Samfylkingin í Mosfellsbæ býður upp á 1 . maí kaffi í Þverholtinu kl. 15-17.

Öll velkomin, einnig vinir og vandamenn!

1. maí kaffi Samfylkingarinnar í Mosfellsbæ 

Laugardagskaffi Samfylkingarinnar 27. apríl kl 11:00 á Selfossi. 

Við ræðum málefnavinnu Samfylkingarinnar, Krafa um árangur í atvinnu- og samgöngumálum.

Einnig tökum við fyrir næsta fasa málefnastarfsins, húsnæðis- og kjaramál. 

Tökum þátt og hittum góða félaga.

Spjallkaffi Samfylkingarinnar í Reykjavík 60+ verður á sínum stað miðvikudaginn 17. apríl kl. 10:00 - 12:00 í sal Samfylkingarinnar Hallveigarstíg 1, 101 Reykjavík.

Gestur okkar að þessu sinni er Þórunn Sveinbjarnardóttir þingmaður.  

Það verður heitt á könnunni og eitthvað með því. 

Verið öll velkomin! 

Bæjarmálafundur Samfylkingarinnar í Kópavogi verður haldinn miðvikudaginn 17. apríl kl. 20:00 í húsnæði félagsins, Hlíðarsmára 9.   

Verið öll hjartanlega velkomin! 

Flokksstjórnarfundur verður haldinn 20. apríl á Hótel Laugarbakka á bökkum Miðfjarðarár í V-Húnavatnssýslu.

Gistirými hafa verið tekin frá á hótelinu, til að bóka herbergi hafið samband í síma 5198600 eða með tölvupósti hotel@laugarbakki.is og takið fram að verið sé að koma á fund Samfylkingarinnar. 

Eins manns herbergi: 18.000 kr. (örfá í boði)
Tveggja manna herbergi: 24.000 kr. (einhver herbergi eru þriggja og fjögurra manna)
Morgunverðarhlaðborð er innifalið, öll herbergi eru með sér baðherbergi.

Stefnt er á að rúta fari snemma á laugardagsmorgni frá Reykjavík og tilbaka á sunnudeginum. 

Dagskrá: 
8.30 Rúta leggur af stað frá Húsi verslunarinnar 

11:45 Kynning á málefnavinnu í atvinnu- og samgöngumálum

14:10 Kynning á málefnastarfi í húsnæðis- og kjaramálum

15:20 Almennar umræður, afgreiðsla tillagna og ályktun fundarins


Áætluð brottför frá Laugarbakka er upp úr kl. 11, sunnudaginn 21. apríl. 

Skráning á fundinn: https://forms.gle/JLgcgL9uuv9bSdjeA

Tillaga stjórnar um breytingar á skuldbindandi reglum um aðferðir við val á framboðslista. 

Tillaga um breytingu á skuldbindandi reglum um aðferðir við val á framboðslista gr. 5.2. Tillöguflytjendur: Stein Olav Romslo, Lilja Hrönn Önnudóttir Hrannarsdóttir, Arnór Heiðar Benónýsson, Kolbrún Lára Kjartansdóttir og Stefán Petterson.

Tillaga um breytingar á skuldbindandi reglum um aðferðir við val á framboðslista, gr. 3.3. Tillöguflytjendur: Ásgeir Beinteinsson og Mörður Árnason. 

Tillaga að ályktun flokksstjórnarfundar. Tillöguflytjendur: Alexandra Ýr van Erven, Auður Alfa Ólafsdóttir, Sabine Leskopf, Vilhjálmur Þorsteinsson og Þorbjörg Þorvaldsdóttir. 

Breytingatillögusniðmát.  Eingöngu breytingartillögur á þeim tillögum sem komnar eru fram verða leyfðar. Ekki aðaltillögur og ekki heldur breytingartillögur sem í raun eru aðaltillögur.

Fundarstjóri kveður upp hvaða tillögur verða teknar til greina á fundinum. 

Hér er hægt að kynna sér Skuldbindandi reglur um aðferðir við val á framboðslista. 

6. apríl - Síðasti dagur til að skila inn ályktunar- og breytingartillögum
20. apríl - Flokksstjórnarfundur á Hótel Laugarbakka

Staðan í stjórnmálunum, opinn umræðufundur laugardaginn 13 apríl kl 11:00-13:00.

Gestir fundarins eru þeir Jóhann Páll Jóhannsson, þingmaður og Skúli Helgason, borgarfulltrúi.

I.
Forseti. Það er krafa um árangur – sem við í Samfylkingunni höfum heyrt, í 180 fyrirtækjum um land allt og á 26 opnum fundum um atvinnu og samgöngur, núna frá áramótum.

Þjóðin gerir kröfu um árangur, sem þessi ríkisstjórn hefur ekki náð og mun ekki ná – nema hún breyti um stefnu. Það er ekki nóg að höfuð ríkisstjórnarinnar fari í forsetaframboð. Og að veita svo öðrum ráðherrum stöðuhækkun, koll af kolli – að því er virðist allra helst þeim sem hafa gert alvarlegustu afglöpin í sínum fyrri embættum.

