Á Alþingi eru mörg stór og mikilvæg mál til umræðu. Eitt þeirra er stórt baráttumál Samfylkingarinnar sem fór mikið fyrir í aðdraganda síðustu kosninga. Staðan á fasteignamarkaði hér á landi er fjarri því að vera góð, skortur hefur verið á húsnæði til búsetu á sama tíma og ferðamannastraumur til landsins hefur verið sem mestur. Ummerki hafa verið á ákveðnum tímum að fjársterkir aðilar hafi hreinlega keypt heilu blokkirnar á undanförnum árum án þess að setja fasteignirnar í „vinnu“, það er að segja að leigja þær út eða selja aftur, heldur ákveðið að láta þær standa tómar og bíða eftir því að markaðsverð á fasteignum hækki.

Skýr merki voru um þetta í kjölfar heimsfaraldursins á sama tíma og óvissa var á öðrum mörkuðum. Við Íslendingar höfum séð, sökum óstöðugleika, að það er best þegar við getum fjárfest í steypu enda hefur fasteignaverð til langs tíma hækkað mikið og umfram verðbólgu.

Í febrúar birti Húsnæðis- og mannvirkjastofnun (HMS) Vegvísi leigumarkaðar. Þar var meðal annars fjallað um skammtímaleigu á íbúðum til ferðamanna, oft kennd við Airbnb, sem er stórtækasta fyrirtækið í miðlun á þeim markaði. Í Vegvísinum kom fram að um níu þúsund leigueiningar hafi verið skráðar hjá Airbnb til skammtímaútleigu til ferðamanna í fyrrasumar. Helmingur þeirra var á höfuðborgarsvæðinu og hinn helmingurinn utan þess. HMS benti á í Vegvísinum að skráningum hefði fjölgað hratt á síðustu árum, en á meðan að kórónuveirufaraldurinn geisaði 2020 til 2022 voru þær á bilinu 4.000 til 6.500.

Í greiningu HMS kom fram að tvær af hverjum þremur eignum sem voru í útleigu í gegnum Airbnb síðasta sumar hafi verið í eigu leigusala sem leigðu út fleiri en eina eign. Ein af hverjum þremur var því í eigu þeirra sem voru bara að leigja út eina eign, til dæmis heimilið sitt, í nokkra daga í senn. Frá 2015 hefur hlutdeild stórtækra leigusala, sem eru með fleiri en tíu eignir í útleigu, næstum þrefaldast. Hún var tíu prósent af markaðinum árið 2015 en 28 prósent í desember 2024.

Það þarf að tryggja að íbúðir fólks verði ekki fjárfestingarvara fjársterkra einstaklinga og fyrirtækja. Það þarf að tryggja að þær íbúðir sem til eru á markaðnum nýtist sem heimili fólks.

Það lagafrumvarp sem liggur í meðförum þingsins snýr að því að gera meiri kröfur til þeirra aðila sem leigja út íbúðir til ferðamanna á þann veg að í þeim tilvikum þar sem íbúðir eru notaðar í slíkan rekstur greiði þeir tilheyrandi gjöld. Hugmyndafræði skammtímaleigu er sú að fólk leigi út eigið heimili, lögheimili sitt, til ferðamanna í takmarkaðan tíma og geti þannig haft tekjur af íbúð t.d. yfir sumartímann.

Þær breytingar sem verið er að gera takmarka samt sem áður ekki svigrúm til þess að leigja út húsnæði heldur eru gerðar kröfur til þess að einstaklingar og lögaðilar hafi fengið samþykki til að reka gististarfsemi og greiða gjöld og skatta í samræmi við slíkt.

Samfélagið þarf að tryggja íbúum landsins húsnæði til búsetu í stað þess að gera íbúðir að fjárfestingum fjársterkra einstaklinga.

Staðan á fasteignamarkaði hér á landi er fjarri því að vera góð, skortur hefur verið á húsnæði til búsetu á sama tíma og ferðamannastraumur til landsins hefur verið sem mestur. 

