Hér er vitnað beint í stefnu Samfylkingarinnar – jafnaðarflokks Íslands. Frjáls samkeppni á markaði er grundvöllur neytendaverndar og heilbrigðs atvinnulífs. Hún stuðlar að jafnræði á milli fyrirtækja og lægra vöruverði til neytenda. Hún eykur kaupmátt og bætir kjör almennings. Launafólk á því mikið undir því að stjórnvöld hér á landi styðji við og stuðli að samkeppni á markaði.

Þetta eru ekki flókin sannindi en okkar litla, auðlindadrifna og opna hagkerfi er mjög hætt við samþjöppun og fákeppni á tilteknum mörkuðum. Það er því dapurlegt að fylgjast reglulega með fulltrúum atvinnulífsins hjóla í Samkeppniseftirlitið og starfsemi þess. Sums staðar í Borgartúninu virðist það sjálfstætt markmið að grafa undan samkeppni á markaði og eftirliti stjórnvalda með henni. Þannig haga samtök atvinnurekenda á Norðurlöndunum sér ekki, heldur sjá hag sinn í því að standa með heilbrigðri samkeppni ásamt með verklýðshreyfingunni. Stjórnvöld í nágrannaríkjum okkar styðja einnig myndarlega við starfsemi Neytendasamtaka í sínum löndum, enda meðvituð um mikilvægi þeirra á markaði. Það er ekki gert á Íslandi.

Ólögmætt samráð stóru skipafélaganna Eimskips og Samskipa kostaði íslenskt samfélag tæplega 62 milljarða króna á árunum 2008 til 2013. Þar af var kostnaðarauki neytenda 26 milljarðar króna sem rekja má beint til hækkana gjaldskrár skipafélaganna umfram almennt verðlag. Þetta kom fram á úttekt sem Analytica vann að beiðni Neytendasamtakanna, Félags Atvinnurekenda og VR og birt var í síðustu viku. Hér er um gríðarlegar háar upphæðir að ræða. Til samanburðar nægir að nefna að áætlað er að uppkaup húseigna í Grindavík muni kosta ríkissjóð rúmlega 60 milljarða króna. Það setur tjónið af hinu ólöglega samráði í samhengi sem flest skilja.

Í frétt á heimasíðu Neytendasamtakanna má einnig lesa að lántakendur verðtryggðra lána hafi greitt um 17,4 milljarða aukalega vegna hækkunar vísitölu sem tilkomin er vegna samráðsins, og er það varlega áætlað. Aðgangs- og samkeppnishindranir stóru skipafélaganna á því árabili sem um ræðir höfðu því bein áhrif á kjör verðtryggðra lána vegna vísitölubindingar þeirra.

Þannig var svínað á neytendum og komið í veg fyrir að ný flutningafyrirtæki gætu náð fótfestu á markaði. Fórnarkostnaður almennings nemur samkvæmt úttektinni sem hér er fjallað um tilboði ríkisvaldsins í húseignir allra íbúa Grindavíkur.

Greinin birtist í Morgunblaðinu 29. febrúar 2024. 

Almenningi farnast best í opnu hagkerfi þar sem frjálsræði ríkir í viðskiptum, samkeppni er virk og gagnsæi ríkir í allri efnahagsstarfsemi. Frjáls viðskipti nást ekki með  afskiptaleysi hins opinbera. Þvert á móti er grundvöllur frjálsra viðskipta ævinlega fólginn í því að stjórnvöld tryggi sanngjarnar leikreglur og skýra umgjörð á markaði …

Samfylkingin í Kópavogi heldur aðalfund sinn miðvikudaginn 13. mars kl. 20 að Hlíðarsmára 9. Húsfélag Samfylkingarnar í Kópavogi heldur einnig aðalfund sinn 13. mars kl.19.30. 

Dagskrá
1. Kjör fundarstjóra og fundarritara 
2. Skýrsla stjórnar og nefnda fyrir liðið starfsár eftir því sem við á 
3. Áritaðir reikningar fyrra árs lagðir fram til umræðu og samþykktar 
4. Breytingar á samþykktum 
5. Kjör stjórnar 
6. Kjör félagslegra skoðunarmanna reikninga 
7. Kjör uppstillinganefndar 
8. Kjör í nefndir og ráð á vegum félagsins 
9. Önnur mál.   