Þetta er sama fólkið – með sömu stefnu – í nýjum stólum. Og hvað hefur breyst í raun, sem skiptir einhverju máli fyrir fólkið í landinu? Ekkert. Ekki neitt. Það hafa engar breytingar verið kynntar sem benda til þess að ríkisstjórnin muni núna skyndilega fara að ná einhverjum árangri í mikilvægustu málaflokkunum, fyrir land og þjóð. Það er bara keyrt áfram á sömu stefnu. Eins og hún hafi gefist okkur eitthvað sérstaklega vel hérna, það sem af er kjörtimabili?

Ég ætla bara að segja að það hefði verið meiri sómi af því – ef nýr forsætisráðherra og bandamenn hans hefðu horfst í augu við stöðuna eins og hún er, viðurkennt vandann sem þessi ríkisstjórn hefur skapað og boðað hér skýra stefnubreytingu.

Því þetta getur ekki haldið áfram svona. Þjóðin veit það, þau vita það sjálf og munu þurfa að axla ábyrgð sína gagnvart kjósendum – þegar þar að kemur.

II.
Forseti. Förum aðeins yfir þá stöðu sem fráfarandi ríkisstjórn skilur eftir sig: Vextir háir, verðbólga mikil og hömlulaus húsnæðismarkaður. Ófjármögnuð útgjöld upp á 80 milljarða næstu árin. Ófjármögnuð útgjöld vegna Grindavíkur. Engin fjármálaáætlun. Samgönguáætlun situr föst. Framkvæmdastopp í orku- og samgöngumálum.

Já, algjört framkvæmdastopp! Frá ríkisstjórn sem ætlaði að kenna sig við innviði.

Leyfið mér að kynna Stóra núllið frá 2017: Framkvæmdir við 0 ný jarðgöng á Íslandi – 0 nýjar virkjanir yfir 10 MW – og 0 ný virkjanaleyfi í gildi. Hvort sem litið er til virkjana sem nýta vatnsafl, jarðvarma, vind eða aðra orkugjafa.

Þetta er sú staða sem fráfarandi ríkisstjórn skilur eftir sig – og sem þessi svokallaða nýja ríkisstjórn fær í arf. Og nú er talað og talað og talað um einhverja stórsókn í orkumálum. En tekið skýrt fram að það sé engin stefnubreyting samt hjá þessari ríkisstjórn – og engar nýjar aðgerðir kynntar. Hvað getur maður sagt?

Og það sama mætti segja í útlendingamálum. Þar sem ríkisstjórnin hefur nú séð um að skapa öll sín stærstu vandamál sjálf – með undanþágum, hringlandahætti og illa unnum lagafrumvörpum. En nú er sagt að sé allt að fara að smella – án stefnubreytingar.

Hvað er þá verið að gefa í skyn? Að fráfarandi forsætisráðherra hafi verið vandamálið? Eða er þetta kannski bara tómt tal hjá ríkisstjórninni – enn einu sinni – til að réttlæta þrásetu sína án árangurs?

Þjóðin gerir kröfu um árangur. Og það kallar á stefnubreytingu.

III.
Ég nefni orkumál og útlendingamál sérstaklega vegna þess að þetta eru þeir málaflokkar sem nýr forsætisráðherra segist leggja mesta áherslu á – og það er alveg rétt að þarna hefur ríkisstjórnin alls ekki staðið sig í stykkinu.

Þetta er mikilvægir málaflokkar – en ég velti því nú samt fyrir mér hvers vegna nýr forsætisráðherra hefur ekki talað af sama þunga um efnahagsmálin? Sem fráfarandi ríkisstjórn tókst að setja á hvolf með þeim afleiðingum að stýrivextirnir eru í 9,25% og verðbólgan hefur ekki verið nálægt markmiði Seðlabankans í 4 ár núna – 4 ár – og fór upp í síðustu mælingu.

Hver er stefnan? Hver er stjórnarstefnan í efnahagsmálum? Er nýr forsætisráðherra á þeirri skoðun að það þurfi bara ekkert að fjármagna aukin útgjöld ríkisins upp á 80 milljarða á næstu árum?

Þannig hefur ríkisstjórnin talað hérna síðustu vikur. Og hrósað sjálfri sér fyrir að auka bara útgjöldin – án þess að finna nokkra fjármögnun á móti, til að vega upp á móti verðbólguáhrifum. Þannig hefði Samfylkingin aldrei gert þetta. Enda höfum við haft það fyrir reglu að koma aldrei með útgjaldatillögur í þingið – nema þær séu fjármagnaðar, og helst gott betur, á þessu verðbólguskeiði sem hefur verið á vakt ríkisstjórnarinnar.

Verkalýðshreyfingin og Samtök atvinnulífsins eiga hrós skilið fyrir sitt upplegg í kjarasamningunum. En aðkoma ríkisstjórnarinnar verður bara að skoðast sem óábyrg og ókláruð á meðan ekkert hefur komið fram um fjármögnun.

Eða er hugmyndin að moka þessa bara yfir á næstu ríkisstjórn sem mun þurfa að taka til eftir ykkur? Ef það er málið – þá munu kjósendur sjá um að veita þessari ríkisstjórn ráðningu. Því að þetta er engin leið til að taka á verðbólgunni eða ná aftur stjórn á efnahagsmálunum.

Ég segi bara við nýjan forsætisráðherra: Það eru efnahagsmálin – efnahagur venjulegs fólks – sem hæstvirtur ráðherra ætti að taka á. Það hefur ekki gengið nógu vel. Og það dugar ekki að reyna að beina bara sjónum að orkumálum og útlendingamálum – og vona að hitt gleymist. Það gleymist ekki.

