Í Brekkukotsannál Halldórs Laxness sem er látinn gerast undir lok 19. aldarinnar segir: „Í það mund sem ég var að verða til, þá var þar í kotinu mikil örtröð af því fólki sem nú á dögum heitir flóttamenn; það er að flýa land; það leggur á stað með tárum úr heimkynnum sínum og ættbygð af því svo illa er að því búið að börn þess ná ekki þroska heldur deya.“

Að rífa sig og sína upp og fara á vergang

Þessi klausa minnir okkur á sögu okkar Íslendinga sem einkennist af flótta undan náttúruhamförum, örbirgð og vonlausum aðstæðum. Sum okkar flýðu landshluta á milli – önnur alla leið til Ameríku þar sem margvísleg örlög biðu fólks. Við vitum að ærnar ástæður þarf til að fólk rífi sig og sína upp með rótum til að fara á vergang í heiminum og það er skylda okkar að búa fólki sem hingað leitar þær aðstæður að það geti komið undir sig fótunum og byggt upp tilveruna á ný.

Útlendingastefna stjórnvalda miðar að því að gera fólki eins erfitt um vik og mögulegt er að setjast hér að. Fólk sem hingað leitar frá stríðshrjáðum svæðum og óbyggilegum er sent strax og hægt er til þess Evrópuríkis sem fyrst veitti því hæli, iðulega Grikklands, jafnvel þó að aðstæður þar séu með öllu óboðlegar. Þessi stefna er meðal þess sem hörðust gerist á Norðurlöndunum, og er í engu samræmi við reynslu okkar af móttöku flóttamanna, sem hefur verið góð og hefur auðgað íslenskt þjóðlíf verulega.

Með orðagaldri sínum tekst Halldóri Laxness að draga fram kjarnann í hlutskipti þeirra sem leita hælis í okkar landi. Þetta snýst um að gera börnum mögulegt að ná þroska. Það á að vera ljúf skylda okkar að taka sómasamlega á móti fólki í neyð, ekki bara til að það komist í heila höfn og nái að byggja upp líf sitt heldur líka til að standa undir nafni sem samfélag.

Það á að vera ljúf skylda okkar að taka sómasamlega á móti fólki í neyð, ekki bara til að það komist í heila höfn og nái að byggja upp líf sitt heldur líka til að standa undir nafni sem samfélag.

Þá  hafa atkvæðin verið talin og rykið sest eftir snarpa kosningabaráttu. Við í Samfylkingunni sýndum það og sönnuðum að við erum áfram burðarafl í sveitastjórnum bæði undir eigin nafni og í samvinnu við önnur framboð. Við festum okkur í sessi sem mótvægið við Sjálfstæðisflokkinn sem heldur áfram að skreppa saman. Þótt við værum ekki fyllilega ánægð með úrslitin sums staðar héldum við víða okkar hlut og á nokkrum stöðum unnum við glæsta sigra.

Við þökkum af öllum hug þeim fjölmörgu frábæru sjálfboðaliðum sem hringdu, gengu í hús með rósir og bros, bökuðu, helltu upp á könnuna, stöppuðu stálinu í framlínusveitina og gerðu þessa kosningabaráttu bæði málefnalega og skemmtilega.

Við tilheyrum stórum flokki sem er ekki myndaður kringum einstakar persónur eða dægurmál heldur hina stóru hugsjón jafnaðarstefnunnar, sem verður okkur leiðarljós áfram. Og áfram verður Samfylkingin kjölfestan í fjölmörgum bæjum og sveitastjórnum um allt land.

Kær kveðja,
Logi Einarsson og Heiða Björg Hilmisdóttir.  

Við sem lítum út fyrr að geta rakið ættir okkar til miðalda í Íslendingabók þurfum að aðlagast nýjum veruleika. Eins og dæmin sanna gengur sú aðlögun upp og ofan. Forsenda þess að við getum byggt upp lýðræðislegt fjölmenningarsamfélag er að við öll horfumst í augu við eigin fordóma, afneitum þeim ekki heldur göngumst við þeim og vinnum með þá. 

Hversdagslegur rasismi sem birtist í alls kyns öráreitum er daglegt hlutskipti margra samborgara okkar. Hann getur birst á tiltölulegan meinlausan en afar þreytandi hátt, t.d. með því að einstaklingar eru ávarpaði á ensku í verslunum og á vinnustöðum. Hann getur birst sem áreiti, beint og óbeint: 

Hvaðan ertu? Úr Breiðholtinu? Nei, ég meina HVAÐAN ertu?