Í­búðar­hús­næði sem heimili fólks

Í dag 1. maí fögnum við alþjóðlegum baráttudegi verkafólks. Dagurinn á sér kæran sess í hugum okkar jafnaðarmanna og munum við Samfylkingarfólk koma saman um land allt í tilefni dagsins sem fyrr. Baráttan tekur á sig breyttar myndir nú þegar flokkurinn heldur um taumana í ríkisstjórnarsamstarfi og verkefni okkar er að mæta kröfum vinnandi fólks um bætt kjör og koma áherslum okkar í framkvæmd. Frá niðurstöðum kosninga hefur stjórnmálaumræðan hins vegar tekið stakkaskiptum í kjölfar vendinga á alþjóðlega sviðinu. Umræða um öryggis- og varnarmál hefur aldrei verið ofar á baugi og af góðri ástæðu – öryggi okkar og barátta fyrir því að geta frjálst um höfuð strokið í lýðræðisþjóðfélagi þar sem félagslegt réttlæti er í forgrunni, er og verður grundvallarbaráttumál jafnaðarflokka um allan heim.

Evrópusambandsaðild Íslands væri kjaramál

Þess vegna er eðlilegt að öryggis og varnarmál og umræða um stöðu Íslands í alþjóðasamfélaginu sé dregin fram í samhengi við fyrirhugaða þjóðaratkvæðagreiðslu um hugsanlega aðild Íslands að Evrópusambandinu sem ráðgert er að fari fram ekki síðar en árið 2027. Hugsanleg aðild Íslands að Evrópusambandinu snýst hins vegar öðru fremur um fjölmarga aðra hagsmunaþætti sem eiga sér skírskotun í baráttu verkalýðshreyfinga og hagsmunasamtaka sem ættu að láta sig málefnið varða með afdráttarlausari hætti.

Það er því mjög viðeigandi á baráttudegi verkalýðshreyfingarinnar að minnast á mikilvægi þess að umræðan um hugsanlega upptöku aðildarviðræðna Íslands við Evrópusambandið fari fram á vettvangi verkalýðshreyfingarinnar og hún láti málefnið sig varða með afgerandi hætti. Kristrún Frostadóttir, forsætisráðherra og formaður Samfylkingarinnar hefur talað einart fyrir mikilvægi þess að ef við viljum ná árangri í umræðunni þurfa stjórnmálaflokkar liðsstyrk í henni frá hagsmunasamtökum og ekki síst verkalýðshreyfingunni. Fordæmi frá Svíþjóð og Noregi eru vitnisburður um að skýr aðkoma launafólks að umræðunni er til þess fallin að auka skilning almennings á því sem er undir og hvernig aðildin gæti orðið til hagsbóta fyrir íslenskt samfélag, eða öfugt.

Verkalýðshreyfingin áfram á breiðum grunni

Við vitum að umræðuefnið getur valdið skautun og félagar hreyfinganna eru ekki á einu máli um hvort aðildarviðræður geti leitt af sér betra samfélag hér á landi í heimi sem ört tekur breytingum. Tollaálögur Bandaríkjastjórnar á heimsvísu eru því síður til þess fallnar að skýra myndina í alþjóðaviðskiptum og hvort breytingar yrðu á sambandi okkar við Bandaríkin. Verkalýðshreyfingin á þrátt fyrir það ekki að láta sitt eftir liggja. Áttum okkur á því að með fullri aðild að sambandinu skapast skýr vettvangur til raunverulegrar hagsmunagæslu með íslenskum kjörnum fulltrúum á Evrópuþinginu, í framkvæmdastjórn Evrópusambandsins, í Ráðherraráðinu eða á vettvangi Evrópudómstólsins. Norræna vinnumarkaðsmódelið þarf á málsvörum að halda á evrópskum vettvangi. Málefni innri markaðarins alls varða launafólk í landinu svo um munar. Þá eigum við eftir að byrja að ræða áskoranir og óvissuþætti sem varða samningsstöðu landsins í þeim málaflokkum sem falla utan EES-samningsins, þ.e. gjaldmiðilsmál, tollamál, landbúnaðarmál og ekki síst sjávarútvegsmál. Þessir kaflar voru ekki opnaðir í umsóknarferlinu á sínum tíma. Það skiptir líka máli að huga að umræðunni í Noregi og gefa því gaum hver örlög EES-samningsins yrðu ef Norðmenn líta í átt að fullri aðild með hugsanlegri upptöku aðildarviðræðna að loknum þingkosningum sem fara þar fram síðar á árinu.

