Í Iðnó verður boðið upp á kaffi og kleinur.

Kristrún Frostadóttir - Formaður Samfylkingarinnar

Helgi Pétursson - Formaður Landssambands eldri borgara

Sonja Ýr Þorbergsdóttir - Formaður BSRB

María Magnúsdóttir söngkona og Sigurjón Alexandersson gítarleikari flytja ljúfa tóna fyrir gesti.

Húsið opnar kl. 15:00 og dagskrá hefst kl. 15:30


Fimmtudaginn 2. maí kl. 20:00 í húsi Samfylkingarinnar í Hafnarfirði, Strandgötu 43.
 
Á flokksstjórnarfundi Samfylkingarinnar 20. apríl sl. var greint frá fyrirhuguðum fundum allra málefnahópa þar sem núverandi stefna flokksins verður skoðuð með það fyrir augum að vera upplegg fyrir gerð stjórnarsáttmála nýrrar ríkisstjórnar. 

Tengiliðum stjórnar í öllum málefnanefndum hefur verið falið að bera ábyrgð á einstökum köflum stefnunnar. Fundirnir verða haldnir þann 11. og 25. maí nk. og auglýstir nánar síðar. 
 
Fundurinn á fimmtudaginn hefur það markmið að kynna fundina í maí og kanna jafnframt hvaða einstöku mál flokksfólk hefur áhuga á að ræða nánar innan málaflokksins Stjórnarfar og mannréttindamál. Nú þegar hefur verið rætt að halda fundi þar sem flokksfólki gefst kostur á að fara í saumana á einstökum málum sbr. málefni innflytjenda og flóttafólks, mennta- og atvinnumál fólks með erlendan bakgrunn, hatursorðræðu og fleira. Umræðan mun fara með aðkomu fólks sem hefur sérþekkingu og reynslu af einstökum málum á meðan tilgangur fundanna er að gefa flokksfólki tækifæri til að kynna sér mál betur og leggja að mörkum í umræðunni og stefnumörkun um málaflokkinn. 
 
Nesti með fundarboðinu er: 
 

Núverandi stefna undir kafla 5 um Stjórnarfar og mannréttindamál

Kafli: Stjórnarfar og mannréttindamál 

Tillaga um ályktun sem lögð var fram á flokksstjórnarfundi Samfylkingarinnar 21. apríl og var vísað í málefnanefnd

Breytingartillögur sem samþykktar voru fyrir fundinn af hópnum sem lagði upprunalegu tillöguna fram. Breytingartillögurnar eru feitletraðar í textanum.


Magnea Marinósdóttir, tengiliður stjórnar í málaflokknum Stjórnarfar og mannréttindamál, mun halda utan um fundinn ásamt Stein Olav Romslo, fulltrúa í framkvæmdastjórn flokksins. Gert er ráð fyrir að fundurinn standi allt að 1-2 klst. 
 
Hlökkum til að sjá sem flest! 

Verið velkomin á fund, fyrir félagsfólk Samfylkingarinnar, hjá málefnanefnd um stjórnarfar og mannréttindamál. 

Fundur hjá málefnanefnd um stjórnarfar og mannréttindamál

Rósin, Þjóðvaki og Alþýðuflokksfélag Reykjavíkur standa fyrir opnum súpufundi fyrir allt jafnaðarfólk, laugardaginn 4. maí kl. 12:00 á Kastalakaffi í húsakynnum Hjálpræðishersins við Suðurlandsbraut 72. 

Gestur fundarins er Tryggvi Felixson, auðlindahagfræðingur, sem mun ræða um orkuþörf náttuverndar. 

Fundurinn er opinn öllu áhugafólki um orku og náttúruvernd . 

Boðið verður upp á te og kaffi og hægt er að kaupa súpu og brauð fyrir 990 kr. á staðnum.  

Það má fullyrða að umönnunarbilið á milli loka fæðingarorlofs foreldris og upphafs dagvistunar barns sé ein stærsta ógn nútímans við kynjajafnrétti hér á landi. Margsinnis hefur verið sýnt fram á skýr neikvæð áhrif barneigna á tekjur kvenna, á meðan launaumslög karla njóta beinlínis góðs af því þegar þeir verða feður. Á þessu eru ótal skýringar sem eiga rætur sínar í aldagömlu hugarfari um stöðluð kynjahlutverk og þeirri staðreynd að engin sátt ætlar að myndast um róttækar aðgerðir í því skyni að leysa mönnunarvanda leikskólanna fyrir fullt og allt með því að bæta kjör og vinnuaðstæður kennara.  