IV.
Forseti. Alltof mikill orka hefur farið í það hver situr í hvaða stól. Fjölgun ráðherra, nýir ráðherratitlar, afsögn og endurkoma, framboð og svo þessi þráseta… En ég held að fólkið í landinu klóri sér bara í kollinum yfir þessu. Það horfir bara á verkefnin og gerir kröfu um árangur. Eins og við í Samfylkingunni.

En eftir því sem ríkisstjórnin situr lengur þá vaxa náttúrulega vandamálin og þau verkefni sem munu bíða nýrrar ríkisstjórnar – að loknum næstu kosningum. Þetta hefur gengið alltof lengi. Og þess vegna hefur Samfylkingin gætt þess að halda því kyrfilega til haga að það mun taka sinn tíma að koma Íslandi aftur á rétta braut. Það mun taka tvö kjörtímabil – í öruggum skrefum.

Samfylkingin hefur fyrst og fremst verið að vinna sína vinnu – undirbúningsvinnu til að vera tilbúin að taka við stjórnartaumunum, fáum við til þess umboð hjá þjóðinni. Og í sjálfu sér breyta nýjustu stólaskiptin í ríkisstjórninni engu fyrir verkefni okkar í Samfylkingunni. Verkefni okkar er, og verður áfram, að veita fólkinu í landinu von. Að sýna fram á að við getum snúið við þessari stöðu í stjórnmálunum og komist áfram í mikilvægum málum – náð árangri sem fólkið í landinu finnur virkilega fyrir.

Í fyrra kynntum við Örugg skref í heilbrigðis- og öldrunarmálum – verklýsingu fyrir nýja ríkisstjórn til tveggja kjörtímabila, fimm þjóðarmarkmið og örugg skref í þessum mikilvægu málaflokkum. Þetta útspil var afrakstur af hátt í 40 opnum fundum með almenningi um land allt og öðru eins af fundum á vinnustöðum, með fólki af gólfinu og öðrum sérfræðingum um heilbrigðiskerfið.

Síðustu mánuði höfum við síðan tekið fyrir Atvinnu og samgöngur á svipaðan hátt – með skipulagðri vinnu, öflugum stýrihópi, heimsóknum í 180 fyrirtæki og opnum fundum um land allt. Og í næstu viku munum við kynna nýtt útspil Samfylkingarinnar: Kröfu um árangur í atvinnu- og samgöngumálum – með þremur grundvallarkröfum og aðgerðum til árangurs í þessum málaflokkum. Þar er sem dæmi komið inn á orku, samgöngur, auðlindanýtingu, atvinnustefnu og rekstrarumhverfi fyrirtækja.

Útspilið verður kynnt á flokksstjórnarfundi okkar á Laugarbakka þann 20. apríl. Og ég er viss um að ríkisstjórnin, og fólkið í landinu, mun veita þessum áherslum okkar athygli. Enda ástæða til og sama hvaðan gott kemur. Aðalatriðið er að við hefjum aftur kraftmiklar framkvæmdir hérna sem fyrst. Með stefnu og forystu sem treystir sér í verkin. 

Við höfum breytt Samfylkingunni, fært okkur nær fólkinu í landinu – og sýnt að við getum markað skýra stefnu og rifið hluti í gang. Vonin er sú að okkur verði treyst til að stjórna eftir næstu kosningar. En þangað til má vona að sitjandi ríkisstjórn fái innblástur til góðra verka.

Það eru gerðar ríkar kröfur til hverrar ríkisstjórnar – um árangur. Gangi ykkur vel.

Ræða Kristrúnar Frostadóttur í umræðum um yfirlýsingu forsætisráðherra á Alþingi, 10. apríl 2024.

Kristrún: „Þjóðin gerir kröfu um árangur“

Flokksstjórn — góðir áheyrendur.

Nú reynir á. Á tímum sem þessum reynir á okkur í Samfylkingunni og jafnaðarfólk um land allt. Því þegar það er óreiða hjá ríkisstjórninni — þá á þjóðin að upplifa festu í Samfylkingunni. Þegar ráðherrar eru fastir í aukaatriðum og sínum eigin vandamálum — þá á Samfylkingin að halda áfram að horfa á aðalatriðin og hlusta á fólkið í landinu. Þegar núverandi ráðamenn nálgast endastöð eftir áratug við völd — þá á Samfylkingin að bjóða upp á nýtt upphaf og nýja forystu — fyrir land og þjóð. 

Flokksstjórn. Við tökum þetta verkefni alvarlega. Látum ekki slá okkur af laginu. Nú reynir svo sannarlega á að Samfylkingin fylgi sinni eigin áætlun — en eltist ekki við upphlaupin og ringulreiðina sem við sjáum hjá ríkisstjórninni.

Kæru vinir, þess vegna erum við saman komin hér í dag á Akureyri — flokksfélagar hvaðanæva af landinu — til að ræða næstu forgangsmál í metnaðarfullu málefnastarfi Samfylkingarinnar — sem eru: Atvinna og samgöngur. Atvinna og samgöngur munu eiga athygli okkar í Samfylkingunni og vera í forgangi í málefnastarfi flokksins næsta hálfa árið — eða fram að flokksstjórnarfundi, vorið 2024. Og þannig höldum við áfram að undirbúa okkur, jafnt og þétt, til að taka við landstjórninni eftir næstu Alþingiskosningar; fáum við til þess traust hjá þjóðinni.