Tillögur til breytinga á samþykktum er hægt að senda á betrikopavogur@gmail.com. 

Sé áhugi á framboði er hægt að hafa samaband við Kristínu Sævarsdóttur formann uppstillingarnefndar, kristin@husa.is. 


Hér er að finna samþykktir félagsins.

Ef árangur á að nást þá getur enginn skorast þar undan. Sveitarstjórnarráð Samfylkingarinnar skorar á ríkisstjórnina að nýta þær hugmyndir sem fram hafa komið í kjarapakka Samfylkingarinnar. Í þeim kjarapakka er m.a. gert ráð fyrir hækkun barnabóta til fjölskyldna, vaxtabóta og hækkun húsnæðisbóta til leigjenda.

Þá styður sveitarstjórnarráð framkomnar kröfur verkalýðshreyfingarinnar sem fela m.a í sér lægri gjaldskrárhækkanir, að brúa bilið milli fæðingarorlofs og leikskóla og gjaldfrjálsar skólamáltíðir í grunnskólum, þar sem ríkið ber mestan hluta kostnaðar. Að því sögðu þá skiptir sköpum að fjármögnun frá ríkinu verði tryggð til framtíðar, en sveitarfélögin í landinu eru því miður margbrennd af vinnubrögðum ríkisvaldsins, sem stofna til verkefna eða taka þátt í kostnaði við verkefni tímabundið þegar þeim er komið á laggirnar. Sveitarfélögin eru svo skilin eftir og þurfa að standa undir kostnaði við veitta þjónustu þegar fram í sækir. Auðvelt á að vera að búa þannig um hnúta að svo verði ekki að þessu sinni. 

Sveitarstjórnarráð Samfylkingarinnar 6. mars 2024

Sveitarstjórnarráð Samfylkingarinnar tekur undir með verkalýðshreyfingunni að mikilvægt er að þjóðarsátt náist í tengslum við gerð kjarasamninga um aðgerðir til að ná niður verðbólgu og vöxtum.

Ályktun sveitarstjórnarráðs Samfylkingarinnar

Krafa um árangur í atvinnu- og samgöngumálum

Hér er hægt að lesa útspilið í heild Krafa um árangur í atvinnu- og samgöngumálum og hér má nálgast það á pdf.

Útspilið er afrakstur af metnaðarfullu málefnastarfi síðustu 6 mánuði þar sem forystufólk flokksins heimsótti 180 fyrirtæki, fundaði með sérfræðingum og efndi til 26 opinna funda um atvinnu og samgöngur víðs vegar um landið.

Smellið hér til að lesa útspilið í heild: Krafa um árangur í atvinnu- og samgöngumálum

Þrjár grundvallarkröfur
„Þetta eru kröfur frá þjóðinni sem við höfum meðtekið og gerum að okkar: Þrjár grundvallarkröfur í atvinnu- og samgöngumálum sem Samfylkingin gerir til næstu ríkisstjórnar – sem við bjóðum okkur fram til að leiða,“ segir Kristrún í tilefni af kynningu á útspilinu. Þar eru krafa um framfarir í orku- og samgöngumálum, krafa um skynsemi í auðlindastefnu og krafa um íslensk kjör og atvinnustefnu fyrir Ísland.

„Þannig felur Krafa um árangur í atvinnu- og samgöngumálum í sér eins konar verklýsingu fyrir nýja ríkisstjórn – þrjár grundvallarkröfur í mikilvægum málaflokkum og aðgerðir til árangurs svo hægt verði að ná settu marki á tveimur kjörtímabilum.“

Kristrún: „Stolt af útkomunni“

Á flokksstjórnarfundi Samfylkingarinnar á Laugarbakka síðastliðinn laugardag var útspilið kynnt fyrir flokksstjórn og tekið til umræðu. Næstu vikur mun forysta Samfylkingarinnar síðan fara með útspilið aftur til almennings og kynna áherslurnar í atvinnu- og samgöngumálum vítt og breitt um landið.