Umræðan um leikskólamál er yfirleitt í algleymingi vor hvert þegar leikskólastjórar í sveitarfélögum þessa lands  úthluta lausum plássum í leikskóla. Það er ekki nema von – eðlilega hafa flestir foreldrar barna sem hafa lengi verið á biðlista búið við talsverða óvissu um heimilishagi sína. Fái barn á annað borð pláss er í stærri sveitarfélögum allur gangur á því hvort barn fái inni í því hverfi sem fjölskyldan á heimili og þá með eldra systkini sínu, sé það einnig á leikskólaaldri. Sumir foreldrar þurfa að aka með tvö, jafnvel þrjú börn hverfa eða sveitarfélaga á milli til þess að koma öllum á sinn leikskóla eða til dagforeldris. Leikskólar í úthverfum eru jafnframt líklegri til þess að geta boðið fram laus pláss þar sem íbúum þeirra hverfa stendur til boða að innritast á skóla miðsvæðis – alla jafna í grennd við vinnustað foreldra. Við hljótum öll að skilja að í því felst hagræði fyrir suma foreldra, en börn sem búa í Hlíðum sitja undir því að þola bílferð upp í Grafarholt, langt frá félögum í hverfinu og jafnvel systkinum. 

En hvers vegna er þetta ekki bara lagað? Um þetta gildir eins og svo margt annað að lagaheimild þarf til að taka af allan vafa um lögmæti systkina- og hverfisforgangs. Undirrituð hefur í tvígang lagt fram frumvarp til breytinga á lögum um leikskóla sem gætu leyst þetta vandamál og fært sveitarfélögum heimild til að innrita í leikskólana út frá aldri barna og búsetu. 

„Stóra verkefnið okkar stjórnvalda á næstu árum er að gera íslenska leikskólamódelið aftur að því flaggskipi jafnréttis sem það eitt sinn var.“

Íslensk systkini á leikskólaaldri eiga ekki að fara á mis við dýrmæta samveru á fyrsta skólastiginu og við eigum ekki að bjóða fjölskyldum upp á að þurfa að fara hverfa á milli til að sækja á leikskóla með tilheyrandi áhrifum á umhverfi og umferð. 

Leikskólakerfið á betra skilið en færibandalausnir. Óvíst er hvort þessi breyting gæti leitt af sér fjölgun leikskólaplássa, og líklega ekki ein og sér. Hitt er annað mál að stóra verkefnið okkar stjórnvalda á næstu árum er að gera íslenska leikskólamódelið aftur að því flaggskipi jafnréttis sem það eitt sinn var. Sveitarfélög og ríki verða að taka höndum saman um raunhæfar og uppbyggilegar lausnir. Hér þarf að tryggja lögbundinn rétt barna til leikskólavistar að loknu fæðingarorlofi að norrænni fyrirmynd og taka á mönnunarvanda með öllum tiltækum leiðum. Til þess þarf félagshyggja að fá að ráða för í nýrri ríkisstjórn. Við jafnaðarfólk erum tilbúin í slaginn.  

Við þurfum raunhæfar lausnir
fyrir íslenska leikskóla

Guðlaug­ur Þór Þórðar­son orku­málaráðherra stakk niður penna í Morg­un­blaðinu á dög­un­um til að rétt­læta og út­skýra það fram­taksleysi sem hef­ur ríkt í orku­mál­um á und­an­förn­um árum. Um er að ræða mála­flokk sem Sjálf­stæðis­flokk­ur­inn hef­ur farið með í rík­is­stjórn síðan 2013. Frá því að sam­steypu­stjórn Sjálf­stæðis­flokks, Fram­sókn­ar og Vinstri grænna tók til starfa haustið 2017 hafa ekki haf­ist fram­kvæmd­ir við neina nýja virkj­un með upp­sett rafafl 10 MW eða meira og ekk­ert gilt virkj­un­ar­leyfi verið gefið út vegna nýrr­ar virkj­un­ar.

Ef marka má skrif Guðlaugs bera þó ekki aðeins stjórn­ar­flokk­arn­ir ábyrgð á kyrr­stöðu í orku­mál­um held­ur einnig Sam­fylk­ing­in vegna þess að Sam­fylk­ing­in „sit­ur á þingi“ og hef­ur stýrt Reykja­vík­ur­borg sem er stærsti eig­andi Orku­veit­unn­ar. Að orku­málaráðherra þurfi að grípa til slíkra rök­semda er kannski til marks um ákveðna ör­vænt­ingu, en ég vil nota tæki­færið og fara yfir nokk­ur atriði.