Hann birtist í því að heyra ekki hvað fólk er að segja heldur hvernig það segir það. 

Í athugasemdakerfum fjölmiðlanna virðist markaleysið algert. Þar fær hatursorðræðan að bólgna út í ógeðfelldri blöndu af íslamófóbíu, rasisma og kvenfyrirlitningu. Ég velti því fyrir mér hvort skrifarar mundu láta það sem þar má lesa út úr sér augliti til augliti við manneskjuna sem um ræðir. 

Hinum kerfislæga rasisma verður ekki heldur afneitað. Nýlegt dæmi um framgöngu lögreglunnar við leit að strokufanga afhjúpaði hann með sársaukafullum hætti. Við erum öll jöfn fyrir lögunum – eða hvað? 

Íslenskt samfélag stendur á tímamótum og nú reynir á að stjórnmálafólk skynji og skilji hlutverk sitt og ábyrgð og taki forystu í baráttunni gegn mismunun og rasisma hér á landi. Eigi það að takast skulum við ekki afneita veruleikanum, heldur viðurkenna eigin fordóma, vanda okkur í daglegum samskiptum og ráðast af öllu afli gegn kerfislægum rasisma.

Útdráttur:  Horfumst í augu við eigin fordóma, afneitum þeim ekki.

Ísland er að breytast hratt og til hins betra. Einsleitni er ekki lengur ráðandi og Íslendingar eru alls konar. 

Þetta getur ekki gengið mikið lengur svona. Og ég held að þetta ágæta fólk sem skipar ríkisstjórnina viti það nú alveg innst inni. 

Verkefnin sem við stöndum frammi fyrir, þau kalla á pólitík. Velferðarpólitík. En þau kalla líka á hæfni til þess að fylgja henni eftir og reka hérna velferðarsamfélag sem virkar. 

Hinn pólitíski vandi þessarar ríkisstjórnar er vel þekktur. Þau hafa ekki það sem þarf, sem er skýr sameiginleg sýn á stærstu viðfangsefnin. Og þess vegna fresta þau erfiðum ákvörðunum og setja kerfið á sjálfstýringu.

En því miður, eins og þetta er nú ágætt fólk, þá er að koma betur og betur í ljós að það ríkir líka stjórnunarvandi hér í þessu húsi. Eða hvað er það annars sem stendur upp úr þegar við lítum yfir þennan þingvetur sem nú er að ljúka? 

Fyrst var það hringlið. Þau þurftu endilega að fjölga ráðherrastólum og rugla í ráðuneytunum, með óheyrilegum tilkostnaði og engum ávinningi fyrir fólkið í landinu. 

Hitt stóra málið sem stendur upp úr er auðvitað bankasalan sem var svo hroðvirknislega framkvæmd að jafnvel hörðustu hægrimönnum og hörðustu einkavæðingarsinnum á Íslandi, blöskrar. 

En þetta er nú ekki það sem ég hef mestar áhyggjur af. Það sem ég hef mestar áhyggjur af, og við í Samfylkingu, er að þessi sami vandi, þessi sami skortur á sýn og skortur á hæfni, er farinn að grafa undan því sem gerir okkur að velferðarsamfélagi.

Sífellt fleiri finna það. Venjulegt fólk um land allt finnur það að velferðarþjónustan virkar ekki eins og hún á að gera. 

Eða hvernig er það fyrir foreldra með slasað barna að mæta á sjúkrahús og þurfa að bíða í átta klukkustundir eftir aðhlynningu? 

Hvernig er það fyrir aldraða manneskju að þurfa að dúsa dögum frammi á spítalagangi vegna þess að það vantar hjúkrunarrými?

Og hvernig haldiði að það sé fyrir barn með þroskaskerðingu að komast bara ekki að, að þurfa að bíða í eitt og hálft jafnvel tvö ár, eftir nauðsynlegri greiningu og þjónustu? Það er langur tími í lífi barns. Þetta gerist í einu ríkast samfélagi í heimi.

En þeir sem eru á lengsta biðlistanum á Íslandi ef ekki þeim lengsta í öllum heiminum, það er fólk með skerta starfsgetu, það eru öryrkjar Íslands. 