II. Allt samkvæmt áætlun

En áður en lengra er haldið; þá vil ég líta yfir farinn veg og taka stöðu — nú þegar tæpt ár er liðið frá landsfundi og kjörtímabilið að minnsta kosti hálfnað.

Við í Samfylkingunni völdum breytingar — og við höfum fylgt ákveðinni áætlun síðastliðið ár. Við höfum breytt Samfylkingunni:

Við höfum náð aftur virkari tengingu við venjulegt fólk, hinn almenna launamann. Við höfum brotist út úr bergmálshellinum. Og eins og við sögðum — þá höfum við gert það að meginverkefni flokksins að opna starfið upp á gátt; færa málefnavinnu nær almenningi um land allt með því að hleypa öllum að og halda fleiri tugi opinna funda — þar sem fólk innan og utan flokks er hvatt til að mæta til leiks.

Við sögðum að við myndum ekki elta skoðanakannanir eða þá sem hafa hæst á samfélagsmiðlum. Og allt hefur þetta staðið eins og stafur á bók.

Staðreyndin er þessi: Það gengur allt samkvæmt áætlun hjá Samfylkingunni. Og við ætlum að halda áfram á sömu braut.

Við kynntum Örugg skref í heilbrigðis- og öldrunarmálum — fimm þjóðarmarkmið og örugg skref í rétta átt í þessum mikilvægu málaflokkum. Næst á dagskrá eru, eins og áður sagði, atvinna og samgöngur. Og svo ætlum við að taka húsnæðis- og kjaramálin með sama hætti.

En — kæru vinir — þó að allt gangi samkvæmt áætlun hjá Samfylkingunni og þó að skoðanakannanir bendi til þess að fólkið í landinu hafi miklar væntingar til okkar — þá vitum við öll vel að núna er ekki rétti tíminn til að ofmetnast eða halla sér aftur. Við tökum engu sem gefnu. Og við ætlum ekki að gera sömu mistökin og aðrir stjórnarandstöðuflokkar, sem hafa mælst vel á miðju kjörtímabili en svo mistekist að ávinna sér traust þjóðarinnar í raun þegar á hólminn var komið.

Við ætlum ekki að lofa öllu fögru. Við ætlum ekki að fara fram með ósamrýmanleg markmið. Og við ætlum ekki að sóa tíma í einhvern pólitískan æsing. Það er þess vegna sem við erum að undirbúa okkur og taka þetta málefnastarf svona alvarlega. Eitt skref í einu. Allt samkvæmt áætlun.

III. Vaxtarplan fyrir Ísland // Frelsi með ábyrgð

Kæru félagar og jafnaðarfólk. Útspilið Örugg skref í heilbrigðis- og öldrunarmálum var sótt til almennings og fjölda sérfræðinga um land allt — sem veitir okkur styrk og fullvissu. Þegar við leituðum viðbragða þá fórum við beint aftur til fólksins; nú höfum við rætt þetta útspil á vettvangi flokksstjórnar og erum þegar byrjuð að nýta það efnislega á vettvangi þingsins. Fólkið veit hvar við stöndum í heilbrigðismálum og við munum halda þessum áherslum á lofti út þetta kjörtímabil.

En nú er tími til að halda áfram, horfa fram á veginn og kynna ákvörðun stjórnar Samfylkingarinnar um verklag við næstu forgangsmál — atvinnu og samgöngur. Við höfum miklar væntingar til þessarar vinnu. Ég hlakka til — þetta er spennandi verkefni og ég veit að þjóðin fylgist með okkur.

Útkoman á að vera: „Vaxtarplan fyrir Ísland“ til næstu ára og áratugar — sem Samfylkingin kynnir næsta vor að lokinni þessari vinnu.

Vaxtarplan fyrir Ísland á grunni jafnaðarmennsku; metnaðarfull áætlun um að leysa úr læðingi krafta hvers einasta Íslendings — í hverjum einasta landshluta — í þágu fjöldans en ekki fárra útvalinna; þar sem framlag allra er virt að verðleikum; þar sem við leyfum okkur að vera stórhuga og sækja fram en gerum það af ábyrgð og virðingu fyrir atvinnu fólks og lífsviðurværi þess.

Við munum skapa skýran ramma fyrir vöxt og verðmætasköpun á Íslandi. Enda snýst jafnaðarmennska um fleira en skiptingu verðmæta — við viljum skapa verðmæti og við skiljum að verðmætasköpun er samvinnuverkefni; launafólks, atvinnurekenda og hins opinbera. Í þessum skilningi kristallast ágreiningurinn við andstæðinga okkar í stjórnmálum — sem halda því fram að starfsmenn hins opinbera skapi engin verðmæti og að sterk íslensk verkalýðshreyfing sé óþörf; því að verðmætasköpun sé í raun einkaframtak fjármagnseigandans og forstjórans. Það er ekki réttur skilningur heldur beinlínis skaðlegur misskilningur.

