúm til að gera breytingar á rekstrarumhverfi fyrirtækja með settum lögum á grundvelli almannhagsmuna án þess að kalla yfir sig skaðabótaskyldu. Sé Alþingi ómögulegt að gera slíkar breytingar er ábyrgð núverandi fjármálaráðherra sömuleiðis gífurleg. 

Það er morgunljóst að fyrirliggjandi frumvarp mun ekki stuðla að auknu framboð á íbúðarhúsnæði í þágu Grindvíkinga. Útleiga einstaklinga og fyrirtækja á eigin íbúðum til ferðalanga verður áfram hluti af íslenskri ferðaþjónustu, en fólk sem heldur slíku úti í atvinnuskyni verður að lúta sömu leikreglum og aðrir. Samfylkingin lagði mikla áherslu mikilvægi þessa í kjarapakka sem kynntur var fyrir jól. Nú sjáum við hins vegar fram að tveir hópar á sama markaði muni búa við gerólík rekstrarskilyrði. Hér þarf til pólitískan vilja til að leiðrétta ranga þróun sem hefur í senn áhrif á ferðaþjónustuna jafnt sem framboð á húsnæðismarkaði. Hér verða einfaldlega almannahagsmunir að fá að ráða för.

Á ein­hver heima í þessari í­búð?

Háskólinn á Akureyri var stofnaður árið 1987. Það var farsæl ákvörðun og stofnun hans var ekki ákveðin í neinu tómarúmi. Frá árinu 1900 – 2020 hafa íbúar Reykjavíkur farið úr því að vera 7.4% af landsmönnum í 34%. Og íbúar höfuðborgarsvæðisins úr 11% í 64%. Þetta er óskynsamleg og hættuleg þróun sem nauðsynlegt er að bregðast við. Stofnun skólans er eflaust ein skilvirkasta og farsælasta byggðaraðgerð í sögu landsins og var ekki síst hugsuð í þeim tilgangi.

Skólinn breytti eðli og ásýnd Akureyrar á mjög skömmum tíma. Ári fyrir stofnun hans flutti ég erlendis til náms en kom heim aftur sex árum síðar. Það er óhætt að segja að ég hafi flutt til baka í miklu betri bæ en ég yfirgaf tímabundið, nokkrum árum áður.

Bæjarlífið hafði tekið stakkaskiptum og þessi áður rólegi og fábreytti bær var nú orðin deigla fjölbreyttara og líflegra mannlífs. Þótt margt hafi vissulega lagst þar á eitt er ég sannfærður um að starfsemi skólans og allir ungu háskólanemarnir voru ekki síst lykillinn að þessari jákvæðu þróun.

Þá hefur skólinn styrkt búsetuskilyrði víða á landsbyggðunum og gert sveitarfélögum víða um land kleift að manna mikilvæg störf og þjónustu betur en ella hefði verið. Skapað fjölda fólks góð störf og styrkt fræðasamfélagið á Akureyri. Þótt starfsemin hafi að mörgu leyti breyst með aukinni fjarkennslu og þar með færri staðarnemum búsettum í bænum, gegnir skólin enn gríðarlega stóru hlutverki fyrir Akureyri og allar landsbyggðirnar.

Seint í haust bárust fréttir af því að til stæði að sameina Háskólann á Akureyri og Háskólann á Bifröst í einn öflugan háskóla. Ef þau áform ganga eftir verður að tryggja að sameiningin skili bæði betri skóla og sinni byggðarhlutverki sínu a.m.k. jafnvel; enda var það eitt af höfuð markmiðum með stofnun Háskólans á Akureyri og þarf að vera það áfram. Þó kvikna ýmsar efasemdir varðandi þessa vegferð. Nýleg fýsileikaskýrsla, vekur nefnilega upp fleiri spurningar en hún svarar.

Er tryggt að nemendum við sameinaðan skóla verði áfram gert kleift að stunda nám til meistarastigs án skólagjalda, í öllum tilvikum? Er öruggt að staðarnemum á Akureyri fækki ekki enn á kostnað aukinnar fjarkennslu (einsog auðveldlega má lesa út úr fýsileika skýrslunni). Er víst að megin þorri starfa við skólann leki ekki suður til Reykjavíkur (eins og í tilfelli Háskólans á Bifröst) og geri fræðasamfélagið á Akureyri fátæklegra? Það er mikilvægt að þessum spurningum verði svarað játandi áður en slík sameining yrði kláruð, að öðrum kosti hefði sameiningin verulega slæm áhrif á Norðurland; skaða samkeppnisstöðu svæðisins og ýta enn undir neikvæða byggðarþróun í landinu.