Þeir bíða ennþá eftir réttlæti Katrínar Jakobsdóttur sem á að koma í formi heildarendurskoðunar einhvern tímann í framtíðinni, þangað til má ekki gera neitt. 

Kæru landsmenn. Nú er það óumdeilt að það ríkir meiriháttar vandi í heilbrigðiskerfinu okkar. Fjármálaráðherra segir að þessi vandi verði ekki leystur með auknum fjármunum, alls ekki, en hvað er hann þá í raun og veru að segja eftir tíu ára setu í ríkisstjórn? 

Hann er að segja að þjónustan sé fullfjármögnuð og um leið að viðurkenna alvarlegan stjórnunarvanda; viðurkenna að ríkisstjórnin og ráðherrar hafa brugðist í að tryggja skilvirka nýtingu fjármuna til að byggja upp heilbrigðiskerfi sem virkar. 

En auðvitað skortir líka fjármagn. Á þetta benda sérfræðingar ár eftir ár, og enginn veit þetta betur heldur en fólkið á gólfinu, fólkið sem veitir þessa þjónustu – og kannski er ekki við öðru að búast við öðru en einmitt fjársvelti þegar ríkissjóður hefur verið holaður að innan, þegar tekjustofnar hins opinbera hafa verið rýrðir um tugi milljarða og þannig grafið undan getunni til þess að reka velferðaríki á Íslandi. Það er pólitísk ákvörðun og það er svo sannarlega ekki velferðarpólitík. 

Kæru landsmenn. Þetta er orðið heldur súrt. Þetta getur ekki gengið mikið lengur svona. Verkin kalla, við þurfum að stokka upp í stjórnmálunum, við þurfum hæfni, við þurfum nýja forystu og skýra sýn, sterka velferðarpólitík. 

Ræða Jóhanns Páls Jóhannssonar í eldhúsdagsumræðu sem fram fóru á Alþingi þann 8. júní 2022.

Viðbrögð ríkisstjórnar Katrínar Jakobsdóttur, sem er á sínu fimmta starfsári, eru engin og hafa engin verið til að stöðva þessa óheillaþróun.

Stjórnvöld verða að bregðast við svo heilbrigðisstarfsfólk haldist í vinnu og hinir sem hafa yfirgefið heilbrigðisvettvanginn vilji snúa þangað aftur. Heilbrigðiskerfið verður ekki bætt nema ráðist sé í markvissar aðgerðir og það verður að byrja strax. Strax! Við vitum hvað þarf að gera,

Aðgerðirnar sem þarf að ráðast í  eru annars vegnar að hækka laun heilbrigðisstarfsfólks , bæta vinnuaðstöðu, bæta líðan starfsfólksins og minnka álagið, minnka líkurnar á kulnun í starfi og mistökum vegna streitu og álags. Hins vegar verður byggja upp mun fleiri hjúkrunarrými þannig að pláss losni á spítalanum. 

Ríkisstjórnin hefur ítrekað fellt tillögur Samfylkingarinnar um uppbyggingu hjúkrunarrýma og um aukið fjármagn til Landspítalans og heilbrigðiskerfisins almennt.

Við samþykkt fjárlaga ársins 2022 var öllum ljóst að spítalinn yrði að skera niður þjónustu til að halda sér innan fjárlaga. Niðurskurðurinn á þessu ári verður tæpir tveir milljarðar króna vegna þess að fjármagn skortir til að halda uppi sama þjónustustigi í ár og var í fyrra, til að halda uppi óbreyttum rekstri, og við það bætist álag vegna fólksfjölgunar á árinu 2022 og öldrun þjóðarinnar. 

Mönnunarvandi í heilbrigðiskerfinu hefur verið að magnast ár frá ári. Heilbrigðisstarfsfólk var undir miklu álagi fyrir heimsfaraldurinn en nú hefur keyrt um þverbak. Starfsfólkið sér ekki fram á að komast í sumarfrí, það hefur verið kallað til vinnu á jólum, á stórhátíðum og úr fæðingarorlofi, svo dæmi séu tekin. Þeir sem þurfa að leita sér lækninga vilja að heilbrigðisstarfsfólk hafi fengið góðan nætursvefn, náð að hvílast, og sé árvökult við sín störf. 

Það er ekki nóg að klappa fyrir framlínustarfsfólki vegna starfa þeirra í heimsfaraldi heldur verður að sýna í verki að heilbrigðismálin séu í forgangi.