Á tíma­bil­inu 2010 til 2020 risu þrjár virkj­an­ir á Íslandi yfir 10 MW: Búðar­háls­virkj­un, Þeistareykja­virkj­un og Búr­fells­virkj­un II. Búðar­háls­virkj­un var fjár­mögnuð og reist á vakt Sam­fylk­ing­ar­inn­ar í rík­is­stjórn. Þeistareykja­virkj­un var áherslu­mál þáver­andi iðnaðarráðherra Sam­fylk­ing­ar og sett í nýt­ing­ar­flokk ramm­a­áætl­un­ar í stjórn­artíð Sam­fylk­ing­ar árið 2013. Þing­flokk­ur Sam­fylk­ing­ar­inn­ar studdi frum­varp um af­laukn­ingu virkj­ana sem þegar eru í rekstri árið 2022 og stærstu orku­öfl­un­ar­verk­efn­in sem nú eru á dag­skrá, Hvamms­virkj­un og Búr­fells­lund­ur, rötuðu í nýt­ing­ar­flokk ramm­a­áætl­un­ar með stuðningi Sam­fylk­ing­ar.

Guðlaug­ur Þór áfell­ist Sam­fylk­ing­una fyr­ir að hafa setið hjá þegar síðasta ramm­a­áætl­un var af­greidd á Alþingi eft­ir póli­tísk hrossa­kaup milli stjórn­ar­flokk­anna um til­færsl­ur virkj­un­ar­kosta. Guðlaug­ur læt­ur í veðri vaka að þannig hafi Sam­fylk­ing­in tekið af­stöðu gegn fram­förum í orku­mál­um. Það hlægi­lega við þessa gagn­rýni ráðherra er að sjálf­ur sat hann ekki bara hjá held­ur greiddi bein­lín­is at­kvæði gegn ramm­a­áætl­un árið 2013 þegar 16 virkj­un­ar­kost­ir voru sett­ir í ork­u­nýt­ing­ar­flokk, m.a. Þeistareykja­virkj­un, og Hvalár­virkj­un og jarðhita­virkj­un í Krýsu­vík sem hann klapp­ar núna upp. Ef all­ir þing­menn hefðu greitt at­kvæði eins og Guðlaug­ur Þór væri staðan í orku­öfl­un­ar­mál­um þannig enn lak­ari en hún er í dag.

Ég held að fólkið í land­inu hafi fengið nóg af upp­hróp­un­um og póli­tísk­um leikj­um í umræðu um orku­mál. Í nýju stefnuplaggi Sam­fylk­ing­ar sem ber yf­ir­skrift­ina Krafa um ár­ang­ur setj­um við fram raun­hæfa áætl­un um að koma skikk á þenn­an mála­flokk og skapa jafn­vægi milli ork­u­nýt­ing­ar og nátt­úru­vernd­ar. Við telj­um að unnt sé að auka árs­fram­leiðslu á raf­orku um 5 terawatt­stund­ir á næstu 10 árum. Þannig get­um við staðið und­ir góðum gangi í orku­skipt­um á landi og hafi, vexti til heim­ila og smærri fyr­ir­tækja í takti við fólks­fjölg­un og hóf­legri aukn­ingu til nú­ver­andi og nýrra stór­not­enda.

Til þess að áætl­un­in gangi upp þarf að fjölga virkj­un­ar­kost­um í nýt­ing­ar­flokki ramm­a­áætl­un­ar og af­greiða ramm­a­áætl­un oft­ar en tíðkast hef­ur meðan Sjálf­stæðis­flokk­ur­inn, Fram­sókn­ar­flokk­ur­inn og Vinstri græn hafa stýrt land­inu. Jafn­framt þarf að ráðast í laga­breyt­ing­ar til að ein­falda og flýta leyf­is­veit­inga­ferli vegna nýrra virkj­ana án þess þó að slá af kröf­um um nauðsyn­legt sam­ráð og mat á um­hverf­isáhrif­um. Við leggj­um m.a. til að stofn­an­ir verði skyldaðar til að setja í for­gang um­sókn­ir vegna virkj­un­ar­kosta sem sett­ir hafa verið í nýt­ing­ar­flokk ramm­a­áætl­un­ar, að tíma­frest­ir verði fest­ir í lög, inn­heimt verði þjón­ustu­gjöld af fram­kvæmdaaðilum og að komið verði upp einu samþættu leyf­is­veit­inga­ferli í sta­f­rænni gagnagátt hjá nýrri Um­hverf­is- og orku­stofn­un. Allt eru þetta lyk­il­atriði til að binda enda á ára­langt fram­taksleysi í orku­mál­um.