„Ég er hæstánægð með þessa vinnu og stolt af útkomunni. Ég hlakka til að kynna útspilið og veit að það mun nýtast okkur vel. Stýrihópurinn okkar stóð sig sannarlega í stykkinu og við þökkum kærlega fyrir þeirra framlag,“ segir Kristrún – en stýrihóp flokksins um atvinnu og samgöngur skipuðu Arna Lára Jónsdóttir formaður, Kristján Þórður Snæbjarnarson, Margrét Kristmannsdóttir og Stefán Þór Eysteinsson.

Húsnæðis- og kjaramál næst á dagskrá
Áður hafði Samfylkingin kynnt útspilið Örugg skref í heilbrigðis- og öldrunarmálum, þar sem sett voru fram fimm þjóðarmarkmið og örugg skref í rétt átt. Næst á dagskrá eru húsnæðis- og kjaramál sem verða í forgangi hjá flokknum næstu 6 mánuðina.

Á flokksstjórnarfundinum á Laugarbakka kynnti stjórn Samfylkingarinnar nýjan stýrihóp sem mun leiða málefnastarfið um húsnæðis- og kjaramál fram að landsfundi í haust. Stýrihópinn skipa þau Jóhann Páll Jóhannsson þingmaður sem er formaður, Hildur Rós Guðbjargardóttir sveitarstjórnarfulltrúi úr Hafnarfirði, Hjördís Þóra Sigurþórsdóttir formaður AFLs starfsgreinafélags á Austurlandi og 2. varaforseti ASÍ og Kolbeinn Hólmar Stefánsson dósent við félagsráðgjafadeild HÍ.

Frekari upplýsingar um framhaldið í þeirri vinnu verða sendar til flokksfélaga á næstunni.

Kristrún Frostadóttir, formaður Samfylkingarinnar, kynnti í dag nýjasta útspil flokksins sem ber yfirskriftina Krafa um árangur í atvinnu- og samgöngumálum á fréttamannafundi í Skeiða- og Gnúpverjahreppi.

Nýtt útspil: Krafa um árangur í atvinnu- og samgöngumálum

Mannréttindadómstóll Evrópu (MDE) birti í vikunni dóm í máli Magnúsar M. Norðdahl og Guðmundar Gunnarssonar gegn íslenska ríkinu vegna alþingiskosninganna sem fram fóru 25. september 2021. Ríkið tapaði málinu og var gert að greiða tvímenningunum skaðabætur.

Tvennt er mikilvægast í niðurstöðu MDE:
- Rétturinn til frjálsra kosninga skv. 3. gr. í 1. viðauka Mannréttindasáttmála Evrópu var ekki varinn.
- Ákvæði 13. gr. sáttmálans um raunhæf og skilvirk réttarúrræði voru ekki í boði.

Stjórnarskrá lýðveldisins Íslands, laga nr. 33/1944, uppfyllir ekki mikilvæg skilyrði mannréttindasáttmálans um sjálfstæða, óháða dómstóla og leið borgaranna til að leita réttar síns. Í mínum huga er engum blöðum um það að fletta að Alþingi ber að bregðast við dómnum og gera nauðsynlegar umbætur á kosningalögum og stjórnarskránni. Það gladdi mig að heyra dómsmálaráðherra lýsa sömu skoðun í fjölmiðlum, því það þýðir að ef til vill má ná þverpólitískri samstöðu um breytingar sem leiða af dómi MDE. Það væri kærkomin tilbreyting í því að Alþingi næði saman um tillögur í þessu mikilvæga máli fyrir næstu alþingiskosningar. Stjórnskipan landsins er undir.

Samkvæmt niðurstöðu Mannréttindadómstólsins tryggir íslensk löggjöf ekki réttinn til frjálsra kosninga, sem er grundvallarforsenda lýðræðisins. Dómstóllinn efast ekki um rannsókn undirbúningsnefndar kjörbréfanefndar haustið 2021 hafi verið trúverðug eða tillögur hennar óhlutdrægar. Hann telur sig ekki heldur geta velt vöngum yfir því hvort pólitísk afstaða hafi ráðið atkvæðagreiðslu í þingsal. Hér er rétt að minna á að undirbúningsnefndin þríklofnaði í afstöðu sinni til málsins. Hins vegar er því slegið föstu að vegna skorts á reglum sem tryggi hlutleysi megi draga í efa að atkvæðagreiðsla í þingsal hafi verið óvilhöll að ásýnd og yfirbragði. Ásýnd skiptir nefnilega líka máli í lýðræðisríki, ekki aðeins lagaframkvæmdin.