Heilbrigðisráðherrann hefur engar hugmyndir um hvað megi og eigi undan að láta í þjónustu við sjúklinga miðað við núgildandi fjárlög sem hann samþykkti. Vandinn magnast og nú hefur starfsfólk bráðamóttökunnar fengið nóg.

Málflutningur flestra stjórnarliða um stöðu Landspítalans og heilbrigðiskerfisins í heild er með öllu óboðlegur. Þau láta eins og ríkisstjórnin hafi bara gert nóg. Það gera þau jafnvel þótt neyðarkall heyrist frá fólkinu sem starfar á Landspítalanum og annars staðar í heilbrigðiskerfinu með reglulegu millibili. 

Stjórnvöld verða að bregðast við með öðru en upptalningu á meintum eigin afrekum. Ef ekki mun heilbrigðisstarfsfólk leita í önnur störf og jafnvel til annarra landa þar sem starfsaðstæður, vinnutími og launakjör eru betri en hér. Það er nefnilega auðvelt fyrir fagfólkið okkar að fá góð störf í útlöndum.

Við fögnum því öll að verið sé að byggja nýjan Landspítala. Það er sannarlega löngu tímabært að ráðast í þá mikilvægu fjárfestingu. En þeir sem tína til kostnað við nýbygginguna og láta sem þeir fjármunir gagnist þeim sem glíma við sjúkdóma og þarfnast lækninga og aðhlynningar strax stunda blekkingaleik.

Það verður að stöðva keyrslu ríkisstjórnarinnar eftir sveltistefnu í heilbrigðiskerfinu. Íslenskur almenningur á betra skilið og íslenskt velferðarsamfélag á betra skilið.

Uppsagnir eru hafnar á bráðamóttöku Landspítalans vegna langvarandi álags. Ítrekað hefur verið bent á að einmitt þetta gæti gerst. 

Þar má nefna Kelduna sem er snemmtæk íhlutun fyrir börn og ungmenni. Þar fer fram þverfagleg teymisvinna fagfólks á hverju sviði fyrir sig. Verkefnið Keldan og mörg önnur sem félagsþjónustan sinnir sýnir svart á hvítu hversu mikilvægt er að við stöndum vörð um þessi störf. 

Við hjá S-listanum viljum efla félagsþjónustuna enn frekar og þá verði horft í meira mæli til aldraðra, langveikra og fullorðinna. Það eru spennandi tímar framundan í málefnum aldraðra þegar nýja hjúkrunarheimilið rís og hefur starfsemi. Það er þó ekki nóg að reisa nýtt hjúkrunarheimili. Við þurfum öll að vera meðvituð um að samfélagið er að eldast og vera tilbúin að bregðast við. Markmið ríkisins er að fólk dvelji á heimilum sínum eins lengi og hægt er og fái heimaþjónustu ef þörf er á. Í ljósi þess mun heimaþjónusta, þar á meðal kvöldþjónusta til eldri hópa og langveikra í samfélaginu, komar til með að aukast. Við hjá S-listanum viljum stíga skref til frekari samþættingar á þjónustu við þennan hóp í góðri samvinnu við heilsugæslu og hjúkrunarþjónustu sveitarfélagsins. Við viljum aukið upplýsingaflæði og að þjónustuþegar séu virkir þátttakendur í þróun og mótun starfsins og þjónustunar sem í boði er. 

Þá er mikil umræða í samfélaginu um langa biðlista vegna þjónustuíbúða. Við hjá S- listanum ætlum að rýna í þau gögn sem til eru, meta þörfina hvað þetta varðar og bregðast við í samræmi við slíka þarfagreiningu. Eldri hópar samfélagsins hafa rutt brautina fyrir okkur hin og því mikilvægt að við horfum til þessa hóps með virðingu og gerum skynsamlegar framtíðaráætlanir í samráði við þjónustuþega. 

Við viljum koma á laggirnar félagsstarfi fyrir fullorðna. Það er félagsstarf fyrir alla 18 ára og eldri sem ekki geta sótt vinnumarkaðinn að einhverju eða öllu leyti sama hver ástæðan er. Hugmyndin er að þar geti fólk sótt afþreyingu og félagsskap. Það getur verið erfitt að detta út af vinnumarkaði. Vinnustaðurinn þjónar félagslegum tilgangi fyrir marga. Því er eitt af markmiðum þessa félagsstarf að koma í veg fyrir félagslega einangrun, en félagsleg einangrun hefur margvísleg slæm áhrif á heilsu Fólks. Á þessum vettvangi er hægt að ná fram þekkingu, reynslu og hæfileikum fólks, aukið menningu og samskipti okkur öllum og samfélaginu til góða. 