Greinin birtist fyrst í Morgunblaðinu þann 30. apríl.

Spjallkaffi Samfylkingarinnar í Reykjavík 60+ verður á sínum stað miðvikudaginn 8. maí kl. 10:00 - 12:00 í sal Samfylkingarinnar Hallveigarstíg 1, 101 Reykjavík.

Á fyrri hluta fundarins ræðum við auðlindamál, málshefjandi er Indriði H. Þorláksson.
Gestur okkar seinni hluta fundarins verður Dagbjört Hákonardóttir alþingismaður.

Það verður heitt á könnunni og eitthvað með því. 

Verið öll velkomin! 

I.
Kæru félagar í verkalýðshreyfingunni og í Samfylkingunni, hér í Iðnó og um land allt: Gleðilegan baráttudag. Gleðilegan 1. maí!

„Eðli verkalýðsbaráttunnar er ekki skyndiupphlaup, hávaðafundir og ævintýri, heldur markvisst, sleitulaust strit fyrir málefnunum sjálfum.“

Svo mælti prentari að vestan, Jón Baldvinsson, sem var foringi Alþýðusambandsins og -flokksins fyrstu 22 árin – á meðan verkalýðshreyfingin starfaði ennþá sem ein skipulagsheild stéttarfélaga og stjórnmálaflokks. Jón sagði þetta á örlagaríkum fundi í Gamla bíó í Reykjavík, sem reyndist vera hans síðasti fundur, árið 1938.

Og við getum tekið þetta til okkar, við sem berum merki verkalýðsbaráttu og jafnaðarstefnu á Íslandi í dag: Ekki „skyndiupphlaup“, ekki „hávaðafundir“, heldur „markvisst, sleitulaust strit“.

II.
Félagar, það er meðal annars í þessum anda sem við höfum í sameiningu breytt Samfylkingunni. Til að vekja aftur von og trú og til að vinna aftur traust fólksins í landinu. Til að rísa undir ábyrgð okkar og til að ná þeim árangri sem við höfum einsett okkur að ná. Já, við litum í eigin barm. Og saman ákváðum við að fara aftur í kjarnann og ná virkari tengingu við venjulegt fólk, hinn almenna launamann. Þetta höfum við gert.

Breytingarnar felast ekki aðeins í nýrri forystu eða nýrri ásýnd og nýju merki – rauðu rósinni, sem er alþjóðlegt tákn jafnaðarfólks. Heldur höfum við raunverulega breytt forgangsröðun, áherslum og síðast en ekki síst verklagi Samfylkingarinnar. Við opnuðum faðminn og opnuðum flokkinn. Og við höfum átt einlægt samtal við fjölda fólks, innan flokks og utan, um land allt – ekki bara eitthvað út í bláinn um allt og ekkert heldur skipulega:

Í metnaðarfullu málefnastarfi tókum við fyrst hálft ár í heilbrigðis- og öldrunarmálin – og kynntum síðasta haust útspilið okkar, Örugg skref í heilbrigðis- og öldrunarmálum. Svo tókum við hálft ár í atvinnu og samgöngur – og kynntum útspilið Krafa um árangur í atvinnu- og samgöngumálum. Og næsta hálfa árið tökum við síðan húsnæði og kjaramál af þessum sama þunga. Allt samkvæmt áætlun: Við tökum engu sem gefnu – en vinnum jafnt og þétt til undirbúnings. Það gerum við í von um annað tækifæri til að uppfylla hlutverk Samfylkingarinnar í þjónustu þjóðar.

Svona „markvisst, sleitulaust strit fyrir málefnunum sjálfum“, eins og forveri minn komst að orði – það kallar á skipulag og festu; úthald og þolinmæði. Það reynir á – og er erfitt, ekki síst fyrir baráttufólk í okkar eigin röðum sem er fullt af eldmóði og óþreyju. En hver sagði að þetta ætti að vera auðvelt? Það hefur aldrei verið auðvelt að sameina alþýðu manna, til sigurs.

Hitt er miklu auðveldara – að híma í stjórnarandstöðu, með mótmælaspjöldin á lofti, og láta duga að veita aðhald með gagnrýni. Í stað þess að móta samfélagið beint, eins og við viljum gera, með því að leiða stjórn landsmála yfir lengri tíma í ríkisstjórn Íslands, með gildi jafnaðarmennsku að leiðarljósi.

III.