Verkó – við verðum að heyra frá ykkur

Stjórnarsáttmáli ríkisstjórnar Kristrúnar Frostadóttur er skýr. Það verður af þjóðaratkvæðagreiðslunni um hvort aðildarviðræðum við Evrópusambandið skuli fram haldið áður en kjörtímabilið er úti. Tíminn líður hratt og við megum ekki láta slá okkur út af laginu. Hugsanleg Evrópusambandsaðild Íslands er risavaxið kjaramál en er að sjálfsögðu engin töfralausn á þeim efnahagslegu áskorunum sem steðja að íslenskum vinnumarkaði. Það verður í senn umræðunni og íslenskum kjósendum í hag ef leiðtogar íslenskrar kjarabaráttu hefjast handa svo fljótt sem verða má. Línan er svo sannarlega opin.

Ég biðla því til verkalýðshreyfingarinnar um að gefa sig að því hvernig Ísland getur best gert ítrustu kröfur fyrir hagsmuni íslensks launafólks. Kæru félagar - boltinn er ykkar!

Verka­lýðs­hreyfingin á næsta leik í Evrópuumræðunni

Hvernig getum við bætt bæinn okkar saman? 

Verið velkomin á opinn fund Samfylkingarinnar og óháðra á Seltjarnarnesi um bæjarmálin mánudaginn 26. maí kl. 17:30 í vallarhúsinu á Vivaldi-vellinum.  

Bæjarfulltrúar okkar og þingmenn verða til samtals um málefnin sem brenna á ykkur. 

Við hvetjum alla bæjarbúa til að mæta og taka þátt í að skapa bjartari framtíð á Nesinu!

Hvað brennur á bæjarbúum á Seltjarnarnesi? 

Opinn fundur á Akureyrarflugvelli með Kristrúnu Frostadóttur forsætisráðherra og Loga Einarssyni menningar-, nýsköpunar- og háskólaráðherra. Verið velkomin í morgunkaffi fimmtudaginn 22. maí kl. 8:00-9:00.

Hvað brennur á þér? Hvernig gerum við Ísland betra? Hvað er framundan hjá ríkisstjórninni?

Tökum opið samtal. Beint og milliliðalaust. Morgunkaffi og kruðerí.

Í 80 ár hafa þessir flokkar, oftast saman en líka í sitthvoru lagi, meira og minna stjórnað landinu. En nú er nýtt upphaf, upphaf sem ríkisstjórn Kristrúnar Frostadóttir leiðir með flokkum sem forgangsraða almenningi á Íslandi, ekki sérhagsmunum fárra.

Þetta veldur óhjákvæmilegum titringi á meðal auðvaldsins í landinu, hagsmunasamtökum sem starfa í þeirra þágu og stjórnmálamönnum sem ganga erinda þeirra svo grímulaust, að þeir mæta í röðum í viðtöl hjá fjölmiðlum til þess að verja gallsúra auglýsingaherferð hagsmunasamtaka sjávarútvegsins, eins og hún væri þeirra eigin. Auglýsingaherferð sem er svo augljóslega lituð af örvæntingu, hroka og algjöru tengslarofi við fólkið í landinu. Þar birtist almenningi algjör vanvirðing við sögu fjölmarga byggðarlaga á landsbyggðinni sem misstu tilverugrundvöll sinn þegar útgerðirnar ryksuguðu í burtu kvótann og lokuðu hverri fiskvinnslunni á eftir annarri með vel þekktum afleiðingum.

Hvenær er nóg nóg hefur fólkið í landinu spurt sig þegar fréttir eru sagðar af arðgreiðslum kvótahafa, arði sem er byggður á sameiginlegri auðlind í eigu fólksins í landinu. Það þarf ekki annað en að skoða lista yfir auðugasta fólkið sem hér býr til þess að átta sig á því að það er borð fyrir báru hjá stóru útgerðum landsins. Ef það dugir ekki til þá er hægt að líta til annarra talna eins og rekstrarhagnaðarhlutfalls sjávarútvegs, sem er hagnaður eftir allar fjárfestingar og greiðslur á gjöldum. Rekstrarhagnaðarhlutfall sjávarútvegs var að meðaltali 24% á tímabilinu 2014-2023 samkvæmt rekstraryfirliti sjávarútvegsins frá Hagstofu Íslands.

Ef veiðigjaldið hefði verið 7,5 milljörðum krónum hærra, líkt og áætlað er, hefði rekstrarhagnaðarhlutfallið verið að meðaltali 21% á sama tíu ára tímabili. Til samanburðar var hlutfallið 9% yfir sama tímabil í hagkerfinu almennt. Rekstrarhagnaðarhlutfallið verður þannig áfram meira en tvöfallt hærra í sjávarútvegi heldur en gengur og gerist almennt. Sú mikla samþjöppun sem kvótakerfið hefur leitt af sér hefur búið til risa í sjávarútvegi sem hafa safnað að sér gríðarlegum kvóta. Það eru þessi fyrirtæki sem munu greiða uppistöðuna í leiðréttu veiðigjaldi. Greining atvinnuvegaráðuneytisins sýnir að 10 stærstu útgerðirnar munu borga 67 prósent þeirra og að 30 stærstu muni borga 90 prósent.