Brot gegn einni manneskju, brot gegn rétti einnar manneskju til frjálsra kosninga er brot gegn okkur öllum. Þannig er það í lýðræðisþjóðfélagi og þess vegna verður Alþingi að bregðast við dómnum. Fyrirkomulag þar sem Alþingi sjálft úrskurðar um gildi kosninga án þess að óhlutdrægni sé tryggð, án þess að niðurstaðan sé kæranleg til dómstóls eða óháðs úrskurðaraðila stenst einfaldlega ekki  lágmarkskröfur um lýðræðislega stjórnarhætti, kröfur sem við höfum skuldbundið okkur til að virða ásamt öðrum Evrópuþjóðum.

Stjórnskipunar- og eftirlitsnefnd Alþingis hyggst taka dóm MDE til umfjöllunar og kalla til sérfræðinga í stjórnskipunarrétti. Vonandi leiðir sú athugun til þess að stjórnmálaflokkarnir nái sameiginlegri niðurstöðu um viðbrögð við dómnum. Tryggja verður frjálsa framkvæmd alþingiskosninga á Íslandi. 

Rétturinn til frjálsra kosninga ekki tryggður á Íslandi

Samfylkingin er femínískur flokkur sem vill jafna stöðu allra kynja og ráðast af alefli gegn kynbundnum launamun eða launamunar vegna uppruna, þjóðernis, fötlunar, kynhneigðar og fleira. 

Samfylkingin vill ráðast í endurmat á virði starfa með launajöfnuð að markmiði. Við ætlum að vinna gegn kerfisbundinni mismunun og fordómum og tryggja jafna meðferð á öllum sviðum samfélagsins óháð kynhneigð, kynvitund, kyneinkennum eða kyntjáningu. Sveitarfélögin hafa náð bestum árangri á íslandi í að eyða launamun kynjanna og á hafa stofnað jafnlaunastofu. Samfylkingin vil að stjórnvöld þ.e ríki og sveitarfélög taki höndum saman með atvinnulífinu og eyði því samfélagsmeini sem launamunur er.  

Launamunur

Fjölmenni var á vorfundi flokksstjórnar Samfylkingarinnar sem var haldinn á Hótel Laugarbakka í Húnaþingi vestra laugardaginn 20. apríl. Um 150 manns komu saman í þéttsetnum sal og tóku þátt í fundinum og kvöldskemmtun. Yfirskrift fundarins var Krafa um árangur en á fundinum kynnti stýrihópur flokksins í atvinnu- og samgöngumálum útspil sitt sem hópurinn hefur unnið að síðastliðna mánuði. Afrakstur stýrihópsins verður kynntur á næstu dögum en hann var unnin eftir víðtækt samráð þar sem haldnir voru hátt í 30 opnir fundir hringinn í kringum landið og heimsótt voru 180 fyrirtæki.

Á fundinum flutti Kristrún Frostadóttir formaður Samfylkingarinnar ræðu ásamt því að setja af stað nýjan stýrihóp um húsnæðis- og kjaramál en hópurinn mun starfa fram að landsfundi sem fram fer í haust. Samhliða stýrihópnum var starf málefnanefnda flokksins fram að landsfundi kynnt en boðað var til opinna vinnufunda í öllum nefndum í maí. Málefnanefndirnar munu vinna markvisst að því að rýna stefnu flokksins og skila tillögum til flokksfélaga sem afgreiddar verða á landsfundi.

Að venju var gefinn góður tími í umræður og gafst fólki tækifæri til þess að eiga hreinskiptið og opið samtal við forystu flokksins og aðra fundargesti.

Að loknum fundi var kvöldverður og skemmtun sem veislustjórar að vestan, þau Jóhanna Ösp Einarsdóttir og Ólafur Þór Ólafsson, stýrðu af mikilli snilld.

Stjórnmálaályktun fundarins má finna hér.

Samþykktar voru breytingar að tillögu stjórnar á grein 3.6 og 5.5 í reglum Samfylkingarinnar um aðferðir við val á framboðslista. Við grein 3.6 var heimild bætt við um að nota fleiri en eina af þeim leiðum sem taldar eru upp í þeirri grein. Grein 5.5 var breytt á þann veg að bundin sæti þurfa ekki að vera að lágmarki fjögur þegar valið er í prófkjöri. Þessi breyting opnar meðal annars á svokölluð leiðtogaprófkjör. 