Samfylkingin skilur samhengið milli vinnu og velferðar. Við skiljum að ábyrg hagstjórn kallar á virka aðkomu hins opinbera. Og við skiljum að það er ekkert til sem heitir frjáls markaður í raun — öll verðmætasköpun í einkageiranum á sér stað í skjóli ramma og regluverks, laga og skipulags, sem stofnanir hins opinbera halda utan um. Það er þekkt fyrirbrigði að sterkar stofnanir eru forsenda öflugs einkaframtaks, þar sem eignarréttur er virtur, leikreglur eru skýrar og fólk getur treyst því að samningar gangi eftir. Öflugustu samfélög heims, þar sem verðmætasköpun og velferð er hvað mest, eru samfélög þar sem skilningur er á mikilvægu samspili þessarar þrenningar; launafólks, atvinnurekenda og hins opinbera.

Hið opinbera á ekki að stjórna öllu — né að sleppa öllu lausu og vona það besta. Hlutverk þess er að skapa skýran ramma og taka ábyrgð á uppbyggingu og þróun samfélagsins.

Lykilorðin eru: Frelsi með ábyrgð. Þegar Sjálfstæðisflokkurinn er á undanhaldi sem breiðfylking þá getur Samfylkingin gert þessi orð að sínum: Frelsi — með ábyrgð. Mér finnst þetta gamla slagorð Gunnars Thoroddsen fanga nokkuð vel sýn okkar sósíaldemókrata á uppbyggingu í atvinnulífi — og um leið aðgreina okkur með skýrum hætti frá ofureinstaklingshyggju þeirra sem vilja setja markaðslögmál ofar öllu öðru.

Frelsi með ábyrgð — gagnvart samfélagi og náttúru — og ábyrgð okkar sem njótum gæfu gagnvart öðrum sem lífið leikur harðar.

IV. Talið við okkur // Skattar og velferð

Og já — þessi gildi og þennan skilning jafnaðarmennsku er víða að finna í íslensku samfélagi. Það er sterk jafnaðartaug í stórum hluta þjóðarinnar.

Á fundunum fimmtíu sem ég boðaði til í fyrra — áður en ég varð formaður Samfylkingarinnar — talaði ég við fjöldann allan af atvinnurekendum um land allt sem höfðu svipaða sögu að segja. Ég man eftir frumkvöðli á Egilsstöðum og alt-muligt-konu á Þórshöfn á Langanesi sem sögðu eitthvað á þessa leið: „Kristrún, ég er reyna að reka fyrirtæki. Mig vantar starfsfólk — en það vantar húsnæði og ég á nóg með minn rekstur.“ Og þegar kemur að þáttum eins og ferðakostnaði vegna heilbrigðisþjónustu þá er ekki hægt að ætlast að smærri atvinnurekendur séu að reka eitthvað sérstakt velferðarkerfi til hliðar fyrir sitt starfsfólk, til að vera samkeppnishæf um vinnuafl.

Við heyrum það sama fyrir vestan. Tugir milljarða verða til í nýjum fyrirtækjum — hvort sem það er í Kerecis eða í fiskeldi — en nauðsynlegir innviðir sitja eftir og hamla þannig samfélagsuppbyggingu. Alltof lítið hefur gerst í samgöngum og ófjármagnaður óskalisti sitjandi samgönguráðherra er lítils virði ef við sitjum áfram uppi með óbreytt stjórnarfar í landinu. Eiga atvinnurekendur sjálfir að halda úti samgöngukerfi? Eða er kannski kominn tími til að hið opinbera fjárfesti í vaxtarplani fyrir Ísland — þar sem enginn landshluti er skilinn eftir? Þetta brennur meðal annars á stjórnendum fyrirtækja.

Og ég man eftir verkalýðsforingja í ónefndu sjávarþorpi sunnar á landinu sem sagði: „Við vitum alveg að þeir geta borgað meira. Það má alveg ræða veiðigjöldin og einhverjar kerfisbreytingar — en bara í guðanna bænum ekki gera það án þess að tala við okkur. Það þarf að tala við vinnandi fólk; þetta eru okkar hagsmunir líka.“

Talið við okkur, sagði hann. Flokksstjórn — þetta er einmitt málið. Þegar stjórnmálamenn taka stórar ákvarðanir, jafnvel um heilar atvinnugreinar — þá ber okkur skylda til að eiga í virku samtali við fólkið sem þar starfar. Og það er sérstaklega mikilvægt fyrir flokk eins og Samfylkinguna; flokk launafólks. Þess vegna lofum við því að taka örugg skref — engin heljarstökk — því annars vinnum við ekki traust og umboð til að stjórna.

En sama hvað andstæðingar okkar í stjórnmálum segja — þá munum við ekki skammast okkar fyrir að tala um skatta og velferð. Við ætlum ekki að enda eins og Vinstri græn eða Framsóknarflokkurinn — sem hafa stillt sér upp sem velferðarflokkum og lofað öllu fögru án þess að finna fjármagn til að standa við stóru orðin. Það er pólitík sem er mér ekki að skapi.

Einn þáttur í þeirri vinnu sem nú fer í hönd er að móta áherslur um auðlindagjöld fyrir næsta kjörtímabil. Samfylkingin vill að arður af sameiginlegum náttúruauðlindum nýtist í þágu nærsamfélags og þjóðar. Ég ræddi þessi mál við forsætisráðherra Noregs á fundi okkar síðastliðið vor og það var fróðlegt að heyra hann segja frá stoltri hefð Norðmanna þegar kemur að nýtingu náttúruauðlinda og innheimtu auðlindagjalda — sem er skipt á milli sveitarfélaga og ríkissjóðs. En það er ekki þannig — og verður aldrei — að gjaldtaka af einhverri einni atvinnugrein eða tveimur geti staðið undir endurreisn velferðarkerfisins á Ísland. Það væri ábyrgðarlaust að tala með þeim hætti og þess vegna þurfum við að vera hreinskilin við fólkið í landinu í umræðum um skatta og velferð. Sósíaldemókrasía snýst um samtryggingu og við þurfum að rísa undir þeim væntingum sem fólkið í landinu gerir til okkar.