Ein forsenda sameiningarinnar var að andvirði sölu eigna Háskólans á Bifröst rynni í öflugan rannsóknarsjóð. Mér skilst að síðan fýsileikaskýrslan var birt hafi komið í ljós að sú leið er torfærari en áður var talið og því einungis fugl í skógi . Og þá er rétt að muna að það var ein af stóru forsendum sameiningarinnar.

Það sem vakti þó sérstakan ugg var hvað ferlið átti að ganga hratt fyrir sig. Áformin voru gerð opinber seint í haust og í fýsileikaskýrslunni er talað um að sameiningin yrði kláruð fyrir lok febrúar. Nú virðist það sem betur fer hafa breyst og aðilar ætla að taka sér rýmri tíma. Það er því mikilvæg krafa að efnt sé til miklu víðtækara og almennara samtals en átt hefur sér stað hingað til. Þótt slíkar viðræður séu leiddar af sérfræðingum í skólamálum og rýndar af skólastjórnum skólanna er framtíð skólans mikið hagmunamál íbúa alls svæðisins. Og þeir þurfa því að fá færi til að koma með ákveðnari hætti inn í þessa umræðu.

Háskólinn á Akureyri er eitt af fjöreggjum fjórðungsins; tryggir meiri jöfnuð landsmanna til náms og leikur gríðarlega stórt hlutverk í atvinnu- og byggðarþróun svæðisins. Hann er of dýrmætur til að kastað sé til höndunum á þessari vegferð. Þess vegna er rétt að minna á að í upphafi skyldi endinn skoða.

Grein britist á akureyri.net 31. janúar 2024. 

Þjónusta sundlauganna verður stóraukin á þessum frídögum einkum á stórhátíðum um jól og páska en almennt fjölgar opnum stundum í sundlaugunum á rauðum dögum um helming eða 64%, en ennþá meira um jól og áramót þegar opnunartíminn yfir hátíðardagana meira en tvöfaldast frá því í fyrra.

Tillagan tekur mið af þeirri gagnrýni sem kom fram á opnunina um síðustu jól og áramót frá bæði sundlaugargestum og starfsfólki. Í hnotskurn felur nýja tillagan í sér að dregið verður verulega úr lokunum sundlauga í borginni á frídögum og í stað þess að sundlaugar í borginni verði að jafnaði lokaðar í 9-13 daga hver á árinu fækkar þeim lokunum niður í 1-3 daga. Nánar tiltekið verða sundlaugarnar í austurhluta borgarinnar, þ.e. Grafarvogslaug, Dalslaug, Árbæjarlaug og Breiðholtslaug nú aðeins lokaðar í 2-3 daga á árinu 2024 en lokuðu í alls 13 daga á síðasta ári. Laugardalslaug verður áfram bara lokuð á jóladag en opin hina 364 daga ársins. Sundhöllin og Vesturbæjarlaug verða sömuleiðis bara lokaðar í 1 dag en lokuðu 9 daga á síðasta ári. Á móti kemur að opnunartíminn innan dagsins dregst lítillega saman á hátíðisdögum og viðhaldsdögum, þar sem hver sundlaug fær andlitslyftingu fjölgar um þrjá daga. Með þessu næst sami sparnaður og á síðasta ári eða sem nemur 58 milljónum króna.

Breytingarnar taka gildi nú um páskana en um svipað leyti breytist opnunartími sundlauganna um helgar þegar laugarnar loka kl. 21 í stað 22 eins og verið hefur. Áfram verða laugarnar opnar til kl. 22 á virkum dögum. Gögn sýna að aðsóknin í laugarnar minnkar til mikilla muna milli 21 og 22 sérstaklega um helgar og fækkar þá gestum um 65% að meðaltali miðað við á níunda tímanum. Þessi aðgerð er sömuleiðis ákveðin til að mæta hagræðingarkröfu en við munum jafnframt meta reynsluna af þessari tilhögun. Við verðum áfram opin fyrir breytingum svo sem þeim sem auka tekjurnar en við höfum m.a. til skoðunar breytingar á gjaldskrá fyrir 67 ára og eldri, ekki síst með hliðsjón af erlendum ferðamönnum.