Þá var samþykkt tillaga um breytingu á grein 5.2. Tillöguflytjendur: Stein Olav Romslo, Lilja Hrönn Önnudóttir Hrannarsdóttir, Arnór Heiðar Benónýsson, Kolbrún Lára Kjartansdóttir og Stefán Pettersson. Breytingin fjallar um að nú sé óheimilt að innheimta þátttökugjald af frambjóðendum í flokksvali eða á kjörfundi.

Sjá skuldbindandi reglur um aðferðir við val á framboðslista eftir breytingar hér.

Tillaga að ályktun flokksstjórnarfundar. Tillöguflytjendur: Alexandra Ýr van Erven, Auður Alfa Ólafsdóttir, Sabine Leskopf, Vilhjálmur Þorsteinsson og Þorbjörg Þorvaldsdóttir. Niðurstaða fundarins var að vísa henni í málefnanefnd flokksins sem er að störfum fram að næsta landsfundi. Málefnastarfið er opið öllu félagsfólki Samfylkingarinnar og verða fundir haldnir 11. og 25. maí sem verða auglýstir á næstu dögum.

Flokksstjórnarfundur Samfylkingarinnar fór fram á Laugarbakka laugardaginn 20. apríl

Fjölmenni á flokksstjórnarfundi um helgina

Kæru félagar — launafólk um land allt: Þessi dagur snýst um valdeflingu. Að valdefla fjöldann og virkja samstöðuna. Í 100 ár hefur íslenskt launafólk komið saman 1. maí til að setja fram kröfur sínar — í krafti samstöðu, til að fagna þeim sigrum sem unnist hafa og til þess að taka stöðuna fyrir framhaldið. Þetta gerum við hér í dag. Kæru félagar um land allt í verkalýðshreyfingunni og í Samfylkingunni – Jafnaðarflokki Íslands: Gleðilegan 1. maí!

Ég vil byrja á að þakka Kristjáni Þórði Snæbjarnarsyni, forseta Rafiðnaðarsambandsins og einum af varaforsetum Alþýðusambandsins, fyrir kraftmikla ræðu. Og ekki síður fyrir farsæla forystu þegar á reyndi í stafni ASÍ: Þú steigst upp og stóðst þig í stykkinu — og nú er almennt álitið að þú hafi verið réttur maður á réttum stað á miklum ólgutíma í sögu íslenskrar verkalýðshreyfingar. Takk fyrir það!

Við erum ánægð að vita af þér áfram í forystusveit ASÍ — sem ég bind miklar vonir við — og það var gott að sjá anda samstöðu ríkja á þingi sambandsins í síðustu viku. Það eru ærin verkefni framundan á ykkar vettvangi og vonandi mun verkalýðshreyfingin geta gengið sameinuð til samninga á almenna vinnumarkaðnum í haust.

Saga verkalýðshreyfingarinnar er samofin sögu velferðarkerfisins á Íslandi og sögu Samfylkingarinnar. Verkalýðshreyfingin, líkt og Samfylkingin, skilur að velferðarkerfið er nauðsynlegur hluti af kjörum fólks. Efnahagslegur og félagslegur stöðugleiki þarf þrjá fætur til að standa á: ríki, verkalýðshreyfingu og atvinnurekendur. Sameiginleg ábyrgð, samtal og samvinna þarna á milli er órjúfanlegur hluti af uppbyggingu velferðarsamfélags. 

Undanfarin ár hefur hins vegar einum fæti verið kippt undan stöðugleikanum; hlutverki ríkisins. Ráðherrar segja að stjórnvöldum komi kjarabarátta ekki við – að staðan á vinnumarkaði tengist bara samskiptum tveggja aðila, ekki þriggja. Einn aðili hefur sagt skilið við sáttmálann sem er grundvöllur velferðarsamfélags. Þetta er alvarlegur forsendubrestur. Því að á bak við réttindi fólks, sem verkalýðshreyfingin berst ötullega fyrir, eru skyldur. Skyldur gagnvart samfélaginu, m.a. í formi þátttöku í að standa undir velferðarkerfinu okkar og í formi trausts á sameiginlegum sjóðum okkar.