Að sama skapi er nauðsynlegt að Samfylkingin setji ekki fram ósamrýmanleg markmið. Við getum ekki staðið við stefnu okkar um tugi milljarða til heilbrigðis- og öldrunarmála ef við ætlum á sama tíma að taka undir ýtrustu kröfur í öllu mögulegu — jafnvel um að loka hér verksmiðjum eða heilum atvinnugreinum sem skapa okkur tekjur til velferðar. Það er hvorki trúverðugt né skynsamlegt.

Það er ærið verk fyrir höndum — og mikið undir fyrir íslenska þjóð. Við tökum atvinnu og samgöngur saman vegna þess að við skiljum samspilið þarna á milli og mikilvægi þess, bæði í höfuðborginni og ekki síður í dreifðari byggðum. Við þurfum að rjúfa kyrrstöðuna sem birtist meðal annars í algjöru jarðgangastoppi og framkvæmdafælni hjá núverandi ríkisstjórn þegar kemur að Borgarlínu og öðrum samgöngubótum á höfuðborgarsvæðinu — svo ég nefni dæmi. Og ég tala nú ekki um stefnuleysið í orkumálum og kyrrstöðu í réttlátum umskiptum á vakt sitjandi ríkisstjórnar. En nóg um það — ég er viss um að okkur mun takast vel til í þessari vinnu og ég hlakka til að hefjast handa.

Kæra flokksstjórn, nú vil ég kynna með stolti stýrihóp sem stjórn Samfylkingarinnar hefur skipað til að vera okkur til halds og trausts í málefnastarfinu um atvinnu og samgöngur.

Stýrihópinn skipa: Kristján Þórður Snæbjarnarson, forseti Rafiðnaðarsambands Íslands og fyrrum forseti Alþýðusambandsins. Margrét Kristmannsdóttir, framkvæmdastjóri Pfaff, sem hefur meðal annars gegnt varaformennsku í Samtökum atvinnulífsins og í Viðskiptaráði. Stefán Þór Eysteinsson matvælafræðingur sem einnig er oddviti Fjarðalistans og formaður bæjarráðs Fjarðabyggðar. Loks er það formaður stýrihópsins sem er Arna Lára Jónsdóttir, bæjarstjóri Ísafjarðarbæjar. Hún hefur komið víða við í atvinnulífinu og er jafnframt ritari Samfylkingarinnar. Þetta er glæsilegur hópur og við þökkum þeim kærlega fyrir að taka sér þetta veigamikla verkefni með okkur — gefum þeim gott klapp!

Á þessum tímapunkti er kannski líka viðeigandi að þakka stýrihópnum um heilbrigðismál sem skilaði okkur virkilega góðri vinnu — traustum grunni til að byggja á í ríkisstjórn: Anna Sigrún Baldursdóttir formaður, Guðný Birna Guðmundsdóttir og Akureyringurinn Sindri Kristjánsson — getiði staðið upp og leyft okkur að þakka ykkur almennilega fyrir? Þúsund þakkir!

Og takk öll — flokksfélagar, sérfræðingar og aðrir — sem hafið lagt okkur lið í málefnastarfinu þessa síðustu mánuði. Samfylkingin nýtur þess svo sannarlega að eiga lifandi grasrót um land allt.

Arna Lára og Stefán Þór munu fara betur yfir verkefnið og verklagið sem við leggjum upp hér á eftir varðandi atvinnu og samgöngur. Og svo setjum við vinnuna formlega af stað að því loknu. Ég vil biðja sem allra flest ykkur um að skrá ykkur til leiks á þar til gerðum skráningarblöðum — og leggja síðan hugmyndir í púkkið í samtalinu á eftir. Munið bara að þess vinna er rétt að byrja og það munu gefast næg tækifæri til að koma sínum sjónarmiðum á framfæri á seinni stigum. Hvert einasta aðildarfélag og hver einasta flokksfélagi getur lagt sitt að mörkum. Og eins og ég áður sagði þá munum við kynna útspil um atvinnu og samgöngur fyrir næsta flokksstjórnarfund, að vori 2024.

VI. Endurheimtum efnahagslegan stöðugleika

Flokksstjórn — að lokum vil ég koma aðeins inn á stöðuna í stjórnmálunum í dag. Það er sannarlega samhengi á milli atvinnumála, sem við ræðum hér, og þess efnahagslega óstöðugleika sem nú ríkir og birtist meðal annars í mikilli verðbólgu og háum vöxtum.

Sýn Samfylkingarinnar er skýr: Við höfum kallað eftir kjarapakka. Samfylkingin kynnti kjarapakka í tengslum við fjárlög í fyrra og verkefnalista í vor — með okkar tillögum til að verja heimilisbókhaldið og vinna um leið gegn verðbólgu. Allt sem við vöruðum við þá hefur því miður orðið að veruleika. En við köllum ennþá eftir þessum sömu aðgerðum.