Við viljum útvíkka starfssvið og hækka starfshlutfall fjölmenningarfulltrúa með tilliti til móttöku allra nýbúa í Norðurþingi. Við viljum að fólk sem ákveður að flytja í Norðurþing viti um alla þá virku félagsstarfsemi sem í boði er svo það geti tekið virkan þátt í samfélaginu. Í Norðurþingi búa einstaklingar af mörgum þjóðernum eða frá 35 upprunalöndum. Við hjá S-listanum fögnum því að fjölmenningafulltrúi hafi ráðin til starfa í sveitarfélaginu. Það er mikilvægt að allir nýir íbúar aðlagist og hafi jöfn tækifæri. Fólk hafi greiða leið að upplýsingum um alla grunnþjónustu og geti þannig orðið virkir í samfélaginu. þekking þeirra og hæfileikar fái að blómstra okkur öllum til heilla.            

Það er okkur mikilvægt að allir hópar samfélagsins hvar sem þeir eru staddir innan sveitarfélagsins hafi jöfn tækifæri. Fjölbreytileikinn auðgar samfélagið. Það stöndum við hjá S lista fyrir.

Höfundur er starfandi hjúkrunarfræðingur hjá HSN og skipar 2. sæti S-lista Samfylkingar og annars frjálshyggjufólks

Hjá félagsþjónustu Norðurþings er rekið öflugt og metnaðarfullt starf. 

Samfylkingi og Viðreisn bjóða fram saman

Grunnskólakennari og meistaranemi í forystu-og stjórnun

1. Bjarney Bjarnadóttir

Búfræðingur og Bústjóri LBHÍ að Hesti

2. Logi Sigurðsson

Fyrrv. framkvæmdarstjóri

3. Kristján Rafn Sigurðsson

Leikskólakennari

4. Anna Helga Sigfúsdóttir

Leiðbeinandi

5. Dagbjört Diljá Haraldsdóttir

Varðstjóri

6. Jón Arnar Sigurþórsson

Lögfræðinemi

7. Þórunn Birta Þórðardóttir

Háskólanemi

8. Viktor Ingi Jakobsson

Grunn- og framhaldsskólakennari og uppeldisfræðingur

9. Jóhanna María Þorvaldsdóttir

Ferðamála- og markaðsfræðingur

10. Magdalena J. M. Tómasdóttir

Viðskiptafræðinemi

11. Elís Dofri G Gylfason

Umsjónarmaður ferðaþjónustu fatlaðra og sjúkraflutningamaður

12. Sigurjón Haukur Valsson

háskólanemi

13. Sólveig Heiða Úlfsdóttir

14. Inger Helgadóttir

Ellilífeyrisþegi

15. Haukur Júlíusson

Sjúkraliði

16. Sólrún Tryggvadóttir

Hleðslumeistari

17. Unnsteinn Elíasson

Bókari

18. Eyjólfur Torfi Geirsson

Rannsóknir sýna með óyggjandi hætti að spilling er illvíg samfélagsleg meinsemd sem vegur að lýðræðinu, mannréttindum og réttarríkinu. Hún leiðir til mismununar, hamlar efnahagslegri þróun, skerðir lífskjör og eykur ójöfnuð.  Spilling er alltaf ógn við hagsmuni almennings. Augljósir almannahagsmunir eru undir og mikilvægt að markvisst sé unnið gegn spillingu í íslensku samfélagi. Því er með tillögu þessari lagt til að fjármála- og efnahagsráðherra geri ráð fyrir fjármunum til Íslandsdeildar Transparency International svo að samtökin geti náð markmiðum sínum. 

Lesa má þingsályktunartillöguna hér. 

Oddný G. Harðardóttir hefur lagt fram þingsályktunartillögu sem felur í sér að gert verði ráð fyrir styrkveitingu til Íslandsdeildar Transparency International í fjárlögum fyrir árin 2023-2027.  Samtökin vinna gegn spillingu í íslensku samfélagi.

Spilling er alltaf ógn við hagsmuni almennings

Íbúum Laugardals er boðið til grillveislu við Grasagarðinn laugardaginn 30. apríl, milli kl. 16:00-17:30. Sjáumst hress!