Gagnrýni tekin alvarlega og brugðist hratt við

Samandregið er þjónustuaukningin veruleg í sundlaugunum á helstu stórhátíðum eða sem nemur 25% lengri opnunartíma á páskum og rúmlega tvöföldun opnunartímans um jól og áramót eða nánar tiltekið um 137% þar sem opið verður í alls 219 klst yfir jólahátíðina í stað 93 stunda á síðasta ári. Breytingin felur líka í sér að fleiri laugar verða nú opnar en í fyrra á frídögum, því nú verða 5 af 7 laugum opnar á slíkum dögum en voru 3-4 í fyrra sem hafði þær afleiðingar að víða varð örtröð í þær laugar sem voru opnar, með tilheyrandi óþægindum og álagi fyrir bæði starfsfólk og sundlaugargesti auk þess sem það kom niður á gæðum vatns í laugunum, öryggiseftirliti, hreinlæti, o.s.frv. Álag á starfsfólk varð því mjög mikið sem olli aukinni streitu hjá starfsfólki og dró úr vilja þess til vinnu á viðkomandi dögum. Nýja skipulagið er afrakstur þess að hlustað hefur verið á gagnrýni sundlaugagesta og starfsfólk og hún nýtt til að bæta skipulag og gæði þjónustunnar. Það verður áfram metnaðarmál hjá okkur að þjónustustigið í sundlaugum borgarinnar verði í hæsta gæðaflokki miðað við önnur sveitarfélög og lönd enda er það mikilvægt lýðheilsumál að bjóða upp á fyrsta flokks þjónustu í sundlaugum fyrir utan hvað það er gaman að fara í sund, njóta heitra og kaldra potta, gufubaðs og góðs félagsskapar við fjölskyldumeðlimi, kunningja og vini. Öll í sund!

Ný tillaga um opnunartíma sundlauganna í borginni á hátíðisdögum var samþykkt einróma á síðasta fundi menningar-, íþrótta- og tómstundaráðs Reykjavíkur. 

Þingmenn okkar á höfuðborgarsvæðinu, Þórunn Sveinbjarnardóttir og Dagbjört Hákonardóttir, mæta á opinn fund þriðjudaginn 27. febrúar kl. 20.  Fundurinn verður í sal Siglingarfélagsins Ými við Naustavör 14 í Kópvogi. 

Við hlökkum til að sjá ykkur og tala um stjórnmálin og málefni líðandi stundar. 


Verið öll hjartanlega velkomin! 

Ég er innflytjandi, eini kjörni fulltrúi Samfylkingarinnar í borgarstjórn sem er af erlendum uppruna og hef komið að þessari stefnumótun flokksins í öll þau 10 ár sem ég hef verið virk í honum og ég hef verið virk í málefnum innflytjenda í 20 ár. Tekið samtöl við jafnaðarfólk í flokknum, unnið í kosningum að ná til innflytjenda og og leitt stefnumótun og aðgerðir í þessum málaflokki hjá borginni. Ég hef líka talað allan þennan tíma við innflytjendur, nokkuð sem mér finnst lítið fyrir fara í umræðunni, en með störfum mínum í Alþjóðahúsi sáluga og sem formaður Samtaka kvenna af erlendum uppruna kynntist ég mörgum öðrum innflytjendum sem deildu sögum sínum með mér. Það gleymist oft að innflytjendur eru ekki bara útlendingar, heldur burðarstólpar vaxtar og velmegunar á Íslandi. En innflytjendur færa okkur svo miklu meira – list og matarmenningu, nýja þekkingu og einfaldlega litríkara líf. Og saga þeirra er svo miklu eldri en margir vilja vera láta núna, sem dæmi má nefna alla tónlistarmennina sem flúðu hingað á fjórða áratug síðustu aldar og voru svo undirstaða tónlistarlífs í landinu. Án þeirra og annarra listmanna væri Ísland miklu fátækara menningarlega.

Samfylkingin er lýðræðisflokkur og ég bæði fagna og krefst þess að við leggjum meiri áherslu á að ræða þessi mál betur, það eru og verða örugglega áfram alls konar mismunandi skoðanir en það sem við erum sammála um eins og fram hefur komið í eiginlega öllum viðtölum og færslum er:

Íslenskt samfélag myndi einfaldlega hrynja án innflytjenda – það gildir fyrir ummönnunarstörfin, heilbrigðiskerfið, ferðaþjónustuna, en líka nýsköpun og háskólakerfið.