Hugmyndin með kjarapakka Samfylkingarinnar er að taka á þenslunni þar sem þenslan er í raun og veru — með sértækum aðhaldsaðgerðum á tekjuhlið ríkissjóðs. Og verja heimilisbókhaldið þar sem þörfin er mest með sértækum aðgerðum á borð við vaxta- og barnabætur, tímabundna leigubremsu að danskri fyrirmynd og ívilnun til uppbyggingar á almennum íbúðum. Þannig viljum við stuðla að ró á vinnumarkaði og vinna gegn verðbólgu. En það er algjört lykilatriði til að árangur náist að svona kjarapakki sé fullfjármagnaður og meira en það.

Kæru vinir, þetta er sú leið sem við höfum bent á frá því að verðbólgan fór að láta á sér kræla. Og hún byggir á skilningi á samspili velferðar og vinnumarkaðar; verðbólgu og vaxta. Hin leiðin — sú leið sem ríkisstjórnin hefur farið — byggir á því að bíða átekta, benda á Seðlabankann og kalla þannig hærri vexti yfir heimilin og fyrirtækin í landinu. Þess vegna erum við á þeim stað sem við erum á í dag. Því að þegar ríkisstjórnin gerir minna þá þarf Seðlabankinn að gera meira. Vextirnir hækka flatt yfir öll heimili og fyrirtæki. Og ég efast stórlega um þjóðin vilji sífellt hærri vexti frekar en sértækar aðgerðir á tekjuhlið — kjarapakka eins og Samfylkingin hefur lagt til.

Nú hefur ríkisstjórnin bætt gráu ofan á svart með viðbótaraðhaldskröfu sem er öll á útgjaldahlið — og við munum nú hvar aðhaldið lenti síðasta vetur. Þegar krónutölugjöldin voru skrúfuð upp í topp.

En leið ríkisstjórnarinnar er líka skammsýn. Því að án sértækra aðgerða til að verja heimilisbókhaldið heldur vítahringur verðbólgu og hárra vaxta áfram. Kostnaðarkrísan knýr þá kröfur um almennar launahækkanir, sem lenda svo í fangi fyrirtækja, sveitarfélaga og auðvitað ríkisins. Með miklu meiri tilkostnaði en hlytist af aðgerðum af hálfu ríkisins, líkt og við höfum bent á í Samfylkingunni. Þau treysta sér ekki til að rjúfa þennan vítahring því þau eru föst í pólitískri kreddu um að fyrirsjáanleiki í sköttum sé eini fyrirsjáanleikinn sem skiptir máli — aldrei megi eiga við tekjuhlið ríkisins. Í staðinn skapa þau ófyrirsjáanleika í vaxtastigi, sem bitnar á heimilum og fyrirtækjum með flötum hætti, og fyrirtækin í landinu taka á sig velferðarhlutverkið — að vernda kaupmátt heimilanna.

Vandinn er sá að við munum aldrei losna úr vítahringnum á meðan þetta viðhorf er ráðandi innan ríkisstjórnar Íslands — að ríkið hafi nær engu hlutverki að gegna í efnahagslegum stöðugleika, líkt og fráfarandi fjármálaráðherra stillt því upp fyrr í haust. Að tæki ríkissjóðs séu ekki öflug í viðureigninni við verðbólguna eða yfirhöfuð við stjórn efnahagsmála. Undirliggjandi vandi verður ekki leystur með breytingartillögum við fjárlög þessarar ríkisstjórnar — en það er þó hægt að stíga ákveðin skref til að milda ástandið.

Mín skilaboð til ríkisstjórnarinnar og nýs fjármálaráðherra eru þessi: Kjarapakki Samfylkingarinnar er besta leiðin til að milda þetta högg sem nú hlýst af verðbólgunni og koma í veg fyrir að ástandið vindi óþarflega upp á sig. Takið hann bara. Þið megið eiga þessar tillögur og taka heiðurinn. Okkur er sama — við viljum bara sjá verðbólguna og vextina fara niður.

Það þarf að endurheimta efnahagslegan stöðugleika. Ef ríkisstjórnin getur ekki rifið sig í gang þá ætti hún að sjá sóma sinn í því að hætta og boða til kosninga.

VII. Efnahagsstefna fjármálaráðherra var komin í þrot

Og talandi um það — kæru félagar: Ég hef svo sem lítið að segja um upphlaupin og ringulreiðina sem við sjáum hjá ríkisstjórninni þessi misserin. En það ríkir óstjórn í efnahagsmálum og ljóst er að fráfarandi fjármálaráðherra skilar ekki sérlega góðu búi. Það er 8 prósent verðbólga og stýrivextir standa í 9,25 prósentum.

Og nú heyrast neyðaróp frá Landhelgisgæslunni — eins og við heyrðum frá Fangelsismálastofnun í fyrra. Dómsmálaráðherra svaraði fyrirspurn minni um þetta á Alþingi á þá leið að Landhelgisgæslan væri vissulega vanfjármögnuð og væri búin að gera allt sem í hennar valdi stæði til að hagræða. Ef ekki fengist meira fjármagn — þá þyrfti að selja þyrlu, flugvél eða skip.