Litlum og meðalstórum útgerðum verður hlíft með gríðarlegri hækkun á frítekjumarki.

Skoðanakannanir sýna svart á hvítu að fólkið í landinu styður þær hugmyndir sem hérna eru bornar á borð. Rúmlega 80% þjóðarinnar, 8 af hverjum tíu íbúum landsins styðja það að útgerðin greiði hærri veiðigjöld fyrir sameiginlegar auðlindir þjóðarinnar.

Meira að segja tæplega 60% kjósenda sjálfstæðisflokksins er á þeirri skoðun. Það kom líka glögglega fram í pistli Elíasar Péturssonar, fyrrum bæjarstjóra Fjallabyggðar, sem birtist á samfélagsmiðlum að það eru ekki bara einhverjir vinstri villingar sem sjá sanngirnina og réttlætið í leiðréttum veiðigjöldum. Þar sagði hann, með leyfi forseta:

„Ég vil taka fram að ég hef verið Sjálfstæðismaður allt mitt líf. Nú líður senn að því að þing komi saman að nýju eftir gott páskafrí og ræði hið sanngjarna afgjald kvótahafa til þjóðarinnar. Mig grunar að þingmenn Sjálfstæðisflokks séu nú að hlaða í málþóf í þágu kvótahafanna og aðra viðlíka vanvirðu við lýðræðið. Mér þætti miður ef grunur minn reynist réttur, en óttast það. Ef svo reynist þá sannast enn að lífið er endalaus uppspretta reynslu sem kallar reglulega á endurskoðun eldri sjónarmiða.“

þjóðin er með okkur í þessu máli enda eru tillögurnar bæði sanngjarnar og réttlátar. Háttvirtir þingmenn í stjórnarandstöðu standa hinsvegar í ræðustól Alþingis og verja sérhagsmuni auðvaldsins fyrir framan alþjóð klukkutímunum saman áður en þetta mál kemst í þinglega meðferð og sýna þar með sitt rétta andlit.

Við ætlum hins vegar að sjá til þess að fólkið í landinu fái greitt sanngjarnt og eðlilegt gjald fyrir auðlind sem það sannarlega á, hún er nefnilega ekki í eigu útgerðarinnar, þau eru að leigja hana af íslenskri þjóð. Við ætlum að nýta þá fjármuni sem verða til með hækkun veiðigjalds í lífsnauðsynlega uppbyggingu á vegakerfi landsins, vegakerfi sem helmingaskiptaflokkarnir hafa ekki haft burði til þess að viðhalda og byggja upp í gegnum árin.

Þannig ætlum við að halda áfram að standa með almannahagsmunum, með venjulegu fólki í landinu, en ekki sérhagsmunum. Það eru allir löngu komnir með nóg af því.

Það eru breyttir tímar á Íslandi. Gömlu helmingaskiptaflokkarnir sitja ekki lengur við stjórnvölinn, sem verður að teljast til tíðinda því það hefur aðeins gerst samtals í sex ár frá árinu 1944. 

Verið velkomin á félagsfund Samfylkingarfélagsins í Reykjanesbæ laugardaginn 24. maí kl. 11:00. Á dagskrá fundarins verða umræður um næstu sveitarstjórnarkosningar og tillaga stjórnar um fyrirkomulag við val á framboðslista auk annarra mála.

Heitt á könnunni - hlökkum til að sjá ykkur! 

Aðalfundur Hallveigar verður haldinn á Hallveigarstíg 1, fimmtudaginn 21. ágúst klukkan 18:00 

Dagskrá

Kosning fundarstjóra og ritara aðalfundar

Umræður og afgreiðsla stjórnmálaályktunar 

Kosning stjórnar og skoðunarmanna reikningakjör forsetakjör meðstjórnendakjör tveggja skoðunarmanna reikninga

Framboð og lagabreytingar
 
Framboð til forseta, stjórnar og skoðunarmanna reikninga þurfa að berast á netfangið hallveig@uj.is fyrir kl 18.00 þann 20. ágúst.
Lagabreytingar skulu berast 24 klst fyrir aðalfund.
 