Ísland er orðið fjölbreytt samfélag og við þurfum að standa miklu betur að inngildingu allra. Ef við jaðarsetjum fólk þá tapa öll á endanum.

Við erum hluti af alþjóðlegu samfélagi, því fylgja skuldbindingar varðandi umsækjendur um alþjóðlega vernd og flóttafólk, en líka tækifæri, bæði fyrir þá 70.000 innflytjendur sem kjósa að eiga heima hér og þá 50.000 Íslendinga sem kjósa að eiga heima í útlöndum.

Umgjörð, ákvarðanataka og ferlar í kringum móttöku umsækjenda um alþjóðlega vernd og flóttafólk er hins vegar verulega ábótavant.

Um allt annað sem við þurfum að ræða er ég tilbúin að leggja mitt af mörkum. Og kannski væri einfaldlega best að greina virkilega á milli – tala um málefni umsækjenda um alþjóðlega vernd annars vegar og íbúa af erlendum uppruna hins vegar. Það er fólkið sem á heima hér, sama með hvaða hætti það kom hingað einhvern tíma – sem maki, sem flóttamaður, sem starfsmaður í ferðaþjónustu, sem sérfræðingur eða einfaldlega vegna þess að Ísland heillaði.

Og þar er nóg af verkefnum: styðja við börn með annað móðurmál í skólakerfinu, gera fólkinu kleift að læra íslensku, vinna gegn launamun, fræða fólk um fjölbreytileikann og mannréttindi, bjóða viðeigandi þjónustu og tryggja gott samfélag þar sem allir fái að njóta sín til fulls og þeim er mætt af virðingu.

Greinin birtist á visi.is 19. febrúar 2024.

Mikil umræða hefur verið um stefnu Samfylkingarinnar í því sem kallað er útlendingamálin, um breytingar eða mótun á stefnu flokksins.

Út­lendingur, um út­lending, frá út­lendingi, til út­lendings

Næstu daga, 6. - 7. mars mun Samfylkingin efna til opinna funda á Vestfjörðum dum atvinnu og samgöngur. Hér fyrir neðan er að finna staði og tíma funda.

Þar verður flokksfélögum og almenningi boðið að eiga milliliðalaust samtal við forystufólk flokksins og fulltrúa úr stýrihóp um atvinnu og samgöngur.
 

Á meðal gesta verða Kristrún Frostadóttir formaður Samfylkingarinnar og Arna Lára Jónsdóttir sem er formaður í stýrihópi flokksins um atvinnu og samgöngur.

Hvernig vilt þú sjá atvinnu og samgöngur þróast á Íslandi?

Við viljum fá þig með í samtalið!

BÍLDUDALUR
Vegamót Bíldudal
miðvikudagur 6. febrúar kl. 12:00

ÞINGEYRI
Blábankinn
miðvikudagur 6. febrúar kl. 17:15

ÍSAFJÖRÐUR
Edinborgarhúsið
miðvikudagur 6. febrúar kl. 20:00

BOLUNGARVÍK
Hótel Tangi
miðvikudagur 21. febrúar kl. 8:00

Þingeyri: Opinn fundur um atvinnu og samgöngur

Spjallkaffi Samfylkingarinnar í Reykjavík 60+ verður á sínum stað miðvikudaginn 13. mars kl. 10:00 - 12:00 í sal Samfylkingarinnar Hallveigarstíg 1, 101 Reykjavík.

Gestur okkar að þessu sinni er Sabine Leskopf, borgarfulltrúi. 

Það verður heitt á könnunni og eitthvað með því. 

Verið öll velkomin! 

Fyrst og fremst þurfi að losa fólkið undan fjárhagsbyrðum og óþarfa áhyggjum og gæta að því að börnin fái fast land undir fætur í bókstaflegri merkingu með öryggi og rútínu skólagöngu og tómstunda.

Þegar þjóð stendur frammi fyrir samfélagsverkefni af þeirri stærðargráðu sem við Íslendingar gerum nú er farsælast að gera það í þverpólitísku samstarfi.