Við þurfum að tala um hvað það er sem við skuldum hvert öðru sem samfélag, hvað það er sem gefur lífi okkar merkingu.  Hvort upplifir fólk mikilvægara; aðeins meira fjárhagslegt ríkidæmi eða að vera stoltur af þátttöku í verkefni sem er að byggja upp fyrirmyndarsamfélag? Um það snýst jafnaðarmennskan, og um það snýst verkalýðsbaráttan; að virkja samstöðuna, valdefla fjöldann og standa að baki umbótum. 

En jafnaðarfólk er ekki í forystu í landinu. Og fyrir þessu finnur venjulegt fólk, fyrir þessu finnur verkalýðshreyfingin svo sannarlega. Ríkisstjórn síðasta áratugar hefur alið á vantrausti á velferðarkerfinu okkar og rofið þannig sambandið milli réttinda og skyldna. 

Þetta er að mínu mati stærsta vandamál okkar tíma; pólitísk forysta sem rýfur samstöðuna. Ábyrgð okkar í Samfylkingunni á tímum sem þessum er mikil – að ala á von og trú fólks um betra samfélag, en fyrst og fremst, að ávinna okkur traust sem hefur farið þverrandi. 

Munum á degi sem þessum að það fer enginn neitt einn. Sú frásögn sem hefur tröllriðið íslenskri pólitík á undanförnum áratugum, að hver sé sinnar gæfusmiður, frásögn sem hefur fundið sér stað innan flestra flokka hér á landi með einum eða öðrum hætti, hefur snúið fókusnum frá samfélaginu og að einstaklingnum. 

Skilaboðin til þeirra sem hafa setið eftir eru að þau séu þar sem þau eru sjálfs sín vegna. Verri eru þó skilaboðin sem þeim sem hefur vegnað vel, fjárhagslega og félagslega, hefur borist: að þau skuldi engum neitt. En á bak við þessa einstaklinga er samfélag. Þeim sem hefur vegnað vel þurfa að bera meiri ábyrgð í verkefninu sem framundan er; að endurreisa velferðarkerfið hér á landi. Og þeir eiga að vera stoltir af því að sinna því verkefni. 

Við þetta er vert að staldra. Því það verða alltaf einhverjir sem vilja ekki taka þátt, vilja ekki vera með. Vilja frekar hólfa sig af. En við megum ekki láta þá einstaklinga stoppa okkur. Við jafnaðarfólk viljum valdefla fjöldann, líkt og verkalýðshreyfingin. 

Hættum að tvístra okkur á jaðrinum, sameinumst um breiðu línurnar. Það er vegferðin sem Samfylkingin er á í dag. Við viljum sameinast um það sem mestu skiptir. Verkefnið snýst um að horfa á samfélagið hverju sinni, hvar þörfin er mest og forgangsraða því. Það er ekki flóknara en svo. Þetta snýst um að hvert og eitt okkar taki ábyrgð á stöðunni og geri eitthvað í henni. 

Kæru félagar, þess vegna höfum við í Samfylkingunni forgangsraðað í málefnastarfinu okkar. Þess vegna sækjum við innblástur til fólksins í landinu – veitum fjöldanum, almenningi athygli og gefum þeim nú orðið. 

Stóru verkefni okkar tíma snúa m.a. að húsnæðis- og heilbrigðismálum. Sú staða sem er komin upp í þessum undirstöðuþáttum okkar samfélags er endapunktur umræðu sem hefur verið í gangi í 40 ár. Fólk er fast í gömlu líkani – allt snýst um að máta vandann við módel sem byggir á einstaklingnum ekki samfélaginu. Það skortir tilfinnanlega forystu í landið sem treystir sér til að brjótast út úr þessum ramma. Rjúfa vítahringinn sem upp er kominn, þar sem fólk hefur ekki efni á að borga fyrir húsnæði og halda heilsunni. 