Við erum stolt af breyttri Samfylkingu. Og næsta haust, þegar við klárum vinnuna um húsnæðis- og kjaramál, þá verðum við svo sannarlega reiðubúin málefnalega – og tilbúin til framkvæmda frá fyrsta degi í nýrri ríkisstjórn, fáum við til þess umboð í kosningum.

En kæru félagar, í Samfylkingunni og verkalýðshreyfingunni: Þetta leiðir okkur beint að næsta verkefni. Ábyrgð okkar er mikil.

Við vitum að fjöldi fólks um land allt leyfir sér nú að vona að þetta gangi upp hjá Samfylkingunni: að okkur takist að endurreisa velferðarkerfið, að okkur takist að lyfta innviðum landsins, að okkur takist að koma Íslandi aftur á rétta braut – eins og við ætlum okkur að gera.

Þetta fólk sér að málefnastaðan er sterk og styrkist með hverju útspili, því líkar verklagið – en það veit líka að næsta verk verður að manna liðið: að stilla upp framboðslistum sem endurspegla þessa breyttu Samfylkingu – breiðari flokk, stærri flokk, klassískan jafnaðarflokk með stjórnfestu – stjórnmálaflokk sem stendur þétt með þjóð sinni, við bak hins vinnandi manns, og leggur ofuráherslu á kjör, velferð og efnahag almennings.

IV.
Hvaða fólki teflum við þá fram til Alþingis? Þetta er eitthvað sem er mikið spáð í og spekúlerað – en við höfum ekki tjáð okkur um til þessa.

Ég vil lýsa því yfir hér með: Samfylkingin vill hinn almenna launamann á þing – fólk með sterkar rætur í nærsamfélagi sínu og sterka tengingu við almenning. Þingflokkur Samfylkingar á að endurspegla samfélagið sem við þjónum – og fólkið í landinu á að geta séð sig í okkar fulltrúum. Þess vegna segi ég: Við viljum fólk með fjölbreytta reynslu úr íslensku atvinnulífi – og já, takk: fólk úr verkalýðshreyfingunni.

Það er ekki nóg að gera kröfur í kjarasamningum á nokkurra ára fresti. Við verðum að móta samfélagið okkar, með beinum hætti, yfir lengri tíma – og þetta er besta leiðin til þess.

Samfylkingin er í grunninn flokkur alþýðu og verkalýðs – og núna er tækifærið: Við verðum að koma til baka, sterkari og samstilltari en nokkru sinni fyrr – til að ná þeim árangri sem við höfum einsett okkur að ná og til að standa undir væntingum fjölda fólks, víðs vegar um landið, sem vonar og reiðir sig á að okkur takist þetta.

Eins og ég sagði á flokksstjórnarfundinum á Laugarbakka, þarsíðustu helgi: Við megum ekki bregðast fólki núna. Það er bara of mikið í húfi fyrir of marga – of langur tími af of litlum árangri í íslenskum stjórnmálum.

Kæru vinir, það er þess vegna sem það skiptir öllu máli að okkur takist vel til við þetta stóra verkefni – og að Samfylkingin stilli upp sterkum framboðslistum í öllum kjördæmum. Við viljum breidd og fjölbreytileika sem endurspeglar Ísland allt – ekki bara hinar skrifandi stéttir. Þótt hagfræðingar, lögfræðingar og stjórnmálafræðingar geti verið ágætir þá er allt gott í hófi, og það segi ég nú bara sjálf sem hagfræðingur.

Við þurfum einfaldlega fólk með alls konar bakgrunn - án þess að ég fari að telja upp starfsstéttir. Alveg eins og vera ber í stórum jafnaðarflokki sem býður sig fram til að stjórna landinu.

V.
Og kæru félagar, það fór ekki hátt en á flokksstjórnarfundinum á Laugarbakka stigum við eitt skref í þessa átt, þar sem við breyttum reglum um val á framboðslista Samfylkingarinnar. Með því að opna á svokölluð leiðtogaprófkjör og skerpa á reglum um að hægt sé að fara blandaða leið þar sem yrði til dæmis kosið í 1. sæti eða 1. og 2. sæti í prófkjöri en að svo taki við kjörfundur eða uppstilling. Þannig yrði tryggt að markmið okkar náist um breidd og fjölbreytaleika á framboðslistum.

Í þessari ákvörðun flokksstjórnar felast skilaboð. Og ég tel að vel fari á því að almennir flokksfélagar Samfylkingarinnar og stuðningsmenn geti kosið sér forystufólk – oddvita á framboðslistum – í prófkjöri. En að svo taki við annað ferli þar sem gætt er að fleiri sjónarmiðum. Það virðist að minnsta kosti vera heppileg leið á þessum tímapunkti í endurreisn Samfylkingarinnar, þó að auðvitað geti mismunandi kjördæmi valið að fara mismunandi leiðir.