Boðið verður upp á léttar veigar og veitingar.

Danir féllu einnig frá fyrirvörum um þátttöku í öryggis- og varnarstefnu ESB í kjölfar þjóðaratkvæðagreiðslu 2022. Hættumatið í Norður-Evrópu hefur breyst hratt. Skoðanakannanir sýna að almenningur í Evrópu er jákvæðari í garð ESB en áður. Fjórir af hverjum fimm hafa áhyggjur af öryggi og vörnum álfunnar og 81% styður sameiginlega öryggis- og varnarstefnu ESB, skv. Eurobarometer 2025.

Mörg orð má hafa um þróun mála innan NATO. Ýmsir spáðu jafnvel endalokum bandalagsins fyrir örfáum mánuðum. Ástæðan var meðal annars ýmsar yfirlýsingar og beinar og óbeinar hótanir Bandaríkjaforseta gagnvart Kanada og Grænlandi. Ljóst er að ekki hefur öllum spurningum verið svarað þótt bandalagið hafi þétt raðirnar á nýafstöðnum leiðtogafundi. Á honum varð endanlega ljóst að þjóðir Evrópu hafa tekið höndum saman um að efla varnir sínar, auka fjármagn til varnarmála og axla nú meiri ábyrgð á stuðningi við Úkraínu. Hitt er óbreytt. NATO verður áfram sameiginlegur meginvettvangur varnarsamstarfs þótt Evrópa og ESB muni hafa ríkara hlutverki að gegna.

Breytt umhverfi í öryggis- og varnarmálum birtist víða. Margir okkar helstu bandamanna innan NATO, sem standa utan ESB, hafa að undanförnu gert samninga við sambandið á sviði öryggis- og varnarmála. Þeirra á meðal eru Noregur og Kanada. Það hefur verið heldur sorglegt að fylgjast með viðbrögðum stjórnarandstöðunnar á þingi við því að íslenskra hagsmuna sé gætt á sama hátt. Það virðist mjög viðkvæmt í pólitíkinni að stíga skref til nánara Evrópusamstarfs, utan ESB, sem er þó bæði eðlilegt og rétt í ljósi stöðunnar. Evrópa og ESB deilir í flestu gildum og lífssýn með okkur Íslendingum. ESB er nú sterkasti málsvari alþjóðalaga, viðskiptafrelsis, fullveldisréttar ríkja og hefðbundinna reglna í samskiptum þjóða sem við Íslendingar eigum allt undir. Þá má ekki gleyma því að til Evrópu seljum við yfir 70% af útflutningsvörum okkar. Evrópa er því okkar náttúrulegi bandamaður.

Það ætti að vera flestum fagnaðarefni að Ursula von der Leyen, forseti framkvæmdastjórnar Evrópusambandsins (ESB), sæki Ísland heim. Það undirstrikar náið samstarf og sameiginlega vináttu og hagsmuni. Þjóðin mun hafa síðasta orðið varðandi aðild að sambandinu og framhald aðildarviðræðna. Um það er stjórnarsáttmáli ríkisstjórnar Samfylkingar, Viðreisnar og Flokks fólksins skýr. Um þá nálgun ætti að geta skapast víðtæk sátt. Og við blasir að margt talar fyrir því að spyrja þjóðina fyrr en seinna.

Höfundur er alþingismaður Reykvíkinga. dagur@althingi.is

Óvissan í alþjóðamálum kallar á endurmat á mörgum sviðum. Ný stefna Bandaríkjastjórnar í varnarmálum og alþjóðaviðskiptum vegur þar þungt. Innrásarstríð Rússa í Úkraínu jafnvel þyngra. Vegna ógnar af hernaði Rússa gengu vinaþjóðir okkar, Svíar og Finnar, í NATO.

Stjórnarandstaðan hefur undanfarið lagst í grímulaust málþóf vegna leiðréttinga á veiðigjöldum. Það er í þágu fárra, á kostnað margra. Lengi hefur verið rætt um að sanngjarnt sé að þjóðin fái þriðjung auðlindarentunnar á móti útgerðinni. Það finnst mér ekki hár hlutur. Til að bíta höfuðið af skömminni hafa veiðigjöldin aðeins numið 16-18% af auðlindarentunni sl. 12 ár. Ekki þarf að hafa mín orð fyrir því. Þetta kemur fram í Auðlindinni okkar, sameiginlegu riti fyrri ríkisstjórnar og sjávarútvegsins sem kom út í fyrra. Tillaga um löngu tímabæra leiðréttingu veiðigjalda liggur því fyrir Alþingi og á að afgreiða tafarlaust.