Everybody in Laugardalur is invited to join our BBQ party outside of Grasagarðurinn at 4 pm on Saturday, the 30th of April. Bring friends and kids!

Öll þessi verkefni verða best unnin með jafnaðarhugsjónina sem leiðarljós enda er það varla tilviljun að öllum framsæknustu borgum Evrópu er stýrt af jafnaðarfólki. Þar á meðal hefur Reykjavík verið og verður að vera áfram!

Við í Samfylkingunni höfum sannkallaða ástríðu fyrir borginni okkar og framþróun hennar og hvernig við getum bætt daglegt líf borgarbúa. Hvernig við getum stuðlað að heilbrigði okkar allra, öryggi og vellíðan. Við viljum skapa betri borg og gott samfélag til framtíðar fyrir okkur öll og komandi kynslóðir. Sem leiðandi afl í höfuðborginni mun Samfylkingin halda áfram að vera óhrædd við að setja stór og mikilvæg mál á dagskrá í íslensku samfélagi. Tala fyrir þeim og framkvæma, því þó að margt af því sem við jafnaðarfólk höfum sett á dagskrá á vettvangi borgarstjórnar síðustu ár hafi hlotið háværa gagnrýni í upphafi er það nú eitthvað sem er almenn skoðun og viðurkennt sem mikil framfaraskref. Ég get nefnt uppbyggingu leikskóla, kynjaða fjárhagsáætlun, hreinsun strandlengjunnar, þéttingu byggðar, móttöku flóttafólks, framtíðar skipulag í Vatnsmýri, þjónustu við heimilislaust fólk, styttingu vinnuvikunnar og margt, margt fleira. Með verkum okkar í Reykjavík höfum við breytt Íslandi til betri vegar – og við viljum og þurfum að halda áfram á sömu braut.

Gott samfélag verður til þegar allir íbúar fá tækifæri til að taka virkan þátt í samfélaginu og enginn er skilinn eftir. Þar sem íbúar upplifa frelsi og samstöðu. Þetta eru grunngildi Samfylkingarinnar. Þetta er verkefni okkar jafnaðarfólks að tryggja að við séum öll í sama samfélagi – því sundrað samfélag er ógn við öryggi og farsæld okkar allra. Við þurfum öll að tilheyra – öll að skipta einhvern máli.

Við getum sannarlega verið stolt af verkum okkar í Reykjavík á síðustu árum. Reykjavík er öflugasta sveitarfélagið í velferðarmálum og hvers kyns félagslegri uppbyggingu og þjónustu. Húsnæðisuppbygging hefur verið hlutfallslega meiri í Reykjavík en annars staðar á landinu og hér er að byggjast upp húsnæði fyrir alla hópa samfélagsins.

Reykjavík dregur vagninn í loftslagsmálum og stefnir hraðbyri á að verða kolefn­is­hlut­laus, blómleg og heil­brigð borg. Við höfum nánast útrýmt launamun kynjanna og við vorum í forystuhlutverki með verkalýðshreyfingunni við styttingu vinnuvikunnar. Við höfum innleitt nýja hugsun í skipulagsmálum og samgöngum, sem er grunnurinn að sjálfbærri uppbyggingu framtíðarinnar. Borgarlína og þétting byggðar eru í raun, forsendur kolefnishlutleysis og heilnæmara borgarumhverfis, lykillinn að framtíðinni, rétt eins og hreinsun strandlengjunnar og uppbygging leikskólanna voru þegar Ingibjörg Sólrún stýrði borginni inn í nýja tíma.

Reykjavík er á réttri leið, undir forystu Samfylkingarinnar hefur Reykjavík náð góðum árangri því við setjum velferð fólks í fyrsta sæti og við vitum að velferð eins er velferð allra.

Helstu áskorunum samtímans verður ekki mætt án kröftugrar aðkomu borga. Þar má nefna loftslagsmálin, baráttuna fyrir jöfnuði og jöfnum tækifærum fólks, jafnrétti kynjanna, móttöku flóttafólks, baráttu gegn ofbeldi og margt, margt fleira.

Leit um „��“

2355 niðurstöður fundust við leit að „��“

Póstlisti Samfylkingarinnar

Samfylkingin

Flokkurinn

Flýtileiðir

Vertu í bandi:

Leit um „���������������������������“