Með því að fjarlægjast samfélagið og kynda undir einstaklingshyggju hefur forystufólk ríkisstjórnarinnar skapað tvíhliða spennu milli launafólks og atvinnurekenda, þar sem hækkanir munu halda áfram að elta skottið á sér. Alið er á sambandinu um mín laun og þinn kostnað, ekki heildarsamhengi hlutanna. Ábyrgðalaus loforðaflaumur sem stenst ekki, og yfirlýsingar um að verið sé að vinna í hlutunum, hafa sent þau skilaboð út til fólksins sem hér býr að við getum ekki sinnt samfélagslegum verkefnum í sameiningu – það sé í raun ekki hægt. 

Dæmi um þetta er síendurtekin orðræða ríkisstjórnarinnar um húsnæðisátak. Átak sem aldrei kemst af stað. Nýjustu upplýsingar úr fjármálaáætlun ríkisstjórnarinnar sýna svart á hvítu að þau ætla sér ekki raunverulega af stað með nauðsynlega uppbyggingu á húsnæðismarkaði fyrr en eftir að kjörtímabilinu lýkur. Átta ár munu líða án þess að tekist hafi að ná böndum á undirstöðu velferðar fólksins í landinu, húsnæðismarkaðnum.

Merki um þá einstaklingshyggju sem við jafnaðarfólk og verkalýðshreyfingin vitum að hamlar framþróun og uppbyggingu fyrirmyndarsamfélags má finna víðar í dag. Í kjaraumræðunni þreytist forystufólk ríkisstjórnarinnar ekki á því að nefna að kaupmáttur hafi aukist á síðustu árum. En hvaða merkingu hefur þetta í raun og veru ef umræddur kaupmáttur dugar ekki fyrir grunnþörfum hjá fjölda fólks? 

Og kaupmáttur segir nákvæmlega ekkert um gæði velferðarþjónustunnar í landinu sem er veitt. Verri grunnþjónusta mælist ekki í kaupmætti. Þegar talað er um sparnað hjá ríkinu, í grunnkerfunum okkar, er hin hliðin á þeim sparnaði oftar en ekki verri þjónusta. Þegar talað er um fituna sem skera þarf burt er oftar en ekki mikilvægur partur af keðjunni brotinn. Yfirsýnin tapast. 

Hagræðingarbylgjan sem gengið hefur yfir undanfarinn áratug og gengið út á að útvista öllu, hún hefur rekið fleyg milli fólks innan velferðarstofnana og á vinnumarkaði. Fleyg milli fólksins, þar sem hlutverk þeirra eru smættuð niður í einingar sem standa sjálfstætt – yfirsýnin er horfin, samfélagið og samstaðan veikt. Fólk upplifir sig ekki tilheyra verkefninu saman. 

Á ferð minni um landið í fyrra hélt ég samtalsfund í sjávarplássi fyrir vestan. Þar ræddi ég við mann sem hafði verið sagt upp störfum sem húsvörður á sjúkrastofnun í hagræðingarskyni. Þegar umræðan um stöðuna á umræddri stofnun barst í tal kom í ljós að á sama fundi sat hjúkrunarfræðingur sem hafði nýlega sagt upp störfum á sömu stofnun, m.a. vegna þess að starfsaðstæður voru orðnar óboðlegar. Enginn var á staðnum til að skipta um ljósaperu, sinna viðhaldi, halda hreinu. Umhverfið var að grotna niður. Einstaklingshyggjan hefur skapað aðstæður þar sem fleygur myndaðist milli þessara tveggja aðila: eins og manneskjan sem sinnir viðhaldi og þrifum hafi ekki hlutverk í að tryggja góða þjónustu við sjúklinga. Þetta eru skilaboð einstaklingshyggjunnar – skilaboð sem tvístra samfélaginu á öllum stigum.

Við þurfum, í sameiningu, að horfast í augu við hvað þarf til að breyta þeirri stöðu sem upp er komin. Ekki á einni nóttu, heldur yfir áraraðir. Það er hægt. En það krefst þess að hvert og eitt okkar taki það til sín. Það verður erfitt, velferðarkerfið okkar er komið á þann stað að breytingarnar þurfa að vera umfangsmiklar víða, en fólk þarf að vera tilbúið í samstöðuna um grundvallaratriði velferðarsamfélagsins. 

Látum ekki sundra okkur. Sameinumst um hluti sem hafa verið grundvöllur framfara undanfarin 100 ár. Við megum ekki sætta okkur við áframhaldandi hólfaskiptingu, við stefnu sem slítur samfélagið í sundur.