Þetta snýst um að stilla upp sterku teymi – efni í þingflokk sem endurspeglar samfélagið sem við þjónum, og þar sem fólkið í landinu getur séð sig í okkar fulltrúum. Þetta er ekki bara einhver leikur eða samkeppni einstaklinga um stök sæti. Heildarmyndin skiptir máli.

VI.
Kæru félagar. Ég vil þakka Samfylkingarfélaginu í Reykjavík fyrir að halda í hefðina með veglegu verkalýðskaffi í tilefni af 1. maí. Og það skemmir ekki að vera samankomin hér í Iðnó – þessu sögufræga húsi sem er svo samofið sögu okkar, verkalýðshreyfingar og Samfylkingarinnar.

Ég hlakka til að hlýða á aðra ræðumenn – Helga Pétursson, formann Landssambands eldri borgara, og Sonju Ýr Þorbergsdóttur, formann BSRB. Við dáumst að ykkar baráttu og munum vonandi fá að eiga ykkur að í þeirri málefnavinnu sem nú fer í hönd hjá Samfylkingunni, um húsnæði og kjaramál. Enda eigum við algjöra samleið í áherslumáli okkar númer eitt: sem er að endurreisa velferðarkerfið á Íslandi – eftir uppsafnaða vanrækslu á undanförnum árum. Bæði með því að efla almannaþjónustu og með því að styrkja tilfærslukerfin okkar, og þar á meðal greiðslur almannatrygginga til eldra fólks.

Þetta eru veigamikil baráttumál, eins og við vitum, hjá bæði Landssambandi eldri borgara og BSRB.

Í vetur héldum við í Samfylkingunni uppi harðri gagnrýni – í tengslum við fjárlög ríkisstjórnarinnar og fjármálaáætlun – á það að allar aðgerðir í tengslum við kjarasamninga væru ófjármagnaðar. Því var ekki sérlega vel tekið og við vorum á móti skömmuð fyrir það að að vilja ræða fjármögnunarhliðina. Eins og við munum þá fór ríkisstjórnin undan í flæmingi. En nú hefur komið daginn að fyrsta árið er fjármögnun nær alfarið sótt í vasa öryrkja – með enn einni frestun á kjarabótum fyrir þennan hóp, upp á 10 milljarða á árinu 2025. 10 milljarða! Svo eru nokkrir milljarðar kroppaðir út úr því litla sem eftir er af vaxtabótakerfinu, þrátt fyrir að hagkvæmari húsnæðismarkaður sé varla í augsýn á næstu misserum.

Þetta sýnir auðvitað nauðsyn þess að ræða alltaf velferðarkerfið okkar út frá báðum hliðum – ekki bara útgjöldin heldur líka fjármögnun. Það munum við í Samfylkingunni alltaf gera.

Frá árinu 2017 hefur örorkulífeyrir dregist rækilega aftur úr launaþróun, og nú eiga þeir enn að bíða – það er óásættanlegt. Og sama gildir um eldra fólk: Árin 2018, 2019 og 2020 hækkaði ellilífeyrir minna en launavísitala – og meira að segja minna en verðlag árin 2021 og 2022, sem er þá raunrýrnun. Allt þrátt fyrir að í 62. grein almannatryggingalaga standi skýrum stöfum að greiðslur almannatrygginga skuli „taka mið af launaþróun“ en „þó þannig að þær hækki aldrei minna en verðlag samkvæmt vísitölu neysluverðs“. Þetta er óásættanlegt, kæru félagar. Við verðum að gera betur!

Og enn á eftir að klára kjarasamninga við opinbera markaðinn, og þar á meðal félög innan BSRB, þar sem eru fjölmennar kvennastéttir og krafan er skýr: afgerandi skref í átt að launajafnrétti – meðal annars með innleiðingu á virðistmati starfa. Við fáum væntanlega að heyra meira af því hjá Sonju Ýr á eftir. BSRB á hrós skilið fyrir að hafa farið fremst í flokki að undanförnu í baráttu fyrir jafnrétti kynja og launajafnrétti. Og þið megið vita að þar eigiði alltaf fullan stuðning okkar í Samfylkingunni.

VII.
Já, félagar – við höldum ótrauð áfram. Og munum að „eðli verkalýðsbaráttunnar er (…) markvisst, sleitulaust strit fyrir málefnunum sjálfum“. Þetta er mikil vinna – sem útheimtir aga og úthald til að árangur náist.