Afleiðingarnar af þessari misskiptingu á auðlindarentunni birtast meðal annars í því að auður hefur safnast upp hratt í sjávarútvegi. Í lok árs 2023 voru eignir sjávarútvegsfyrirtækja umfram skuldir komnar í 449 milljarða samkvæmt upplýsingum sem sjávarútvegurinn sjálfur lét Deloitte taka saman. Þetta eigið fé hafði vaxið um 152 milljarða á aðeins tveimur árum. Milljarðatugir hafa verið teknir í arð út úr fyrirtækjunum og meðal annars verið fjárfest í öðrum og óskyldum rekstri. Hagfræðistofnun HÍ vinnur nú að skýrslu um þennan anga málsins, að beiðni minni og fleiri þingmanna. Á sama tíma hafa samfélagslegir innviðir verið látnir drabbast niður.

Tvær fréttir frá byrjun vikunnar draga fram óviðunandi afleiðingar af málþófi stjórnarandstöðunnar. Grindvíkingar bíða stuðningsúrræða fyrir fólk og fyrirtæki sem samþykkja þarf á Alþingi. Í máli Fannars Jónassonar bæjarstjóra Grindavíkur á mbl.is á mánudaginn segir hann málin föst í þinginu vegna veiðigjaldamálsins. Biðin skapi óvissu. Það er því miður hárrétt. Breytingar á Jöfnunarsjóði bíða einnig. Þar fengi Grindavíkurbær rúmar hundrað milljónir vegna breytingartillögu meirihluta umhverfis- og samgöngunefndar. Þær tillögur eru einnig fastar.

Vegagerðin greindi frá því á RÚV á mánudaginn að tafir á boðuðum fjárveitingum frá Alþingi hefðu haft mikil og neikvæð áhrif á framgang viðhaldsverkefna á landsbyggðinni. Fresta þurfi stærri styrkingarverkefnum á vegakerfinu því langt sé liðið á sumar og stærri útboð þar með útilokuð. Þetta er ömurlegt.

Það er ekki aðeins Vegagerðin sem bíður samþykktar fjáraukalaga þar sem þrír milljarðar eiga að fara aukalega í viðhaldsverkefni um landið. Þar eru einnig fjárveitingar til að tryggja að meðferðarúrræðum vegna fíknivanda verði ekki lokað í sumar og fjárveitingar til að fjölga lögreglumönnum um fimmtíu. Fjöldi annarra mikilvægra mála líður fyrir málþóf.

Veiðigjaldamálið er fyrsta stóra prófmál nýrrar ríkisstjórnar. Enginn bilbugur á stjórnarmeirihlutanum að standa með almenningi og greiða atkvæði með hærri veiðigjöldum. Og nú er mál að linni. Burt með málþófið.

Höfundur er alþingismaður Reykvíkinga. Greinin birtist í Morgunblaðinu 2. júlí 2025.

Stjórnarandstaðan hefur undanfarið lagst í grímulaust málþóf vegna leiðréttinga á veiðigjöldum. Það er í þágu fárra, á kostnað margra. Lengi hefur verið rætt um að sanngjarnt sé að þjóðin fái þriðjung auðlindarentunnar á móti útgerðinni.

Grindavík og vegabætur líða fyrir málþóf

Þann 22. júlí heldur Ungt jafnaðarfólk sína árlegu minningarathöfn vegna þeirra 77 einstaklinga sem létu lífið í hryðjuverkaárásunum í Útey og Osló 22. júlí árið 2011

Minningarathöfnin fer fram í minningarlundinum í Vatnsmýri þriðjudaginn 22. júlí kl. 17:30. 

Tønnes Svanes, staðgengill sendiherra Noregs, og Arnór Heiðar Benónýsson, ungur jafnaðarmaður, flytja stutt erindi. Ólafur Þór spilar á gítar og syngur.

Við hvetjum ykkur til þess að mæta til að minnast fórnarlamba árásanna og fordæma pólitískt ofbeldi.

https://www.facebook.com/events/1521021068893799 

Leit um „��“

2823 niðurstöður fundust við leit að „��“

Póstlisti Samfylkingarinnar

Samfylkingin

Flokkurinn

Flýtileiðir

Um Samfylkinguna

Vertu í bandi:

Leit um „���������������������������“

2823 niðurstöður fundust við leit að „���������������������������“