Við erum sterkari saman. Þetta gildir um verkalýðshreyfinguna sjálfa. Þetta gildir um samstarf verkalýðshreyfingarinnar við Samfylkinguna. Og þetta gildir um samfélagið allt.

Kæru félagar, Samfylkingin hefur einsett sér núna að rífa sig í gang — og komast í ríkisstjórn. Við ætlum að endurreisa velferðarkerfið á Íslandi, fyrir fólkið sem hér býr. Og erum þegar byrjuð að undirbúa störf okkar í næstu ríkisstjórn: Undanfarin misseri höfum við haldið fjölda opinna funda um land allt — samræður um heilbrigðismál — og það er bara byrjunin. Við erum með stýrihóp sem leiðir þessa vinnu og við tökum hana alvarlega — vegna þess að við vitum að ábyrgð okkar jafnaðarfólks er mikil.

Næstu málaflokkar á dagskrá eru atvinna og samgöngur, frá og með næsta hausti. Og svo förum við í húsnæðis- og kjaramálin — og þá verður farið að styttast í kosningar. Þetta eru kjarnamál jafnaðarfólks. Sem snúast um virðingu fyrir fólki — öryggi og traust. Þetta eru mál sem sameina þjóðina og baráttumál sem við treystum okkur til að skila í næstu ríkisstjórn með sómasamlegum hætti. Þannig að fólkið í landinu fái aftur trú á stjórnmál og trú á samtakamátt almennings og gildi þess að búa í samfélagi.

Takk fyrir mig. Gleðilegan 1. maí! Fram til sigurs.

Málefnastarf Samfylkingarinnar miðar að því að bæta íslenskt samfélag. Í málefnanefndum Samfylkingarinnar er stefna flokksins mótuð milli landsfunda.

Efnahagslíf sem virkar

Grunnur góðs efnahags og lífskjara almennings í velferðarríkinu hvílir á arðsömu atvinnulífi, skilvirku mennta- og velferðarkerfi og verðmætasköpun sem byggir á hugviti og hagnýtingu landsins gæða í þágu alls almennings.

Samgöngumál eru byggðamál

Við vinnum að sameiginlegum hagsmunum og auknum samhljómi meðal landsmanna á grundvelli jafnvægis og gagnkvæmrar virðingar.

Sterk almenn velferðarþjónusta

Jöfnuður og góð velferðarþjónusta fyrir alla er grunnurinn að réttlátu samfélagi sem skapar öryggi og efnahagslegan stöðugleika.

Tökum umhverfismálin alvarlega

Loftslagsváin er mesta ógnin sem mannkynið stendur nú frammi fyrir. Grípa þarf til alvöru aðgerða, skapa um þær samstöðu meðal þjóðarinnar og veita þeim sterka pólitíska forystu.

Stjórnarfar og mannréttindi

Við viljum samfélag þar sem allir eru jafnir fyrir lögum og njóta fullra mannréttinda án mismununar.

Menntakerfi sem tryggir öllum tækifæri

Með námi við hæfi opnast dyr sem áður voru lokaðar. Samfylkingin beitir sér fyrir jöfnum tækifærum allra til náms. Menntastofnanir eiga að vera aðgengilegar, vettvangur þar sem enginn hópur er skilinn eftir

Menningarlíf og skapandi greinar

Gróskumikið menningarlíf þroskar einstaklinginn og styrkir samfélagið. Á Íslandi búum við að fjölskrúðugu menningarlífi og njótum sköpunarkrafts metnaðarfullra listamanna sem miðla listsköpun sinni um land allt og út um allan heim. Við erum stolt af því að eiga fjölda fulltrúa á sviði menningar og lista sem eru í fremstu röð á heimsvísu.

Ísland í samfélagi þjóðanna

Lykill að farsæld þjóðar felst í nánum samskiptum við aðrar þjóðir, ekki síst innan Evrópu. Við viljum nána og góða samvinnu Íslands við önnur lýðræðisríki og virka þátttöku Íslendinga innan alþjóðasamfélagsins

Leit um „��“

2328 niðurstöður fundust við leit að „��“

Póstlisti Samfylkingarinnar

Samfylkingin

Flokkurinn

Flýtileiðir

Vertu í bandi:

Leit um „���������������������������“