Þar vil ég standa mig í stykkinu. Ég legg minna upp úr leiftrandi retórík og tilþrifum úr ræðustól – sem getur verið að valdi stundum einhverjum vonbrigðum. En mín tilfinning er sú að fólkið sem við viljum þjóna, þorri almennings, geri ekki neina kröfu um hástemmdar ræður eða ljóðræna lýsingu á ástandi í þess daglega lífi – heldur frekar skilning á aðstæðum og skýra áætlun um hvað við ætlum að gera öðruvísi, komumst við í ríkisstjórn; hvernig við viljum breyta við stjórn landsins. Þess vegna skulum við segja minna og gera meira.

Og þó að staðan í stjórnmálunum sé á köflum ískyggileg þá skulum við muna að stjórnmálaarmur verkalýðs og alþýðu hefur áður séð það svart og þurft að klífa brattari brekkur. Sem dæmi þá var Jón Baldvinsson í upphafi aðeins einn síns liðs á Alþingi – til dæmis þegar Vökulögin voru samþykkt, sem kváðu á um lögbundinn hvíldartíma togarasjómanna.  En þegar hann lést árið 1938, og mælti þau orð sem ég lagði út af í upphafi ræðu minnar, þá hafði hann leitt verkalýðshreyfinguna til öndvegis við stjórn landsmála, á kreppuárunum, í Stjórn hinna vinnandi stétta eins og hún var kölluð. Hugsið ykkur árangurinn, og róttæknina í raun, sem hefur lagt grunninn að farsælustu samfélögum heims á Norðurlöndunum.

Svona förum við frá vonleysi til vonar og frá von til sigurs. Nú höfum við verk að vinna. Samstillum okkur, félagar – áfram til sigurs!

Ræða Kristrúnar Frostadóttur, formanns Samfylkingarinnar, í tilefni af baráttudegi verkalýðsins – flutt í Iðnó 1. maí 2024:

Ræða formanns 1. maí: „Samfylkingin vill hinn almenna launamann á þing“

Þann 11. og 25. maí verða vinnufundir málefnanefnda fyrir félaga í Samfylkingunni á Hallveigarstíg. Fundirnir marka upphaf á rýni á stefnu flokksins sem afgreidd var á síðasta landsfundi eftir tveggja ára heildarendurskoðun.


Á fundunum í maí munum við skoða stefnu Samfylkingarinnar og safna athugasemdum frá flokksfélögum um hvað við teljum nauðsynlegt að uppfæra og endurskoða. Öllum athugasemdum verður safnað saman og nýttar við endurskoðun á stefnunni. Drög að uppfærðri stefnu verður svo kynnt á vinnufundi málefnanefnda í ágúst áður en nefndin sendir vinnuna frá sér til stjórnar. Stjórn sendir svo tillögurnar á aðildarfélögin sem hafa tækifæri á að rýna tillögurnar sem verða að lokum lagðar fyrir og afgreiddar á landsfundi.

Hér er að finna dagskrá nefndanna þann 11. maí og skráningarblað. 


Við hvetjum öll til að taka þátt í að þróa stefnu flokksins.

Dagskrá og skráning fyrir 25. maí verður send út síðar ásamt dagsetningum á fjarfundum málefnanefndanna. Á dagskrá þeirra funda verður vinna í sömu málefnanefndum og gefst flokksfélögum því tækifæri á að mæta í allar nefndir.

Um Samfylkinguna - Jafnaðarflokk Íslands

Þessir fulltrúar okkar vinna um allt land við að tryggja ykkar hag í nærsamfélögunum okkar og tryggja jöfnuð í okkar daglega lífi.

Við stöndum fyrir jöfnuð, sjálfbærni og frið

Meginstefna Samfylkingarinnar er jöfnuður, sjálfbærni og friður. Flokkurinn sér hlutverk stjórnvalda að koma fram við almenning af virðingu og gæta jafnræði í samfélagi þar sem allir einstaklingar geta notið hæfileika sinni á eigin forsendum. Samfylkingin vill tryggja að íslenskt samfélag geti tryggt sambærileg lífsgæði og eru í nágrannalöndunum og sé nútímalegt og framsækið. Nýting auðlinda á að vera sjálfbær og umhverfisvæn. Íslensk utanríkisstefna á að tryggja náin samskipti við umheiminn og stuðla að auknum jöfnuði, sjálfbærni í notkun auðlinda og virðingu fyrir umhverfinu á heimsvísu.