Hvers konar stjórnarhættir eru þetta? Og hvers konar arfleifð er þetta — eftir áratug með ráðuneyti fjármála og ráðuneyti dómsmála? Þessi staða er hreint og beint til skammar fyrir Sjálfstæðismenn. Landhelgisgæsla Íslands á að vera stolt okkar sem sjálfstæðrar þjóðar; eyríkis í Atlantshafi. Hún er flaggskip almannaöryggis á Íslandi. Ein af tillögum okkar í Samfylkingunni í heilbrigðismálum er að bæta við björgunar- og sjúkraþyrlu á Norðausturlandi, til að stytta viðbragðstíma, og fjölga um leið áhöfnum til sinna betur Vestur- og Suðurlandi. En nei, eftir áratug af stjórn Sjálfstæðisflokksins þá blasir við niðurskurður — „selja þyrlu, flugvél eða skip,“ eins og dómsmálaráðherra komst að orði.

Staðreyndin er þessi: Efnahagsstefna fráfarandi fjármálaráðherra var komin í þrot. Burtséð frá bankasölunni liggur fyrir að þessi stefna var komin á endastöð, þrátt fyrir að forsætisráðherra geri allt sem í valdi hennar stendur til að verja arfleifð Sjálfstæðismanna í efnahagsmálum og arfleifð þeirra við einkavæðingu banka — sem hefur hlotið áfellisdóm hjá Ríkisendurskoðun, Seðlabanka og nú loks Umboðsmanni Alþingis.

Mikil orka hefur farið í að ræða um persónu fráfarandi fjármálaráðherra í vikunni, og því m.a. velt upp að formaður Sjálfstæðisflokksins hafi mögulega styrkt stöðu sína — þegar hann sagði af sér einu valdamesta embætti landsins, sem hann hefur gegnt í áratug. Hvað get ég sagt? Ég held satt best að segja að slíkar bollaleggingar séu víðs fjarri veruleika venjulegs fólks og skipti litlu máli. Þetta snýst ekki um persónur, heldur verkefnin. Það sem skiptir máli er hvaða áhrif þetta hefur á stjórn efnahagsmála í landinu: Verður breytt um stefnu? Fjárlögin verða að breytast. Og hvað þýðir þetta fyrir kjarasamningana sem eru framundan? Þetta eru spurningar sem brenna á fólki og sem við í Samfylkingunni munum spyrja á næstu dögum og vikum.

Flokksstjórn — eins og ég sagði í upphafi: Nú reynir á. Þegar þjóðin sér óreiðu hjá ríkisstjórninni þá á hún að upplifa festu í Samfylkingunni. Það gengur allt samkvæmt áætlun hjá okkur. Höldum bara áfram á sömu braut. Svo þegar ríkisstjórnin verður loksins búin — þá verðum við í Samfylkingunni tilbúin; fáum við til þess traust og umboð í kosningum. Takk fyrir að hlusta og njótið dagsins.

Ræða Kristrúnar Frostadóttur á flokksstjórnarfundi Samfylkingarinnar í Hofi á Akureyri, 14. október 2023.

Ræða Kristrúnar: „Allt samkvæmt áætlun hjá Samfylkingunni“

Á fundinum verður tekið til umræðu nýtt útspil Samfylkingarinnar um atvinnu og samgöngur, sem er afrakstur af metnaðarfullu málefnastarfi um land allt á liðnum vetri. Og þá verður næsta forgangsmáli í málefnavinnu flokksins hleypt af stokkunum sem fjallar um húsnæðis- og kjaramál.

Flokksstjórnarfundur er opinn öllu Samfylkingarfólki og öðrum sem hafa áhuga á að kynnast starfi flokksins. 

Að venju gefst tækifæri til að spjalla beint við forystufólk flokksins. Rætt verður um undirbúning Alþingiskosninga, landsfund flokksins sem verður næsta haust og fleira.

Þau sem vilja gistingu og hafa enn ekki fengið er bent á að senda póst á sigrun@samfylking.is, unnið er að því að finna gistirými í nálægð við Laugarbakka. Ekki er hægt að lofa því enn sem komið er.  


Stefnt er á að rúta fari snemma á laugardagsmorgni frá Reykjavík og tilbaka á sunnudeginum. 

Tillaga um breytingu á skuldbindandi reglum um aðferðir við val á framboðslista, gr. 5.2. Tillöguflytjendur: Stein Olav Romslo, Lilja Hrönn Önnudóttir Hrannarsdóttir, Arnór Heiðar Benónýsson, Kolbrún Lára Kjartansdóttir og Stefán Pettersson.

Flokksstjórnarfundur Samfylkingarinnar fer fram laugardaginn 20. apríl á Hótel Laugarbakka í Húnaþingi vestra. Fundurinn verður settur kl. 11:30 og lýkur með kvöldverði og sveitaballi fram á rauða nótt.

Aðalfundur Samfylkingarinnar í Mosfellsbæ verður haldinn 17. apríl kl. 20, í Þverholti 3.

Gestur fundarins er Þórunn Sveinbjarnardóttir.
 
Dagskrá:

Kosning stjórnar, formanns og 4 aðalmanna og 2 til vara.

Kosning tveggja skoðunarmanna reikninga stjórnar og hússtjórnar.

Þau sem hafa áhuga á að sitja í stjórn get sent póst á xs@sammos.is. 

Öll velkomin! 

Aðalfundur Samfylkingarinnar í Mosfellsbæ

Leit um „��“

2255 niðurstöður fundust við leit að „��“

Póstlisti Samfylkingarinnar

Samfylkingin

Flokkurinn

Flýtileiðir

Vertu í bandi:

Leit um „���������������������������������������������������“