Það er samdóma álit okkar færasta fólks að það muni enginn búa í Grindavík næstu misserin. Það er áfall en að sumu leyti kostur að engin óvissa sé þar um, því nú geta íbúar Grindavíkur einbeitt sér að lausnum fyrir sig og sína sem eiga að duga næstu misserin og ríki og sveitarfélög unnið með þeim að slíku.

Við þurfum að vinna saman að lausnum fyrir fólkið í Grindavík og síðan fyrir fyrirtækin og rekstur bæjarins.

Það verkefni bíður svo þingheims að glíma við efnahagslegar afleiðingar lausnanna sem leggjast á þær sem fyrir eru. Þá munum við sennilega vilja fara ólíkar leiðir allt eftir pólitískum áherslum. En það þarf að gæta að því að allir leggi sinn sanngjarna hlut að mörkum í þeim eftirleik.

Í viðtali á Sprengisandi á Bylgjunni á dögunum talaði Pétur Hafstein Pálsson, framkvæmdarstjóri útgerðarfélagsins Vísis í Grindavík, fyrir því að sveitarfélögin á Suðurnesjum sameinuðust í eitt.

Hann lagði til að við Suðurnesjamenn stækkuðum heimavöllinn. Og þá þyrftu Grindvíkingar ekki að flytja í annan bæ heldur bara á milli hverfa í sveitarfélaginu Suðurnes.

Ég tek undir þetta með Pétri. Einhvern veginn virðist þessi lausn blasa við í erfiðri stöðu.

Sveitarstjórnir hinna bæjanna á Suðurnesjum hafa bent á að nægar lóðir séu þar til fyrir íbúðir. Uppbygging einingahúsa að fyrirmynd Eyjabyggða væri upplögð.

Hefð er fyrir náinni samvinnu sveitarfélaganna á Suðurnesjum í gegnum samband sveitarfélaganna. Við eigum saman Fjölbrautaskóla Suðurnesja, Heilbrigðisstofnun Suðurnesja, embætti lögreglustjórans á Suðurnesjum og verkefnin á vegum SSS svo dæmi séu tekin.

Þjónustan er samtengd nú þegar og skrefið til sameiningar er ekki ýkja stórt.

Pétur benti á það augljósa að Grindvíkingar eru ekki að flytja heim í bráð. Þau þurfa að koma sér fyrir annars staðar og skapa eins góðan stöðugleika og mögulegt er um líf sitt. Ef stefnan yrði tekin á sameiningu sveitarfélaganna fjögurra á Suðurnesjum væri hægt að blása Grindvíkingum von í brjóst og trú á framtíðina. Rekstur Grindavíkurbæjar er augljóslega í uppnámi og ýmis praktísk mál mætti leysa með sameiningu sveitarfélaganna.

Stjórnvöld leysa fólkið undan fjárhagsáhyggjum sem þá geta farið að búa í haginn fyrir framtíðina. Finna þarf nothæfa lausn fyrir fyrirtækin líka sem þyrftu eftir sameiningu í mesta lagi að flytja sig um hverfi innan bæjar líkt og íbúarnir.

Og jafnvel þó að sameining yrði ekki formleg þá er skynsamlegt að byggja upp hverfi í hinum bæjunum á Suðurnesjum þar sem Grindvíkingar hafa forgang. Efnahagslega er það skynsamlegt en einnig svo samfélagið í Grindavík geti haldið saman og möguleikarnir á að halda utan um þau öll aukast. Sum þeirra vilja og geta kannski flutt heim til Grindavíkur eftir einhvern tíma og þá eiga þau að hafa það val.

Hamfarirnar í Grindavík kalla á að Suðurnesjamenn allir taki höndum saman.

Ráðherrar og þingmenn þvert á flokka eiga einnig að taka höndum saman og leggja fram lausnir sem duga fyrir fólkið, fyrirtækin og samfélagið í Grindavík.

Greinin birtist í Víkurfréttum 31. janúar 2024

Þegar þingið kom saman eftir jólaleyfi hófst þingfundur á umræðum um  málefni Grindavíkur. Ráðherra og þingmenn í öllum flokkum töluðu svo til einum rómi um hvað þyrfti að gera fyrir Grindvíkinga.

Grindavík og samfélagið á Suðurnesjum

Leit um „��“

2328 niðurstöður fundust við leit að „��“

Póstlisti Samfylkingarinnar

Samfylkingin

Flokkurinn

Flýtileiðir

Vertu í bandi:

Leit um „���������������������������“