Mannauðurinn er dýrmætur og í honum býr drifkrafturinn

Samfylkingin er íslenskur stjórnmálaflokkur sem kennir sig við jafnaðarstefnu. Flokkurinn var stofnaður árið 2000 sem samruni fjögurra flokka.

Félagar okkar um allt land gera flokkinn öflugan, grasrótin er það sem skapar okkur og mótar.


Svæði til sjókvíaeldis við Íslandsstrendur eru takmörkuð auðlind sem er á forræði íslenskra stjórnvalda. Með útgáfu rekstrar og starfsleyfa er leyfishöfum veitt takmörkuð og tímabundin réttindi til hagnýtingar á þeim.


Textann hér að ofan má finna í stefnu Svandísar Svavarsdóttur matvælaráðherra um uppbyggingu og umgjörð lagareldis til 2040 sem kynnt var í október. Hún er sögð byggja á stjórnsýsluúttekt Ríkisendurskoðunar um umgjörð, lagaframkvæmd og stjórnsýslu sjókvíaeldis frá febrúar 2023 og skýrslu sem erlent ráðgjafafyrirtæki vann fyrir ráðuneytið.

Í vikunni mælti nýr matvælaráðherra, Bjarkey Olsen Gunnarsdóttir sem einnig er á þingi fyrir Vinstri hreyfinguna – grænt framboð, fyrir frumvarpi um lagareldi, sem tekur til eldis á landi og í sjó. Þar kveður við annan tón og lagt er til að rekstrarleyfi til sjókvíaeldis verði ótímabundin. Það er í hrópandi ósamræmi við stefnuna sem frumvarpið er sagt byggja á. 

Hingað til hafa fiskeldisfyrirtækin fengið rekstrarleyfum úthlutað til 16 ára í senn með möguleika á framlengingu að þeim tíma liðnum. Ríkisstjórn Bjarna Benediktssonar leggur til, af fullri alvöru og að því er virðist eindrægni, að afhenda núverandi og nýjum handhöfum rekstrarleyfa í sjókvíaeldi ótímabundin yfirráð yfir sameiginlegri náttúrulegri auðlind. Það er, að afhenda einkaaðilum sameiginlegar auðlindir þjóðarinnar á silfurfati, án þess að gjald komi fyrir. 

Við fyrstu umræðu um frumvarp ráðherrans tókst þingmönnum stjórnarflokkanna ekki að styðja þessa fásinnu með neinum haldbærum rökum. Enginn gat svarað því hvers vegna ekki væri byggt á stefnumótuninni frá því í haust. Ekkert þeirra gat svarað því hvers vegna rekstrarleyfi í sjókvíaeldi geti ekki verið tímabundin eins og flest önnur nýtingarleyfi. Orkufyrirtækjum í landinu er til dæmis úthlutað tímabundnum rekstrarleyfum. 


Þingmenn héldu því fram að hér væri einungis verið að bregðast við tilmælum Ríkisendurskoðanda um að núgildandi löggjöf sé óskýr. Athyglisvert í ljósi þess að nú er einmitt tækifærið til að taka af öll tvímæli um réttarstöðu rekstrarleyfishafa og kveða skýrt á um tímabindingu leyfanna. Í löndum þar sem sjókvíaeldi er stöndugur atvinnuvegur, eins og Færeyjum, Írlandi, Skotlandi, Síle og Nýja-Sjálandi, eru heimildirnar tímabundnar. Í stjórnarsáttmála norsku ríkisstjórnarinnar má finna fyrirætlanir um tímabindingu.

Tæpum aldarfjórðungi eftir að nefnd Jóhannesar Nordal skilaði tímamótaskýrslu um auðlindamál erum við stödd á byrjunarreit. Frumvarp matvælaráðherra má ekki verða óbreytt að lögum. Það stríðir gegn almennri skynsemi og kröfunni um réttláta auðlindastefnu þar sem almenningur nýtur rentunnar af nýtingu náttúruauðlinda í sameiginlegri eigu okkar. 

Í vikunni mælti nýr matvælaráðherra, Bjarkey Olsen Gunnarsdóttir sem einnig er á þingi fyrir Vinstri hreyfinguna – grænt framboð, fyrir frumvarpi um lagareldi, sem tekur til eldis á landi og í sjó. 

Leit um „��“

2264 niðurstöður fundust við leit að „��“

Póstlisti Samfylkingarinnar

Samfylkingin

Flokkurinn

Flýtileiðir

Vertu í bandi:

Leit um „���������������������������������������������������“